Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 stycznia 2023 r., sygn. II SA/Ol 888/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Chybicki Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 17 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi W. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 6 maja 2022 r. W. W. ("skarżący", "strona") reprezentowany przez pełnomocnika złożył w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Szczytnie wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką C. W.

Decyzją z 15 czerwca 2022 r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Szczytnie, działający z upoważnienia Burmistrza Miasta Szczytna (dalej jako: "organ I instancji"), odmówił przyznania skarżącemu świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką. W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że negatywnie rozpatrzono wniosek strony z uwagi na fakt, iż data powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki nie została ustalona, a zatem nie spełniona została przesłanka wynikająca z art. 17 ust. 1 lit. b) ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 615 ze zm.; dalej: u.ś.r.). Ponadto strona ma przyznany specjalny zasiłek opiekuńczy z tytułu opieki nad matką

Od powyższej decyzji skarżący reprezentowany przez pełnomocnika wniósł odwołanie. Powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13, w którym Trybunał orzekł o niezgodności art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na datę powstania niepełnosprawności, a przez to naruszenie art. 190 ust. 1 Konstytucji RP. Ponadto zarzucił nieprawidłową i błędną wykładnię art. 17 ust. 5 pkt 1 lit b) ustawy o świadczeniach rodzinnych.