Podstawa opodatkowania podatkiem od nieruchomości budowli zamortyzowanych
Podstawę opodatkowania budowli lub ich części stanowi ich wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku oraz niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne. W przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych podstawą opodatkowania jest ich wartość z 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
Wysokość podatku od wykorzystywanej w działalności gospodarczej budowli odzwierciedlana jest jako stosunek 2% stawki oraz określonej przez ustawodawcę wartości danej budowli. To od tej wartości zależy w konsekwencji wysokość zobowiązani podatkowego. Stawka bowiem ustalana jest ustawowo w wysokości stałej i w przeciwieństwie do pozostałych stawek wskazanych w ustawie nie podlega co do zasady okresowej waloryzacji. Zatem dla ustalenia wartości podatku podstawowe znaczenie ma precyzyjne zidentyfikowanie wartości budowli. Przy budowlach amortyzowanych przepis zakłada, że jest to przyjmowana na dzień 1 stycznia danego roku wartość stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne. W przypadku zaś budowli, których amortyzację zakończono, przepis wskazuje na wartość z 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
