Zwolnienie przedmiotowe art. 21 ust. 1 pkt 78

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania dopłaty/dofinansowania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypoczynku dziecka pracownika. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jako pracodawca zamierzają Państwo przyznać pracownikowi z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dofinansowanie do wypoczynku dziecka do lat 18. Wypoczynek będzie miał formę:

-wczasów (pobyt weekendowy lub inny okres pobytu), zorganizowany będzie przez pracodawcę (pracodawca wykupi pobyt w hotelu/ośrodku/pensjonacie – pracodawca otrzyma i opłaci fakturę za pobyt) lub przez pracownika (pracownik sam wykupi pobyt w hotelu/ośrodku/pensjonacie i opłaci jego koszt a pracodawcy przedłoży fakturę i dowód zapłaty);

-wycieczki krajowej (jednodniowej lub kilkudniowej) lub wycieczki zagranicznej, zorganizowana będzie przez biuro podróży/szkołę/fundację/stowarzyszenie i pracownik sam wykupi wycieczkę i opłaci jej koszt a pracodawcy przedłoży fakturę i dowód zapłaty.

Pytanie

Czy przyznana dopłata/dofinansowanie do tych form wypoczynku dzieci do lat 18 korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, przyznana dopłata/dofinansowanie z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych do wypoczynku dzieci do lat 18 w formie wczasów (pobyt weekendowy lub inny okres) i wycieczki krajowej lub wycieczki zagranicznej korzysta ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 78, ponieważ:

1)uczestnikami wypoczynku będą dzieci/młodzież do 18 lat,

2)dopłata/dofinansowanie do wypoczynku będzie z funduszu socjalnego,

3)wypoczynek będzie zorganizowany (wykupiony i opłacony osobiście przez pracownika lub przez pracodawcę od podmiotów, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością (np. szkoły/stowarzyszenia/kościoły/fundacje),

4)jest to forma wczasów – pobyt/wyjazd turystyczny, wycieczka to forma wczasów – wypoczynku, które obejmuje m.in. nocleg, wyżywienie, rozrywki, wędrówki, itp., bez określenia długości trwania takiego wypoczynku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej.

Jednocześnie, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

-wypoczynek jest zorganizowany,

-organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,

-forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,

-dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.

Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie form wypoczynku, oznacza, że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana jest z wypoczynkiem zorganizowanym. Intencją ustawodawcy jest bowiem wyłączenie z zakresu przedmiotowego zwolnienia dopłat do niezorganizowanych form wypoczynku, takich jak np. wczasy potocznie nazywane „pod gruszą”.

Definiując powyższe formy wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., pod ich pojęciem należy rozumieć:

-wczasy, czyli wypoczynek, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, wyżywienie, a niekiedy także rozrywki;

-kolonie, czyli zorganizowany pobyt wypoczynkowy dzieci i młodzieży szkolnej w czasie wakacji poza miejscem stałego zamieszkania;

-obóz, czyli forma zorganizowanego wypoczynku grupy ludzi, połączona z uprawianiem sportu, nauką czegoś;

-zimowisko, czyli zorganizowany wyjazd wypoczynkowy dla dzieci w czasie ferii zimowych;

-wycieczka, czyli wędrówka lub wyjazd w celach turystycznych.

Mając na uwadze ww. definicje słownikowe należy przyjąć, że zarówno wczasy, jak i wycieczka stanowią formę wypoczynku, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby omawiane zwolnienie miało zastosowanie, wypoczynek powinien być zorganizowany przez podmiot, który ma formalno-prawne umocowanie do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę jego funkcjonowania. Istotne jest zatem, aby podmiot organizujący wypoczynek prowadził działalność w tym zakresie lub też statutowo zajmował się tego typu działalnością.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, np. biura turystyczne czy inne podmioty prowadzące działalność w formie domów wczasowych, pensjonatów, gospodarstw agroturystycznych, natomiast do podmiotów, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością należy zakwalifikować m.in. szkoły, domy kultury, kościoły, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego, a także stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje – które również zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością.

Ustawodawca w art. 92c ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2230 z zm.) wskazuje, że:

Z art. 92a ust. 1 ww. ustawy wynika, że:

Jeżeli zatem wypoczynek organizuje podmiot świadczący usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności, w tym biuro podróży lub podmiot, o którym mowa w art. 92c ustawy o systemie oświaty, to dofinansowanie wypłacane do tego rodzaju wypoczynku na dziecko do ukończenia 18 roku życia korzysta z ww. zwolnienia przedmiotowego.

Przy czym zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie zarówno w sytuacji, gdy osoba sama wykupiła wczasy np. w ośrodku wypoczynkowym czy pensjonacie, który organizuje takowy wypoczynek, jak i w sytuacji, gdy osoba wykupiła wczasy/wycieczkę w biurze podróży. Ponadto należy zaznaczyć, że zwolnieniem przedmiotowym objęta jest jedynie ta część dofinansowania, która faktycznie wydatkowana została na wypoczynek niepełnoletniego dziecka.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jako pracodawca zamierzają Państwo przyznać pracownikowi z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dofinansowanie do wypoczynku dziecka do lat 18. Wypoczynek będzie miał formę wczasów (pobytu w hotelu/ośrodku/pensjonacie) oraz wycieczki krajowej lub zagranicznej, zorganizowanej przez biuro podróży/szkołę/fundację/stowarzyszenie.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że przyznana dopłata/dofinansowanie ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wypoczynku dziecka pracownika, które nie ukończyło 18 lat, do wypoczynku w formie wczasów zorganizowanych przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie (hotel/ośrodek/pensjonat) oraz wycieczki krajowej lub zagranicznej zorganizowanej przez biuro podróży/szkołę/ fundację/stowarzyszenie, korzystać będzie ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).