Ewidencja i sprawozdawczość należności długoterminowych w jednostce budżetowej

Należności to roszczenia względem różnych dłużników, które są zaliczane do aktywów jednostki. Według kryterium dotyczącego terminu płatności można je podzielić na należności krótkoterminowe i długoterminowe. Wiele wątpliwości wśród naszych Czytelników budzi sposób ewidencjonowania oraz rozliczania należności długoterminowych.

Należności długoterminowe to należne jednostce kwoty z innych tytułów niż dostawy i usługi, których termin spłaty przypada w okresie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia bilansowego.

Przykładem należności długoterminowych mogą być:

• należności z tytułu kar lub opłat egzekucyjnych nałożonych dłużnikowi w tej części, która będzie spłacona nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy od dnia bilansowego,
• kwoty należne z tytułu kaucji wpłaconej w związku z wynajmem lokalu, której rozliczenie nastąpi po 12 miesiącach od dnia bilansowego,
• kwoty należne od kontrahentów, wymagające zapłaty po 12 miesiącach od dnia bilansowego, jeśli wynikają z rozrachunków z tytułu sprzedaży środków trwałych, środków trwałych w budowie lub inwestycji w nieruchomości.

ZAPAMIĘTAJ!

Należności wynikające z rozrachunków z tytułu dostaw i usług (należności za wykonane usługi lub za sprzedane towary, produkty gotowe, materiały, opakowania i usługi), bez względu na termin zapłaty, który został przewidziany umową, zalicza się w całości do należności krótkoterminowych.

W bilansie należności ujmowane są:

• w aktywach trwałych - jako należności długoterminowe ( pozycja A.III),