Organizacja miejsc doraźnego schronienia – obowiązki organów
W obliczu wojny za wschodnią granicą Polski oraz potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa mieszkańcom, rząd podjął działania legislacyjne mające na celu skuteczne przygotowanie kraju na sytuacje kryzysowe. Ustawa o ochronie ludności i obronie cywilnej wprowadza jasne zasady organizacji miejsc doraźnego schronienia, które stanowią kluczowy element ochrony w przypadku stanów nadzwyczajnych czy działań wojennych.
Zabezpieczenie mieszkańców na wypadek stanów nadzwyczajnym i działań wojennych
Wojna za wschodnią granicą Polski spowodowała potrzebę uchwalenia aktu prawnego umożliwiającego zabezpieczenie mieszkańców na wypadek stanów nadzwyczajnym oraz działań wojennych. Jest nim ustawa o ochronie ludności i obronie cywilnej (dalej: U.o.l.o.c.).
Art. 102 ust. 1 U.o.l.o.c. stanowi, że w przypadku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego lub w czasie wojny, jeżeli liczba schronów i ukryć jest niewystarczająca dla zapewnienia ochrony ludności, wójt (burmistrz, prezydent miasta) dalej: wójt starosta lub wojewoda organizują miejsca doraźnego schronienia.
POTRZEBUJESZ POMOCY?