Interpretacja indywidualna z dnia 10 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.561.2022.2.HW

Zwolnienie od podatku sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 3 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 grudnia 2022 r. (wpływ 22 grudnia 2022 r. i 29 grudnia 2022 r). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym prowadzi z wniosku wierzyciela: B oraz inne postępowania egzekucyjne przeciwko dłużnikowi: C.

W niniejszym postępowaniu egzekucyjnym doszło do zajęcia nieruchomości dłużnika o numerze księgi wieczystej X. Nieruchomość stanowi własność dłużnika C.

W dniu 19 sierpnia 2021 r. komornik dokonał opisu i oszacowania zajętej nieruchomości. Powołany biegły sądowy ustalił wartość nieruchomości na kwotę (…) zł.

W toku dalszych czynności egzekucyjnych komornik ustalił, że będącą przedmiotem egzekucji nieruchomość dłużnik otrzymał jako darowiznę od rodziców. Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Darowizna miała miejsce w roku 1996. Na działce znajduje się budynek letniskowy, który nie jest trwale związany w gruntem. Działka nie była przeznaczona, ani też nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej.

Dłużnik C nie była i nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Dłużnik C nie wynajmowała nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji, a co za tym idzie nie czerpała z tego tytułu żadnych pożytków.

Interpretacja indywidualna ma być wydana w zakresie wskazania, „czy sprzedaż nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 o pow. 0,23 ha położoną w (…) i objętą księgą wieczystą X w Sądzie Rejonowym jest zwolniona od podatku VAT”.

Organ egzekucyjny stoi na stanowisku, że sprzedaż nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 o pow. 0,23 ha położoną w (…) i objętą księgą wieczystą X w Sądzie Rejonowym jest zwolniona od podatku VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

1.W odpowiedzi na pytanie o treści: „Co Wnioskodawca rozumie pod pojęciem ,,nieruchomości”, o której mowa w zadanym pytaniu? W ramach odpowiedzi na powyższe pytanie należy wskazać:

1)ile dokładnie działek wchodzi w skład nieruchomości wraz z podaniem numerów ewidencyjnych?

2)które z działek wchodzących w skład nieruchomości są zabudowane, a które są niezabudowanie? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej działkibędącej przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji”, wskazał Pan, że: „W skład nieruchomości wchodzi jedna działka ewidencyjna numer 1”.

2.Z kolei na pytanie o treści: „W jaki dokładnie sposób działka/działki niezabudowane oraz działki zabudowane były od dnia nabycia do dnia sprzedaży wykorzystywane przez dłużnika (należy dokładnie opisać do jakich celów i w jaki sposób dłużnik wykorzystywał te działki)? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej działki będącej przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji”, poinformował Pan, że: „Działka nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, służy jedynie celom rekreacji”.

3.Natomiast w odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy działka/działki niezabudowane będące przedmiotem postępowania egzekucyjnego były udostępniane osobom trzecim, np. na podstawie umów najmu, dzierżawy, użyczenia? Jeśli tak, to w jakim czasie i czy były to umowy odpłatne? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej działki będącej przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji, wskazał Pan, że: „Organ egzekucyjny nie ma żadnej wiedzy o udostępnianiu działki osobom trzecim w ramach jakichkolwiek umów”.

4.Z kolei w odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy w stosunku do działki/działek będących przedmiotem postępowania egzekucyjnego Dłużnik (Pani C), ponosił/będzie ponosić do dnia sprzedaży jakiekolwiek nakłady w celu ich uatrakcyjnienia (np.: uzbrojenie działek w przyłącza do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej, ogrodzenie; utwardzenie dróg, uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej; podział gruntu, wystąpienie o warunki zabudowy, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek)? Jeśli tak, to prosimy wskazać jakie to były/będą nakłady? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej działki będącej przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji” poinformował Pan, że: „Według wiedzy komornika, na dzień udzielenia odpowiedzi w stosunku do działki dłużnik nie ponosi nakładów w celu jej uatrakcyjnienia”.

5.Natomiast w odpowiedzi na pytanie: „Czy na dzień sprzedaży dla przedmiotowej nieruchomości będzie ustanowiony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeśli tak, to jakie będzie jej przeznaczenie wynikające z tego dokumentu? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej działki będącej przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji” poinformował Pan, że: „Przeznaczenie działki według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy z dnia (…) z późn. zm. zgodnie z którym przedmiotowa nieruchomość położona jest w terenach:

2.(...) – tereny koncentracji zabudowy mieszkaniowej dla realizacji różnych form mieszkalnictwa, nieuciążliwych usług i rzemiosła,

1.(...) – tereny rolne, obejmujące grunty rolne przeznaczone pod uprawy rolne,

3.(...) – istniejąca sieć elektroenergetyczna średnich napięć i stacje transformatorowe 15/0,4 kV do utrzymania, modernizacji i rozbudowy”.

6.Z kolei na pytanie o treści: „Czy dla działek niezabudowanych jest lub będzie na moment ich zbycia wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeśli tak, to kto i w jakim celu wystąpił/wystąpi o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej działki będącej przedmiotem sprzedaży w trybie licytacji”, wskazał Pan, że: „Na działce znajduje się budynek rekreacji indywidualnej (domek letniskowy) niezwiązany trwale z gruntem (budynek ok. 40 letni)”.

Pytanie

Czy sprzedaż nieruchomości objętej księgą wieczystą X jest zwolniona od podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Organ egzekucyjny stoi na stanowisku, że sprzedaż licytacyjna nieruchomości objętej księgą wieczystą X jest zwolniona od podatku VAT.

Z przedstawionych ustaleń wynika bowiem, że doszło do pierwszego zasiedlenia. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Wobec powyższego, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wystąpiły podstawy do zwolnienia dostawy ww. nieruchomości z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

W świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi z wniosku wierzyciela postępowania egzekucyjne przeciwko Dłużnikowi. W niniejszym postępowaniu egzekucyjnym doszło do zajęcia nieruchomości dłużnika o numerze księgi wieczystej X. Nieruchomość stanowi własność Dłużnika. W dniu 19 sierpnia 2021 r. komornik dokonał opisu i oszacowania zajętej nieruchomości. Powołany biegły sądowy ustalił wartość nieruchomości na kwotę (…) zł. W toku dalszych czynności egzekucyjnych komornik ustalił, że będącą przedmiotem egzekucji nieruchomość Dłużnik otrzymał jako darowiznę od rodziców. Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Darowizna miała miejsce w roku 1996. Na działce znajduje się budynek letniskowy, który nie jest trwale związany w gruntem. Działka nie była przeznaczona, ani też nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej. Dłużnik nie był i nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Dłużnik nie wynajmował nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji, a co za tym idzie nie czerpał z tego tytułu żadnych pożytków. W skład nieruchomości wchodzi jedna działka ewidencyjna numer 1. Na działce znajduje się budynek rekreacji indywidualnej (domek letniskowy) niezwiązany trwale z gruntem (budynek ok. 40 letni). Działka nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, służy jedynie celom rekreacji. Organ egzekucyjny nie ma żadnej wiedzy o udostępnianiu działki osobom trzecim w ramach jakichkolwiek umów. Według wiedzy komornika, na dzień udzielenia odpowiedzi stosunku do działki dłużnik nie ponosi nakładów w celu jej uatrakcyjnienia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (tj. działki nr 1), która to nieruchomość wykorzystywana była na cele rekreacyjne i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej oraz – jak wynika z treści wniosku – która nie była przedmiotem najmu – jako sprzedaż majątku osobistego Dłużnika, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania – nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Dłużnik nie wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w związku z ww. dostawą. Tym samym transakcja zbycia działki nr 1 nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, które nie będą miały zastosowania do transakcji, której przedmiotem będzie majątek osobisty.

Podsumowując, sprzedaż nieruchomości objętej księgą wieczystą X, tj. działki nr 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym z uwagi na fakt, że pojęcia zwolnienie od podatku i niepodleganie opodatkowaniu podatkiem nie są tożsame Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).