Artykuł
3. Kiedy koszty mogą być uwzględnione w podstawie opodatkowania
Koniec roku obrotowego to okres rozliczeń. Jednostki gospodarcze muszą rozliczać koszty ponoszone dla celów zarówno rachunkowych, jak i podatkowych. Zasady rozliczania kosztów są podobne, istnieją jednak pewne różnice, na co warto zwrócić uwagę przy ustalaniu wyniku finansowego i podstawy opodatkowania.
Przepisy podatkowe dzielą koszty na koszty bezpośrednie i pośrednie.
Za koszty bezpośrednie uznawane są wydatki służące bezpośrednio osiąganym przychodom, np. wartość towarów przeznaczonych do odsprzedaży, materiałów do produkcji itd.
Do kosztów pośrednich należy zaliczyć te wydatki, które nie dotyczą bezpośrednio danego przychodu, np. wynagrodzenia, amortyzacja składników majątku, koszty reklamy, podatki i opłaty lokalne, koszty mediów itd.
Koszty bezpośrednie
Zasadą jest, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami (koszty bezpośrednie), poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 updop).
Przykład 1
Spółka prowadzi działalność handlową. W grudniu 2008 r. kupiła towary handlowe, które w tym samym miesiącu zostały opłacone. Sprzedaż towarów nastąpiła w styczniu 2009 r., w związku z czym wydatki na zakup towarów powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów 2009 r.
