Wyrok SN z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. II UK 219/18

1. Jeżeli ubezpieczona przedkłada za sporny okres zaświadczenia lekarskie, a jednocześnie w tym samym okresie wykonuje czynności związane z zawartą umową w innej spółce, to wprowadza w ten sposób organ rentowy w błąd co do okoliczności warunkujących powstanie prawa do zasiłku chorobowego.

2. Obowiązku pouczenia o utracie prawa do zasiłku chorobowego w okolicznościach określonych w art. 17 ustawy zasiłkowej nie regulują wprost dyspozycje art. 84 ust. 2 ustawy systemowej, w konsekwencji nie jest wymagane uprzednie pouczenie o możliwości utraty pobranych zasiłków z przyczyn ustawowo określonych, między innymi w art. 17 ustawy zasiłkowej, których wystąpienia nie można z góry zakładać ani przewidzieć.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Zbigniew Myszka

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z wniosku J. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych [...] Oddziałowi w W. z udziałem zainteresowanych: K. Sp. z o.o. z siedzibą w W. i A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. o zasiłek chorobowy i zwrot nienależnie pobranego świadczenia, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 stycznia 2020 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 27 października 2017 r., sygn. akt VII Ua (...),

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 października 2017 r., VII Ua (...), Sąd Okręgowy w W. , na skutek apelacji wnioskodawczyni J. K. , zmienił wyrok Sądu Rejonowego w W. z dnia 20 czerwca 2017 r. w ten sposób, że zmienił decyzję pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych [...] Oddziału w W. z dnia 24 kwietnia 2015 r. i przyznał wnioskodawczyni prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 29 października 2014 r., zmienił decyzję organu rentowego z dnia 24 kwietnia 2015 r. oraz decyzję z dnia 10 lipca 2015 r. w ten sposób, że zwolnił wnioskodawczynię z obowiązku zwrotu należności z tytułu nienależnie pobranego świadczenia w kwocie 29756,32 zł (należność główna) oraz orzekł o kosztach procesu w sprawie o zasiłek chorobowy, z udziałem zainteresowanych: K. - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W., A. - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W..

W sprawie ustalono, że wnioskodawczyni pracowała w spółce K. na podstawie umowy o pracę od dnia 20 sierpnia 2013 r. oraz w spółce A. od dnia 1 czerwca 2014 r. W okresie od dnia 13 czerwca 2014 r. korzystała ze zwolnienia lekarskiego w związku z zagrożoną ciążą. Nie wykonywała od tego momentu pracy na rzecz spółki K. . Jednocześnie podczas pobierania zasiłku chorobowego pracowała do dnia 16 października 2014 r. w spółce A., która została założona przez wnioskodawczynię i jej kolegę, kiedy to otrzymała kolejne zwolnienie lekarskie, które zgłosiła nie tylko, jak dotychczas w spółce K. , ale też w spółce A. . Przez okres od dnia 13 czerwca do dnia 16 października 2014 r. wnioskodawczyni jednocześnie pobierała zasiłek chorobowy ze spółki K. i świadczyła pracę w wymiarze 4 godzin dziennie na pół etatu, na rzecz spółki A.. Praca na rzecz spółki A. polegała na codziennym, 4 godzinnym, odpowiadaniu na korespondencję w tym mailową, wprowadzaniu dokumentów, segregowaniu dokumentów, naliczaniu amortyzacji. Wnioskodawczyni była przekonana, że może pobierać zasiłek chorobowy z jednej firmy pracując jednocześnie w drugiej, gdyż nie otrzymywała żadnych pism z ZUS-u z prośbą o wyjaśnienie, nie zaprzestano też wypłacania zasiłku chorobowego.