PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 i art. 207,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 689/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. dotyczącego wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (³) wprowadzono kilkakrotnie istotne zmiany. Mając na uwadze wprowadzenie dalszych zmian, rozporządzenie (WE) nr 689/2008 powinno zostać przekształcone dla zachowania przejrzystości.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 689/2008 wdraża Konwencję rotterdamską w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami (⁴) (zwaną dalej „konwencją”), która weszła w życie dnia 24 lutego 2004 r., i zastępuje rozporządzenie (WE) nr 304/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (⁵).

(3) Dla zapewnienia przejrzystości i spójności z właściwymi przepisami Unii należy wprowadzić lub wyjaśnić niektóre definicje, a terminologię należy ujednolicić zarówno z terminologią stosowaną w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów (⁶), jak i w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin (⁷). Niniejsze rozporządzenie powinno odzwierciedlać przepisy przejściowe rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, w celu uniknięcia ewentualnych rozbieżności pomiędzy harmonogramem stosowania wymienionego rozporządzenia oraz niniejszego rozporządzenia.

(4) Konwencja przyznaje Stronom uprawnienie do podejmowania działań, które w bardziej surowy sposób zapewniają ochronę zdrowia ludzkiego i środowiska niż wymagane w konwencji, pod warunkiem że takie działania są zgodne z jej postanowieniami i z prawem międzynarodowym. Aby zapewnić wyższy poziom ochrony środowiska i społeczeństw państw dokonujących przywozu, niezbędne i stosowne jest pójście o krok dalej niż przepisy konwencji w niektórych aspektach.

(5) W odniesieniu do uczestnictwa Unii w konwencji istotne jest istnienie jednego punktu kontaktowego dla współdziałania Unii z Sekretariatem konwencji (zwanym dalej „Sekretariatem”) oraz innymi Stronami konwencji, jak również z innymi państwami. Komisja powinna działać jako taki punkt kontaktowy.

(6) Konieczne jest zapewnienie skutecznej koordynacji i zarządzania technicznymi i administracyjnymi aspektami niniejszego rozporządzenia na szczeblu Unii. Państwa członkowskie oraz Europejska Agencja Chemikaliów utworzona na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (zwana dalej „Agencją”) mają kompetencje i doświadczenie w zakresie wdrażania przepisów unijnych dotyczących chemikaliów i międzynarodowych umów w sprawie chemikaliów. Państwa członkowskie oraz Agencja powinny zatem realizować zadania dotyczące administracyjnych, technicznych i naukowych aspektów wdrożenia konwencji za pośrednictwem niniejszego rozporządzenia, a także wymiany informacji. Ponadto Komisja, państwa członkowskie i Agencja powinny współpracować w celu skutecznej realizacji międzynarodowych zobowiązań Unii wynikających z konwencji.

(7) Biorąc pod uwagę, że niektóre zadania Komisji powinny zostać przekazane Agencji, Europejska baza danych dotyczących wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów pierwotnie ustanowiona przez Komisję powinna być dalej rozwijana i prowadzona przez Agencję.

(8) Wywóz niebezpiecznych chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w Unii, powinien dalej podlegać wspólnej procedurze powiadomienia o wywozie. Odpowiednio, niebezpieczne chemikalia, w formie substancji lub mieszanin, lub zawarte w wyrobie, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w Unii jako środki ochrony roślin, jako pozostałe formy pestycydów lub jako chemikalia przemysłowe do profesjonalnego lub ogólnego zastosowania, powinny podlegać zasadom powiadomienia o wywozie podobnym do tych stosowanych do chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w ramach jednej lub obu kategorii zastosowania ustanowionych w konwencji, a mianowicie jako pestycydy lub przemysłowe chemikalia. Dodatkowo chemikalia podlegające międzynarodowej procedurze zgody po uprzednim poinformowaniu (PIC) (zwanej dalej „procedurą PIC”) powinny również podlegać tym samym zasadom powiadomienia o wywozie. Ta wspólna procedura powiadomienia o wywozie powinna mieć zastosowanie do wywozów z Unii do wszystkich państw trzecich, bez względu na to, czy są Stronami konwencji i czy podlegają jej procedurom. Państwa członkowskie powinny mieć prawo do nakładania opłat administracyjnych w celu pokrycia swoich kosztów wynikających z niniejszej procedury.

(9) Eksporterzy oraz importerzy powinni być zobowiązani do przekazywania informacji o ilościach chemikaliów w handlu międzynarodowym, objętych niniejszym rozporządzeniem, w celu umożliwienia monitorowania i oceny wpływu i skuteczności uzgodnień zawartych w niniejszym rozporządzeniu.

(10) Powiadomienia Sekretariatu dotyczące podejmowanych przez Unię lub państwo członkowskie ostatecznych działań regulacyjnych, zakazujących lub nakładających surowe ograniczenia na chemikalia w celu ich włączenia do procedury PIC, powinny być przedkładane przez Komisję w przypadkach, gdy spełnione są kryteria ustanowione w konwencji w tym zakresie. W miarę potrzeby należy zwracać się o dodatkowe informacje w celu poparcia takich powiadomień.

(11) W przypadkach gdy ostateczne działania regulacyjne podejmowane przez Unię lub państwo członkowskie nie kwalifikują się, aby o nich powiadamiać, ponieważ nie spełniają kryteriów określonych w konwencji, informacja na temat tych działań powinna jednak zostać przekazana Sekretariatowi oraz pozostałym Stronom konwencji celem zapewnienia wymiany informacji.

(12) Niezbędne jest również zapewnienie, aby Unia podejmowała decyzje w sprawie przywozu do Unii chemikaliów podlegających procedurze PIC. Decyzje te powinny być oparte na mających zastosowanie przepisach Unii oraz uwzględniać zakazy lub surowe ograniczenia nakładane przez państwa członkowskie. W uzasadnionych przypadkach należy przedstawić propozycje zmian w przepisach Unii.

(13) Potrzebne są uzgodnienia zapewniające, by państwa członkowskie oraz eksporterzy byli świadomi decyzji państw przywozu w odniesieniu do chemikaliów, które podlegają procedurze PIC, oraz by tacy eksporterzy stosowali się do tych decyzji. Ponadto aby zapobiec niepożądanemu wywozowi, żadne chemikalia zakazane lub podlegające surowym ograniczeniom w Unii, które spełniają kryteria dotyczące powiadamiania określone w konwencji lub które podlegają procedurze PIC, nie powinny być wywożone bez zwrócenia się do państwa przywozu i uzyskania jego wyraźnej zgody bez względu na to, czy to państwo jest Stroną konwencji. Jednocześnie stosowne jest zwolnienie z tego obowiązku wywozu niektórych chemikaliów do krajów będących członkami Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) pod warunkiem spełnienia określonych warunków. Ponadto niezbędna jest procedura przewidująca tymczasową możliwość dokonywania wywozu pewnych chemikaliów w ściśle określonych warunkach, w przypadku gdy mimo wszelkich starań nie można uzyskać odpowiedzi od państwa przywozu. Należy również przewidzieć okresowy przegląd wszystkich takich przypadków oraz przypadków, w których uzyskano wyraźną zgodę.

(14) Ważne jest również, aby wszystkie wywożone chemikalia miały odpowiednie warunki i czas przechowywania, tak aby mogły być skutecznie i bezpiecznie stosowane. W odniesieniu do pestycydów, a w szczególności do pestycydów wywożonych do krajów rozwijających się, istotne jest, aby przekazana została informacja o prawidłowych warunkach magazynowania oraz aby stosowane były właściwe opakowania zbiorcze oraz rozmiar pojemników, tak aby uniknąć gromadzenia przestarzałych zapasów.

(15) Wyroby zawierające chemikalia nie wchodzą w zakres konwencji. Niemniej jednak wydaje się właściwe, aby zdefiniowane w niniejszym rozporządzeniu wyroby zawierające chemikalia, które mogą być uwolnione do środowiska przy zachowaniu pewnych warunków ich stosowania lub ich unieszkodliwiania, a które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w Unii w ramach jednej lub więcej kategorii zastosowania ustanowionych w konwencji lub podlegają procedurze PIC, podlegały również zasadom powiadomienia o wywozie. Ponadto niektóre chemikalia oraz wyroby zawierające określone chemikalia nieobjęte zakresem konwencji, jakkolwiek dające powód do szczególnego niepokoju, nie powinny być w ogóle wywożone.

(16) Zgodnie z konwencją informacje w sprawie przewozów tranzytowych chemikaliów podlegających procedurze PIC powinny być przedstawione Stronom konwencji żądającym tych informacji.

(17) Przepisy Unii dotyczące pakowania i oznakowania oraz pozostałych informacji dotyczących bezpieczeństwa powinny mieć zastosowanie do wszystkich chemikaliów przeznaczonych do wywozu do państw będących Stronami konwencji oraz do państw trzecich, chyba że przepisy te stałyby w sprzeczności z jakimikolwiek szczególnymi wymaganiami tych państw, uwzględniając odpowiednie normy międzynarodowe. Ponieważ rozporządzenie (WE) nr 1272/2008 ustanowiło nowe przepisy w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, w niniejszym rozporządzeniu należy umieścić odesłanie do powyższego rozporządzenia.

(18) W celu zapewnienia skutecznej kontroli oraz skutecznego wprowadzania w życie przepisów państwa członkowskie powinny wyznaczyć organy, takie jak organy celne, które powinny być odpowiedzialne za kontrolowanie przywozu i wywozu chemikaliów objętych niniejszym rozporządzeniem. Komisja, wspierana przez Agencję, oraz państwa członkowskie odgrywają kluczową rolę i powinny działać w sposób celowy oraz skoordynowany. Państwa członkowskie powinny przewidzieć odpowiednie kary w przypadku naruszeń.

(19) W celu ułatwienia kontroli celnej oraz zmniejszenia obciążenia administracyjnego zarówno dla eksporterów, jak i organów, powinien zostać wprowadzony system kodów stosowanych w zgłoszeniach wywozowych. Specjalne kody powinny również być stosowane, w odpowiednich przypadkach, w odniesieniu do chemikaliów wywożonych do celów badawczych lub analitycznych w ilościach prawdopodobnie pozostających bez wpływu na zdrowie ludzkie lub środowisko, a w każdym przypadku nieprzekraczających 10 kg od każdego eksportera do każdego państwa przywozu w roku kalendarzowym.

(20) Wymiana informacji, wspólna odpowiedzialność oraz współpraca między Unią a państwami członkowskimi i państwami trzecimi powinny być wspierane w celu zapewnienia rzetelnego zarządzania chemikaliami bez względu na to, czy te państwa trzecie są Stronami konwencji. W szczególności pomoc techniczna dla krajów rozwijających się oraz krajów w okresie transformacji gospodarczej powinna być udzielana bezpośrednio przez Komisję oraz państwa członkowskie lub pośrednio przez wsparcie projektów organizacji pozarządowych, w szczególności poprzez wsparcie zmierzające do umożliwienia tym krajom wdrożenia konwencji, tym samym przyczyniając się do zapobiegania negatywnemu wpływowi chemikaliów na zdrowie ludzkie i środowisko.

(21) Monitorowanie funkcjonowania procedur powinno odbywać się regularnie, jeżeli mają być one skuteczne. W tym celu państwa członkowskie i Agencja powinny regularnie przedkładać sprawozdania w ujednoliconej formie Komisji, która z kolei powinna składać regularne sprawozdania Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie.

(22) Agencja powinna sporządzić wskazówki techniczne, aby pomóc wyznaczonym organom, włącznie z organami takimi, jak organy celne kontrolujące wywóz, oraz eksporterom i importerom w stosowaniu niniejszego rozporządzenia.

(23) W celu dostosowania niniejszego rozporządzenia do postępu technicznego, Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”) w odniesieniu do włączenia chemikaliów do części 1 lub 2 załącznika I i innych zmian tego załącznika, włączenia chemikaliów do części 1 lub 2 załącznika V i innych zmian tego załącznika oraz zmian załączników II, III, IV i VI. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(24) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy przekazać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (⁸).

(25) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, mianowicie zapewnienie spójnego i skutecznego wdrożenia zobowiązań Unii wynikających z konwencji, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast – ze względu na konieczność zharmonizowania przepisów dotyczących wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów – możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(26) Należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 689/2008.

(27) Należy przewidzieć odroczenie rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, aby zapewnić Agencji wystarczającą ilość czasu na przygotowanie się do swojej nowej roli i umożliwić przemysłowi zapoznanie się z nowymi procedurami,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Cele

1. Celami niniejszego rozporządzenie są:

a) wdrożenie Konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami (zwanej dalej „konwencją”);

b) wspieranie wspólnej odpowiedzialności oraz współpracy w dziedzinie międzynarodowego przepływu niebezpiecznych chemikaliów w celu ochrony zdrowia ludzkiego oraz środowiska przed potencjalnym szkodliwym działaniem;

c) przyczynianie się do stosowania niebezpiecznych chemikaliów w sposób bezpieczny dla środowiska.

Cele określone w akapicie pierwszym osiąga się, ułatwiając wymianę informacji na temat charakterystyki niebezpiecznych chemikaliów, ustanawiając w ramach Unii proces decyzyjny w sprawie ich przywozu i wywozu oraz rozpowszechniając, odpowiednio, wśród Stron konwencji i innych państw podjęte decyzje.

2. Poza celami określonymi w ust. 1 niniejsze rozporządzenie zapewnia, aby przepisy rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 odnoszące się do klasyfikacji, oznakowania i pakowania miały zastosowanie do wszystkich chemikaliów w przypadku, gdy są one wywożone z państw członkowskich do innych Stron lub innych państw, chyba że przepisy te stałyby w sprzeczności z jakimikolwiek szczególnymi wymaganiami tych Stron lub innych państw.

Artykuł 2

Zakres

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

a) niektórych niebezpiecznych chemikaliów, które podlegają procedurze zgody po uprzednim poinformowaniu na podstawie konwencji (zwanej dalej „procedurą PIC” );

b) niektórych niebezpiecznych chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w Unii lub w państwie członkowskim;

c) wywożonych chemikaliów w odniesieniu do ich klasyfikacji, oznakowania i pakowania.

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:

a) środków odurzających oraz substancji psychotropowych objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 111/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. określającym zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi (⁹);

b) materiałów radioaktywnych oraz substancji objętych dyrektywą Rady 96/29/Euratom z dnia 13 maja 1996 r. ustanawiającą podstawowe normy bezpieczeństwa w zakresie ochrony zdrowia pracowników i ogółu społeczeństwa przed zagrożeniami wynikającymi z promieniowania jonizującego (¹⁰);

c) odpadów objętych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów (¹¹);

d) broni chemicznej objętej rozporządzeniem Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (¹²);

e) środków spożywczych oraz dodatków do środków spożywczych objętych rozporządzeniem (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (¹³);

f) materiałów paszowych objętych rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (¹⁴), w tym dodatków, przetworzonych, częściowo przetworzonych lub nieprzetworzonych, przeznaczonych do karmienia zwierząt;

g) organizmów zmodyfikowanych genetycznie objętych dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie (¹⁵);

h) z zastrzeżeniem zakresu objętego art. 3 ust. 5 lit. b) niniejszego rozporządzenia – leków gotowych oraz weterynaryjnych produktów leczniczych objętych, odpowiednio, dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (¹⁶) oraz dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (¹⁷).

3. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do chemikaliów wywożonych do celów badawczych lub analitycznych w ilościach prawdopodobnie pozostających bez wpływu na zdrowie ludzkie lub środowisko, a w każdym przypadku nieprzekraczających 10 kg od każdego eksportera do każdego państwa przywozu w roku kalendarzowym.

Niezależnie od akapitu pierwszego, eksporterzy chemikaliów, o których mowa w tym akapicie, otrzymują specjalny identyfikacyjny numer referencyjny, korzystając z bazy danych, o której mowa w art. 6 ust. 1 lit. a), oraz podają ten identyfikacyjny numer referencyjny w swoim zgłoszeniu wywozowym.

Artykuł 3

Definicje

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają następujące definicje:

1) „chemikalia” oznaczają substancję zarówno samą w sobie, jak i wchodzącą w skład mieszaniny, lub mieszaninę, uzyskaną za pomocą procesu produkcyjnego lub pozyskaną z przyrody, lecz niezawierającą organizmów żywych, należącą do jednej z poniższych kategorii:

a) pestycydów, w tym szczególnie niebezpiecznych form użytkowych pestycydów;

b) chemikaliów przemysłowych;

2) „substancja” oznacza pierwiastek chemiczny lub jego związki zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

3) „mieszanina” oznacza mieszaninę lub roztwór zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008;

4) „wyrób” oznacza produkt gotowy zawierający chemikalia, których zastosowanie w tym szczególnym produkcie zostało zakazane lub surowo ograniczone przez prawodawstwo Unii, jeśli produkt ten nie wchodzi w zakres definicji zawartych w pkt 2 lub 3;

5) „pestycydy” oznaczają chemikalia jednej z następujących podkategorii:

a) pestycydy stosowane jako środki ochrony roślin, objęte rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (¹⁸);

b) inne pestycydy, takie jak:

(i) produkty biobójcze objęte dyrektywą 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotyczącą wprowadzania do obroty produktów biobójczych (¹⁹); oraz

(ii) środki odkażające, środki owadobójcze oraz środki niszczące pasożyty objęte dyrektywami 2001/82/WE i 2001/83/WE;

6) „chemikalia przemysłowe” oznaczają chemikalia jednej z następujących podkategorii:

a) chemikalia do profesjonalnego zastosowania;

b) chemikalia do ogólnego zastosowania;

7) „chemikalia podlegające powiadomieniu o wywozie” oznaczają wszystkie chemikalia, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w Unii w ramach jednej lub więcej kategorii lub podkategorii, oraz wszystkie chemikalia wymienione w części 1 załącznika I, które podlegają procedurze PIC;

8) „chemikalia kwalifikujące się do zgłoszenia do objęcia procedurą PIC” oznaczają wszystkie chemikalia, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w Unii lub w państwie członkowskim w ramach jednej lub więcej kategorii. Chemikalia zakazane lub podlegające surowym ograniczeniom w Unii w ramach jednej lub więcej kategorii wymienione są w części 2 załącznika I;

9) „chemikalia podlegające procedurze PIC” oznaczają wszystkie chemikalia wymienione w załączniku III do konwencji lub w części 3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia;

10) „chemikalia zakazane” oznaczają jedno z następujących:

a) chemikalia, których każde zastosowanie w ramach jednej lub więcej kategorii lub podkategorii zostało zakazane przez ostateczne działanie regulacyjne Unii w celu ochrony zdrowia ludzkiego lub środowiska;

b) chemikalia, których nie zatwierdzono do ich pierwszego zastosowania lub które zostały wycofane przez przemysł z rynku Unii lub z dalszego rozpatrywania w procesie powiadamiania, rejestracji lub zatwierdzania oraz w przypadku, gdy istnieje dowód, że te chemikalia stwarzają zagrożenie dla zdrowia ludzkiego lub dla środowiska;

11) „chemikalia surowo ograniczone” oznaczają jedno z następujących:

a) chemikalia, w przypadku których w celu ochrony zdrowia ludzkiego lub środowiska, praktycznie każde zastosowanie w ramach jednej lub więcej kategorii lub podkategorii zostało zakazane przez ostateczne działanie regulacyjne Unii, jakkolwiek niektóre ich zastosowania są nadal dozwolone;

b) chemikalia, których nie zatwierdzono do praktycznie żadnych zastosowań lub które zostały wycofane przez przemysł z rynku Unii lub z dalszego rozpatrywania w procesie powiadamiania, rejestracji lub zatwierdzania oraz w przypadku, gdy istnieje dowód, że te chemikalia stwarzają zagrożenie dla zdrowia ludzkiego lub dla środowiska;

12) „chemikalia zakazane lub surowo ograniczone przez państwo członkowskie” oznaczają wszystkie chemikalia, których stosowanie jest zakazane lub surowo ograniczone przez ostateczne działanie regulacyjne państwa członkowskiego;

13) „ostateczne działanie regulacyjne” oznacza prawnie wiążący akt, którego celem jest zakaz lub surowe ograniczenie stosowania chemikaliów;

14) „szczególnie niebezpieczna forma użytkowa pestycydu” oznacza chemikalia przygotowane do stosowania jako pestycydy, które mają istotny wpływ na zdrowie ludzkie lub środowisko, możliwy do zaobserwowania w krótkim czasie po jedno- lub wielokrotnym narażeniu, zgodnie z warunkami zastosowania;

15) „obszar celny Unii” oznacza obszar określony w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (²⁰);

16) „wywóz” oznacza:

a) ostateczny lub czasowy wywóz chemikaliów spełniających warunki art. 28 ust. 2 TFUE;

b) powrotny wywóz chemikaliów niespełniających warunków określonych w art. 28 ust. 2 TFUE, które objęte są procedurą celną inną niż zewnętrzna procedura tranzytu unijnego dla przepływu towarów przez obszar celny Unii;

17) „przywóz” oznacza fizyczne wprowadzenie na obszar celny Unii chemikaliów objętych procedurą celną inną niż zewnętrzna procedura tranzytu unijnego dla przepływu towarów przez obszar celny Unii;

18) „eksporter” oznacza jedną z poniższych osób, fizyczną lub prawną:

a) osobę, w imieniu której dokonywane jest zgłoszenie wywozowe, to znaczy osobę, która w czasie, gdy zgłoszenie jest przyjmowane, ma umowę z odbiorcą w państwie będącym Stroną lub w innym państwie i jest uprawniona do decydowania o wysłaniu tych chemikaliów poza obszar celny Unii;

b) w przypadku gdy nie zawarto umowy wywozowej lub gdy podmiot związany umową nie działa we własnym imieniu – osobę, która jest uprawniona do decydowania o wysłaniu chemikaliów poza obszar celny Unii;

c) w przypadku gdy zgodnie z umową, na której opiera się wywóz, prawa dysponowania tymi chemikaliami ma podmiot posiadający siedzibę poza Unią – stronę umowy mającą siedzibę w Unii;

19) „importer” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która w czasie przywozu na obszar celny Unii jest odbiorcą tych chemikaliów;

20) „Strona konwencji” lub „ Strona” oznacza państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej, które wyraziły zgodę na związanie się konwencją oraz w stosunku do których konwencja weszła w życie;

21) „inne państwo” oznacza każde państwo niebędące Stroną;

22) „Agencja” oznacza Europejską Agencję Chemikaliów utworzoną rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006;

23) „Sekretariat” oznacza Sekretariat konwencji, chyba że w niniejszym rozporządzeniu określono inaczej.

Artykuł 4

Wyznaczone organy krajowe państw członkowskich

Każde państwo członkowskie wyznacza organ lub organy („wyznaczony organ krajowy” lub „wyznaczone organy krajowe” ) w celu pełnienia funkcji administracyjnych wymaganych przez niniejsze rozporządzenie, chyba że organy te zostały już wyznaczone przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Każde państwo członkowskie powiadamia Komisję o wyznaczeniu organu lub organów w terminie do dnia 17 listopada 2012 r., chyba że informacje te zostały już dostarczone przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, oraz o każdej zmianie wyznaczonego organu krajowego.

Artykuł 5

Udział Unii w konwencji

1. Za udział w konwencji odpowiadają wspólnie Komisja i państwa członkowskie, w szczególności jeżeli chodzi o pomoc techniczną, wymianę informacji oraz kwestie dotyczące rozstrzygania sporów, uczestnictwa w organach pomocniczych i głosowania.

2. Komisja działa jako wspólny wyznaczony organ w imieniu wszystkich wyznaczonych organów krajowych państw członkowskich w trybie bliskiej współpracy i konsultacji z nimi w zakresie funkcji administracyjnych wynikających z konwencji w odniesieniu do procedury PIC.

Komisja w szczególności odpowiada za:

a) przekazywanie Stronom i innym państwom unijnych powiadomień o wywozie na mocy art. 8;

b) przedkładanie Sekretariatowi powiadomień o właściwych ostatecznych działaniach regulacyjnych dotyczących chemikaliów kwalifikujących się do zgłoszenia do objęcia procedurą PIC na mocy art. 11;

c) przekazywanie informacji na temat innych ostatecznych działań regulacyjnych dotyczących chemikaliów niekwalifikujących się do zgłoszenia do objęcia procedurą PIC zgodnie z art. 12;

d) otrzymywanie informacji z Sekretariatu w ogólnym rozumieniu.

Komisja dostarcza również Sekretariatowi unijne decyzje o przywozie w odniesieniu do chemikaliów podlegających procedurze PIC na podstawie art. 13.

Ponadto Komisja koordynuje wkład Unii we wszystkie sprawy techniczne związane z poniższymi kwestiami:

a) konwencją;

b) przygotowywaniem Konferencji Stron ustanowionej w art. 18 ust. 1 konwencji;

c) Komitetem Kontroli Chemicznej ustanowionym zgodnie z art. 18 ust. 6 konwencji (zwanym dalej „Komitetem Kontroli Chemicznej”);

d) innymi organami pomocniczymi Konferencji Stron.

3. Komisja oraz państwa członkowskie podejmują wszelkie konieczne inicjatywy w celu zapewnienia właściwej reprezentacji Unii w różnych organach wykonawczych konwencji.

Artykuł 6

Zadania Agencji

1. Oprócz zadań powierzonych jej na mocy art. 7, 8, 9, 10, 11, 13, 14, 15, 18, 19, 20, 21, 22 i 25 Agencja wykonuje następujące zadania:

a) prowadzenie, dalsze rozwijanie i regularne uaktualnianie bazy danych dotyczących wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (zwanej dalej „bazą danych”);

b) publiczne udostępnienie bazy danych na swej stronie internetowej;

c) w stosownych przypadkach, za zgodą Komisji i po konsultacjach z państwami członkowskimi, zapewnienie pomocy oraz wytycznych technicznych i naukowych oraz narzędzi dla przemysłu w celu zagwarantowania skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia;

d) za zgodą Komisji zapewnienie wyznaczonym organom krajowym państw członkowskich pomocy oraz wytycznych technicznych i naukowych w celu zapewnienia skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia;

e) na wniosek ekspertów państw członkowskich lub Komisji z Komitetu Kontroli Chemicznej i w ramach dostępnych środków, wnoszenie wkładu w przygotowywanie wytycznych dla decyzji, o których mowa w art. 7 konwencji, i innych technicznych dokumentów związanych z wdrażaniem konwencji;

f) dostarczanie Komisji na wniosek technicznego i naukowego wkładu oraz wspieranie jej w celu zapewnienia skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia;

g) dostarczanie Komisji, na wniosek, technicznego i naukowego wkładu oraz wspieranie jej w pełnieniu funkcji wspólnego wyznaczonego organu Unii.

2. Sekretariat Agencji wykonuje zadania przydzielone Agencji na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Chemikalia podlegające powiadomieniu o wywozie, chemikalia kwalifikujące się do zgłoszenia do objęcia procedurą PIC oraz chemikalia podlegające procedurze PIC

1. Chemikalia podlegające powiadomieniu o wywozie, chemikalia kwalifikujące się do zgłoszenia do objęcia procedurą PIC oraz chemikalia podlegające procedurze PIC, wymienione są w załączniku I.

2. Chemikalia wymienione w załączniku I są przypisane do jednej lub kilku z trzech grup chemikaliów stanowiących część 1, 2 i 3 tego załącznika.

Chemikalia wymienione w części 1 załącznika I podlegają procedurze powiadomienia o wywozie, ustanowionej w art. 8, wraz z podaniem szczegółowych informacji dotyczących tożsamości substancji, kategorii lub podkategorii zastosowania objętej ograniczeniami, rodzaju ograniczeń oraz, w stosownych przypadkach, dodatkowych informacji, w szczególności dotyczących zwolnienia z wymagań w zakresie powiadomienia o wywozie.

Chemikalia wymienione w części 2 załącznika I, poza podleganiem procedurze powiadomienia o wywozie ustanowionej w art. 8, kwalifikują się dodatkowo do procedury zgłoszenia do objęcia procedurą PIC przewidzianej w art. 11, wraz ze szczegółowymi informacjami w odniesieniu do tożsamości substancji oraz kategorii zastosowania.

Chemikalia wymienione w części 3 załącznika I podlegają procedurze PIC wraz z podaniem kategorii zastosowania oraz, w stosownych przypadkach, dodatkowych informacji w szczególności dotyczących wszystkich wymagań w zakresie powiadomienia o wywozie.

3. Wykazy zawarte w załączniku I są udostępniane publicznie za pomocą bazy danych.

Artykuł 8

Powiadomienia o wywozie przekazane Stronom oraz innym państwom

1. W przypadku substancji wymienionych w części 1 załącznika I lub mieszanin zawierających takie substancje w stężeniu skutkującym obowiązkiem oznakowania na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 niezależnie od zawartości innych substancji zastosowanie mają ust. 2–8 niniejszego artykułu bez względu na zamierzone zastosowanie tych chemikaliów przez Stronę przywozu lub inne państwo przywozu.

2. W przypadku gdy eksporter, po raz pierwszy od daty, od której zaczął podlegać niniejszemu rozporządzeniu, zamierza dokonać wywozu chemikaliów, o których mowa w ust. 1, z Unii do Strony lub innego państwa, powiadamia on o wywozie wyznaczony organ krajowy państwa członkowskiego, w którym prowadzi działalność (zwanego dalej „państwem członkowskim eksportera”), nie później niż 35 dni przed przewidywaną datą wywozu. Następnie eksporter powiadamia ten wyznaczony organ krajowy o pierwszym wywozie chemikaliów w każdym roku kalendarzowym nie później niż 35 dni przed jego dokonaniem. Powiadomienie dokonywane jest zgodnie z wymaganiami dotyczącymi informowania określonymi w załączniku II i jest udostępniane Komisji i państwom członkowskim za pomocą bazy danych.

Wyznaczony organ krajowy państwa członkowskiego eksportera sprawdza zgodność informacji z załącznikiem II i – jeżeli powiadomienie jest kompletne – przesyła je Agencji nie później niż 25 dni przed przewidywaną datą wywozu.

Agencja, w imieniu Komisji, przekazuje powiadomienie wyznaczonemu organowi krajowemu Strony przywozu lub odpowiedniemu organowi innego państwa przywozu i przyjmuje środki niezbędne do zapewnienia, by otrzymały one to powiadomienie nie później niż 15 dni przed pierwszym przewidywanym wywozem tych chemikaliów, a następnie 15 dni przed pierwszym wywozem w każdym następnym roku kalendarzowym.

Agencja rejestruje każde powiadomienie o wywozie i przypisuje mu identyfikacyjny numer referencyjny w bazie danych. Agencja udostępnia również publicznie oraz, odpowiednio, wyznaczonym organom krajowym państw członkowskich, uaktualniony wykaz przedmiotowych chemikaliów, Stron przywozu i innych państw przywozu na każdy rok kalendarzowy za pomocą bazy danych.

3. W przypadku gdy Agencja nie otrzyma od Strony przywozu lub innego państwa przywozu potwierdzenia odbioru pierwszego powiadomienia o wywozie dokonanego po umieszczeniu tych chemikaliów w części 1 załącznika I w terminie 30 dni od wysłania takiego powiadomienia, przekazuje ona, w imieniu Komisji, drugie powiadomienie. Agencja, w imieniu Komisji, dokłada odpowiednich starań, aby zapewnić, by wyznaczony organ krajowy Strony przywozu lub odpowiedni organ innego państwa przywozu otrzymał drugie powiadomienie.

4. Nowe powiadomienie o wywozie jest dokonywane zgodnie z ust. 2 dla wywozu, który ma miejsce po wejściu w życie zmian w prawodawstwie Unii dotyczącym obrotu, stosowania lub oznakowania przedmiotowych substancji lub w każdym przypadku, gdy zmiana składu danej mieszaniny pociąga za sobą zmianę jej oznakowania. Nowe powiadomienie jest zgodne z wymaganiami dotyczącymi informacji określonymi w załączniku II oraz wskazuje, że jest poprawioną wersją poprzedniego powiadomienia.

5. W przypadku gdy wywóz chemikaliów odnosi się do sytuacji nadzwyczajnych, w których opóźnienie może zagrozić bezpieczeństwu zdrowia publicznego lub środowisku Strony przywozu lub innego państwa przywozu, można – na uzasadniony wniosek eksportera lub Strony przywozu lub innego państwa przywozu oraz w porozumieniu z Komisją, wspieraną przez Agencję – przyznać całkowite lub częściowe zwolnienie z obowiązków określonych w ust. 2, 3 i 4 według uznania wyznaczonego organu krajowego państwa członkowskiego eksportera. Decyzję w sprawie wniosku uważa się za podjętą w porozumieniu z Komisją, jeżeli w terminie 10 dni od przesłania jej przez wyznaczony organ krajowy państwa członkowskiego szczegółów dotyczących wniosku Komisja nie udzieli odpowiedzi odmiennej od odpowiedzi tego wyznaczonego organu krajowego.

6. Bez uszczerbku dla obowiązków określonych w art. 19 ust. 2, obowiązki wymienione w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu wygasają, gdy spełnione zostaną wszystkie poniższe warunki:

a) chemikalia te stały się chemikaliami podlegającymi procedurze PIC;

b) państwo przywozu jest Stroną konwencji i przedstawiło Sekretariatowi odpowiedź zgodnie z art. 10 ust. 2 konwencji świadczącą o zgodzie lub jej braku na przywóz tych chemikaliów; oraz

c) Sekretariat poinformował Komisję o tej odpowiedzi i Komisja przekazała tę informację państwom członkowskim i Agencji.

Niezależnie od akapitu pierwszego niniejszego ustępu, obowiązki wymienione w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu nie wygasają w przypadku, gdy państwo przywozu jest Stroną konwencji i wyraźnie żąda od Stron wywozu kontynuowania powiadamiania o wywozie, na przykład wydając decyzję dotyczącą przywozu lub w inny sposób.

Bez uszczerbku dla obowiązków określonych w art. 19 ust. 2 obowiązki wymienione w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu wygasają również, gdy spełnione zostaną oba poniższe warunki:

a) wyznaczony organ krajowy Strony przywozu lub odpowiedni organ innego państwa przywozu odstąpił od wymogu powiadomienia przed wywozem chemikaliów; oraz

b) Komisja otrzymała informacje z Sekretariatu lub od wyznaczonego organu krajowego Strony przywozu lub odpowiedniego organu innego państwa przywozu oraz przekazała je państwom członkowskim i Agencji, która udostępniła je za pomocą bazy danych.

7. Komisja, odpowiednie wyznaczone organy krajowe państw członkowskich, Agencja oraz eksporterzy na wniosek dostarczają Stronom przywozu oraz innym państwom przywozu dostępne dodatkowe informacje dotyczące wywożonych chemikaliów.

8. Państwa członkowskie mogą ustanowić w przejrzysty sposób systemy zobowiązujące eksporterów do uiszczania opłat administracyjnych za każde dokonane powiadomienie o wywozie oraz za każdy złożony wniosek o wyraźną zgodę, odpowiadające ponoszonym przez nie kosztom w związku z wykonywaniem procedur ustanowionych w ust. 2 i 4 niniejszego artykułu oraz w art. 14 ust. 6 i 7.

Artykuł 9

Powiadomienia o wywozie otrzymywane od Stron oraz innych państw

1. Powiadomienia o wywozie, otrzymane przez Agencję od wyznaczonych organów krajowych Stron lub odpowiednich organów innych państw, dotyczące wywozu do Unii chemikaliów, których produkcja, stosowanie, konsumpcja, transport i sprzedaż oraz obchodzenie się z którymi są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom przez prawodawstwo Strony lub innego państwa, są udostępniane za pomocą bazy danych w terminie 15 dni od otrzymania przez Agencję powiadomienia.

Agencja, w imieniu Komisji, potwierdza otrzymanie pierwszego powiadomienia o wywozie, otrzymanego dla każdego rodzaju chemikaliów od każdej Strony lub innego państwa.

Wyznaczony organ krajowy państwa członkowskiego otrzymującego taki przywóz otrzymuje kopię każdego powiadomienia otrzymanego przez Agencję w terminie 10 dni od jego otrzymania, wraz ze wszystkimi dostępnymi informacjami. Inne państwa członkowskie są uprawnione do otrzymania kopii na wniosek.

2. Jeżeli Komisja lub wyznaczone organy krajowe państw członkowskich otrzymują jakiekolwiek powiadomienia o wywozie bezpośrednio lub pośrednio od wyznaczonych organów krajowych Stron lub odpowiednich organów innych państw, niezwłocznie przekazują takie powiadomienia Agencji wraz ze wszystkimi dostępnymi informacjami.

Artykuł 10

Informacje dotyczące wywozu i przywozu chemikaliów

1. Każdy eksporter co najmniej jednej z następujących pozycji:

a) substancji wymienionych w załączniku I;

b) mieszanin zawierających takie substancje w stężeniu skutkującym obowiązkiem oznakowania na postawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 niezależnie od zawartości innych substancji; lub

c) wyrobów zawierających substancje wymienione w części 2 lub 3 załącznika I w formie nieprzereagowanej lub mieszanin zawierających takie substancje w stężeniu skutkującym obowiązkiem oznakowywania na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 niezależnie od zawartości innych substancji;

informuje, w pierwszym kwartale każdego roku, wyznaczony organ krajowy państwa członkowskiego eksportera o ilości chemikaliów, w postaci substancji oraz zawartych w mieszaninach lub wyrobach, wysłanych do każdej Strony lub innego państwa w poprzednim roku. Takie informacje przekazuje się razem z listą nazw (nazwisk) i adresów każdej osoby fizycznej lub prawnej dokonującej przywozu chemikaliów do Strony lub innego państwa, do którego dokonano wysyłki towaru w tym okresie. Informacje te oddzielnie wymieniają przypadki wywozu na mocy art. 14 ust. 7.

Każdy importer w Unii przekazuje równoważne informacje w odniesieniu do ilości chemikaliów przywożonych do Unii.

2. Eksporter lub importer na wniosek Komisji, wspieranej przez Agencję, lub wyznaczonego organu krajowego jego państwa członkowskiego, dostarcza wszelkich dodatkowych informacji dotyczących chemikaliów, niezbędnych do wdrożenia niniejszego rozporządzenia.

3. Każde państwo członkowskie co roku przekazuje Agencji zbiorcze informacje zgodnie z załącznikiem III. Agencja dokonuje podsumowania tych informacji na szczeblu Unii oraz udostępnia publicznie informacje, które nie są poufne, za pomocą bazy danych.

Artykuł 11

Powiadomienie o chemikaliach zakazanych lub podlegających surowym ograniczeniom na podstawie konwencji

1. Komisja powiadamia Sekretariat na piśmie o chemikaliach wymienionych w części 2 załącznika I, które kwalifikują się do zgłoszenia do objęcia procedurą PIC.

2. Za każdym razem, gdy kolejne chemikalia zostaną dodane do części 2 załącznika I, zgodnie z art. 23 ust. 2 akapit drugi, Komisja powiadamia Sekretariat o tych chemikaliach. Zgłoszenie do objęcia procedurą PIC jest przedkładane bezzwłocznie po przyjęciu odpowiednich ostatecznych działań regulacyjnych na szczeblu Unii zakazujących lub surowo ograniczających stosowanie tych chemikaliów, oraz nie później niż 90 dni po dacie, kiedy ostateczne działania regulacyjne mają zostać zastosowane.

3. Zgłoszenie do objęcia procedurą PIC zawiera wszystkie istotne informacje wymagane w załączniku IV.

4. Podczas określania priorytetów dla powiadomień Komisja bierze pod uwagę fakt, czy dane chemikalia są już wymienione w części 3 załącznika I, zakres, w jakim mogą być spełnione wymagania w odniesieniu do informacji, ustanowione w załączniku IV, oraz poziom ryzyka powodowanego przez chemikalia, w szczególności dla krajów rozwijających się.

W przypadku gdy chemikalia kwalifikują się do zgłoszenia do objęcia procedurą PIC, lecz informacje są niewystarczające, aby spełnić wymagania załącznika IV, zidentyfikowani eksporterzy lub importerzy przedkładają, na wniosek Komisji, w terminie 60 dni od wystosowania wniosku, wszystkie dostępne im istotne informacje, włącznie z informacjami pochodzącymi z innych krajowych lub międzynarodowych programów przeciwdziałania skutkom chemikaliów.

5. Komisja powiadamia Sekretariat na piśmie o zmianach ostatecznych działań regulacyjnych zgłoszonych zgodnie z ust. 1 lub 2 niezwłocznie po przyjęciu nowych ostatecznych działań regulacyjnych i nie później niż 60 dni po dacie, kiedy nowe ostateczne działania regulacyjne mają zostać zastosowane.

Komisja przekazuje wszystkie istotne informacje, które nie były dostępne w czasie, kiedy dokonano pierwszego powiadomienia, zgodnie, odpowiednio, z ust. 1 lub 2.

6. Na wniosek Strony lub Sekretariatu Komisja przedkłada dodatkowe informacje w sprawie tych chemikaliów lub ostatecznych działań regulacyjnych na tyle, na ile jest to możliwe.

Na wniosek Komisji państwa członkowskie i Agencja wspierają ją w niezbędnym zakresie w gromadzeniu tych informacji.

7. Komisja niezwłocznie przesyła państwom członkowskim i Agencji informacje otrzymywane z Sekretariatu, dotyczące chemikaliów, które inne Strony zgłosiły jako zakazane lub surowo ograniczone.

W stosownych przypadkach Komisja ocenia, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi i Agencją, potrzebę zaproponowania środków na szczeblu Unii mających na celu zapobieganie niedopuszczalnemu ryzyku dla zdrowia ludzkiego lub dla środowiska w Unii.

8. W przypadku gdy państwo członkowskie przyjmuje ostateczne działania regulacyjne zgodnie z odpowiednim prawodawstwem Unii, mające na celu zakazanie lub surowe ograniczenie chemikaliów, przedkłada Komisji istotne informacje. Komisja udostępnia te informacje państwom członkowskim. Państwa członkowskie mogą, w terminie czterech tygodni od udostępnienia tych informacji, przesłać uwagi dotyczące możliwego zgłoszenia do objęcia procedurą PIC, włączając w szczególności istotne informacje o swoich regulacjach prawnych w zakresie tych chemikaliów, do Komisji oraz do państwa członkowskiego, które przedłożyło krajowe ostateczne działania regulacyjne. Po rozważeniu uwag państwo członkowskie przedkładające ostateczne działania regulacyjne informuje Komisję, czy ma ona:

a) powiadomić Sekretariat o zgłoszeniu do objęcia procedurą PIC zgodnie z niniejszym artykułem; lub

b) przekazać informacje Sekretariatowi zgodnie z art. 12.

Artykuł 12

Informacje, jakie mają być przekazywane do Sekretariatu o chemikaliach zakazanych lub surowo ograniczonych niekwalifikujących się do zgłoszenia do objęcia procedurą PIC

W przypadku chemikaliów wymienionych jedynie w części 1 załącznika I lub po otrzymaniu informacji od państwa członkowskiego zgodnie z art. 11 ust. 8 lit. b) Komisja przekazuje Sekretariatowi informacje o odpowiednich ostatecznych działaniach regulacyjnych, tak aby te informacje mogły być, w stosownych przypadkach, przekazane innym Stronom konwencji.

Artykuł 13

Zobowiązania w odniesieniu do przywozu chemikaliów

1. Komisja niezwłocznie przesyła państwom członkowskim i Agencji wytyczne dla decyzji, które otrzymuje z Sekretariatu.

Komisja przyjmuje, w drodze aktu wykonawczego, decyzję w sprawie przywozu, stanowiącą ostateczną lub tymczasową odpowiedź w sprawie przywozu w imieniu Unii, dotyczącą przyszłego przywozu przedmiotowych chemikaliów. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 27 ust. 2. Komisja przekazuje decyzję do Sekretariatu bezzwłocznie i nie później niż dziewięć miesięcy po dacie wysłania wytycznych dla decyzji przez Sekretariat.

W przypadku gdy chemikalia stają się przedmiotem dodatkowych lub zmienionych ograniczeń zgodnie z prawodawstwem Unii, Komisja przyjmuje, w drodze aktu wykonawczego, zmienioną decyzję w sprawie przywozu. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 27 ust. 2. Komisja powiadamia Sekretariat o zmienionej decyzji w sprawie przywozu.

2. W przypadku gdy chemikalia są zakazane lub surowo ograniczone przez jedno lub więcej państw członkowskich, Komisja na pisemny wniosek zainteresowanych państw członkowskich uwzględnia te informacje w swojej decyzji w sprawie przywozu.

3. Decyzja w sprawie przywozu przyjęta na podstawie ust. 1 odnosi się do jednej lub więcej kategorii określonych dla chemikaliów w wytycznych dla decyzji.

4. Powiadamiając Sekretariat o decyzji w sprawie przywozu, Komisja przedstawia opis środków prawnych lub administracyjnych, na których oparta jest decyzja.

5. Każdy wyznaczony organ krajowy państw członkowskich udostępnia decyzje w sprawie przywozu przyjęte na podstawie ust. 1 osobom zainteresowanym w ramach swoich kompetencji, zgodnie ze swoimi przepisami ustawodawczymi lub administracyjnymi. Agencja udostępnia publicznie za pomocą bazy danych decyzje w sprawie przywozu przyjęte na podstawie ust. 1.

6. Jeżeli sytuacja tego wymaga, Komisja ocenia, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi i Agencją, potrzebę zaproponowania środków na szczeblu Unii w celu zapobiegania wszelkim niedopuszczalnym zagrożeniom dla zdrowia ludzkiego lub dla środowiska w Unii, biorąc pod uwagę informacje zawarte w wytycznych dla decyzji.

Artykuł 14

Zobowiązania w odniesieniu do wywozu chemikaliów inne niż wymagania dotyczące powiadomienia o wywozie

1. Komisja niezwłocznie przesyła państwom członkowskim, Agencji oraz europejskim stowarzyszeniom branżowym, w formie okólników lub w inny sposób, informacje, które otrzymuje z Sekretariatu, dotyczące chemikaliów podlegających procedurze PIC oraz decyzje Stron przywozu dotyczące warunków przywozu tych chemikaliów. Niezwłocznie przesyła również państwom członkowskim i Agencji informacje odnoszące się do wszystkich przypadków niepowodzenia w przekazaniu odpowiedzi zgodnie z art. 10 ust. 2 konwencji. Agencja przypisuje każdej decyzji w sprawie przywozu identyfikacyjny numer referencyjny i przechowuje wszystkie informacje dotyczące takich decyzji, w publicznie dostępnej bazie danych, oraz na wniosek przekazuje każdemu te informacje.

2. Komisja przypisuje wszystkim chemikaliom wymienionym w załączniku I klasyfikację w Nomenklaturze scalonej Unii Europejskiej. Te klasyfikacje są poddawane przeglądowi, gdy jest to niezbędne, w świetle wszelkich zmian dokonywanych w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu Światowej Organizacji Celnej lub Nomenklaturze scalonej Unii Europejskiej w odniesieniu do przedmiotowych chemikaliów.

3. Każde państwo członkowskie przekazuje informacje i decyzje przesłane przez Komisję zgodnie z ust. 1 zainteresowanym osobom w ramach swoich kompetencji.

4. Eksporterzy stosują się do decyzji zawartych w każdej odpowiedzi dotyczącej przywozu nie później niż sześć miesięcy po pierwszym poinformowaniu Komisji przez Sekretariat o takich decyzjach zgodnie z ust. 1.

5. Komisja, wspierana przez Agencję, oraz państwa członkowskie udzielają porad i wspierają Strony przywozu w uzyskiwaniu, na ich prośbę lub w innych stosownych przypadkach, dodatkowych informacji koniecznych do przygotowania odpowiedzi do Sekretariatu w sprawie przywozu przedmiotowych chemikaliów.

6. Nie dokonuje się wywozu substancji wymienionych w części 2 lub 3 załącznika I ani mieszanin zawierających takie substancje w stężeniu skutkującym obowiązkiem oznakowania na postawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, niezależnie od zawartości innych substancji, bez względu na ich zamierzone zastosowanie przez Stronę przywozu lub inne państwo przywozu, chyba że spełniony jest jeden z poniższych warunków:

a) eksporter, poprzez wyznaczone organy krajowe państwa członkowskiego eksportera, w porozumieniu z Komisją, wspieraną przez Agencję, oraz wyznaczonymi organami krajowymi Strony przywozu lub odpowiednimi organami innego państwa przywozu, zwrócił się o wyraźną zgodę na przywóz i uzyskał ją;

b) w przypadku chemikaliów wymienionych w części 3 załącznika I ostatni okólnik wydany przez Sekretariat na mocy ust. 1 wskazuje, że Strona przywozu wyraziła zgodę na przywóz.

W przypadku chemikaliów wymienionych w części 2 załącznika I, wywożonych do krajów OECD, wyznaczone organy krajowe państwa członkowskiego eksportera, na wniosek eksportera, po konsultacji z Komisją i na podstawie indywidualnej oceny każdego przypadku mogą zdecydować, że nie ma potrzeby uzyskiwania wyraźnej zgody, jeżeli chemikalia w chwili ich przywozu do danego kraju OECD są w nim certyfikowane, zarejestrowane lub dozwolone.

W przypadku gdy zwrócono się o wyraźną zgodę na mocy akapitu pierwszego lit. a), jeżeli Agencja nie otrzymała odpowiedzi na złożony wniosek w terminie 30 dni, Agencja w imieniu Komisji przesyła przypomnienie, chyba że Komisja lub wyznaczony organ krajowy państwa członkowskiego eksportera otrzymały odpowiedź i przekazały ją Agencji. W stosownych przypadkach, w razie braku odpowiedzi w terminie kolejnych 30 dni, Agencja może wysyłać ponowne przypomnienia, gdy są one konieczne.

7. W przypadku chemikaliów wymienionych w części 2 lub 3 załącznika I wyznaczony organ krajowy państwa członkowskiego eksportera, po konsultacji z Komisją wspieraną przez Agencję, może w indywidualnych przypadkach i z zastrzeżeniem akapitu drugiego, zdecydować, że wywóz może być dokonany, jeżeli nie istnieją dowody z oficjalnych źródeł o podjęciu przez Stronę przywozu lub inne państwo przywozu ostatecznego działania regulacyjnego mającego na celu wprowadzenia zakazu lub ścisłego ograniczenia stosowania tych chemikaliów oraz jeżeli, mimo wszelkich odpowiednich starań, nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o wyraźną zgodę na mocy ust. 6 lit. a) w terminie 60 dni, a także po spełnieniu jednego z następujących warunków:

a) istnieją dowody z oficjalnych źródeł Strony przywozu lub innego państwa przywozu, że chemikalia zostały certyfikowane, zarejestrowane lub dozwolone; lub

b) zamierzone zastosowanie wskazane w powiadomieniu w sprawie wywozu i potwierdzone na piśmie przez osobę fizyczną lub prawną dokonującą przywozu chemikaliów do Strony lub innego państwa, nie należy do kategorii, w której chemikalia te znalazły się w wykazie w części 2 lub 3 załącznika I, oraz istnieją dowody z oficjalnych źródeł, że w ciągu ostatnich pięciu lat chemikalia te były stosowane lub przywiezione do danej Strony przywozu lub innego państwa przywozu.

W przypadku chemikaliów wymienionych w części 3 załącznika I wywóz w oparciu o spełnienie warunku określonego w lit. b) nie może nastąpić, jeżeli chemikalia te zostały sklasyfikowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 jako substancje rakotwórcze kategorii 1 A lub 1B lub substancje działające mutagennie kategorii 1 A lub 1B, lub substancje działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 1 A lub 1B, lub chemikalia te spełniają kryteria określone w załączniku XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 jako substancje trwałe, wykazujące zdolność do biokumulacji i toksyczne lub substancje bardzo trwałe i wykazujące dużą zdolność do bioakumulacji.

Przy podejmowaniu decyzji o wywozie chemikaliów wymienionych w części 3 załącznika I wyznaczony organ krajowy państwa członkowskiego eksportera w porozumieniu z Komisją wspieraną przez Agencję bierze pod uwagę ewentualny wpływ stosowania tych chemikaliów na zdrowie ludzkie lub środowisko Strony przywozu lub innego państwa przywozu i przedkłada Agencji właściwą dokumentację w celu udostępnienia jej za pomocą bazy danych.

8. Termin ważności każdej wyraźnej zgody otrzymanej na mocy ust. 6 lit. a) lub decyzji o dokonaniu wywozu przy braku wyraźnej zgody na mocy ust. 7 podlega okresowemu przeglądowi, którego dokonuje Komisja, konsultując to z zainteresowanymi państwami członkowskimi w następujący sposób:

a) w odniesieniu do każdej wyraźnej zgody otrzymanej na mocy ust. 6 lit. a) potrzebne jest uzyskanie nowej wyraźnej zgody do końca trzeciego roku kalendarzowego po wydaniu pierwszej zgody, chyba że warunki zgody przewidują inaczej;

b) jeżeli w międzyczasie nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o zgodę, każda decyzja o dokonaniu wywozu bez wyraźnej zgody na mocy ust. 7 obowiązuje przez okres maksymalnie 12 miesięcy, po upływie których wymagane jest uzyskanie wyraźnej zgody.

W przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), po upływie odpowiednich terminów można jednak kontynuować wywóz przez dodatkowy okres 12 miesięcy w oczekiwaniu na odpowiedź na nowy wniosek o wyraźną zgodę.

9. Agencja rejestruje w bazie danych wszystkie wnioski o wyraźną zgodę, otrzymane odpowiedzi i decyzje o dokonaniu wywozu bez wyraźnej zgody, w tym dokumentację, o której mowa w ust. 7 akapit trzeci. Każdej otrzymanej wyraźnej zgodzie lub decyzji o dokonaniu wywozu bez wyraźnej zgody przypisuje się identyfikacyjny numer referencyjny i sporządza się ich wykaz wraz ze wszystkimi istotnymi informacjami na temat związanych z nimi warunków, takich jak daty ważności. Informacje, które nie są poufne, są publicznie udostępniane za pomocą bazy danych.

10. Nie wywozi się żadnych chemikaliów później niż sześć miesięcy przed upływem ich daty ważności, jeżeli taka data istnieje lub może być wywnioskowana na podstawie daty produkcji, chyba że istotne właściwości chemikaliów czynią to niewykonalnym. W szczególności w przypadku pestycydów eksporterzy zapewniają, by rozmiar oraz opakowanie zbiorcze pojemników były zoptymalizowane tak, aby zminimalizować zagrożenie stworzenia przestarzałych zapasów.

11. W przypadku wywozu pestycydów eksporterzy zapewniają umieszczenie na etykiecie szczegółowych informacji o warunkach przechowywania i trwałości w warunkach klimatycznych Strony przywozu lub innego państwa przywozu. Dodatkowo eksporterzy zapewniają zgodność wywożonych pestycydów ze specyfikacją czystości ustanowioną przez prawodawstwo Unii.

Artykuł 15

Wywóz niektórych chemikaliów oraz wyrobów

1. Wyroby podlegają procedurze powiadamiania o wywozie przewidzianej w art. 8, jeśli zawierają jedno z następujących:

a) substancje wymienione w części 2 lub 3 załącznika I w formie nieprzereagowanej;

b) mieszaniny zawierające takie substancje w stężeniu skutkującym obowiązkiem oznakowania na postawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 niezależnie od zawartości innych substancji.

2. Chemikalia i wyroby, których stosowanie jest zakazane w Unii dla ochrony zdrowia ludzkiego lub środowiska, wymienione w załączniku V, nie mogą być wywożone.

Artykuł 16

Informacje dotyczące przewozów tranzytowych

1. Strony konwencji żądające informacji odnośnie do przewozów tranzytowych chemikaliów podlegających procedurze PIC, wraz z informacjami wymaganymi przez każdą Stronę konwencji za pośrednictwem Sekretariatu, wymienione są w załączniku VI.

2. W przypadku gdy chemikalia wymienione w części 3 załącznika I są transportowane przez terytorium Strony konwencji wymienionej w załączniku VI, eksporter, w takim zakresie, w jakim jest to możliwe, przekazuje wyznaczonemu organowi krajowemu państwa członkowskiego eksportera informacje wymagane przez Stronę konwencji zgodnie z załącznikiem VI, nie później niż 30 dni przed pierwszym przewozem tranzytowym oraz nie później niż 8 dni przed każdym następnym przewozem tranzytowym.

3. Wyznaczony organ krajowy państwa członkowskiego eksportera przesyła Komisji, wraz z kopią dla Agencji, informacje otrzymane od eksportera zgodnie z ust. 2 razem ze wszystkimi dostępnymi informacjami dodatkowymi.

4. Komisja przesyła informacje otrzymane zgodnie z ust. 3 do wyznaczonych organów krajowych Stron konwencji, które zażądały takich informacji, wraz ze wszystkimi dostępnymi informacjami dodatkowymi, nie później niż 15 dni przed pierwszym przewozem tranzytowym, a następnie przed każdym kolejnym przewozem tranzytowym.

Artykuł 17

Informacje dołączane do wywożonych chemikaliów

1. Chemikalia przeznaczone do wywozu podlegają przepisom w sprawie pakowania i oznakowania ustanowionym w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009, dyrektywie 98/8/WE i w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 lub w innym odpowiednim prawodawstwie Unii, lub na ich mocy.

Akapit pierwszy stosuje się, chyba że przepisy te stałyby w sprzeczności z jakimikolwiek szczególnymi wymogami Stron przywozu lub innych państw przywozu.

2. W stosownych przypadkach data ważności oraz data produkcji chemikaliów, o których mowa w ust. 1, lub wymienionych w załączniku I są wskazane na etykiecie oraz, jeżeli konieczne, takie daty ważności podaje się dla różnych stref klimatycznych.

3. W przypadku wywozu chemikaliów, o których mowa w ust. 1, dołączona jest do nich karta charakterystyki zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006. Eksporter wysyła taką kartę charakterystyki do każdej osoby fizycznej lub prawnej dokonującej przywozu chemikaliów do Strony lub innego państwa.

4. Informacje na oznakowaniu oraz w karcie charakterystyki podawane są, w takim zakresie, w jakim jest to możliwe, w językach urzędowych lub co najmniej jednym głównym języku kraju przeznaczenia lub obszaru zamierzonego stosowania.

Artykuł 18

Zobowiązania organów państw członkowskich w odniesieniu do kontroli przywozu i wywozu

1. Każde państwo członkowskie wyznacza organy, takie jak organy celne, które są odpowiedzialne za kontrolowanie przywozu oraz wywozu chemikaliów wymienionych w załączniku I, chyba że organy te zostały już wyznaczone przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Komisja, wspierana przez Agencję, oraz państwa członkowskie działają w sposób celowy oraz skoordynowany, monitorując przestrzeganie przez eksporterów niniejszego rozporządzenia.

2. Forum wymiany informacji o egzekwowaniu przepisów ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 wykorzystywane jest do koordynowania sieci organów państw członkowskich odpowiedzialnych za egzekwowanie przepisów niniejszego rozporządzenia.

3. W okresowych sprawozdaniach, przygotowanych na podstawie art. 22 ust. 1 dotyczących funkcjonowania procedur, każde państwo członkowskie zamieszcza szczegóły działań swoich wyznaczonych organów w tym zakresie.

Artykuł 19

Dodatkowe obowiązki eksporterów

1. Eksporterzy chemikaliów podlegający obowiązkom określonym w art. 8 ust. 2 i 4 zaznaczają w swym zgłoszeniu wywozowym właściwe identyfikacyjne numery referencyjne (pole 44 jednolitego dokumentu administracyjnego lub odpowiadający mu element danych elektronicznego zgłoszenia wywozowego), zgodnie z art. 161 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

2. Eksporterzy chemikaliów podlegający, na podstawie art. 8 ust. 5, zwolnieniu z obowiązków określonych w ust. 2 i 4 tego artykułu lub chemikaliów, dla których obowiązki te wygasły zgodnie z art. 8 ust. 6, otrzymują specjalny identyfikacyjny numer referencyjny, korzystając z bazy danych, oraz podają ten identyfikacyjny numer referencyjny w swoim zgłoszeniu wywozowym.

3. Na wniosek Agencji eksporterzy korzystają z bazy danych do przedkładania informacji niezbędnych do wypełnienia ich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wymiana informacji

1. Komisja, wspierana przez Agencję, oraz państwa członkowskie, w stosownych przypadkach ułatwiają dostarczanie informacji naukowych, technicznych, ekonomicznych oraz prawnych, dotyczących chemikaliów podlegających niniejszemu rozporządzeniu, włącznie z informacjami toksykologicznymi, ekotoksylogicznymi oraz informacjami dotyczącymi bezpieczeństwa.

Komisja, w razie konieczności przy wsparciu ze strony państw członkowskich i Agencji, w stosownych przypadkach zapewnia:

a) dostarczanie ogólnie dostępnych informacji na temat działań regulacyjnych związanych z celami konwencji;

b) dostarczanie informacji Stronom oraz innym państwom bezpośrednio lub za pośrednictwem Sekretariatu na temat tych działań, które znacznie ograniczają jedno lub więcej zastosowań chemikaliów.

2. Komisja, państwa członkowskie i Agencja chronią wszystkie poufne informacje otrzymane od Strony lub innego państwa w drodze wzajemnego porozumienia.

3. W odniesieniu do przekazywania informacji na podstawie niniejszego rozporządzenia i bez uszczerbku dla dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska (²¹) przynajmniej następujące informacje nie są traktowane jako poufne:

a) informacje określone w załączniku II oraz załączniku IV;

b) informacje zawarte w kartach charakterystyki, o których mowa w art. 17 ust. 3;

c) termin ważności chemikaliów;

d) data produkcji chemikaliów;

e) informacje dotyczące środków ostrożności, włączając w to klasę zagrożenia, rodzaj ryzyka i odpowiednie warunki bezpiecznego stosowania;

f) podsumowanie wyników badań toksykologicznych i ekotoksykologicznych;

g) informacje dotyczące obchodzenia się z opakowaniem po usunięciu chemikaliów.

4. Agencja co dwa lata przygotowuje zestawienie przekazywanych informacji.

Artykuł 21

Pomoc techniczna

Komisja, wyznaczone organy krajowe państw członkowskich i Agencja, biorąc pod uwagę w szczególności potrzeby krajów rozwijających się oraz krajów w okresie transformacji gospodarczej, współpracują w promowaniu pomocy technicznej, włączając szkolenia, na rzecz rozwoju infrastruktury, zdolności i ekspertyz niezbędnych do właściwego zarządzania chemikaliami podczas ich cyklu istnienia.

W szczególności, i w celu umożliwienia tym krajom wdrożenia konwencji, pomoc techniczną wspiera się przez dostarczanie informacji technicznych dotyczących chemikaliów, wspieranie wymiany ekspertów, udzielanie wsparcia przy ustanawianiu lub utrzymywaniu wyznaczonych organów krajowych oraz przez dostarczanie ekspertyz technicznych w celu identyfikacji niebezpiecznych form użytkowych pestycydów oraz przygotowywania powiadomień dla Sekretariatu.

Komisja i państwa członkowskie aktywnie uczestniczą w międzynarodowych działaniach mających na celu zwiększanie zdolności do zarządzania chemikaliami przez przekazywanie informacji na temat projektów, które wspierają lub finansują w celu poprawy zarządzania chemikaliami w krajach rozwijających się oraz w krajach w okresie transformacji gospodarczej. Komisja i państwa członkowskie rozważają również udzielenie wsparcia organizacjom pozarządowym.

Artykuł 22

Monitorowanie i sprawozdawczość

1. Państwa członkowskie i Agencja co trzy lata przesyłają Komisji informacje dotyczące funkcjonowania procedur przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, włącznie z kontrolą celną, naruszeniami, karami oraz czynnościami zaradczymi, w stosownych przypadkach. Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający z wyprzedzeniem wspólny format do celów sprawozdawczości. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 27 ust. 2.

2. Komisja sporządza co trzy lata sprawozdanie dotyczące wykonywania funkcji przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, za które jest odpowiedzialna, oraz włącza to sprawozdanie do zbiorczego sprawozdania podsumowującego wraz z informacjami przekazanymi przez państwa członkowskie i Agencję na podstawie ust. 1. Podsumowanie sprawozdania, które jest publikowane w Internecie, jest przekazywane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

3. W odniesieniu do informacji dostarczanych na podstawie ust. 1 i 2 Komisja, państwa członkowskie i Agencja wypełniają odpowiednie zobowiązania w celu ochrony poufności i własności danych.

Artykuł 23

Uaktualnianie załączników

1. Wykaz chemikaliów w załączniku I jest poddawany przeglądowi przez Komisję co najmniej raz w roku, na podstawie zmian w prawie Unii oraz w konwencji.

2. Określając, czy ostateczne działanie regulacyjne na szczeblu Unii stanowi zakaz lub surowe ograniczenie, skutek takiego działania oceniany jest na poziomie podkategorii w ramach kategorii „pestycydy” oraz „chemikalia przemysłowe” . Jeżeli ostateczne działanie regulacyjne zakazuje lub surowo ogranicza stosowanie chemikaliów w którejkolwiek z podkategorii, chemikalia te włącza się do części 1 załącznika I.

Określając, czy ostateczne działanie regulacyjne na szczeblu Unii stanowi zakaz lub surowe ograniczenie powodujące, że przedmiotowe chemikalia kwalifikują się do zgłoszenia do objęcia procedurą PIC zgodnie z art. 11, skutek takiego działania oceniany jest na poziomie kategorii „pestycydy” oraz „chemikalia przemysłowe” . Jeżeli ostateczne działanie regulacyjne zakazuje lub surowo ogranicza zastosowanie chemikaliów w ramach którejkolwiek z kategorii, chemikalia te włącza się również do części 2 załącznika I.

3. Decyzję o włączeniu chemikaliów do załącznika I lub, w stosownych przypadkach, o dokonaniu zmian wpisów podejmuje się bez zbędnej zwłoki.

4. W celu dostosowania niniejszego rozporządzenia do postępu technicznego Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 26 dotyczących następujących środków:

a) włączenie chemikaliów do części 1 lub 2 załącznika I zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu na skutek ostatecznych działań regulacyjnych na szczeblu Unii oraz inne zmiany załącznika I, w tym zmiany istniejących wpisów;

b) włączenie chemikaliów podlegających rozporządzeniu (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczącemu trwałych zanieczyszczeń organicznych (²²) do części 1 załącznika V;

c) włączenie do części 2 załącznika V chemikaliów już objętych zakazem wywozu na szczeblu Unii;

d) zmiany istniejących wpisów w załączniku V;

e) zmiany załączników II, III, IV i VI.

Artykuł 24

Budżet Agencji

1. Do celów niniejszego rozporządzenia na przychody Agencji składają się:

a) dotacja unijna zapisana w budżecie ogólnym Unii (sekcja „Komisja”);

b) wszelkie dobrowolne wkłady państw członkowskich.

2. Przychody i wydatki na działania w ramach niniejszego rozporządzenia oraz dotyczące działań w ramach innych rozporządzeń są traktowane oddzielnie za pomocą różnych sekcji w budżecie Agencji.

Przychody Agencji, o których mowa w ust. 1, są wykorzystywane na wykonywanie jej zadań na podstawie niniejszego rozporządzenia.

3. Komisja zbada, czy właściwe jest, aby Agencja pobierała opłatę za usługi świadczone dla eksporterów w ciągu pięciu lat od dnia 1 marca 2014 r. oraz, w stosownych przypadkach, przedłoży odpowiedni wniosek.

Artykuł 25

Formaty i oprogramowanie służące do przedkładania informacji Agencji

Agencja określa i udostępnia nieodpłatnie na swojej stronie internetowej formaty oraz pakiety oprogramowania służące do przedkładania Agencji informacji. Państwa członkowskie i inne podmioty podlegające niniejszemu rozporządzeniu korzystają z tych formatów i pakietów podczas przedkładania Agencji informacji na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 26

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Przekazanie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 23 ust. 4, przekazuje się Komisji na okres pięciu lat od dnia 1 marca 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 23 ust. 4, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 23 ust. 4 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 27

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga komitet ustanowiony na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) 1907/2006. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 28

Kary

Państwa członkowskie określają zasady dotyczące kar stosowanych w przypadku naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki konieczne do zapewnienia prawidłowego wykonania tych przepisów. Kary te muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Jeżeli państwa członkowskie nie powiadomiły Komisji o tych środkach przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, powiadamiają o nich Komisję do dnia 1 marca 2014 r. oraz powiadamiają ją bezzwłocznie o wszelkich późniejszych zmianach mających na nie wpływ.

Artykuł 29

Okres przejściowy dotyczący klasyfikacji, oznakowania i pakowania chemikaliów

Zawarte w niniejszym rozporządzeniu odesłania do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 traktuje się, w stosownych przypadkach, jako odesłania do przepisów Unii, które stosuje się na mocy art. 61 wspomnianego rozporządzenia i zgodnie z określonym w nim harmonogramem.

Artykuł 30

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 689/2008 traci moc ze skutkiem od dnia 1 marca 2014 r.

Odesłania do rozporządzenia (WE) nr 689/2008 traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku VII.

Artykuł 31

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 marca 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 4 lipca 2012 r.