Wyrok NSA z dnia 7 lutego 2024 r., sygn. I GSK 909/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogdan Fischer (spr.) Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia del. WSA Krzysztof Sobieralski Protokolant Piotr Kaczmarek po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej I. Sp. z o.o. Sp. k. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2020 r. sygn. akt V SA/Wa 1720/19 w sprawie ze skargi I. Sp. z o.o. Sp. k. w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od I. Sp. z o.o. Sp. k. w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 240 (słownie dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 stycznia 2020 r., sygn. akt V SA/Wa 1720/19 oddalił skargę I. sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w K. (dalej "skarżąca", "spółka") na Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu podatku akcyzowego.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

Skarżąca zwróciła się z wnioskiem do Naczelnika US o zwrot podatku akcyzowego z tytułu dokonanej dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodów osobowych. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego Naczelnik US odmówił skarżącej zwrotu podatku akcyzowego z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodów osobowych. Organ I instancji wskazał, że skarżąca nie przedstawiła dokumentów potwierdzających dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej ww. samochodów, co świadczyło o tym, że spółka nie spełnia jednej z podstawowych przesłanek warunkujących zwrot podatku akcyzowego, tj. by ubiegający się o zwrot akcyzy był podmiotem, który dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej lub w jego imieniu dostawa jest realizowana. W wyniku rozpoznania odwołania, decyzją z 2 sierpnia 2019 r. Dyrektor IAS utrzymał w mocy decyzję Naczelnika US w przedmiocie odmowy zwrotu podatku akcyzowego. Organ odwoławczy przytoczył na wstępnie treść mających zastosowanie w sprawie przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 864 z póżn. zm.), dalej "u.p.a.". Wyjaśnił, że w sprawie niniejszej skarżąca nie spełniła przesłanki dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodu osobowego we własnym imieniu lub na swoją rzecz. Wskazał, że skarżąca nie spełniła zarówno przesłanki w zakresie dysponowania prawem rozporządzania pojazdem jak właściciel, jak i dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodów osobowych we własnym imieniu lub na swoją rzecz. Podkreślił, że z listu przewozowego CMR bez numeru z 18 grudnia 2017 r. wynika, że chociaż nadawcą przesyłki (w połach o numerach: 1 i 22 CMR) była spółka to z pozostałych dokumentów wynika, iż faktyczna więź pomiędzy skarżącą a pojazdami ustalała w momencie faktycznego wydania pojazdów finalnemu nabywcy, który jednocześnie poniósł na własny koszt transportu realizując procedurę dostawy wewnątrzwspólnotowej. Organ odwoławczy stwierdził, że umowę przewozu zawarł nabywca samochodów osobowych i tym samym w czasie transportu strona nie dysponowała prawem do rozporządzania tymi pojazdami jak właściciel. W ocenie organu II instancji to niemiecki nabywca w dniu 18 grudnia 2017 r. nabył prawo do rozporządzania pojazdami jak właściciel i równocześnie dokonał w swoim imieniu dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodów osobowych. Zdaniem organu odwoławczego to nabywca był organizatorem i zleceniodawcą transportu samochodów osobowych do Niemiec. Strona utraciła zaś prawo rozporządzania pojazdami jak właściciel w momencie wydania go przewoźnikowi działającemu w imieniu nabywcy, a nie w imieniu sprzedawcy w dniu 18 grudnia 2017 r. Transport samochodów odbywał się więc w imieniu i na zlecenie nabywcy.