Poprawne redagowanie i procedowanie statutu – jakich błędów unikać

Częstym problemem w sprawnym działaniu organów jednostek samorządu jest niepoprawnie skonstruowany statut. A jest to podstawowy dokument określający ustrój gminy. Kłopoty sprawia również prawidłowe procedowanie statutu i dokonywanie w nim zmian. Analiza uchwał w sprawie przyjęcia tych dokumentów prowadzi do wniosku, że akty te zawierają wiele błędów. Zdarzają się też zapisy sprzeczne z obowiązującymi przepisami. Dlatego wskazujemy, jakich błędów unikać przy tworzeniu i zmianie statutu.

Statut gminy został zakwalifikowany do aktów prawa miejscowego (art. 40 ust. 2 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym; dalej: u.s.g.). Świadczy to o jego powszechności. Ma on charakter generalny i abstrakcyjny. Zawarte w statucie zapisy kierowane są do nieokreślonego kręgu podmiotów (nie są rozstrzygnięciami indywidualnymi). Nie odnoszą się też do jednorazowego, konkretnego zachowania.

WAŻNE

Nie każdy przepis statutu musi dotyczyć wszystkich członków lokalnej wspólnoty. Adresatem może być bowiem określona grupa osób (np. posiadacze psów, osoby prowadzące działalność gospodarczą czy też będące właścicielami nieruchomości).

Organem właściwym do ustanowienia statutu jest rada gminy. Wynika to z art. 169 ust. 4 Konstytucji RP. Przepis ten stanowi, że ustrój wewnętrzny jednostek samorządu terytorialnego (JST) określają - w granicach ustaw - ich organy stanowiące. Zapis ten został doprecyzowany w ustawie o samorządzie gminnym. Przepis art. 3 ust. 1 u.s.g. określa, że o ustroju gminy stanowi jej statut.