Zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a ochrona środowiska
Jednym z zadań jednostek samorządu terytorialnego jest osiągnięcie ładu planistycznego, tj. doprowadzenie do uchwalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (mpzp) dla wszystkich obszarów na jej terenie. Proces odbywa się etapami, ze względu na zróżnicowanie terenów.
Przepisy dotyczące sporządzania i uchwalania mpzp znajdują się w ustawie z 27 marca 2003 r. o planowaniu o zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: u.p.z.p.)
W myśli art. 13 u.p.z.p. wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu, w którym obowiązkowo określa się zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu oraz zabudowy, w tym minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej.
Krajobraz jest definiowany jako postrzegana przez ludzi przestrzeń, zawierająca elementy przyrodnicze lub wytwory cywilizacyjne, ukształtowane w wyniku działania czynników naturalnych lub działalności człowieka (art. 2 pkt 16e u.p.z.p.).
