Zmiany w przepisach w związku z podwyższeniem wieku emerytalnego
Obowiązująca od 1 stycznia 2013 r. ustawa o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw wprowadziła rozwiązania polegające na stopniowym podwyższaniu wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn do jednakowego poziomu 67 lat. Wprowadzenie tych zmian wymagało odpowiedniego dostosowania regulacji prawnych z zakresu prawa pracy, nawiązujących do wysokości wieku emerytalnego. Zmiany te przewiduje ustawa z 23 listopada 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z podwyższeniem wieku emerytalnego (która również weszła w życie od początku tego roku).
Ustawa nowelizująca nie zmienia wszystkich aktów prawnych dotyczących wieku emerytalnego, lecz jedynie te zawierające regulacje w zakresie:
● przepisów, których bezwzględnym skutkiem jest rozwiązanie stosunku pracy lub utrata możliwości zajmowania dotychczasowego stanowiska,
● wieku jako wyznacznika uprawnień do wykonywania określonych czynności zawodowych,
● przepisów uprawniających pracodawcę do wcześniejszego rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem z osiągnięciem przez niego wieku 60 lub 65 lat.
Podstawowe zmiany polegają na wyeliminowaniu z systemu prawnego tych rozwiązań, które nakazują bądź dopuszczają rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem tylko z tego powodu, że osiągnął on wiek emerytalny. Regulacje takie są charakterystyczne dla szczególnych grup pracowników podlegających pragmatykom zawodowym (przepisom szczególnym). Jako zasadę przyjęto, że przepisy przewidujące możliwość zwolnienia z pracy pracownika wraz z osiągnięciem przez niego określonego wieku, ze względu na swój dyskryminujący charakter, powinny być uchylone.
