Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.765.2025.1.AK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

30 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowana będąca stroną postępowania: (...)

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania: (...)

Opis zdarzenia przyszłego

Małżonkowie AA i BB (dalej jako Wnioskodawcy) są obywatelami polskimi. Obydwoje posiadają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawcy posiadają rezydencję podatkową w Polsce i podlegają tutaj opodatkowaniu od całości swoich przychodów.

W przyszłości Wnioskodawcy mają zamiar wynajmować nieruchomości, będące ich własnością, znajdujące się na Mauritiusie poprzez oddanie do dyspozycji tychże nieruchomości agencji zajmującej się wynajmem nieruchomości.

Od osiąganych przychodów Wnioskodawcy będą płacić podatek w miejscu położenia nieruchomości, który będzie wynosić 15% kwoty osiąganej z wynajmu.

Najem nieruchomości – apartamentów – będzie odbywać się w ramach majątku prywatnego Wnioskodawców, bez znamion charakterystycznych dla działalności gospodarczej.

Pytania

1.Czy w sytuacji, w której osiągany przychód z wynajmu nieruchomości znajdujących się na Mauritiusie będzie podlegał opodatkowaniu na Mauritiusie, przychód ten będzie podlegał opodatkowaniu również w Polsce?

1a. Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca to, czy przychód ten będzie opodatkowany podwójnie, zarówno na Mauritiusie jak i w Polsce?

1b. Jeżeli odpowiedź na pytanie 1a jest twierdząca, to jaką metodę podwójnego opodatkowania należy zastosować w Polsce?

2.Jeżeli przychód osiągany z wynajmu nieruchomości znajdujących się na Mauritiusie będzie opodatkowany również w Polsce, to czy podatnik z tytułu uzyskiwania czynszu najmu na terenie Mauritiusa może zostać opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania 1 – Zdaniem Wnioskodawców, w opisanej sytuacji, w której przychód osiągany z wynajmu nieruchomości znajdujących się na Mauritiusie będzie opodatkowany na Mauritiusie, przychód ten będzie podlegał opodatkowaniu również w Polsce z uwagi na nieograniczony obowiązek podatkowy, o którym jest mowa w art. 3 ust. 1 PdofU, w przypadku spełnienia warunków, o których mowa w art. 3 ust. 1a PdofU.

W zakresie pytania 1a – Zdaniem Wnioskodawców, przychód osiągany z wynajmu nieruchomości znajdujących się na Mauritiusie będzie opodatkowany zarówno na Mauritiusie jak i w Polsce z uwagi na brak zwartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między tymi państwami.

Stanowisko w zakresie pytania 1b – Zdaniem Wnioskodawców, w przypadku braku zawartej umowy pomiędzy Rzeczpospolitą Polską, a Mauritiusem, z którego uzyskiwane będą przychody pochodzące z najmu nieruchomości zastosowanie będzie miała, stosowanie do art. 27 ust. 9 i 9a PdofU, tak zwana metoda proporcjonalnego odliczenia.

Stanowisko w zakresie pytania 2 – Zdaniem Wnioskodawców, w sytuacji, gdy przychód osiągany z wynajmu nieruchomości znajdujących się na Mauritiusie będzie opodatkowany również w Polsce to podatnik z tytułu uzyskiwania czynszu najmu na terenie Mauritiusu będzie mógł opodatkować swoje przychody zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zgodnie z art. 9a ust. 6 PdofU w związku z art. 1 pkt 2 ZpdofU.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytań 1, 1a, 1b

W niniejszej sprawie należy przyjrzeć się regulacjom zarówno dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i tym dotyczącym zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

I tak, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako PdofU):

„Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Nieograniczony obowiązek podatkowy ma zastosowanie w odniesieniu do wszystkich przychodów podatnika, który ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” (M. Brzostowska, P. Kubiesa [w:] M. Brzostowska, P. Kubiesa, PIT. Komentarz, wyd. III, Warszawa 2025, art. 3.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a PdofU, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Ustawa wskazuje, że miejsce zamieszkania osoby fizycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określane jest w dwóch wspomnianych powyżej sytuacjach. Wskazany w PdofU spójnik „lub” oznacza, że wystarczy spełnienie jednego z nich, by zostać uznanym za osobę mieszkającą w Polsce. Tym samym osoba spełniająca jeden z powyższych warunków jest uznawana za rezydenta podatkowego Polski, natomiast osoba, która nie spełnia żadnego z wymienionych wyżej warunków, powinna być traktowana za nierezydenta (M. Brzostowska, P. Kubiesa [w:] M. Brzostowska, P. Kubiesa, PIT. Komentarz, wyd. III, Warszawa 2025, art. 3.).

Z punktu widzenia ośrodka interesów życiowych istotne jest posiadanie stałego ogniska domowego. Według Komentarza do Modelowej konwencji OECD(https://www.oecd.org/en/publications/model-tax-convention-on-income-and-on-capital-condensed-version-2 017_mtc_cond-2017-en.html, dostęp: 18 września 2025 r.), posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je tak, aby z niego korzystać w sposób stały, a nie chwilowy. Istotna jest zatem trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, przez co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co niezbędne, aby mieć mieszkanie do dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.

Jak stanowi art. 4a PdofU, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W niniejszym przypadku należy zauważyć, iż Rzeczpospolita Polska nie posiada podpisanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Mauritiusem. Brak takiej umowy może oznaczać, iż przychody osiągane przez podatnika będą opodatkowane w obu państwach.

W niniejszym memorandum zostanie rozpatrzona kwestia opodatkowania przychodów osiąganych z wynajmu nieruchomości położonych na Mauritiusie na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wynika z art. 9 ust. 1 PdofU, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku. Zgodnie zaś z ust. 1a art. 9: Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Jak stanowi zaś art. 9a ust. 6 PdofU, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Art. 10 ust. 1 PdofU określa, jakie są źródła przychodów. I tak stanowią je:

1) stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

2) działalność wykonywana osobiście;

3) pozarolnicza działalność gospodarcza;

4) działy specjalne produkcji rolnej;

5) (uchylony);

6) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

7) kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;

8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;

9) inne źródła.

W niniejszej sprawie najem nieruchomości będzie odbywać się z majątku prywatnego Wnioskodawców. Nie będzie miał on znamion charakterystycznych dla działalności gospodarczej, a co za tym idzie, będzie on stanowić źródło przychodów określonych w powołanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 6 PdofU.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej jako KC), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Należy w tym miejscu wskazać, iż Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 października 2016 r. o sygn. akt II FSK 2245/14 stwierdził, iż:

„Jeśli podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej, nie posiada składników majątku związanych z taką działalnością, ale wynajmuje składniki swojego (osobistego, prywatnego) majątku, to wówczas przychody z tego najmu będą kwalifikowane jako pochodzące z najmu”.

Powyższe stwierdzenie zostało potwierdzone w odpowiedzi z dnia 17 grudnia 2014 r. podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na interpelację nr 29455 w sprawie opodatkowania umów najmu i dzierżawy. Z odpowiedzi tej wynika, iż istnieje podobieństwo między świadczeniem usług najmu lub dzierżawy w ramach działalności gospodarczej a uzyskiwaniem przychodów z tytułu umów najmu lub dzierżawy poza działalnością gospodarczą.

Dlatego prawidłowa kwalifikacja tego rodzaju przychodów do źródła przychodów może być dokonana tylko w konkretnym stanie faktycznym. Konieczna jest każdorazowa analiza indywidualnej sprawy oraz okoliczności, w jakich uzyskiwane są przychody z tytułu umów najmu lub dzierżawy. Takiej analizy powinien dokonać sam podatnik, ponieważ to podatnik najlepiej wie, czy źródłem uzyskiwanych przez niego przychodów jest najem lub dzierżawa, czy działalność gospodarcza, której przedmiotem są usługi najmu lub dzierżawy.

Również istotna jest w tym miejscu uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów z dnia 24 maja 2021 r. sygn. akt II FPS 1/21. W uchwale tej zostało stwierdzone jednoznacznie, że przychody najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów z najmu (wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Uchwała NSA wskazuje, że o sposobie opodatkowania dochodów z najmu decyduje fakt wprowadzenia (lub braku wprowadzenia) nieruchomości do składników majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Tym samym, potwierdzono, że o sposobie opodatkowania decyduje sam podatnik.

W tym miejscu należy wyjaśnić również pojęcie przychodów. I tak, jak wynika to z art. 11 PdofU, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10, w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie zaś z art. 11a ust. 1 i następne PdofU, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Koszty poniesione w walutach obcych zaś przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.

Jak stanowi art. 27 ust. 8 PdofU, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych – podatek określa się w następujący sposób:

1)do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;

2)ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;

3)ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednakże zgodnie z art. 27 ust. 9 PdofU, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1 PdofU, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio (art. 27 ust. 9a PdofU).

Z takim przypadkiem mamy do czynienia w niniejszej sprawie bowiem Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Mauritiusem, gdzie położone są nieruchomości należące do Wnioskodawców, które będą w przyszłości wynajmowane za pośrednictwem agencji.

W zakresie pytania 2 – Zdaniem Wnioskodawców, w sytuacji, gdy przychód osiągany z wynajmu nieruchomości znajdujących się na Mauritiusie będzie opodatkowany również w Polsce, to podatnik z tytułu uzyskiwania czynszu najmu na terenie Mauritiusu będzie mógł opodatkować swoje przychody zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zgodnie z art. 9a ust. 6 PdofU w związku z art. 1 pkt 2 ZpdofU.

Uzasadnienie w zakresie pytania 2

Z uwagi na źródło przyszłych przychodów należy zwrócić uwagę na regulacje ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej jako ZpdofU).

Reguluje ona, zgodnie z art. 1 pkt 2 ZpdofU, m.in. opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 PdofU, w tym najmu.

Jak stanowi art. 2 ust. 1a ZpdofU, osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 PdofU, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W art. 3 ZpdofU została wyrażona zasada, że przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach uproszczonych (zryczałtowanych) nie łączy się z przychodami (dochodami) ze źródeł podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. na podstawie PdofU (A. Huchla, Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Komentarz, Warszawa 2001, art. 3).

Zatem podatki opłacane w zryczałtowanych formach przewidzianych w ZpdofU, tj. m.in. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, mają charakter wyjątkowy w stosunku do opodatkowania na zasadach ogólnych (P. Borszowski, Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Komentarz, Warszawa 20212, art. 3).

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych nie stanowi typowego ryczałtu, podatnicy w tym przypadku zobowiązani są obliczyć podstawę opodatkowania (przychód wynikający z ewidencji, skorygowany o przysługujące podatnikowi odliczenia). Uważa się go jedynie za uproszczoną formę podatku dochodowego (S. Bogucki, Zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych [w:] S. Babiarz, S. Bogucki, A. Dumas, R. Pęk, S. Presnarowicz, J. Pustuł, Ryczałty w prawie podatkowym, Warszawa 2012 i powołana tam literatura). Niekiedy też zalicza się tę formę opodatkowania do ryczałtu ewidencjonowanego (procentowego), w którym podatek liczony jest od rzeczywistej podstawy opodatkowania (przychód, obrót, dochód), według normatywnie ustalonej procentowej stawki podatkowej. Podatnicy korzystający z tej formy opodatkowania zwykle muszą prowadzić w ograniczonym zakresie ewidencję podatkową (A. Wrzesińska-Nowacka [w:] S. Bogucki, A. Cudak, A. Wrzesińska-Nowacka, Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Komentarz, wyd. III, Warszawa 2023, art. 2).

Jak stanowi art. 6 ust. 1a ZpdofU, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 PdofU. Dla ustalenia zaś wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Wysokość ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ZpdofU, 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a ZpdofU, tj. otrzymanych lub postawionych do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniędzy i wartości pieniężnych oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 PdofU, w tym najmu.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ZpdofU, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień – w terminie do dnia 20 stycznia następnego roku podatkowego.

Należy podkreślić, iż ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jest płacony od przychodów, a zatem brak jest możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o koszty uzyskania przychodów. W przypadku braku zawartej umowy pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Mauritiusem, z którego uzyskiwane będą przychody pochodzące z najmu nieruchomości zastosowanie będzie miała, stosowanie do art. 27 ust. 9 i 9a PdofU, tak zwana metoda proporcjonalnego odliczenia (Zob. A. Bartosiewicz, R. Kubacki [w:] A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, wyd. V, Warszawa 2015, art. 27).

Oznacza ona, iż przychód osiągany za granicą jest opodatkowany w Polsce. Jednak od należnego w Polsce podatku odliczany jest podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to jest możliwe tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na przychód uzyskany za granicą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że:

• są Państwo obywatelami polskimi;

• posiadają Państwo miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• posiadają Państwo rezydencję podatkową w Polsce i podlegają tutaj opodatkowaniu od całości swoich przychodów;
• mają Państwo zamiar wynajmować nieruchomości, będące Państwa własnością, znajdujące się na Mauritiusie poprzez oddanie do dyspozycji tychże nieruchomości agencji zajmującej się wynajmem nieruchomości;
• od osiąganych przychodów będą Państwo płacić podatek w miejscu położenia nieruchomości, który będzie wynosić 15% kwoty osiąganej z wynajmu;
• najem nieruchomości będzie odbywać się w ramach Państwa majątku prywatnego, bez znamion charakterystycznych dla działalności gospodarczej.

Państwa wątpliwości dotyczą sposobu rozliczenia przychodów z najmu nieruchomości położonych na Mauritiusie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z polskim prawem podatkowym, jeśli najem nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc stanowi odrębne źródło przychodów określane jako tzw. „najem prywatny”, przychody uzyskiwane z tego źródła są opodatkowane w Polsce ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W Państwa sprawie zauważam, że stosownie do treści § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2024 r. w sprawie wykazu krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 94, poz. 1929) – Republika Mauritiusu znajduje się na liście krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w systemach podatkowych.

Jednocześnie, Rzeczpospolita Polska nie zawarła z Republiką Mauritiusu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Brak możliwości odwołania się do konkretnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania powoduje, iż należy odwołać się jedynie do postanowień ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843; dalej jako „ustawa o ryczałcie”):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163, 340, 368, 620 i 680), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o ryczałcie:

Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do przepisu art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o ryczałcie:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Stosownie do art. 21 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku najmu objętego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych:

Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania.

Na podstawie art. 21 ust. 2 pkt 2 cytowanej ustawy:

Podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (…).

W myśl art. 12 ust. 12 ww. ustawy:

Przepisy art. 27 ust. 8-9a ustawy o podatku dochodowym stosuje się odpowiednio.

Przepisy te dotyczą zasad uwzględniania w rozliczeniach podatkowych dochodów zagranicznych.

Odnosząc się do przychodów uzyskanych przez Państwa z wynajmu nieruchomości położonych na terytorium Mauritiusu, tj. w kraju, z którym Polska nie ma podpisanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 27 ust. 9 w zw. z ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Na mocy art. 27 ust. 9a ww. ustawy:

W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

W przypadku formy opodatkowania przychodów z tytułu najmu prywatnego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podatnik nie opłaca zaliczek na podatek, a podatek zryczałtowany.

Podsumowując, przychody z tytułu najmu nieruchomości położonych na terytorium Republiki Mauritiusu, uzyskane przez Państwa jako polskich rezydentów podatkowych, będą podlegały opodatkowaniu w Polsce. Jednocześnie, skoro wskazali Państwo, że od osiąganych przychodów z tytułu najmu, będą Państwo płacić także podatek w miejscu położenia nieruchomości, to do osiąganych przychodów z ww. tytułu będzie miała zastosowanie metoda proporcjonalnego odliczenia.

Przychody z tytułu najmu nieruchomości położonych na terytorium Republiki Mauritiusu powinny być opodatkowane w Polsce w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Będą Państwo zobowiązani do obliczenia w Polsce ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, od zryczałtowanego podatku odliczą Państwo podatek zapłacony za granicą.

W sytuacji, gdy zryczałtowany podatek po odliczeniu podatku zapłaconego na Mauritiusie będzie równy lub mniejszy niż 0 nie będą mieli Państwo obowiązku opłacania zryczałtowanego podatku w Polsce.

Będą Państwo zobowiązani do złożenia PIT-28 i wykazania uzyskanych przychodów oraz podatku zapłaconego za granicą.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

AA (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.