Postanowienie SN z dnia 23 maja 2024 r., sygn. II KO 41/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Bojańczyk

w sprawie K. K. ,

skazanego z art. 258 § 3 k.k. i in.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 23 maja 2024 r.

osobistego wniosku skazanego

o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej

prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie

z dnia 18 lutego 2021 r., sygn. II AKa 91/20,

utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Radomiu

z dnia 12 listopada 2019 r., sygn. II K 33/18,

na podstawie art. 545 § 3 zd. pierwsze k.p.k.

p o s t a n o w i ł:

odmówić przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania wobec jego oczywistej bezzasadności.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2023 r. do Sądu Najwyższego przekazane zostało przez Sąd Apelacyjny w Lublinie pismo skazanego K. K. z dnia 6 października 2023 r. o wyznaczenie mu obrońcy z urzędu celem sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 18 lutego 2021 r., II AKa 91/20, utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Radomiu z dnia 12 listopada 2019 r., II K 33/18. Orzeczeniem tym K. K. skazany został za popełnienie przestępstwa z art. 258 § 3 k.k. i inne na karę łączną 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wnioskodawca w treści pisma podał jedynie podstawę prawną wznowienia tj. przepis art. 540 § 2 k.p.k. i art. 545 § 2 k.p.k., nie wskazując orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, które stanowić miało podstawę wznowienia postępowania (k. 3).

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Izby Karnej Sądu Najwyższego z dnia 24 października 2023 r. wnioskodawca wezwany został do uzupełnienia braków formalnych wniosku i sprecyzowania okoliczności, które uzasadniają przyjęcie, iż mieszczą się one w podstawach wznowienia postępowania, które zostały określone w art. 540 § 1 k.p.k., pod rygorem nierozpoznania wniosku o ustanowienie obrońcy z urzędu i skierowanie sprawy na posiedzenie w trybie art. 535 § 3 k.p.k. w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku wobec jego oczywistej bezzasadności (k. 6). W pisemnej odpowiedzi na to wezwanie skazany zmodyfikował podstawę złożonego wniosku, z którego treści wynika, iż podstawy wznowienia upatruje w art. 540 § 1 pkt 1 k.p.k. (propter falsa) lub art. 540 § 1 pkt 2 lit. a k.p.k. (propter nova). Ponadto wskazał, że wszedł w posiadanie zasłyszanych informacji o składanych przez uczestników tego postępowania oświadczeniach wobec osób trzecich potwierdzających niesłuszność jego skazania za przypisane mu przestępstwa (k. 20-22).