Wyrok WSA w Kielcach z dnia 14 marca 2023 r., sygn. II SA/Ke 54/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędzia WSA Jacek Kuza, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 marca 2023 r. sprawy ze skargi D. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., znak: [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Sygn. akt II SA/Ke [...]

Uzasadnienie

Decyzją z 28 listopada 2022 r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania D. K., utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Burmistrza [...] i Gminy M. z 29 sierpnia 2022 r. o odmowie przyznania stronie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad matką B. W..

W uzasadnieniu organ II instancji ustalił, że B. W. jest wdową

i zgodnie z orzeczeniem Lekarza Rzeczoznawcy KRUS z 7 maja 2019 r. jest trwale niezdolna do samodzielnej egzystencji. W związku z tym spełniona została pierwsza

z przesłanek wymienionych w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r.

o świadczeniach rodzinnych (przytaczanej przez organ jako u.ś.r.), gdyż zgodnie z art. 3 pkt 21 lit. e tej ustawy B. W. jest osobą legitymującą się znacznym stopniem niepełnosprawności.

Organ I instancji odmowę przyznania świadczenia oparł na treści art. 17 ust. 1b u.ś.r., tj. na okoliczności, że niepełnosprawność B. W. powstała po 25 roku życia. Organ odwoławczy powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r., sygn. K 38/13, oraz stosowne orzecznictwo sądów administracyjnych, wyjaśnił, że nie jest dopuszczalne oparcie odmowy przyznania prawa do świadczenia na tej podstawie, że niepełnosprawność nie powstała przed 18 lub 25 rokiem życia, tj. w wieku określonym w art. 17 ust. 1b u.ś.r. Mimo to, zdaniem Kolegium, zaistniała przesłanka negatywna przyznania wnioskowanego świadczenia. Bezspornym jest, że D. K. oświadczyła, pod rygorem odpowiedzialności karnej, że zaprzestała prowadzenia gospodarstwa rolnego albo wykonywania pracy \w gospodarstwie rolnym od dnia 1 grudnia 2022 r. Takie oświadczenie jest dowodem zaprzestania prowadzenia gospodarstwa rolnego w świetle art. 17b ust. 2 ustawy, jednak – powołując się na wyrok WSA w Krakowie z 7 lutego 2022 r., sygn. akt III SA/Kr 1600/21 - SKO uznało za konieczne dokonanie weryfikacji oświadczenia złożonego przez stronę.