Komentarz do ustawy o pomocy społecznej – Art. 129

1

[Uprawnienia pokontrolne wojewody]

Analizowany przepis zawiera kontynuację regulacji wskazanych w ar. 128 u.p.s. w zakresie uprawnień pokontrolnych wojewody. Wskazuje to niezbicie na doniosłość samych zaleceń pokontrolnych i jednocześnie niekwestionowany obowiązek wykonania wskazanych w nich uwag i zaleceń przez skontrolowaną jednostkę pomocy społecznej. Przepis art. 129 u.p.s. przedstawia uprawnienia nadzorcze wojewody, jakie znajdą zastosowanie w przypadkach niewywiązania się przez skontrolowane jednostki pomocy społecznej z obowiązków wynikających z zaleceń pokontrolnych. Uprawnienia nadzorcze wojewody skutkują dwoma formami rozstrzygnięć: cofnięciem zezwolenia oraz o wyznaczeniem wykonawcy zastępczego.

2

[Cofnięcie zezwolenia]

Celem tego rozwiązania jest zniesienie przyznanego wcześniej prawa do prowadzenia działalności w sferze pomocy społecznej w określonej formie, czyli wstrzymanie działalności kontrolowanej jednostki. Dotyczy to przypadków niewykonania zaleceń pokontrolnych mających na celu ograniczenie lub likwidację stwierdzonych istotnych uchybień lub nieprawidłowości w zakresie działań i usług objętych standardami, świadczonych przez jednostki organizacyjne pomocy społecznej albo kontrolowane jednostki (art. 129 ust. 1 u.p.s.). Mamy tu zatem do czynienia z trzema warunkami, które muszą zostać spełnione, aby wojewoda mógł orzec o czasowym lub stałym cofnięciu zezwolenia na prowadzenia placówki.