Akt prawny
oczekujący
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
oczekujący
Alerty
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 27 czerwca 2012 r.
w sprawie wkładu finansowego Unii dla Belgii, Niemiec, Hiszpanii, Francji, Włoch, Niderlandów i Zjednoczonego Królestwa na badania dotyczące wirusa Schmallenberg
(notyfikowana jako dokument nr C(2012) 4203)
(Jedynie teksty w języku niderlandzkim, angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim i hiszpańskim są autentyczne)
(2012/349/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (1), w szczególności jej art. 23,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 75 rozporządzenia finansowego i art. 90 ust. 1 przepisów wykonawczych zaciągnięcie zobowiązań z budżetu Unii Europejskiej powinno być poprzedzone decyzją w sprawie finansowania, określającą istotne składniki działania powodujące wydatki oraz przyjętą przez instytucję lub organy, którym instytucja ta przekazała uprawnienia.
(2) Wirus Schmallenberg jest nowym zakaźnym czynnikiem chorobotwórczym przeżuwaczy należącym przypuszczalnie do grupy serologicznej Simbu rodziny Bunyaviridae, rodzaju Orthobunyavirus. Na temat tego nowego czynnika chorobotwórczego wiadomo bardzo niewiele, większość założeń jest ekstrapolowanych z dostępnych informacji naukowych dotyczących innych wirusów z grupy serologicznej Simbu.
(3) W Unii wyizolowano tylko niektóre wirusy z rodzaju Orthobunyavirus (wirus Tahyna z grupy serologicznej California), lecz nigdy z grupy serologicznej Simbu. Wirus Schmallenberg wykryto po raz pierwszy w listopadzie 2011 r. w Niemczech w próbkach pobranych latem i jesienią 2011 r. od chorych zwierząt. W grudniu 2011 r. zgłoszono wady wrodzone u nowo narodzonych jagniąt w Niderlandach, powiązane z obecnością wirusa. Następnie, do marca 2012 r., Belgia, Niemcy, Zjednoczone Królestwo, Francja, Luksemburg, Włochy i Hiszpania zgłosiły przypadki martwych urodzeń i wad wrodzonych. Obecność wirusa Schmallenberg potwierdzono testami techniką łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR).
(4) Ponieważ jest to pierwszy przypadek wyizolowania tego wirusa w Unii, nie istnieją zharmonizowane przepisy w zakresie kontroli wirusa Schmallenberg ani powiadamiania o nim.
(5) Nie są dostępne żadne skuteczne narzędzia diagnostyczne pozwalające na ocenę faktycznego rozprzestrzeniania się wirusa Schmallenberg i jego wpływu na zdrowie zwierząt.
(6) Kilku partnerów handlowych wprowadziło tymczasowe środki ochronne, w tym ograniczenia w handlu, i zwróciło się o dodatkowe gwarancje w odniesieniu do niektórych towarów w oczekiwaniu na dalszą wiedzę naukową przed wznowieniem handlu.
(7) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada ds. Rolnictwa zwróciła się do Komisji o podjęcie działań w odniesieniu do tej nowej choroby.
(8) Na posiedzeniu w dniu 14 lutego 2012 r. Komisja, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi, określiła priorytety i obszary, dla których należy zebrać dodatkowe informacje przed rozważeniem opracowania przepisów weterynaryjnych dotyczących tego nowego zakażenia. Są to w szczególności: mechanizm powstawania choroby (patogeneza), epidemiologia ze szczególnym uwzględnieniem dróg zakażenia, żywicieli, roli wektorów i rezerwuarów, potwierdzenie możliwości występowania tego wirusa u ludzi oraz metody diagnozowania tej choroby w próbkach odzwierzęcych i ich walidacja.
(9) Belgia, Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Niderlandy oraz Zjednoczone Królestwo opracowały badania naukowe mające na celu zdobycie wiedzy na temat wirusa Schmallenberg w określonych powyżej obszarach i przedstawiły je Komisji w dniu 5 marca 2012 r., zwracając się o wsparcie finansowe UE.
(10) Niektóre badania naukowe zostały przedstawione przez kilka państw członkowskich w formie konsorcjum, w takich przypadkach i w celu zapewnienia jasności jednego z partnerów określono jako koordynatora konsorcjum odpowiedzialnego za kontakty z Komisją i przekazywanie sprawozdań technicznych.
(11) Na podstawie art. 22 decyzji 2009/470/WE Unia może podejmować działania techniczne i naukowe konieczne do opracowania unijnego prawodawstwa w dziedzinie weterynarii oraz do opracowania kształcenia lub szkoleń w dziedzinie weterynarii bądź też wspierać państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe w podejmowaniu takich działań.
(12) Należy przyznać wkład finansowy na badania na temat wirusa Schmallenberg realizowane przez Belgię, Niemcy, Hiszpanię, Francję, Włochy, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo, ponieważ ich wyniki mogą dać nowe wyobrażenie na temat kwestii wymienionych powyżej.
(13) Komisja oceniła wszystkie wnioski i wybrała te odpowiadające uzgodnionym priorytetom. Biorąc pod uwagę zasoby niezbędne do opracowania badań i potrzebę ich jak najszybszego rozpoczęcia w celu uzyskania wyników, właściwe jest rozpoczęcie ich finansowania od dnia 1 kwietnia 2012 r.
(14) Na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (2) środki weterynaryjne mają być finansowane w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji. Do celów kontroli finansowej stosuje się przepisy art. 9, 36 i 37 wspomnianego rozporządzenia.
(15) Wypłatę wkładu finansowego należy uzależnić od spełnienia dwóch warunków – rzeczywistej realizacji zaplanowanych badań i przedłożenia Komisji przez władze wszystkich wymaganych informacji.
(16) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Unia przyznaje Belgii, Niemcom, Hiszpanii, Francji, Włochom, Niderlandom i Zjednoczonemu Królestwu pomoc finansową na badania naukowe dotyczące wirusa Schmallenberg, podsumowane w załączniku I. Niniejsza decyzja stanowi decyzję w sprawie finansowania w rozumieniu art. 75 rozporządzenia finansowego.
2. Wkład finansowy Unii
a) wynosi 50 % kosztów kwalifikowalnych, jakie zostaną poniesione przez każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na badania wyszczególnione w załączniku I i zgodnie z budżetami wymienionymi w załączniku II, w okresie od dnia 1 kwietnia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.;
b) nie przekracza następujących kwot:
(i) 438 615 EUR dla Belgii;
(ii) 595 883 EUR dla Niemiec;
(iii) 146 590 EUR dla Hiszpanii;
(iv) 589 380 EUR dla Francji;
(v) 124 120 EUR dla Włoch;
(vi) 639 342 EUR dla Niderlandów;
(vii) 371 811 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.
c) Belgia, Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo lub – w przypadku, gdy badania naukowe są prowadzone przez więcej niż jedno państwo członkowskie w ramach konsorcjum – państwo członkowskie będące koordynatorem, wymienione w załączniku I, przedkłada Komisji:
– nie później niż do dnia 31 marca 2013 r. okresowe sprawozdanie techniczne dla każdego projektu,
– nie później niż do dnia 31 marca 2014 r. końcowe sprawozdanie techniczne dla każdego projektu;
d) Belgia, Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo przedkładają Komisji:
– nie później niż do dnia 31 marca 2014 r. wersję papierową i elektroniczną sprawozdania finansowego sporządzonego zgodnie z załącznikiem IV. Dokumenty potwierdzające, stanowiące dowód poniesienia wszystkich wydatków, o których mowa we wniosku o zwrot kosztów, przesyłane są do Komisji na jej wniosek.
e) wyniki badań muszą zostać udostępnione Komisji, wszystkim państwom członkowskim i EFSA oraz przedstawione na forum Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.
Artykuł 2
1. Maksymalny całkowity wkład zatwierdzony niniejszą decyzją na poniesione koszty prac, o których mowa w art. 1 ust. 1, ustala się na poziomie 2 905 741 EUR i zostanie on sfinansowany z następującej pozycji w budżecie ogólnym Unii Europejskiej na 2012 r.:
– pozycja w budżecie 17 04 02 01.
2. Wydatki odnoszące się do personelu oddelegowanego do projektów, materiałów eksploatacyjnych i badań na zwierzętach, a także koszty podróży związane z posiedzeniami i koszty ogólne są wydatkami kwalifikowalnymi w ramach limitów określonych w art. 1 oraz zgodnie z zasadami kwalifikowalności ustalonymi w załączniku III.
3. Pomoc finansowa Unii zostaje wypłacona po przedstawieniu i zatwierdzeniu sprawozdań i dokumentów potwierdzających, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. c) i d).
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii, Republiki Federalnej Niemiec, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Królestwa Niderlandów i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 czerwca 2012 r.
ZAŁĄCZNIK I
Opis badań technicznych i naukowych dotyczących wirusa Schmallenberg (SBV), o których mowa w art. 1 ust. 1
Obszar 1 – Patogeneza
Projekt 1.1
Określenie chorobotwórczości i dynamiki wirusa u płodów na różnych etapach ciąży, w drodze zakażeń doświadczalnych u ciężarnych owiec maciorek, kóz i bydła.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Belgia, Niemcy, Francja, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo.
Koordynator: Niemcy
Projekt 1.2
Określenie miejsc replikacji wtórnej (i ewentualnie pierwotnej) wirusa oraz jego zjadliwości u nieciężarnych zwierząt w drodze zakażeń doświadczalnych u młodego bydła, owiec i kóz.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Belgia, Niemcy, Francja, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo.
Koordynatorzy: owce – Niderlandy, kozy – Francja
Projekt 1.3
Zbadanie rozwoju odporności na SBV w drodze zakażeń doświadczalnych u seropozytywnych i seronegatywnych zwierząt poszczególnych gatunków.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Belgia, Niemcy, Francja, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo.
Koordynator: Zjednoczone Królestwo
Wynik dla projektów 1.1, 1.2 i 1.3:
Dane dotyczące patogenezy, długości okresu wiremii, czasu inkubacji, rozmieszczenia wirusa, wydalania wirusa i możliwej trwałości wirusa Schmallenberg, które mają być zastosowane do badań na żywych zwierzętach, wygenerowania szczepionek, jak również zgromadzenia materiałów referencyjnych do walidacji badań.
Projekt 1.4
Zbadanie dostępnych próbek serologicznych (bydło i owce) na obecność SBV. Zostanie przeprowadzone badanie kliniczno-kontrolne w celu zbadania wpływu klinicznego choroby, czynników ryzyka dotyczących wprowadzania, przenoszenia oraz objawów klinicznych na poziomie stada.
Wynik:
Opis obecnego rozprzestrzenienia zakażenia SBV w populacji bydła i owiec, skutków klinicznych zakażenia SBV i czynników ryzyka dotyczących wprowadzania, przenoszenia i zachorowalności w gospodarstwach i u zwierząt.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Belgia.
Projekt 1.5
Gromadzenie danych dotyczących przypadków SBV, danych podstawowych dotyczących poronień, martwych urodzeń i wad wrodzonych oraz wyników badań epidemiologicznych (badanie kliniczno-kontrolne u bydła, owiec i kóz; badanie służące identyfikacji źródła zakażenia, badanie seroprewalencji, badanie z wykorzystaniem zwierząt wskaźnikowych) do celów metaanaliz wyników badań.
Wynik:
Wspólna analiza epidemiologiczna z EFSA dotycząca danych odnoszących się do SBV w Niemczech oraz w innych dotkniętych państwach członkowskich, w tym ocena wpływu SBV na dynamikę populacji, zarządzanie hodowlą i gospodarkę. Określenie rozprzestrzenienia w stadzie i między stadami oraz rozmieszczenia przestrzennego zakażeń SBV u różnych podatnych gatunków. Analiza drogi wnikania, dróg zakażenia, źródła epidemii i jej rozwoju czasowego w Niemczech. Analiza potencjalnej zbieżności z gęstością obsady, gęstością stada, warunkami klimatycznymi i pogodowymi, geografią i parametrami ekologicznymi.
– Uczestniczące państwo członkowskie: Niemcy.
Projekt 1.6
Określenie objawów klinicznych w wyniku zakażenia SBV, jak również potencjalnych czynników ryzyka dotyczących wprowadzenia i rozprzestrzeniania SBV w stadach bydła mlecznego i u owiec.
Wynik:
1. Analiza wpływu zakażenia SBV na zdrowie i wydajność bydła mlecznego i jego potomstwa, możliwość zakażenia wertykalnego. Określenie, jak długo zakażone cielęta pozostają w fazie wiremii. Wytyczne dotyczące ewentualnych środków kontroli (np. zarządzania wypasem).
2. Opis i oznaczenie ilościowe objawów klinicznych u dorosłych zakażonych owiec po pierwotnym zakażeniu SBV. Określenie współczynnika upadkowości u nowo narodzonych jagniąt, związku między seroprewalencją i objawami klinicznymi w stadach. Określenie potencjalnych czynników ryzyka dotyczących wprowadzenia i rozprzestrzeniania SBV w stadach owiec. Badanie to pozwoli na uzyskanie informacji podstawowych na temat wpływu SBV na zdrowie i hodowlę owiec oraz czynników ryzyka związanych z wprowadzeniem SBV, jego rozprzestrzenianiem się i wpływem.
– Uczestniczące państwo członkowskie: Niderlandy.
Obszar 2 – Epidemiologia
Projekt 2.1
Wyjaśnienie lub wykluczenie zakażenia horyzontalnego poprzez próbę wywołania zakażenia najbardziej zjadliwym wirusem (najlepiej nie z hodowli komórkowej).
Wynik:
Określenie, czy istnieją drogi przenoszenia bez wektora.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Belgia, Niemcy, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo.
Koordynator: Zjednoczone Królestwo
Projekt 2.2.a
Zbadanie, które gatunki są potencjalnymi wektorami SBV, w drodze badań kohortowych i retrospektywnych.
Wynik:
Potwierdzenie statusu szeregu podejrzanych wektorów SBV z krajów dotkniętych chorobą i zdolności tych wektorów do skutecznego przenoszenia wirusa.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Belgia, Niemcy, Niderlandy
Koordynator: Niderlandy
Projekt 2.2.b
Przeprowadzenie eksperymentalnej oceny współczynników zakażenia, rozpowszechnienia i prawdopodobnego przenoszenia w każdej grupie wektorów.
Wynik:
Rola epidemiologiczna odgrywana przez najbardziej rozpowszechnione gatunki kuczmanów i komarów w przenoszeniu SBV oraz ocena współczynników zakażenia, rozpowszechnienia i prawdopodobnego przenoszenia w każdej grupie wektorów.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Hiszpania, Francja, Włochy i Zjednoczone Królestwo.
Koordynator: Hiszpania
Projekt 2.3
Zbadanie, czy byki mogą wydzielać SBV z nasieniem, oraz zbadanie ryzyka przenoszenia za pośrednictwem zarodków w drodze zastosowania mrożonego nasienia i zapłodnienia in vitro z wykorzystaniem niezarażonych jajników.
Wynik:
Wiarygodne informacje na temat ryzyka przenoszenia SBV za pośrednictwem nasienia i zarodków.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Belgia, Niemcy, Francja, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo.
Koordynator: Niderlandy
Projekt 2.4
Określenie roli innych gatunków (świnie, króliki, myszy lub ptaki (kury)) w epidemiologii SBV.
Wynik:
Określenie innych gatunków podatnych na SBV.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Belgia, Niemcy, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo.
Koordynator: Belgia
Projekt 2.5
Określenie roli dzikich zwierząt (jeleni, dzików itp.) w epidemiologii SBV.
Wynik:
Wyjaśnienie możliwości zakażenia wirusem u dzikich zwierząt oraz ich ewentualnej roli w epidemiologii wirusa.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Niemcy, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo.
Koordynator: Zjednoczone Królestwo
Obszar 3 – Diagnostyka
Projekt 3.1
Opracowanie swoistych przeciwciał monoklonalnych SBV w celu opracowania i oceny kompetycyjnego lub blokującego testu ELISA do wykrywania swoistych przeciwciał SBV w surowicy.
Wynik:
Opracowanie testów diagnostycznych do wykrywania swoistych przeciwciał SBV.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Francja i Zjednoczone Królestwo.
Koordynator: Zjednoczone Królestwo
Projekt 3.2
Zharmonizowanie walidacji różnych metod RT-PCR do wykrywania SBV
Wynik:
Wspólny protokół oraz minimalne kryteria dla walidacji molekularnych i serologicznych narzędzi diagnostycznych przy zaangażowaniu sektora prywatnego.
– Uczestniczące państwa członkowskie: Belgia, Niemcy, Francja, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo.
Koordynator: Niemcy
ZAŁĄCZNIK II
Budżet na poszczególne projekty (w EUR)
Obszar 1 – Patogeneza
Projekty 1.1, 1.2 i 1.3
Punkt | Pozycja | Belgia | Niemcy | Francja | Niderlandy | Zjednoczone Królestwo | Ogółem |
1 | Personel | 70 000 | 235 200 | 119 012 | 111 010 | 105 356 | 640 578 |
2 | Materiały eksploatacyjne | 40 000 | 78 800 | 104 300 | 19 000 | 50 007 | 292 107 |
3 | Badania na zwierzętach | 140 000 | 98 000 | 112 000 | 127 147 | 86 708 | 563 855 |
4 | Koszty podróży związane z posiedzeniami | 0 | 3 000 | 8 200 | 0 | 7 076 | 18 276 |
5 | Koszty ogólne (7 %) | 17 500 | 29 050 | 24 046 | 18 001 | 17 440 | 106 037 |
| Ogółem | 267 500 | 444 050 | 367 558 | 275 158 | 266 587 | 1 620 853 |
Projekt 1.4
Punkt | Pozycja | Belgia |
1 | Personel | 125 347 |
2 | Materiały eksploatacyjne | 90 000 |
3 | Badania na zwierzętach | 0 |
4 | Koszty podróży związane z posiedzeniami | 0 |
5 | Koszty ogólne (7 %) | 15 074 |
| Ogółem | 230 421 |
Projekt 1.5
Punkt | Pozycja | Niemcy |
1 | Personel | 121 950 |
2 | Materiały eksploatacyjne | 100 850 |
3 | Badania na zwierzętach |
|
4 | Koszty podróży związane z posiedzeniami | 6 000 |
5 | Koszty ogólne (7 %) | 16 016 |
| Ogółem | 244 816 |
Projekt 1.6
Punkt | Pozycja | Niderlandy |
1 | Personel | 279 005 |
2 | Materiały eksploatacyjne | 77 500 |
3 | Badania na zwierzętach | 180 212 |
4 | Koszty podróży związane z posiedzeniami | 28 500 |
5 | Koszty ogólne (7 %) | 39 565 |
| Ogółem | 604 782 |
Obszar 2 – Epidemiologia
Projekt 2.1, 2.2.a, 2.3, 2.4 i 2.5
Punkt | Pozycja | Belgia (z wyłączeniem 2.5) | Niemcy | Francja (z wyłączeniem 2.2.a, 2.4 i 2.5) | Niderlandy | Zjednoczone Królestwo (z wyłączeniem 2.2.a) | Ogółem |
1 | Personel | 139 937 | 255 150 | 30 000 | 250 865 | 127 807 | 803 759 |
2 | Materiały eksploatacyjne | 173 200 | 160 850 | 120 000 | 33 108 | 41 653 | 528 811 |
3 | Badania na zwierzętach | 14 576 | 18 000 | 0 | 49 520 | 6 746 | 88 843 |
4 | Koszty podróży związane z posiedzeniami | 0 | 6 000 | 0 | 8 900 | 9 435 | 24 335 |
5 | Koszty ogólne (7 %) | 22 940 | 30 800 | 10 500 | 23 968 | 12 955 | 101 202 |
| Ogółem | 350 653 | 470 800 | 160 500 | 366 361 | 198 636 | 1 546 950 |
Projekt 2.2.b
Punkt | Pozycja | Hiszpania | Francja | Włochy | Zjednoczone Królestwo | Ogółem |
1 | Personel | 175 000 | 373 220 | 170 000 | 72 305 | 790 525 |
2 | Materiały eksploatacyjne | 93 000 | 115 000 | 56 000 | 36 000 | 300 000 |
3 | Badania na zwierzętach | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
4 | Koszty podróży związane z posiedzeniami | 6 000 | 16 500 | 6 000 | 4 800 | 33 300 |
5 | Koszty ogólne (7 %) | 19 180 | 35 330 | 16 240 | 7 917 | 78 667 |
| Ogółem | 293 180 | 540 050 | 248 240 | 121 022 | 1 202 492 |
Obszar 3 – Diagnostyka
Projekt 3.1 i 3.2
Punkt | Pozycja | Belgia (z wyłączeniem 3.1) | Niemcy (z wyłączeniem 3.1) | Francja | Niderlandy (z wyłączeniem 3.1) | Zjednoczone Królestwo | Ogółem |
1 | Personel | 17 281 | 12 800 | 68 413 | 8 575 | 114 398 | 221 467 |
2 | Materiały eksploatacyjne | 9 000 | 16 200 | 30 000 | 6 150 | 28 224 | 89 574 |
3 | Badania na zwierzętach |
|
|
| 3 040 |
| 3 040 |
4 | Koszty podróży związane z posiedzeniami | 500 | 1 000 | 5 000 |
| 4 459 | 10 959 |
5 | Koszty ogólne (7 %) | 1 875 | 2 100 | 7 239 | 1 244 | 10 296 | 22 754 |
| Ogółem | 28 656 | 32 100 | 110 652 | 19 009 | 157 377 | 347 794 |
Koordynacja
Punkt | Pozycja | Niderlandy |
1 | Personel | 10 000 |
2 | Koszty podróży związane z posiedzeniami | 2 500 |
5 | Koszty ogólne (7 %) | 875 |
| Ogółem | 13 375 |
ZAŁĄCZNIK III
Zasady kwalifikowalności
1. Personel
Koszty związane z personelem są ograniczone do rzeczywistych kosztów pracy, które można przypisać (pensje, wynagrodzenia, koszty świadczeń socjalnych i emerytalnych), narosłych podczas realizacji badania. W tym celu muszą być prowadzone miesięczne rozliczenia czasu pracy.
Stawka dzienna będzie obliczana w oparciu o 220 dni roboczych/rok.
2. Materiały eksploatacyjne
Zwrot kosztów odbywa się na podstawie rzeczywiście poniesionych kosztów badań laboratoryjnych:
– zakupu zestawów do badań, odczynników i wszelkich możliwych do zidentyfikowania materiałów eksploatacyjnych użytych konkretnie do wykonania badania laboratoryjnego.
3. Badania na zwierzętach
Zwrot kosztów odbywa się na podstawie rzeczywiście poniesionych kosztów:
– zakupu zwierząt według wartości rynkowej,
– transportu do obiektów oraz pobytu i karmienia,
– utylizacji zwierząt wykorzystanych w doświadczeniach.
Wszystkie pozostałe wydatki na administrację oraz obsługę sekretariatu uznaje się za ujęte w „kosztach ogólnych” .
4. Posiedzenia (koszty podróży)
Koszty podróży i zakwaterowania poniesione przez personel w celu udziału w posiedzeniach związanych z badaniami są kosztami kwalifikowalnymi zgodnie z zasadami ustanowionymi w załączniku IV do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 926/2011 (1).
5. Koszty ogólne
Można wystąpić o zryczałtowany wkład w wysokości 7 % rzeczywistych kosztów kwalifikowalnych, wyliczony w oparciu o wszystkie koszty bezpośrednie wymienione w pkt 1–4.
6. Wydatki przedstawione przez państwa członkowskie do zwrotu w ramach wkładu finansowego Unii są wyrażone w euro i nie obejmują podatku od wartości dodanej (VAT) ani innych podatków.
7. Państwa członkowskie mogą skorygować szacunkowe budżety wymienione w załączniku II poprzez przeniesienie pomiędzy pozycjami kosztów kwalifikowalnych, pod warunkiem że tego rodzaju korekta wydatków nie będzie miała wpływu na realizację badania i nie zostaną przekroczone całkowite koszty kwalifikowalne dla projektu. Aby zwiększyć budżet jednej z pozycji o więcej niż 20 %, państwa członkowskie przedkładają do Komisji pisemny wniosek w celu uzyskania jej uprzedniej zgody.
ZAŁĄCZNIK IV
Sprawozdanie finansowe
Państwo członkowskie:
Numer i tytuł projektu:
Całkowite wydatki na projekt (koszty rzeczywiste, bez VAT)
Punkt |
| Kategoria personelu | Liczba dni | Stawka dzienna | Ogółem |
1 | Personel |
|
|
|
|
| |||||
2 | Materiały eksploatacyjne |
| |||
3 | Badania na zwierzętach |
| |||
4 | Koszty podróży związane z posiedzeniami |
| |||
5 | Koszty ogólne (maksymalnie 7 % kosztów całkowitych) |
| |||
OGÓŁEM |
|
Oświadczenie beneficjenta
Niniejszym oświadczamy, że:
– wydatki wymienione powyżej zostały poniesione w związku z określonymi zadaniami,
– koszty zostały rzeczywiście poniesione, rzetelnie zaksięgowane i mogą być zakwalifikowane zgodnie z przepisami decyzji Komisji 2012/349/UE (1),
– wszystkie dokumenty potwierdzające poniesienie kosztów są dostępne do celów kontroli,
– nie składano wniosków o żaden inny wkład finansowy Unii na projekty wymienione w niniejszej decyzji.
Data:
Imię, nazwisko i podpis odpowiedzialnego urzędnika ds. finansowych: