Procedura ustalania okoliczności i przyczyn wypadku funkcjonariusza policji

O tym, że służba w policji wiąże się z licznymi zagrożeniami, nie trzeba nikogo przekonywać. Potwierdzają to liczne statystyki, które wskazują, że co roku wypadkom na służbie ulega kilka tysięcy funkcjonariuszy. Co istotne, do wypadków dochodzi nie tylko podczas niebezpiecznych interwencji (np. wymagających użycia siły przy obezwładnianiu uzbrojonych przestępców czy awanturników, pościgów, blokad, akcji ratowniczych), ale również podczas „zwykłych” wypadków komunikacyjnych (przeważnie w wyniku naruszenia przepisów ruchu drogowego przez uczestników dróg), jak i… szkoleń (kontuzje podczas ćwiczeń). Takie wypadki niejednokrotnie powodują długotrwały lub trwały uszczerbek na zdrowiu (złamania rąk i nóg, wstrząśnienia mózgu, urazy kręgosłupa itp.), a czasami nawet śmierć.

Co może być uznane za wypadek na służbie?

Definicję wypadku określa art. 3 ust. 1 ustawy z 4 kwietnia 2014 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą, zgodnie z którą za taki wypadek uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, a które nastąpiło podczas:

• wykonywania lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych albo poleceń przełożonych,
• wykonywania lub w związku z wykonywaniem czynności w interesie służby, nawet bez polecenia przełożonych,
• uczestniczenia lub w związku z uczestniczeniem w obowiązkowych zajęciach związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych i sprawności fizycznej funkcjonariuszy,
• wykonywania lub w związku z wykonywaniem funkcji lub zadań zleconych przez działający w służbie związek zawodowy funkcjonariuszy albo organizacje zawodowe lub społeczne,