Interpretacja indywidualna z dnia 9 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.490.2022.1.KK

Wskazanie momentu powstania obowiązku podatkowego dla wewnątrzwspólnotowego nabycia surowca od kontrahenta ze Szwecji (pytanie oznaczone nr 1) oraz wykazanie w pliku JPK podatku należnego i naliczonego z tytułu nabycia surowca od kontrahenta ze Szwecji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:

-wskazania momentu powstania obowiązku podatkowego dla wewnątrzwspólnotowego nabycia surowca od kontrahenta ze Szwecji – jest nieprawidłowe,

-wykazanie w pliku JPK podatku należnego i naliczonego z tytułu nabycia surowca od kontrahenta ze Szwecji – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-wskazania momentu powstania obowiązku podatkowego dla wewnątrzwspólnotowego nabycia surowca od kontrahenta ze Szwecji (pytanie oznaczone nr 1),

-wykazanie w pliku JPK podatku należnego i naliczonego z tytułu nabycia surowca od kontrahenta ze Szwecji(pytanie oznaczone nr 2).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podmiotem zarejestrowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych i z tego tytułu widnieje w systemie VIES jako uprawniony podmiot do transakcji WNT i WDT.

Wnioskodawca w zakresie swojej działalności prowadzi produkcję (...) oraz ich sprzedaż pod własną marką. Dla wytworzenia jednego z najnowszych produktów, (...), konieczne jest przeprowadzenie wysoko wyspecjalizowanego procesu (...). Na tę okoliczność Spółka zawarła umowę z usługodawcą zagranicznym na terenie Włoch, gdyż na ten moment nie posiada stosownego know-how ani zaplecza maszynowego.

Na podstawie zawartej umowy włoski usługodawca dokonuje przy wykorzystaniu posiadanego know-how specjalistycznego procesu (...) dostarczonego przez Spółkę (...) z (...) oraz gotową formę (...) produktu pakuje w opakowania jednostkowe. Za wykonaną usługę wystawia stosowną fakturę usługową na przetworzenie, tj. zmianę formy (...) na (...) wraz z raportem wskazującym jakiego surowca (konkretna seria) oraz w jakiej ilości ona dotyczy.

Surowiec (...) dostarczany do przedmiotowego procesu do Włoch jest zakupywany przez Spółkę od dostawcy ze Szwecji i ze względów logistycznych jest transportowany bezpośrednio z terenu Francji, gdzie znajduje się zakład produkcyjny szwedzkiego dostawcy do Włoch, tj. miejsca wykonania usługi (...). Po wykonaniu tych czynności produkt finalny trafia ostatecznie do Polski, gdzie jest przedmiotem obrotu w opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży konsumenckiej. W zależności od sytuacji jest on przewożony z terenu Włoch do Polski transportem organizowanym przez włoskiego usługodawcę lub przez Spółkę.

Spółka w transakcji z podmiotem ze Szwecji — w nabyciu surowca (...) — posługuje się numerem VAT z prefixem PL, gdyż nabycia dokonuje jako polski podatnik i w celu sprzedaży w Polsce.

Ostatecznie także gotowy produkt, po (...), konfekcjonowaniu i opakowaniu we Włoszech trafia do Polski, gdzie jest sprzedawany.

Zatem Wnioskodawca rozlicza nabycie wewnątrzwspólnotowe od podmiotu ze Szwecji i dokonuje tego za okres wystawienia faktury, co przypada na miesiąc wysyłki surowca (...) przez podmiot szwedzki, gdyż sam towar ostatecznie trafi do kraju po zakończeniu procesu (...) i konfekcjonowaniu we Włoszech dopiero w następnych miesiącach.

Zakupiony od podmiotu szwedzkiego surowiec służy ostatecznie wyłącznie sprzedaży opodatkowanej na terytorium kraju, a zatem w tym zakresie Spółce przysługuje w pełni prawo odliczania podatku naliczonego VAT związanego z zakupem towarów w trybie transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca prawidłowo rozpoznaje nabycie wewnątrzwspólnotowe surowca nabytego w Szwecji za okres wystawienia faktury przez kontrahenta szwedzkiego i rozlicza to nabycie w okresie powstania obowiązku podatkowego, gdy faktura zostaje wystawiona przed upływem 15-go dnia kolejnego miesiąca po miesiącu dostawy?

2.Czy rozliczenia nabycia wewnątrzwspólnotowego można dokonać neutralnie w tym samym okresie rozliczeniowym, wykazując w pliku JPK podatek należny z tytułu nabycia i w tej samej wysokości podatek naliczony za okres powstania obowiązku podatkowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm. ), przepisy mają zastosowanie, gdy nabywcą jest polski podatnik VAT prowadzący samodzielnie działalność gospodarczą lub podatnik od wartości dodanej, a nabyte towary mają służyć prowadzonej przez niego działalności. Nabywcą może być także osoba prawna niebędąca podatnikiem. Natomiast podmiot dokonujący dostawy towarów powinien być podatnikiem VAT lub podatnikiem od wartości dodanej. Z WNT mamy do czynienia także w przypadku, gdy towar został nabyty od kontrahenta nieposiadającego numeru VAT UE, gdyż nie jest wymagana rejestracja dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Opodatkowanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów następuje w kraju nabywcy.

Zatem podatnik zobowiązany jest do ustalenia i naliczenia podatku zgodnie z polskim prawem. Co do zasady, obowiązek podatkowy powstaje do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy. Jeśli kontrahent wystawi wcześniej fakturę, obowiązek powstaje w miesiącu wystawienia faktury. Brak faktury zobowiązuje do zastosowania się do zasad ogólnych. Natomiast posiadanie innego dokumentu niż faktura, np. potwierdzenia realizacji dostawy, nie ma znaczenia dla ustalenia terminu powstania obowiązku podatkowego.

Podstawę opodatkowania stanowi kwota, którą zobowiązał się zapłacić nabywca. Może być ona powiększona o podatki, cła, opłaty oraz inne należności związane z nabyciem towarów z wyłączeniem kwoty podatku VAT, a także wydatki dodatkowe (np. prowizje, koszty transportu). Przewidziana jest także możliwość zmniejszenia podstawy opodatkowania o udzielone rabaty, udokumentowaną wartość zwróconej akcyzy, dotacje, subwencje, zwrot towarów.

Co do zasady WNT może zostać rozliczone w jednym pliku JPK_V7 po stronie podatku należnego oraz naliczonego. Ponieważ dane podatki są sobie równe, nie występuje obciążenie VAT z tytułu transakcji wewnątrzwspólnotowej.

Reasumując Spółka:

-prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy i rozliczana nabycie wewnątrzwspólnotowe za okresy wystawienia faktury przez kontrahenta, jeżeli dokument ten zostanie wystawiony przed upływem 15-go dnia kolejnego miesiąca po miesiącu dostawy;

-prawidłowo dokonuje odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego opisanych w stanie faktycznym towarów w miesiącu powstania obowiązku podatkowego na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

-wskazania momentu powstania obowiązku podatkowego dla wewnątrzwspólnotowego nabycia surowca od kontrahenta ze Szwecji – jest nieprawidłowe,

-wykazanie w pliku JPK podatku należnego i naliczonego z tytułu nabycia surowca od kontrahenta ze Szwecji – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 4 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast w myśl art. 9 ust. 1 ustawy:

Przy czym zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towarów w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

-po pierwsze – podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;

-po drugie – po nabyciu towary muszą być przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Na mocy art. 25 ust. 1 ustawy:

Z kolei według art. 25 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 26 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podmiotem zarejestrowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych i z tego tytułu widnieje w systemie VIES jako uprawniony podmiot do transakcji WNT i WDT.

Wnioskodawca w zakresie swojej działalności prowadzi produkcję (...) oraz ich sprzedaż pod własną marką. Dla wytworzenia jednego z najnowszych produktów, (...), konieczne jest przeprowadzenie wysoko wyspecjalizowanego procesu (...). Na tą okoliczność Spółka zawarła umowę z usługodawcą zagranicznym na terenie Włoch, gdyż na ten moment nie posiada stosownego know-how ani zaplecza maszynowego.

Na podstawie zawartej umowy włoski usługodawca dokonuje przy wykorzystaniu posiadanego know-how specjalistycznego procesu (...) dostarczonego przez Spółkę surowca (...) z (...) oraz gotową formę (...) produktu pakuje w opakowania jednostkowe. Za wykonaną usługę wystawia stosowną fakturę usługową na przetworzenie, tj. (...) wraz z raportem wskazującym jakiego surowca (konkretna seria) oraz w jakiej ilości ona dotyczy.

Surowiec (...) dostarczany do przedmiotowego procesu do Włoch jest zakupywany przez Spółkę od dostawcy ze Szwecji i ze względów logistycznych jest transportowany bezpośrednio z terenu Francji, gdzie znajduje się zakład produkcyjny szwedzkiego dostawcy do Włoch, tj. miejsca wykonania usługi (...). Po wykonaniu tych czynności produkt finalny trafia ostatecznie do Polski, gdzie jest przedmiotem obrotu w opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży konsumenckiej. W zależności od sytuacji jest on przewożony z terenu Włoch do Polski transportem organizowanym przez włoskiego usługodawcę lub przez Spółkę.

Spółka w transakcji z podmiotem ze Szwecji – w nabyciu surowca (...) – posługuje się numerem VAT z prefixem PL, gdyż nabycia dokonuje jako polski podatnik i w celu sprzedaży w Polsce.

Ostatecznie także gotowy produkt, po (...), konfekcjonowaniu i opakowaniu we Włoszech trafia do Polski, gdzie jest sprzedawany.

Wnioskodawca rozlicza nabycie wewnątrzwspólnotowe od podmiotu ze Szwecji i dokonuje tego za okres wystawienia faktury, co przypada na miesiąc wysyłki surowca (...) przez podmiot szwedzki, gdyż sam towar ostatecznie trafi do kraju po zakończeniu procesu (...) i konfekcjonowaniu we Włoszech dopiero w następnych miesiącach.

Zakupiony od podmiotu szwedzkiego surowiec służy ostatecznie wyłącznie sprzedaży opodatkowanej na terytorium kraju, a zatem w tym zakresie Spółce przysługuje w pełni prawo odliczania podatku naliczonego VAT związanego z zakupem towarów w trybie transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy prawidłowo rozpoznaje On nabycie wewnątrzwspólnotowe surowca nabytego w Szwecji za okres wystawienia faktury przez kontrahenta szwedzkiego i rozlicza to nabycie w okresie powstania obowiązku podatkowego, gdy faktura zostaje wystawiona przed upływem 15. dnia kolejnego miesiąca po miesiącu dostawy.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym przypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Stąd też niezbędne jest ustalenie miejsca nabycia towarów. Aby prawidłowo określić miejsce opodatkowania danego nabycia należy wskazać, gdzie znajduje się towar w momencie dostawy. Określenie miejsca świadczenia w przypadku dostawy towarów między podatnikami z różnych państw wskazuje państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Jak wynika z cytowanych powyżej przepisów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Natomiast, jeśli podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów poda numer identyfikacyjny inny niż ten, który przyznało mu państwo, na terenie którego kończy się transport towarów, to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium państwa członkowskiego, które nadało podatnikowi numer identyfikacyjny. W tym przypadku będą zatem istniały dwa miejsca nabycia czyli w państwie zakończenia transportu oraz w państwie rejestracji. Jeśli jednak podatnik udowodni, że nabycie zostało opodatkowane na terytorium innego państwa członkowskiego, wówczas miejscem nabycia będzie tylko to inne państwo członkowskie, czyli to, w którym zakończył się transport (wysyłka) towarów.

W przedmiotowej sprawie, surowiec (...) jest zakupywany przez Spółkę od dostawcy ze Szwecji i ze względów logistycznych jest transportowany bezpośrednio z terenu Francji, gdzie znajduje się zakład produkcyjny szwedzkiego dostawcy do Włoch, tj. miejsca wykonania usługi (...).

W analizowanej sprawie, miejscem opodatkowani nabytego przez Wnioskodawcę surowca (...) jest – stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy – miejsce, w którym towar (surowiec (...)) znajdował się w momencie zakończenia wysyłki, tj. terytorium Włoch. Ponieważ, Spółka w transakcji z podmiotem ze Szwecji – w nabyciu surowca (...) – posługuje się numerem VAT z prefixem PL, to zgodnie z art. 25 ust. 2 pkt 1 ustawy – który nie wyłącza zastosowania ust. 1 – wewnątrzwspólnotowe nabycie uznaje się za dokonane również na terytorium Polski, chyba że Wnioskodawca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki, tj. na terytorium Włoch.

W związku z powyższym, nabycie przez Wnioskodawcę na terytorium Włoch surowca (...) zakupionego od dostawcy ze Szwecji stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

-na terytorium Włoch (zgodnie z przepisami tam obowiązującymi) oraz

-na terytorium kraju.

W odniesieniu do momentu powstania obowiązku podatkowego w stosunku do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Włoch, o sposobie rozliczania ewentualnego podatku z tytułu tej transakcji będą przesądzały przepisy obowiązujące na terytorium tego kraju, tj. Włoch.

Jak wskazano powyżej, jeśli Wnioskodawca nie udowodni że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki, tj. na terytorium Włoch, zobowiązany jest On do rozliczenia tego nabycia również na terytorium Polski.

W myśl art. 19a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy:

Powyższy przepis zobowiązuje zatem podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia do rozpoznania obowiązku podatkowego najpóźniej 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia – chyba, że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej będący dostawcą nabywanych w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowej towarów wystawił fakturę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia tej faktury.

W przypadku wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia tej faktury.

Natomiast w przypadku gdy podatnik podatku od wartości dodanej nie wystawił faktury przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, obowiązek podatkowy powstaje z upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Podsumowując, o sposobie rozliczania ewentualnego podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Włoch, będą przesądzały przepisy obowiązujące na terytorium tego kraju, tj. Włoch.

Natomiast, jeśli Wnioskodawca nie udowodni że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane na terytorium Włoch, zobowiązany jest On do rozliczenia tego nabycia również na terytorium Polski. Jeśli faktura zostanie wystawiona przez kontrahenta ze Szwecji przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia tej faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniając całościowo w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.

Kolejna wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii, czy może dokonać rozliczenia nabycia wewnątrzwspólnotowego neutralnie w tym samym okresie rozliczeniowym, wykazując w pliku JPK podatek należny z tytułu nabycia i w tej samej wysokości podatek naliczony za okres powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy:

W myśl art. 100 ust. 3 ustawy:

Należy mieć na uwadze, że podatek VAT jest podatkiem opartym na zasadzie samoobliczania, co oznacza, że wysokość ewentualnego zobowiązania podatkowego deklaruje pierwotnie sam podatnik. Zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług powstają bowiem na mocy zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, bez potrzeby wydawania decyzji przez organy podatkowe.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec powyższego, ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy jak i też wykazać WNT w informacji podsumowującej.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 10 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy:

Ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych jak i negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Według art. 88 ust. 6 ustawy:

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jednakże pod warunkiem, że nie wystąpią okoliczności przewidziane w art. 88 ustawy.

Jedną z okoliczności wskazanych w art. 88 ust. 6 ustawy jest sytuacja przedstawiona w przedmiotowej sprawie, tj. nabywca jest zobowiązany do opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego w kraju wydania numeru którym się posłużył, pomimo że zakończenie transportu lub wysyłki towarów zakończyło się w innym państwie członkowskim.

W takiej sytuacji zatem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku należnego pochodzącego z samonaliczenia, a wynikającego z opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W świetle powyższego, nabycie wewnątrzwspólnotowe surowca (...), Wnioskodawca powinien rozliczyć na terytorium Polski (tj. odprowadzić podatek należny), bez prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast o rozliczeniu przez Wnioskodawcę podatku od wartości dodanej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia surowca (...) na terytorium Włoch, decydują przepisy tam obowiązujące.

Podsumowując, w stosunku do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Włoch, o sposobie rozliczania ewentualnego podatku z tytułu tej transakcji będą przesądzały przepisy obowiązujące na terytorium tego kraju, tj. Włoch. Jeśli Wnioskodawca nie udowodni że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane na terytorium Włoch, zobowiązany jest On do rozliczenia tego nabycia również na terytorium Polski. Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 6 ustawy, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia surowca (...), rozliczonego na terytorium Polski na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Zainteresowanego w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).