Nowe rozwiązania w pomocy społecznej (2)

Domy pomocy społecznej to placówki świadczące usługi opiekuńcze w sytuacji, gdy nie ma możliwości zapewnienia tego rodzaju usług w miejscu zamieszkania osoby wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności. Naturalnie domy opieki społecznej mogą być różnicowane ze względu na swój przedmiotowy profil, czyli kategorie osób, na rzecz których świadczą usługi opiekuńcze (por. art. 56 nowej ustawy), oraz podmiot, przez który są prowadzone (inicjatywa w tym zakresie leży nie tylko po stronie jednostek samorządu terytorialnego, ale także podmiotów prywatnych).

Domy opieki społecznej należy odróżniać od placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na zasadach komercyjnych, czyli prowadzonych przez przedsiębiorców (status prawny tego rodzaju placówek regulują art. 67 i następne nowej ustawy o pomocy społecznej).

Wspólną cechę powyższych, komercyjnych placówek oraz właściwych domów opieki społecznej stanowi to, że dla rozpoczęcia przez nie działalności niezbędne jest uzyskanie stosownego zezwolenia, wydawanego przez wojewodę, co związane jest z weryfikacją spełniania podstawowych standardów, wymaganych przy świadczeniu tego rodzaju zorganizowanych usług opiekuńczych, ustawowo zresztą określonych. Np. art. 68 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej dokładnie precyzuje, jakie pomieszczenia powinny posiadać komercyjne placówki opiekuńcze, a chodzi m.in. o dysponowane przez nie odpowiednio wyposażonymi łazienkami i toaletami.