Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Łd 317/22

Ochrona środowiska

Dnia 7 grudnia 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Michał Zbrojewski Asesor WSA Marcin Olejniczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 grudnia 2022 roku sprawy ze skargi K. S. i A. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Skierniewicach z dnia 10 lutego 2022 roku nr KO.4113.57.2021 w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań na realizację przedsięwzięcia oddala skargę. dc

Uzasadnienie

II SA/Łd 317/22

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 lutego 2022 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Skierniewicach utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy Rawa Mazowiecka z dnia 21 września 2021 r. wydanej na wniosek B. Sp. z o.o. z siedziba w W., o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia pn.: "Istniejąca biogazownia rolnicza" znajdującego się na działce nr ewid. [...] w K., gmina R.

W uzasadnieniu Kolegium wskazało, co następuje:

Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z dnia 14.01.2020 r. sygn. akt II OSK 507/18 oddalił skargę kasacyjną wniesioną przez inwestora - B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22.09.2017 r. sygn. akt II SA/Łd 330/17, który stał się prawomocny. WSA powyższym wyrokiem uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Skierniewicach z dnia 26.01.2017 r. znak: SKO.4009-52,63/16 oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy Rawa Mazowiecka z dnia 01.07.2016 r. znak: OŚ.6220.6.44.2013/2014/2015/2016 określającą środowiskowe uwarunkowania przedsięwzięcia należącego do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko pn.: "Budowa Biogazowni Rolniczej na działce nr [...] w K.". W uzasadnieniu ww. wyroku WSA wskazał m.in., iż w stanie faktycznym sprawy, przedmiotowe przedsięwzięcie zostało już zrealizowane. WSA nadmienił, że SKO uprzednio utrzymało w mocy postanowienie organu I instancji, którym nałożono na inwestora obowiązek przeprowadzenia oceny jego oddziaływania na środowisko. WSA prawomocnym wyrokiem z dnia 11.11.2014 r. sygn. akt II SA/Łd 679/14 oddalił skargę stron przeciwnych na powyższe postanowienie. W uzasadnieniu powyższego wyroku WSA wskazał, iż sporne przedsięwzięcie zostało zrealizowane w oparciu o obowiązujące przepisy prawa, a przede wszystkim na podstawie wymaganych przez prawo budowlane zezwoleń, decyzji i jest zgodnie z prawem użytkowane. Powyższe w ocenie WSA oznacza, iż przedmiotowego przedsięwzięcia nie należy traktować jako zrealizowanego w warunkach samowoli budowlanej. Nie budzi jednak wątpliwości WSA, iż po wyeliminowaniu z obrotu prawnego wcześniejszej decyzji organu umarzającej postępowanie środowiskowe, organ ten zasadnie przystąpił do rozpatrzenia niezałatwionego decyzją ostateczną wniosku inwestora z dnia 10.12.2009 r. Jak podkreślił WSA rozpatrzenie wskazanego wniosku winno odnosić się do stanu rzeczywistego oraz rozważyć, czy i w jaki sposób w tej sytuacji środowisko może być chronione, a ponowne procedowanie w sprawie środowiskowych uwarunkowań winno uwzględniać zmiany, jakie zaszły w toku postępowania w stosunku do środowiska na skutek upływu czasu i podejmowanych działań. Sąd ten podkreślił też, iż z punktu widzenia obowiązku uwzględnienia w postępowaniu środowiskowym stanu rzeczywistego oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia już funkcjonującego, obojętne jest przy tym czy odrębne przepisy nakładają na podmiot prowadzący instalację, obowiązek prowadzenia pomiaru emisji, czy też wymogu takiego nie przewidują. Ocena oddziaływania na środowisko takiej inwestycji winna dotyczyć elementów środowiska określonych w postanowieniu wydanym na podstawie art. 63 ust. 1 u.u.i.ś. w oparciu o stan istniejący, a nie hipotetyczny i teoretyczny, po to jedynie by zadośćuczynić obowiązkowi uzyskania decyzji środowiskowej post factum. Taka interpretacja przepisów prowadziłaby bowiem do obejścia prawa, które sygnalizował Trybunał Sprawiedliwości w jednym z wyroków. Z kolei NSA w przywołanym wyroku wskazał, że określenie uwarunkowań środowiskowych dla inwestycji zrealizowanej należy uznać za celowe i pożądane ze względu na możliwość wskazania czynników, które mogą wystąpić w trakcie jego eksploatacji, a które mogą mieć znaczenie dla ochrony środowiska. Środkiem dla osiągnięcia wskazanego rezultatu jest obowiązek sporządzenia pełnego zakresu raportu, przewidzianego przepisem art. 66 ust. 1 ustawy. Sąd ten poparł stanowisko WSA, iż organ orzekający powinien dążyć do tego, aby toczące się postępowanie w zakresie środowiskowych uwarunkowań (dotyczące aktualnie nie przedsięwzięcia planowanego, ale przedsięwzięcia docelowo zamierzonego przez inwestora), a w konsekwencji decyzja, mająca zastąpić decyzję wydaną przed rozpoczęciem realizacji planowanego przedsięwzięcia, nie były tylko dostosowaniem formalności do istniejącego stanu faktycznego, ale zawierały warunki i zalecenia nadające się do wykonania i gwarantujące spełnienie nadrzędnego celu, jakim jest ochrona środowiska. Nadto w tego typu sprawach kluczowa jest ocena przez organ raportu, który z kolei winien się odnosić do przedsięwzięcia zrealizowanego i jego celem winno być określenie oddziaływania zrealizowanego i funkcjonującego przedsięwzięcia na stan środowiska i weryfikacja istniejących w zakładzie rozwiązań wykonanych pod kątem zabezpieczenia środowiska przed zanieczyszczeniem.