Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. II UK 185/18

Obowiązku pouczenia o utracie prawa do zasiłku chorobowego w okolicznościach określonych w art. 17 ustawy zasiłkowej nie regulują wprost dyspozycje art. 84 ust. 2 ustawy systemowej, w konsekwencji nie jest wymagane uprzednie pouczenie o możliwości utraty pobranych zasiłków z przyczyn ustawowo określonych, między innymi w art. 17 ustawy zasiłkowej, których wystąpienia nie można z góry zakładać ani przewidzieć.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Zbigniew Myszka

‎SSN Maciej Pacuda

w sprawie z wniosku H. L. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G. ‎z udziałem zainteresowanego K. Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w K. ‎o zasiłek chorobowy, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 stycznia 2020 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 17 listopada 2017 r., sygn. akt VII Ua (…),

oddala skargę kasacyjną i zasądza od pozwanego organu rentowego na rzecz wnioskodawcy 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 listopada 2017 r., VII Ua (…), Sąd Okręgowy w G. oddalił apelację pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. od wyroku Sądu Rejonowego w G. z dnia 25 maja 2017 r. w sprawie z wniosku H. L. o zasiłek chorobowy, przy udziale zainteresowanego – K. Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji spółki z o.o. w K.

W stanie faktycznym sprawy, wnioskodawca od dnia 1 sierpnia 1996 r. do dnia 3 lipca 2015 r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w K. Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji spółki z o.o. w K. (dalej KPWiK). Od dnia 1 października 2009 r. wnioskodawcy powierzono stanowisko kierownika oczyszczalni ścieków i ujęć wody. W okresie zatrudnienia ponadto zawarł on w dniu 1 sierpnia 2010 r. umowę zlecenia na czas określony - 5 miesięcy z KPWiK, celem doradztwa technologicznego i eksploatacyjnego w oczyszczalni ścieków w S. W okresach od dnia 4 kwietnia 2014 r. do dnia 18 maja 2014 r., od dnia 28 czerwca 2014 r. do dnia 11 lipca 2014 r. oraz od dnia 16 stycznia 2015 r. do dnia 2 lipca 2015 r. wnioskodawca był niezdolny do pracy i KPWiK wypłaciła mu zasiłek chorobowy w kwocie 37.326,46 zł. Wnioskodawca od 2011 r. zawierał umowy zlecenia z Gminnym Przedsiębiorstwem Remontowo-Usługowym spółką z o.o. w S. o doradztwo technologiczne i eksploatacyjne oczyszczalni ścieków. W początkowym okresie wnioskodawca przyjeżdżał do oczyszczalni na cotygodniowe wizytacje, natomiast w późniejszym czasie - w związku z tym, że Ł. P. zatrudniony na stanowisku brygadzisty oczyszczalni ścieków samodzielnie radził sobie z bieżącą pracą obiektu, wizytacje stały się rzadsze. W dniu 2 stycznia 2014 r. została zawarta umowa dotycząca okresu od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r., następnie w dniu 2 stycznia 2015 r. dotycząca okresu od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 30 czerwca 2015 r., kolejna w dniu 1 sierpnia 2015 r. dotycząca okresu od dnia 1 sierpnia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i ostatnia zawarta w dniu 4 stycznia 2016 r. dotycząca okresu od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 30 czerwca 2016 r. W okresie orzeczonej niezdolności do pracy wnioskodawca pozostawał w gotowości do udzielania doradztwa technologicznego w oczyszczalni ścieków w S., niemniej żadnych czynności związanych z umową nie wykonywał, wobec braku potrzeby. Wnioskodawca składał comiesięczne rachunki za wykonanie pracy zgodnie z zawartymi umowami zlecenia na kwotę 900 zł, a następnie 1.000 zł brutto, w tym także za okres orzeczonej niezdolności do pracy. Według ustaleń nie został on pouczony, że zasiłek chorobowy nie przysługuje w przypadku wykonywania pracy zarobkowej w okresie orzeczonej niezdolności do pracy.

Organ rentowy zaskarżoną decyzją odmówił wnioskodawcy prawa do zasiłku chorobowego i zobowiązał go do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku w kwocie 37.326,46 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00