Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 grudnia 2023 r., sygn. I SA/Wr 347/23

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska Sędziowie: Asesor WSA Łukasz Cieślak (sprawozdawca) Sędzia WSA Tadeusz Haberka Protokolant: Starszy sekretarz sądowy Paweł Poźniak po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi M sp. z o.o. z siedzibą w D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 5 kwietnia 2023 r. nr 0201-IOV-11.4103.11.2023 w przedmiocie określenia kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za grudzień 2017 r. oraz okres od stycznia do kwietnia 2018 r. I. uchyla w całości zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu z dnia 23 stycznia 2023 r. nr 0271-SPP-3.4103.133.2022; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu na rzecz strony skarżącej kwotę 17 670 zł (siedemnaście tysięcy sześćset siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez M. sp. z o.o. z siedzibą w D. (dalej: spółka, strona, podatnik, strona skarżąca) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: DIAS, organ odwoławczy) z 5 kwietnia 2023 r. nr 0201-IOV-11.4103.11.2023, utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu (dalej: organ I instancji) w sprawie określenia kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za grudzień 2017 r. oraz okres od stycznia do kwietnia 2018 r.

Z akt sprawy wynika, że postępowanie podatkowe zostało wszczęte wobec tego, że spółka w dniach 19-21.10.2022 r. złożyła korekty deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 między innymi za grudzień 2017 r. i styczeń, luty, marzec, kwiecień 2018 r. W złożonych deklaracjach strona wykazała kwoty do zwrotu na rachunek bankowy w wysokościach wyższych niż wcześniej zadeklarowanych. Wraz z korektami złożono uzasadnienia przyczyn korekt deklaracji (ORD-ZU) oraz zawiadomienia o skorygowaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego (VAT-ZD). Spółka w związku ze złożonymi korektami złożyła również wnioski w sprawie stwierdzenia nadpłaty w rozliczeniu podatku od towarów i usług. Spółka oświadczyła również, że nie zbyła należności wynikających z faktur sprzedaży wykazanych w załącznikach VAT-ZD złożonych wraz z korektami deklaracji. Spółka wskazała, że podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Jednocześnie wyjaśniła, że korekty nie zostały złożone w terminie określonym w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; obecnie: Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.; dalej: u.p.t.u., ustawa o VAT), ponieważ w momencie upływu tego terminu obowiązywały przepisy określające dodatkowe warunki dokonania korekt, uznane później przez TSUE za naruszające przepisy prawa unijnego.