Finanse publiczne. Komentarz do ustawy - art. 145

1

Przepis stanowi praktyczne wyjście z sytuacji, gdy ze względów prawnych, politycznych czy finansowych ustawa budżetowa albo ustawa o prowizorium budżetowym nie zostaną ogłoszone przed dniem 1 stycznia. Wynika ona z charakteru aktu prawnego, jakim jest ustawa budżetowa. Mianowicie jest to akt prawny o ścisłym okresie ważności i obowiązywania z pewnymi wyjątkami, np. wydatki niewygasające. Przepis wyraźnie wskazuje, że chodzi tutaj o sytuację, gdy akty te (wraz z prowizorium) nie zostaną ogłoszone. Faktycznie dotyczy to sytuacji, gdy akty te nie zostały zarówno uchwalone, jak i ogłoszone przed 1 stycznia albo upływem terminu obowiązywania ustawy o prowizorium budżetowym. Ogłoszeniem ustawy budżetowej lub ustawy o prowizorium budżetowym jest jej opublikowanie w Dzienniku Ustaw, a datą ogłoszenia jest data wydania numeru Dziennika Ustaw zawierającego jedną z tych ustaw. Gdy to się nie stanie, podstawą gospodarki finansowej jest przedstawiony Sejmowi odpowiedni projekt ustawy, o którym mowa w art. 141 lub w art. 144 u.f.p. W tej sytuacji obowiązują stawki należności budżetowych oraz składki na państwowe fundusze celowe w wysokości ustalonej dla roku poprzedzającego rok budżetowy. Zasadę wynikającą z ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podstawą gospodarki finansowej państwa jest ustawa albo projekt ustawy o prowizorium budżetowym, a przed upływem terminu obowiązywania ustawy o prowizorium budżetowym nie zostanie ogłoszona ustawa budżetowa.