Czy usługi polegające na udzielaniu przez Pożyczkodawcę pożyczek pieniężnych, których przedmiotem jest pieniądz bezgotówkowy, transferowany drogą przelewu z rachunku bankowego, położonego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy położony w (…), gdzie siedzibę ma Pożyczkobiorca, były i będą w przyszłości czynnościami zwolnionymi od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt. 38 Ustawy VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 27 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy usługi polegające na udzielaniu przez Państwa - Pożyczkodawcę pożyczek pieniężnych, których przedmiotem jest pieniądz bezgotówkowy, transferowany drogą przelewu z Państwa rachunku bankowego, położonego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy położony w (…), gdzie siedzibę ma Pożyczkobiorca, były i będą w przyszłości czynnościami zwolnionymi od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt. 38 Ustawy VAT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 maja 2024 r. (wpływ 16 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…)spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

(…)

(…)

NIP: (…)

dalej jako: „Pożyczkodawca”

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…)

(…)

(…)

(…)

dalej jako : „Pożyczkobiorca”; „Spółka Matka”

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka pod firmą (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla (…) w (…), (…) Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: (…), Regon: (…), NIP: (…) (dalej jako: „Pożyczkodawca”; „Zainteresowany będący stroną postępowania ”), udzieliła w 2023 r. kilku oprocentowanych pożyczek na rzecz spółki (…) z siedzibą w (…) ((…)), numer identyfikacyjny (…) (dalej jako: „Pożyczkobiorca”; „Spółka Matka”; „Zainteresowany nie będący stroną postępowania”), która to Spółka Matka posiada (…) udziałów, stanowiących (…)% kapitału zakładowego Pożyczkodawcy.

Były to pożyczki z dnia (…) (…) 2023 r., (…) (…) 2023 r., (…) (…) 2023 r. i (…) (…) 2024 r. Pożyczkodawca już wcześniej regularnie udzielał oprocentowanych pożyczek na rzecz Spółki Matki, w celu dofinansowania działalności prowadzonej przez Spółkę Matkę.

Pożyczki, które udzielał Pożyczkodawca były przewidziane za wynagrodzeniem w postaci odsetek. Środki z pożyczki były transferowane drogą przelewu z rachunku bankowego Pożyczkodawcy, położonego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, na rachunek położony w (…), gdzie siedzibę ma Pożyczkobiorca.

Pożyczkobiorca nie posiadał i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej a także nie posiada i nie posiadał oddziału na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium Polski. Pożyczkobiorca jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a Ustawy VAT, a usługa polegająca na udzieleniu pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy jest świadczona na terytorium (…). Powyższe wynika z tego, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej (art. 28b ust. 1 ustawy o VAT). W przypadku umowy pożyczki usługobiorcą jest ta strona, która pożyczkę otrzymuje w związku z powyższym w tym przypadku miejscem świadczenia usługi będzie terytorium (…). Pożyczkobiorca jest również zarejestrowany w (…) jako podatnik podatku od wartości dodanej (VAT).

Pożyczkodawca nie posiada w (…) siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Pożyczkodawca nie jest również zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium (…).

Przedmiotem jedynej działalności faktycznie wykonywanej przez Pożyczkodawcę jest „(…)”. Z tego względu w dniu (…) (…) 2023 r. Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników Pożyczkodawcy podjęło uchwałę nr (…) w sprawie zmiany umowy spółki. Rozszerzono przedmiot działalności Pożyczkodawcy o PKD 64.99.Z Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej nie sklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych. Zmiana ta została wpisana do KRS w dniu (…) (…) 2023 r.

Pożyczkodawca w Wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT posiada status zwolniony (data rejestracji: (…) (…) 2023 r.).

Pożyczkobiorca w związku z udzielonymi mu przez Pożyczkodawcę pożyczkami z dni: (…) (…) 2023 r., (…) (…) 2023 r., (…) (…) 2023 r. i (…) (…) 2024 r. wpłacił na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatek w stawce 0,5% wyliczony od podstawy opodatkowania - kwoty udzielonej pożyczki.

W przyszłości Pożyczkodawca planuje zawierać kolejne umowy pożyczki pieniędzy ze Spółką Matką, której przedmiotem ma być pieniądz bezgotówkowy. W umowie pożyczki między Pożyczkodawcą, a Spółka Matką zostanie przewidziane wynagrodzenie w postaci odsetek od pożyczonego kapitału.

Z uwagi na powyższe Zainteresowani składają niniejszy wniosek w celu ustalenia, czy pożyczki, które udziela Pożyczkodawca Spółce Matce, stanowią usługi udzielania pożyczek pieniężnych w rozumieniu art. 43 ust 1 pkt. 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako „Ustawa VAT”). Co miałoby prowadzić do zwolnienia tych pożyczek z podatku od towarów i usług (dalej jako „podatek VAT”) na podstawie art. 43 ust 1 pkt. 38 ustawy o VAT oraz prowadzić do wyłączenia tego typu czynności z zakresu opodatkowania ustawą z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej jako „Ustawa PCC”) na mocy art. 2 pkt 4 lit b.

Niniejszy wniosek dotyczy zarówno wydania interpretacji indywidualnej w podatku od czynności cywilnoprawnych jak i w podatku od towarów i usług w zakresie zaistniałych stanów faktycznych to jest czterech udzielonych pożyczek z dni: (…) (…) 2023 r., (…) (…) 2023 r., (…) (…) 2023 r. oraz (…) (…) 2024 r. a także zdarzenia przyszłego.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczenie jak we wniosku)

1. Czy usługi polegające na udzielaniu przez Pożyczkodawcę pożyczek pieniężnych, których przedmiotem jest pieniądz bezgotówkowy, transferowany drogą przelewu z rachunku bankowego Pożyczkodawcy, położonego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy położony w (…), gdzie siedzibę ma Pożyczkobiorca były i będą w przyszłości czynnościami zwolnionymi od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt. 38 Ustawy VAT?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Ad. 1.

Zdaniem Zainteresowanych usługi polegające na udzielaniu przez Pożyczkodawcę pożyczek pieniężnych korzystały i korzystać będą ze zwolnienia z podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt. 1 Ustawy VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy VAT, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa

Art. 7 ust. 1 Ustawy VAT wskazuje, że przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towary w tym kontekście należy rozumieć przez pryzmat definicji oznaczonej w art. 2 pkt. 6 Ustawy VAT, gdzie towary oznaczają rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych przepisów wynika, że świadczenie nie będące dostawą towarów, jak w przypadku opisanych w niniejszym wniosku opodatkowanych pożyczek, stanowi co do zasady usługę w rozumieniu Ustawy VAT. Jednak w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca musi być bezpośrednim beneficjentem świadczenia i świadczonej usłudze musi odpowiadać świadczenie wzajemne ze strony nabywcy.

Nie każda czynność spełniająca przesłanki dostawy towarów lub świadczenia usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Koniecznym jest, żeby dana czynność dokonana została przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust 1 Ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT obejmuje wszelaką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tym samym, dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Ustawy VAT.

Dla stwierdzenia, że Pożyczkodawca w momencie udzielania trzech pożyczek z dni: (…) (…) 2023 r., (…) (…) 2023 r., (…) (…) 2023 r. działał jako podatnik VAT nie ma znaczenia to, że został on zarejestrowany jako podatnik VAT zwolniony w Wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT w dniu (…) (…) 2023 r. tj. po udzieleniu ww. pożyczek.

Moment rejestracji nie ma oznacza momentu stania się podatnikiem VAT - rejestracja nie ma charakteru konstytutywnego - potwierdza jedynie, a nie tworzy statusu danej osoby jako podatnik. Dla zastosowania art. 15 ust. 1 i 2 VATU nie ma znaczenia formalna data rejestracji (...) jako podatnika podatku od towarów i usług, gdyż status ten nie zależy od rejestracji, a od wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2023 r I FSK 2372/19, Legalis nr 2879076).

Jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku. Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, środki pieniężne na udzielanie pożyczek pochodzą ze środków własnych Wnioskodawcy. Pożyczki zawierane są na warunkach rynkowych. Pożyczki mają charakter odpłatny - postanowienia umowy przewidują stosowne wynagrodzenie w postaci oprocentowania (odsetek).

Pożyczkodawca dokonał zmian w umowne spółki, aby udzielanie pożyczek i inna podobna działalność została ujawniona w PKD Pożyczkodawcy. Zmiana ta została już zarejestrowana w KRS. Równocześnie, według wiedzy Wnioskodawcy, Pożyczkodawca dopuszcza możliwość udzielania podobnych pożyczek w przyszłości, jeżeli pozwolą na to jego zasoby finansowe.

Nie ma w tym miejscu znaczenia okoliczność, że pożyczki z dnia (…) (…) 2023 r. i (…) (…) 2023 r zostały udzielone przed dokonaniem ww. zmiany w umowie spółki. W judykaturze wielokrotnie podkreślano, że fakt formalnego zgłoszenia działalności gospodarczej nie ma znaczenia dla oceny, czy podatnik rzeczywiście taką działalność prowadzi. Wystarczy, że wykonując określone działania, wypełnia cechy działalności gospodarczej, w tym przypadku określone w art. 15 ust, 2 VATU (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2021 r„ III FSK 176/21, Legalis nr 2641961). Wpis kategorii PKD w rejestrze działalności gospodarczej ma charakter deklaratoryjny, a nie konstytutywny - w opisywanej sytuacji taki wpis potwierdzał jedynie stan faktyczny, które miał już miejsce wcześniej. Takie stanowisko zaprezentowane zostało również w interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2021 r (sygn.: 0114-KDIP1 -1 4012.685 2021.2.MM), w które; organ wskazał, że „czynność polegająca na udzieleniu oprocentowanej pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy (niezależnie od tego czy w przedmiocie działalności Wnioskodawcy w KRS/w umowie Spółki figuruje udzielanie pożyczek, kredytów czy inna tego typu działalność), stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy”.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku czynności polegające na udzielaniu oprocentowanych pożyczek, spełniają przesłanki uznania za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielania, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązek w postaci podatku VAT. Udzielanie pożyczek stanowi świadczenie na rzecz pożyczkobiorcy, polegające na udostępnieniu środków finansowych na wskazany w umowie okres czasu. W konsekwencji, czynność udzielania oprocentowanych pożyczek na Pożyczkobiorców, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust 1 Ustawy VAT i podlega opodatkowaniu VAT na mocy przepisu art 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT „zwalnia się od (podatku VAT) usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę”.

Skoro więc z powołanego w art. 43 ust. 1 pkt. 38 Ustawy VAT wynika, że zwalnia się od podatku VAT usługi w zakresie udzielania pożyczek pieniężnych, to należy stwierdzić, że wskazane we wniosku usługi udzielania pożyczek na rzecz Pożyczkobiorcy korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT.

Podobne stanowisko prezentowane jest w najnowszych interpretacjach podatkowych np.:

1. w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2022 r. (sygn.: 0111-KDIB3-1.4012.414 2022.4.WN) organ wskazał, że „czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności me znajdują się w jej zakresie przedmiotowym”;

2. interpretacji indywidualnej z dnia 9 marca 2023 r. (sygn.: 0111-KDIB3-1.4012.136.2023.1.MSO) organ potwierdził, że „udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku VAT”.

Tym samym, prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych, że w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art 8 ust. 1 Ustawy VAT, które jest zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art 43 ust 1 pkt. 38 Ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1) w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2) świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Według ust. 2 powołanego artykułu:

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

Z opisu sprawy wynika, że Państwo- Pożyczkodawca udzielili/planują udzielać w przyszłości Pożyczkobiorcy - (…) z siedzibą w (…) pożyczki. Pożyczkobiorca i Usługobiorca ((…)) jest zarejestrowany w (…) jako podatnik podatku od wartości dodanej, nie posiadał/nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej a także nie posiada/nie posiadał oddziału na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Pożyczkobiorca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium Polski. Udzielone pożyczki, były przewidziane za wynagrodzeniem w postaci odsetek. Środki z pożyczki były transferowane drogą przelewu z Państwa – Pożyczkodawcy rachunku bankowego, położonego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, na rachunek Pożyczkobiorcy położony w (…). Pożyczki były udzielane w celu dofinansowania działalności Pożyczkobiorcy. W przyszłości planują Państwo - Pożyczkodawca zawierać z Pożyczkobiorcą kolejne umowy pożyczki, których przedmiotem ma być pieniądz bezgotówkowy. W umowie pożyczki zostanie przewidziane wynagrodzenie w postaci odsetek od pożyczonego kapitału.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy usługi polegające na udzielaniu przez Państwa - Pożyczkodawcę pożyczek pieniężnych, których przedmiotem jest pieniądz bezgotówkowy, transferowany drogą przelewu z Państwa rachunku bankowego, położonego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy położony w (…), gdzie siedzibę ma Pożyczkobiorca, były i będą w przyszłości czynnościami zwolnionymi od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt. 38 Ustawy VAT.

W przypadku świadczenia usług, gdy jedna ze stron posiada siedzibę poza terytorium kraju, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy o VAT.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

 1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

 a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

 b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

 2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o VAT. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy o VAT:

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Powołaną powyżej zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie przewidują innych zasad ustalenia miejsca świadczenia usług.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

Z wniosku wynika, że Państwo - Pożyczkodawca udzielili/zamierzają udzielać w przyszłości pożyczki na rzecz Pożyczkobiorcy. Pożyczkobiorca nie posiadł/nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej a także nie posiada/nie posiadał oddziału na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium Polski. Pożyczki były udzielane w celu dofinansowania działalności Pożyczkobiorcy na terytorium (…). W związku z powyższym miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi udzielania odpłatnych pożyczek przez Państwa – Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy, stosowanie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, będzie miejsce w którym Pożyczkobiorca ((…)) posiada siedzibę działalności gospodarczej.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że czynność udzielania pożyczek w opisanych okolicznościach sprawy spełnia przesłanki przedmiotowe i podmiotowe do uznania jej za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże miejscem świadczenia tej usługi, a tym samym jej opodatkowania, jest stosowanie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejsce, w którym Pożyczkobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. W konsekwencji, skoro w analizowanym przypadku do usługi, ma zastosowanie art. 28b ust. 1 ustawy, to nie jest ona opodatkowana na terytorium Polski. Miejscem świadczenia dla tej usługi jest (…) czyli miejsce gdzie Pożyczkobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym czynność udzielania przez Państwa – Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczek pieniężnych podlega/będzie podlegać opodatkowaniu według przepisów obowiązujących na terytorium (…).

Tym samym przepisy dotyczące zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT nie mają zastosowania w sprawie.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest nieprawidłowe

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.