Podstawa wymiaru świadczeń chorobowych – zasiłek opiekuńczy – część 5

Zasiłek opiekuńczy przysługuje pracownikowi i ubezpieczonemu w sytuacji, gdy musi on osobiście podjąć opiekę nad dzieckiem lub innym chorym członkiem rodziny i jeśli nie ma innej osoby we wspólnym gospodarstwie domowym w czasie sprawowania opieki mogącej zaopiekować się osobą tego wymagającą. Zasiłek opiekuńczy przysługuje w czasie podlegania ubezpieczeniu chorobowemu. Prawo to nie przysługuje zatem po ustaniu tytułu ubezpieczenia.

Zasiłek opiekuńczy przysługuje wszystkim osobom objętym ubezpieczeniem chorobowym, zarówno obowiązkowo jak i dobrowolnie, tj.:

• pracownikom,
• członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych,
• osobom wykonującym pracę nakładczą,
• osobom wykonującym pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, oraz osobom z nimi współpracującym,
• osobom prowadzącym pozarolniczą działalność oraz osobom z nimi współpracującym,
• osobom wykonującym odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania,
• osobom odbywającym służbę zastępczą,
• duchownym.

Jest on wypłacany z tytułu konieczności sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny. Do zasiłku opiekuńczego z tytułu opieki nad dziećmi ma prawo zarówno matka, jak i ojciec dziecka. Zasiłek opiekuńczy wypłaca się jednak tylko jednemu z rodziców - temu, który wystąpi z wnioskiem o jego wypłatę za dany okres.

Zasiłek opiekuńczy przysługuje z tytułu sprawowania opieki nad:

• zdrowym dzieckiem w wieku do lat 8;
• chorym dzieckiem w wieku do lat 14;
• chorym dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji do ukończenia 18 lat;