Dynamiczny system zakupów po nowelizacji Prawa zamówień publicznych
Narzędziem usprawniającym dokonywanie zakupów bieżących, których przedmiotem są powszechnie dostępne usługi, dostawy lub roboty budowlane, jest dynamiczny system zakupów. Szybki rozwój technik elektronicznych pozwolił tu na zwiększenie konkurencyjności. Niemniej jednak wykorzystanie tego instrumentu przez zamawiających cały czas jest uzależnione od postępowania zgodnie z zasadami równego traktowania, niedyskryminacji i przejrzystości.
Dynamiczny system zakupów nie stanowi odrębnego trybu udzielania zamówień publicznych. Jest to metoda, za pomocą której dokonuje się zakupów w ramach procedury ograniczonej. Właściwe będzie określenie, że jest to elektroniczny proces udzielania zamówień publicznych.
Instytucja ta nie jest czymś nowym w europejskim prawie zamówień publicznych. Została ona uregulowana już w dyrektywie 2004/18/WE. Do tej pory nie była jednak powszechnie stosowana. W praktyce, dynamiczny system zakupów służył przede wszystkim zamawianiu materiałów biurowych, sprzętu komputerowego, usług naprawczych czy środków czystości. Dotychczasowe doświadczenia z wykorzystaniem dynamicznego systemu zakupów skłoniły europejskiego prawodawcę do wprowadzenia zmian mających na celu szersze wykorzystanie tej instytucji. System ten został uproszczony. W ślad za ustawodawcą unijnym, zmiany w przepisach regulujących dynamiczny system zakupów wprowadzono również w ustawie z 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (dalej: upzp).
