Zasady (polityka) rachunkowości i możliwość stosowania uproszczeń

W myśl przepisów o rachunkowości przyjęte przez jednostkę zasady (polityka) rachunkowości należy stosować w sposób ciągły, dokonując grupowania operacji gospodarczych, wyceny aktywów i pasywów, w tym także odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych, ustalania wyniku finansowego i sporządzania sprawozdań finansowych, tak aby za kolejne lata informacje z nich wynikające były porównywalne.

Przyjęte zasady (polityka) rachunkowości stosuje się przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych oraz sporządzaniu i prezentacji sprawozdania finansowego przez jednostkę. Powinny one zapewnić, że prezentowane w sprawozdaniu finansowym informacje są wiarygodne (w tym kompletne i bezstronne), przydatne oraz zrozumiałe, dzięki czemu przekazują rzetelny i jasny obraz sytuacji majątkowej, finansowej oraz wyniku finansowego jednostki.

Jednostka jest zobowiązana do szczegółowego opracowania i uzasadnienia przyjętych zasad (polityki) rachunkowości szczególnie w sprawach i ujawnieniach tych spraw i zasad w sprawozdaniu finansowym, w przypadku wystąpienia w działalności jednostki transakcji, zdarzenia lub warunku będących sprawami, których przepisy o rachunkowości nie regulują lub dają możliwość wyboru.

Krajowe Standardy Rachunkowości - KSR

W przypadku braku w przepisach rachunkowości zasad klasyfikacji, wyceny lub prezentacji określonej transakcji lub innego zdarzenia występującego w jednostce kierownik jednostki - ustalając przyjęte zasady (politykę) rachunkowości - może korzystać z Krajowych Standardów Rachunkowości, a w razie ich braku - z MSR.

Jednostki nie mają obowiązku stosowania Krajowych Standardów Rachunkowości przy formułowaniu zasad (polityki) rachunkowości. Jednak ich stosowanie w sprawach nieuregulowanych przepisami o rachunkowości daje pewność, że przyjęte przez jednostkę rozwiązania zapewnią rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki.

W przypadku przyjęcia przez jednostkę Krajowych Standardów Rachunkowości jednostka powinna ujawnić ten fakt w sprawozdaniu finansowym. Jednostka przyjmująca do stosowania KRS jest zobowiązana do stosowania wszystkich standardów, które jej dotyczą, a zagadnienia w nich zawarte nie są uregulowanie w ustawie. Oznacza to, że jednostka nie powinna powoływać się na stosowanie Krajowych Standardów Rachunkowości i jednocześnie tylko wybiórczo stosować niektóre z nich lub ich części.