Postanowienie SN z dnia 23 maja 2024 r., sygn. III CZ 34/24

23 maja 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Paweł Grzegorczyk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 23 maja 2024 r. w Warszawie
‎zażalenia P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.
‎na wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie
‎z 27 października 2023 r., I AGa 111/22,
‎w sprawie z powództwa M. Ł. i A. Ł.
‎przeciwko Gminie Miasto Koszalin i P. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.
‎o zapłatę,

uchyla zaskarżony wyrok, pozostawiając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego do orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny uznał, że doszło do nierozpoznania istoty sprawy. Wskazał, że wynikało to z zaniechania przeprowadzenia oceny charakteru prawnego umowy zawartej przez zamawiającego z generalnym wykonawcą (pozwanych), co miało zasadnicze znaczenie z perspektywy zastosowania w sprawie art. 647 k.c., z uwzględnieniem, że umowa ta została zawarta w trybie zamówień publicznych i przy wzięciu pod uwagę ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (jedn. tekst: Dz. U. z 2024 r., poz. 320) w części dotyczącej inteligentnych systemów transportowych. W zakresie istotnym do oceny zastosowania w sprawie art. 647 k.c. Sąd Okręgowy pominął ponadto, zdaniem Sądu Apelacyjnego, część materiału procesowego, co częściowo odnosiło się do zeznań świadków, jak również jednej z czterech występujących w sprawie grup dowodów, tj. wiadomości mailowych. Niezależnie od tego, Sąd Okręgowy zaniechał jakiejkolwiek oceny alternatywnej podstawy faktycznej i prawnej roszczeń powodów, mimo że powodowie już w pozwie wskazywali, iż zgłoszone przez nich roszczenie znajduje swoją podstawę prawną w przepisach o bezpodstawnym wzbogaceniu, ponieważ efekt ich prac został przyjęty przez zamawiającego i stanowi część składową jego nieruchomości. W przekonaniu Sądu Apelacyjnego, skoro w ocenie Sądu Okręgowego brak było podstaw do zastosowania art. 647 k.c., żądanie powodów powinno zostać rozpoznane w aspekcie art. 405 i art. 410 k.c., podczas gdy Sąd Okręgowy nie przeprowadził w tym zakresie żadnego postępowania dowodowego, mimo zgłoszenia wniosków przez strony.