Wniosek o pozwolenie na budowę tymczasowego obiektu budowlanego (PB-8)
Budowa pewnej kategorii tymczasowych obiektów budowlanych (niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w ciągu maksymalnie 180 dni od rozpoczęcia budowy) nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę ale wymaga zgłoszenia w trybie określonym w art. 30 Prawa budowlanego. Taki tymczasowy obiekt musi być jednak rozebrany lub przeniesiony w inne miejsce najpóźniej w ww. terminie. Jednak jeżeli inwestor złoży wniosek o pozwolenie na budowę takiego tymczasowego obiektu, to Prawo budowlane daje szansę dłuższego, zgodnego z prawem wykorzystywania takiego obiektu.
Tymczasowy obiekt budowlany
Definicja tymczasowego obiektu budowlanego znajduje się w art. 3 pkt 5 Prawa budowlanego. Zgodnie z tym przepisem tymczasowym obiektem budowlanym jest obiekt budowlany (czyli budynek, budowla, bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych):
- przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także
- obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przykrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe, przenośne wolno stojące maszty antenowe.
Definicje budynku, budowli, obiektu małej architektury a nawet przenośnego wolno stojącego masztu antenowego również można znaleźć w art. 3 Prawa budowlanego.
Przepis art. 29 ust. 1 pkt 7) stanowi, że budowa tymczasowych obiektów budowlanych niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce - w terminie określonym w zgłoszeniu, ale nie później niż przed upływem 180 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu - nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę, natomiast wymaga zgłoszenia, o którym mowa w art. 30.
