2. Współdziałanie organu (OPS) z komornikami sądowymi
Rozdział ten poświęcony jest pracownikom jednostki pomocy społecznej (OPS), którzy mogą być kompetentnymi podmiotami wspierającymi egzekucję. Wskazano tutaj, jakie czynności, które pominął komornik, mogą być zrealizowane przez pracownika OPS oraz w jaki sposób może on poinformować komornika o efektach tych czynności. Podkreślono czynności, które nie są możliwe do wykonania przez pracownika OPS i wskazano, w jaki sposób pracownik OPS może żądać ich dokonania przez komornika. W rozdziale podano terminy, w jakich komornik ma zrealizować swoje czynności, dzięki czemu organ może oczekiwać tych konkretnych działań w określonym czasie.
2.1. Pierwszeństwo spraw alimentacyjnych
Komornicy sądowi prowadzą egzekucję trzech rodzajów spraw:
1) KM - sprawy rejestrowane w repertorium dotyczące zwykłych wierzycieli,
2) KMS - sprawy prowadzone dla wyegzekwowania należności Skarbu Państwa,
3) KMP - sprawy, w których dochodzone są alimenty.
Komornik, zgodnie z § 10 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 9 marca 1968 r. w sprawie czynności komorników, załatwia sprawy według kolejności wpływu, jednak sprawy dotyczące egzekucji świadczeń alimentacyjnych powinien załatwić poza normalną kolejnością, jeżeli wymaga tego szczególny interes wierzyciela.
Oznacza to, że wszystkie czynności, które komornik z mocy ustawy o pomocy alimentacyjnej ma podejmować w załatwieniu wniosku egzekucyjnego wierzyciela alimentacyjnego, muszą być rozpoczęte niezwłocznie i kosztem innych spraw w terminie określonym w art. 45a ustawy o komornikach sądowych - w ciągu 7 dni od dnia otrzymania wniosku wierzyciela.
Jeśli wniosek egzekucyjny zawiera braki formalne, komornik musi najpóźniej w ciągu 7 dni wezwać wierzyciela do ich usunięcia. Natomiast na podstawie kompletnego wniosku komornik musi przystąpić do prowadzenia egzekucji. Ponieważ wierzyciel, kierując wniosek o wszczęcie egzekucji, nie ma obowiązku wskazywać sposobu egzekucji ani majątku dłużnika, z którego ma być prowadzona, komornik musi nie tylko (zgodnie z art. 1081 § 1 k.p.c.), ale także podjąć czynności określane jako (zgodnie z art. 1086 § 1 k.p.c.), gdyż jego przeprowadzenie nie jest zależne od bezskuteczności zajęć. Komornik choćby nawet zajął skutecznie jakiś majątek, musi ustalić, czy dłużnik posiada go w większym rozmiarze i czy ten dotąd niezajęty nie będzie łatwiejszy do spieniężenia.
