PPK. Pracownicze plany kapitałowe w jednostkach samorządu terytorialnego

Od początku 2019 r. obowiązuje ustawa o pracowniczych planach kapitałowych. Na mocy tych przepisów wszyscy pracodawcy zostali zobligowani do zorganizowania prywatnego i dobrowolnego systemu oszczędzania na cele emerytalne. Pracownik będzie mógł skorzystać z tych środków po 60. roku życia - bez względu na to, czy będzie dalej pracował czy przejdzie na emeryturę.

Przepisy ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (dalej: ustawa o PPK) określają zasady:

• gromadzenia środków w pracowniczych planach kapitałowych (PPK),
• zawierania umów o zarządzanie PPK i umów o prowadzenie PPK,
• finansowania i dokonywania wpłat do PPK,
• dokonywania wypłat transferowych,
• wypłat i zwrotu środków zgromadzonych w PPK.

Oszczędności zgromadzone na rachunku PPK mają stanowić w pełni prywatny i dziedziczony kapitał finansowy pracownika, który zadeklaruje uczestnictwo w tym systemie. Niezależnie od wieku uczestnika PPK po jego śmierci zgromadzone środki będą podlegały wypłacie transferowej do PPK, IKE lub PPE wskazanej osoby uprawnionej lub zostaną wypłacone w formie pieniężnej. W sytuacji gdy uczestnik nie wskaże osoby uprawnionej do korzystania po śmierci z jego środków - otrzyma je spadkobierca zgodnie z ogólnymi zasadami dziedziczenia.

Od kiedy PPK obowiązują w jednostkach samorządu

Ustawodawca wprowadził etapowość wprowadzania PPK. Jako pierwsi (od 1 lipca 2019 r.) przystąpili doń najwięksi pracodawcy. Dopiero na końcu (tj. w styczniu 2021 r.) mają dołączyć małe firmy oraz jednostki sektora finansów publicznych.