Komentarz do PIT 2024 - Art. 30da

I. Wprowadzenie

[Istota exit tax] Ustawą z 23 października 2018 r. do ustawy o PIT została wprowadzona nowa instytucja opodatkowania dochodów z niezrealizowanych zysków (tzw. exit tax). Istotą przepisów o exit tax jest opodatkowanie nierealizowanych jeszcze zysków kapitałowych w związku z przeniesieniem przez podatnika do innego państwa aktywów, w tym wchodzących w skład zagranicznego zakładu, lub w związku ze zmianą rezydencji podatkowej. Podatek ten ma służyć ochronie państwa, w którym podatnik ma siedzibę bądź miejsce prowadzenia działalności. Gwarantuje on Polsce prawo do opodatkowania dochodów faktycznie wypracowanych w okresie, w którym dany podatnik (składnik aktywów) podlegał jurysdykcji podatkowej naszego państwa. Wprowadzenie na grunt ustawy o PIT przepisów dotyczących opodatkowania dochodów z niezrealizowanych zysków stanowi realizację przepisów przewidzianych w dyrektywie Rady (UE) 2016/1164 z 12 lipca 2016 r. ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz.Urz. UE L 193 z 19.7.2016, s. 1) – tzw. dyrektywy ATAD, w zakresie art. 5 regulującego opodatkowanie niezrealizowanych zysków kapitałowych w przypadku przeniesienia aktywów, rezydencji podatkowej lub stałego zakładu.

II. Wysokość podatku i przedmiot opodatkowania [art. 30da ust. 1–2]

[Stawka podatku] Stawka podatku wynosi 19% podstawy opodatkowania, gdy jest ustalana wartość podatkowa składnika majątku. W przypadkach gdy nie ustala się tej wartości (tj. gdy zgodnie z odrębnymi przepisami do celów opodatkowania nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia danego składnika majątku), stawka podatku wynosi 3% podstawy opodatkowania. Zdarzeniami, które skutkują powstanie dochodów z niezrealizowanych zysków, są:

● przeniesienie składnika majątku poza terytorium RP, w wyniku którego Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiotu;