Wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2022 r., sygn. III OSK 5175/21

Osoby, którym uczelnie odmówiły przyznania stypendium tylko z uwagi na to, że kształcą się dłużej niż sześć lat, wygrywają w sądach.

Gazeta Prawna nr 125/2022

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rektora Uniwersytetu [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 marca 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 2166/20 sprawy ze skargi J. P. na decyzję Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...] sierpnia 2020 r. (bez numeru) w przedmiocie odmowy przyznania stypendium rektora na rok akademicki 2019/2020 I. oddala skargę kasacyjną, II. oddala wniosek J. P. o zwrot kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 marca 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 2166/20, po rozpatrzeniu skargi J. P. na decyzję Rektora Uniwersytetu [...] z dnia 17 sierpnia 2020 r. w przedmiocie odmowy przyznania stypendium rektora na rok akademicki 2019/2020, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] oraz zasądził od Rektora Uniwersytetu [...] na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania.

W motywach orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż organ dokonał wadliwej wykładni art. 93 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm.) zwanej dalej w skrócie P.s.w.n. przyjmując, iż w świetle ww. przepisu stypendium (rektora) nie może zostać przyznane studentowi, który na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego stopnia i jednolitych studiach magisterskich posiada status studenta przez okres dłuższy niż 6 lat. Organ przyjął bowiem, że pojęcie "przysługiwania świadczenia" jest pojęciem tożsamym z pojęciem "posiadania statusu studenta". Tymczasem takie rozumienie tego pojęcia nie wynika z treści ww. regulacji. Prawidłowe odkodowanie normy zawartej w art. 93 ust. 2 pkt 1 P.s.w.n. nie wymaga szczególnych zabiegów interpretacyjnych, wystarczającym jest tu podstawowy rodzaj wykładni - wykładnia językowa.