Środki przymusu bezpośredniego oraz warunki ich użycia – Policja a Straż miejska
Zgodnie z art. 2 ustawą o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (dalej: U.o.ś.p.) do używania lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego uprawnionych jest dziewiętnaści agencji, straży, inspekcji i służb, głównie umundurowanych w tym funkcjonariusze Policji oraz strażnicy straży gminnych (miejskich).
Przepisów tej ustawy nie stosuje się do żołnierzy nie służących w Żandarmerii Wojskowej lub wojskowych organach porządkowych. Do użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego uprawnieni są również pracownicy ochrony na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 roku o ochronie osób i mienia, jak również członkowie służb porządkowych, o których mowa w ustawie z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych oraz pracownicy zakładów poprawczych, schronisk dla nieletnich lub młodzieżowych ośrodków wychowawczych.
Zgodnie z art. 4 U.o.ś.p. środka przymusu bezpośredniego używa się wobec osoby (pkt 6) a wykorzystuje wobec zwierzęcia albo w celu zatrzymania, zablokowania lub unieruchomienia pojazdu lub pokonania przeszkody (pkt 9). Analogicznie jeśli chodzi o broń palną - użycie tej broni to oddanie strzału w kierunku osoby z zastosowanie amunicji penetracyjnej (pkt 7), wykorzystanie - to oddanie strzału z zastosowaniem tejże amunicji w kierunku zwierzęcia, przedmiotu lub w innym kierunku niestwarzającym zagrożenia dla osoby.
POTRZEBUJESZ POMOCY?