Artykuł
1. Kiedy należy tworzyć rezerwy na zobowiązania
Ustawa o rachunkowości zobowiązuje jednostki do tworzenia rezerw na pewne lub o dużym stopniu prawdopodobieństwa przyszłe zobowiązania. Ma to na celu zabezpieczenie jednostki przed pewnym ryzykiem gospodarczym. Ponieważ wpływają one na wynik finansowy, powinny być wycenione w uzasadnionej, wiarygodnie oszacowanej wartości.
Poszczególne składniki aktywów i pasywów należy wyceniać z zachowaniem zasady ostrożności. Oznacza to, że w wyniku finansowym jednostek trzeba uwzględniać rezerwy na znane jednostce ryzyko. Wpływają one na wynik finansowy już w momencie uzyskania informacji o grożących jednostce stratach. Rezerwy tworzone są:
na pewne lub o dużym stopniu prawdopodobieństwa przyszłe zobowiązania, których kwotę można w sposób wiarygodny oszacować, a w szczególności na straty z transakcji gospodarczych w toku, w tym z tytułu udzielonych gwarancji, poręczeń, operacji kredytowych, skutków toczącego się postępowania sądowego,
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
