Wyrok NSA z dnia 7 lutego 2024 r., sygn. I GSK 1302/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogdan Fischer (spr.) Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia del. WSA Krzysztof Sobieralski Protokolant Piotr Kaczmarek po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej I. Sp. z o.o. Sp. k. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 stycznia 2020 r. sygn. akt V SA/Wa 1142/19 w sprawie ze skargi I. Sp. z o.o. Sp. k. w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od I. Sp. z o.o. Sp. k. w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 675 (słownie sześćset siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 stycznia 2020 r., sygn. akt V SA/Wa 1142/19 oddalił skargę I. sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w K. (dalej "skarżąca", "spółka") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu podatku akcyzowego.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

Skarżąca zwróciła się z wnioskiem do Naczelnika US o zwrot podatku akcyzowego z tytułu dokonanej dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodów osobowych. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego Naczelnik US odmówił skarżącej zwrotu podatku akcyzowego z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodów osobowych. Organ I instancji wskazał, że skarżąca nie przedstawiła dokumentów potwierdzających dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej ww. samochodów, co świadczyło o tym, że spółka nie spełnia jednej z podstawowych przesłanek warunkujących zwrot podatku akcyzowego, tj. by ubiegający się o zwrot akcyzy był podmiotem, który dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej lub w jego imieniu dostawa jest realizowana.

W wyniku rozpoznania odwołania, decyzją z 15 maja 2019 r. Dyrektor IAS utrzymał w mocy decyzję Naczelnika US w przedmiocie odmowy zwrotu podatku akcyzowego. Organ odwoławczy przytoczył na wstępnie treść mających zastosowanie w sprawie przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 864 z póżn. zm.), dalej "u.p.a.". Wyjaśnił, że w sprawie niniejszej skarżąca nie spełniła przesłanki dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej samochodu osobowego we własnym imieniu lub na swoją rzecz. Wskazał, że w oparciu o przedstawione faktury sprzedaży oraz międzynarodowego samochodowego listu przewozowego CMR nie sposób stwierdzić, że transport został wykonany lub zlecony przez spółkę. Ponadto skarżąca wskazała, iż nie organizuje transportu sprzedanych samochodów na rzecz odbiorcy. Powyższe potwierdził również CMR, który w polu 16 wskazuje, że przewoźnikiem jest "W." [...], która wystawiła fakturę Nr 476/2017 z dnia 21 listopada 2017 r., na rzecz spedytora M. Sp. z o.o. w K., która to wyjaśniła, że transport zlecił H. Organ podkreślił, że data wykonania sprzedaży usługi transportowej tj. 17 listopada 2017 r., wynikająca z faktury, jest tożsama z datą widniejącą w polu 24 dokumentu CMR, w którym widnieje również pieczęć H. i nieczytelna parafa. Wobec powyższego dowody zgromadzone w sprawie jednoznacznie potwierdzają, że faktyczna więź strony z samochodami osobowymi ustała wraz z przekazaniem ich przewoźnikowi do przetransportowania na terytorium innego państwa członkowskiego. Przewoźnik ten działał w imieniu nabywcy, a nie w imieniu sprzedawcy.