Nadal brak instytucji koronera
Niejasne przepisy o stwierdzaniu zgonu powodują problemy z odpowiedzialnością za wykonywanie tych czynności. Starostowie niektórych powiatów sami próbują wyznaczać osoby, które realizowałyby takie zadania.
Zgon i jego przyczyna powinny być ustalone przez lekarza leczącego chorego w ostatniej chorobie (art. 11 ust. 1 ustawy z 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych; dalej: ustawa o cmentarzach). W razie niemożności dopełnienia tego przepisu, stwierdzenie zgonu i jego przyczyny powinno nastąpić w drodze oględzin, dokonywanych przez lekarza lub w razie jego braku przez inną osobę powołaną do tej czynności przez właściwego starostę, przy czym koszty tych oględzin i wystawionego świadectwa nie mogą obciążać rodziny zmarłego (art. 11 ust. 2 ustawy o cmentarzach).
Osoby te, stwierdzając zgon, wypełniają następnie wydawaną w tym celu kartę zgonu, która jest potrzebna do zarejestrowania zgonu w urzędzie stanu cywilnego oraz udostępniana administracji cmentarza w celu pochowania zwłok.
