Finanse publiczne. Komentarz do ustawy - art. 52

1

[Zasady budżetowe] Przepis ten ma bardzo duże znaczenie dla zrozumienia istoty finansów publicznych, budżetowania i procedur, jakie zachodzą w tym sektorze w zakresie finansów. W powiązaniu z art. 51 u.f.p. ustala on pewien kanon wiedzy o wartościach rządzących budżetami, planami finansowymi czy funduszami finansowanymi ze środków publicznych. W ramach budżetów państwa, jednostek samorządu terytorialnego i planów finansowych jednostek budżetowych operujemy pojęciami takich wartości ekonomicznych jak dochody oraz przychody, wydatki łączne rozchody oraz koszty. W zakresie wartości tych ustalono generalne zasady, na jakich ujmowane są one w budżetach i planach finansowych. Każda z tych kategorii przyjmuje w ramach tych dokumentów inny charakter, a także inne jest ich znaczenie dla określenia legalności dokonanych operacji budżetowych oraz prawidłowości gospodarki finansowej jednostki. Gospodarka finansowa jednostek sektora finansów publicznych oparta jest na planowaniu nie tylko w aspekcie roczności budżetu, ale też planów wieloletnich (WFP).

2

Roczność nie oznacza jednak, że w tym przedziale czasowym wartości składające się na budżety czy plany finansowe tych jednostek są wartościami absolutnymi i niezmiennymi. Praktyka i obserwacja tej sfery finansów pozwala na postawienie tezy, że plany te podlegają licznym zmianom w trakcie roku budżetowego, co wymusza kilka czynników, które w sposób dynamiczny wpływają na częstotliwość procesów finansowych zachodzących w ramach tych jednostek. Tak więc przy przeciętnej potrzebie kilku czy nawet kilkunastu zmian w trakcie roku budżetowego nie można inaczej traktować takich planów finansowych niż jako prognozy z niewielkimi wyjątkami, np. w zakresie wydatków, które mają skutecznie zniechęcić zarządzającymi takimi finansami do ich nadmiernej eksploatacji. Tym samym zapis ustawowy wyrażający się w stwierdzeniu, że ujęte w budżecie państwa, budżetach jednostek samorządu terytorialnego i planach finansowych jednostek budżetowych dochody i przychody stanowią prognozy ich wielkości, ma właściwie wydźwięk zasady prawnej charakteryzującej cały sektor finansów publicznych.