Interpretacja indywidualna z dnia 14 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.276.2022.2.KW

Czy wskutek pełnienia przez Członków Zarządu swoich funkcji bez wynagrodzenia, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wskutek pełnienia przez Członków Zarządu swoich funkcji bez wynagrodzenia, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili Państwo wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 lutego 2023 r. (data wpływu 6 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest częścią międzynarodowej grupy spółek zajmującej się działalnością związaną z oprogramowaniem. Udziałowcem Wnioskodawcy jest:

·Spółka A. w 99%;

·Spółka B. w 1%.

W zarządzie Wnioskodawcy jest:

‒Prezes Zarządu- C.;

‒Członek Zarządu- D.

Udziałowcem A. jest B.. Udziałowcem B. jest:

‒C.;

‒D.

C. jest członkiem zarządu Spółka A. oraz Spółka B.

D jest członkiem zarządu Spółki B.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym opodatkowanym od całości swoich dochodów w Polsce. Członkowie Zarządu nie otrzymują od Wnioskodawcy wynagrodzenia z tytułu pełnionych funkcji w zarządzie Wnioskodawcy, przy czym, jako udziałowcy Spółki B. otrzymują dywidendy. W ten sposób pośrednio uczestniczą w zysku Wnioskodawcy (polskiej spółki).

Pytanie

Czy wskutek pełnienia przez Członków Zarządu Wnioskodawcy swoich funkcji bez wynagrodzenia po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pełnienia funkcji przez Członków Zarządu w Spółce bez wynagrodzenia po stronie Wnioskodawcy nie powstaje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegający opodatkowaniu na gruncie ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z pełnieniem przez C. i D. funkcji członka zarządu Wnioskodawcy bez otrzymywanego wynagrodzenia u Wnioskodawcy nie powstaje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegający opodatkowaniu na gruncie ustawy o CIT.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 201 § 1-3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków. Do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona.

Natomiast § 4 tego przepisu stanowi, że członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Pojęcie „powołania” użyte w tym przepisie oznacza ustanowienie zarządu. Do decyzji podmiotu ustanawiającego zarządu należy wybór czy powołanie będzie wyłączną podstawą wykonywania obowiązków, czy też nawiązana będzie umowa o pracę, czy umowa o zarządzanie lub kontrakt menedżerski.

Należy wskazać, że przepisy Kodeksu spółek handlowych nie łączą wykonywania funkcji członka zarządu z wynagrodzeniem. Zatem możliwe i dopuszczalne przez prawo jest wykonywanie tych funkcji bez wynagrodzenia. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o CIT dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Pojęcie przychodu nie zostało zdefiniowane w ustawie o CIT, a przepis art. 12 ustawy o CIT, zawiera listę jedynie niektórych kategorii przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Mając na względzie przedmiot niniejszego wniosku, należy przytoczyć przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, który wskazuje, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o CIT pomimo, że wskazuje, że przychodami jest wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, to nie definiuje tych pojęć, ograniczając się jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalania ich wartości.

W konsekwencji należy zwrócić w tym miejscu uwagę na brzmienie art. 12 ust. 6 ustawy o CIT, zgodnie z którym: Wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się:

1.jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2.jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu:

3.jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu;

4.w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z kolei w art. 12 ust. 6a ustawy o CIT wskazano, że wartością świadczeń częściowo odpłatnych stanowiącą przychód podatnika jest różnica między wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 6, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Przepis art. 14 ust. 3 stosuje się odpowiednio. W konsekwencji, z brzmienia powyższych przepisów wynika, że aby dane świadczenie stanowiło świadczenie nieodpłatne, stanowiące źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu musi dojść do powstania stosunku, w ramach którego jeden podmiot dokonuje świadczenia na rzecz drugiego podmiotu, a drugi podmiot otrzymuje to świadczenie nieodpłatnie - bez świadczenia wzajemnego czy też jakiegokolwiek ekwiwalentu - zwiększając tym samym swoje przychody podatkowe.

Z uwagi na brak definicji ustawowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” konieczne jest odwołanie się do wykładni językowej tego pojęcia, w oparciu o definicje zawarte w Słowniku Języka Polskiego (słownik internetowy: https://sjp.pwn.pl), zgodnie z którym „świadczenie” oznacza:

1. „obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz; też: to, co jest z tytułu takich zobowiązań wykonywane lub przekazywane”

2. „w prawie cywilnym: zachowanie się dłużnika przewidziane treścią zobowiązania„.

Z kolei przez „nieodpłatny” należy rozumieć „niewymagający opłaty”.

Spółka pragnie zauważyć, że sposób rozumienia pojęcia „nieodpłatne świadczenie” został ukształtowany przez orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym w uchwałach składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego - PPS 9/02 z dnia 18 listopada 2002 r. oraz 11 FPS 1/06 z dnia 16 października 2006 r., w których NSA stwierdził, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ma charakter szerszy niż w prawie cywilnym: obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony - art. 353 k.c.), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Biorąc pod uwagę definicję słownikową pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” oraz ukształtowane w tym zakresie orzecznictwo sądów administracyjnych, które wskazało dyrektywy interpretacyjne tego pojęcia, nieodpłatnym świadczeniem na gruncie ustawy o CIT będzie uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów czy z obowiązkiem wykonania świadczenia wzajemnego lub inną formą ekwiwalentu na rzecz drugiej strony. Jak wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) z dnia 27 lipca 2020 r. Znak: 0111-KDWB.4010.6.2020.1.APA. Cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego. W konsekwencji powyższego, ustalenie, czy określone świadczenie uzyskane przez podatnika nieodpłatnie stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, wymaga oceny charakteru dokonanego rodzaju czynności przysparzających, w przypadku których strona dokonująca przysporzenia otrzymuje korzyść majątkową.

Należy zaznaczyć, że w ramach stosunków łączących spółkę kapitałową ze wspólnikami takiej spółki istotne znaczenie mają świadczenia wynikające z umowy spółki, do których można zaliczyć m.in. obowiązek wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, obowiązek wnoszenia dopłat uchwalonych przez zgromadzenie wspólników, pełnienie funkcji w organach spółki itp.

W przedstawionym stanie faktycznym, chociaż Członkowie Zarządu nie otrzymują od Spółki wynagrodzenia z tytułu pełnionych funkcji w zarządzie Wnioskodawcy, to dzięki funkcjom pełnionym w zarządzie Spółki, Członkowie Zarządu mają wpływ na zysk Spółki, a tym samym na wysokość dywidendy uzyskiwanej przez Spółkę B. z tytułu posiadanych w Spółce udziałów bezpośrednio oraz pośrednio - poprzez posiadanie udziałów w Spółce A. - a także (pośrednio) na wysokość własnej dywidendy z tytułu udziałów posiadanych przez Członków Zarządu w Spółce B.

Wspólnik (bezpośredni lub pośredni) może uzyskać w przyszłości określone świadczenia od spółki, w tym m.in. dywidendę. Tak jest w przedstawionym stanie faktycznym, gdzie Członkowie Zarządu (osoby fizyczne) posiadają udziały w kapitale zakładowym Spółki B. - (bezpośredniego i pośredniego właściciela udziałów Wnioskodawcy) - a zatem uczestniczą w zysku Wnioskodawcy jako pośredni udziałowcy Spółki.

Oznacza to, że członkowie zarządu działają również we własnym interesie. W takim przypadku wystąpi bowiem świadczenie drugiej strony - Spółki na rzecz jej pośredniego wspólnika, wykluczające tym samym nieodpłatność świadczenia. Dlatego, gdy funkcję członka zarządu pełni osoba posiadająca jednocześnie udziały w strukturze kapitałowej grupy, do której należy spółka, w której osoba ta pełni funkcje w zarządzie, to po stronie tej spółki nie powstaje przychód z nieodpłatnych świadczeń.

W konsekwencji powyższego, należy stwierdzić, że również Członkowie Zarządu jako pośredni udziałowcy Spółki mają interes w odpowiednim zarządzaniu tym podmiotem. Nie ma przy tym znaczenia czy nieodpłatnie funkcję zarządu pełni wspólnik bezpośredni czy pośredni, bowiem każdy z nich jest zainteresowany osiąganiem zysku przez spółkę i zwiększaniem wartości jej majątku, które mogą mu przynieść obecnie i w przyszłości określone korzyści majątkowe.

Takie stanowisko zostało wyrażone m.in. w:

‒interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 11 lutego 2021 r. Znak: 0111-KDIB1 -2.4010.53 8.2020.2.AW, gdzie wskazano, że: „Zatem w takim przypadku nie można mówić o powstaniu przychodu z nieodpłatnych świadczeń, ponieważ wspólnikowi przysługują określone prawa majątkowe, takie jak możliwość osiągnięcia przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółce lub z umorzenia udziałów, prawo do dywidendy czy też prawo do otrzymania majątku spółki w razie jej likwidacji. Ponadto, gdy funkcję członka zarządu pełni bez wynagrodzenia osoba będąca wspólnikiem spółki łub osoba posiadająca udziały w strukturze kapitałowej grupy, do której należy spółka, to po stronie tej spółki nie powstaje przychód z nieodpłatnych świadczeń. Jest to spowodowane tym, że wspólnik (pośredni lub bezpośredni) może uzyskać w przyszłości określone świadczenia od spółki (np. dywidendę). Bez znaczenia pozostaje fakt, czy nieodpłatnie funkcję zarządu pełni wspólnik bezpośredni czy pośredni. Każdy z nich bowiem jest zainteresowany osiąganiem zysku przez spółkę i zwiększaniem wartości jej majątku, które mogą mu przynieść obecnie i w przyszłości określone korzyści majątkowe. W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wspólnik Spółki - osoba prawna - nie może sam zasiąść w zarządzie. Oddelegowuje do pełnienia tej funkcji np. wspólnika swojego wspólnika, który wykonywał będzie te wszystkie czynności, które wykonywałby wspólnik będąc osobą fizyczną i mając uprawnienie do zasiadania w zarządzie. Pomimo więc braku wynagrodzenia członek zarządu uzyskuje lub może uzyskać korzyści ekonomiczne będące ekwiwalentem wynagrodzenia za świadczone w spółce usługi - np. w postaci dywidendy”,

‒interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 18 września 2020 r., Znak: 0111-KDIB2 -1.4010. 249.2020.1.AM, gdzie wnioskodawca, którego stanowisko zostało uznane za prawidłowe wskazał, iż: „Jednolity jest zatem pogląd orzecznictwa, że świadczenie wspólnika polegające na pełnieniu funkcji w organach spółki nie jest świadczeniem nieodpłatnym w rozumieniu ustawy o CIT. Przyjąć zatem należy, że nie ma znaczenia

‒czy mamy do czynienia ze wspólnikiem bezpośrednim - któremu bezpośrednio przysługują udziały w spółce, w której pełni funkcje członka zarządu, czy też ze wspólnikiem pośrednim - któremu przysługują udziały w spółce poprzez osobę prawną, w której to posiada udziały, w każdym bowiem wypadku taki członek zarządu otrzyma wynagrodzenie, o którym mowa w przytoczonym orzecznictwie w postaci np. prawa do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników/akcjonariuszy, prawa do zbycia udziałów/akcji, prawa do ich umorzenia, czy uzyskania określonej kwoty z tytułu likwidacji podmiotu. Oczywiście, w pierwszej kolejności wynagrodzenie takie otrzyma wspólnik bezpośredni, a dopiero za jego pośrednictwem - wspólnik pośredni - członek zarządu. Nie ma to jednak istotnego znaczenia, skoro beneficjentem tego wynagrodzenia będzie i tak członek zarządu i wspólnik pośredni spółki”. Biorąc pod uwagę powyższe i uwzględniając, że cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, należy wskazać, że skoro pełnienie funkcji przez Członków Zarządu nie ma charakteru nieodpłatnego - zarówno Członkowie Zarządu, jak i spółka delegująca Członków Zarządu do zarządu Spółki są zainteresowani osiąganiem zysku przez Spółkę i zwiększaniem wartości jej majątku, które mogą im przynieść obecnie i w przyszłości określone korzyści majątkowe - to zdaniem Wnioskodawcy, pełnienie funkcji Członków Zarządu Spółki bez wynagrodzenia przez osobę posiadającą udziały w spółce dominującej tj. Spółce B. nie skutkuje po stronie Spółki powstaniem przychodu podatkowego, w szczególności nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pełnienia funkcji przez Członków Zarządu w Spółce bez wynagrodzenia, po stronie Wnioskodawcy nie powstaje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegający opodatkowaniu na gruncie ustawy o CIT. Z powyższych względów Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku. Wnioskodawca oświadcza, że przedstawione zdarzenie nie jest objęte postępowaniem podatkowym, kontrolą podatkową lub celno-skarbową oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”), o CIT,

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

Przepis art. 12 ustawy o CIT, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Przez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12, ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o CIT,

Stosownie do 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji legalnej pojęcia „nieodpłatne świadczenie”. W art. 12 ust. 6 i 6a ww. ustawy wskazano jednak sposoby i kryteria ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 6 ustawy o CIT, wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się:

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 6a ustawy o CIT,

 Ustawodawca nie sprecyzował wprost, co należy rozumieć na gruncie podatkowym pod pojęciem „nieodpłatne świadczenie”.

Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony. Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. W uchwale z 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny w składzie powiększonym podtrzymał definicję nieodpłatnego świadczenia wyrażoną we wcześniejszej uchwale. W obu tych uchwałach Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że nieodpłatność powinna być rozumiana jako niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wobec tego, dla celów podatkowych za „świadczenia nieodpłatne” należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy. Tak więc, powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy rozważać zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw.

Świadczenie jest zatem przedmiotem stosunku zobowiązaniowego i polegać ono może zarówno na działaniu, jak i na zaniechaniu osoby zobowiązanej, bądź na niewykonywaniu pewnych uprawnień, czy czynności.

Cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego.

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych, za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka jest częścią międzynarodowej grupy spółek zajmujących się również działalnością związaną z oprogramowaniem. Udziałowcami Wnioskodawcy są:

·Spółka A. w 99%;

·Spółka B. w 1%.

Prezes Zarządu oraz Członek Zarządu Wnioskodawcy, są również udziałowcami w Spółka A. i Spółki B. zasiadają w zarządzie tych Spółek.

Członkowie Zarządu nie otrzymują od Wnioskodawcy wynagrodzenia z tytułu pełnionych funkcji w zarządzie Wnioskodawcy, przy czym, jako udziałowcy spółki Spółki B. otrzymują dywidendy. W ten sposób pośrednio uczestniczą w zysku Wnioskodawcy (polskiej spółki).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy wskutek pełnienia przez Członków Zarządu Spółki swoich funkcji bez wynagrodzenia, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ustalenie, czy określone świadczenie uzyskane przez podatnika nieodpłatnie stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, wymaga oceny charakteru dokonanego rodzaju czynności przysparzających, w przypadku których strona dokonująca przysporzenia otrzymuje korzyść majątkową.

Zgodnie z art. 201 § 1-3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm., dalej „k.s.h.”),

Natomiast § 4 tego przepisu stanowi,

Przez użyte w § 4 ww. przepisu sformułowanie „powołanie” należy rozumieć ustanowienie zarządu. Powołanie jest więc ogólnym terminem obejmującym każdą formę prowadzącą do nawiązania stosunku organizacyjnego do pełnienia funkcji. Od woli spółki zależy, czy powołanie będzie wyłączną podstawą wykonywania obowiązków, czy też nawiązana będzie umowa o pracę, czy umowa o zarządzanie.

Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie łączą wykonywania funkcji członka zarządu z wynagrodzeniem. Zatem należy przyjąć, że możliwa jest i przez prawo dopuszczalna sytuacja pełnienia funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia.

Z powyższego wynika, że wykonywanie czynności wynikających z prawa handlowego, a właściwych dla wypełnienia obowiązków zarządu spółki, może być nieodpłatne.

W ramach stosunków łączących spółkę kapitałową ze wspólnikami takiej spółki szczególną rolę odgrywają świadczenia wynikające z umowy spółki. Do takich świadczeń zaliczyć można m.in. obowiązek wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, obowiązek wnoszenia dopłat uchwalonych przez zgromadzenie wspólników, pełnienie funkcji w organach spółki itp. W przypadku tego rodzaju świadczeń wspólnika na rzecz spółki nie można uznać, że spółka uzyskała nieodpłatne świadczenie, nawet jeżeli nie zostało określone z tego tytułu dodatkowe wynagrodzenie wspólnika.

Wspólnikowi z tytułu posiadania udziałów w spółce kapitałowej przysługują bowiem określone prawa majątkowe, w szczególności prawo do dywidendy, czy prawo do otrzymania majątku spółki w razie jej likwidacji. Oznacza to, że nieodpłatne (bez wynagrodzenia) zarządzanie spółką może przynieść wspólnikowi wymierne korzyści ekonomiczne. Innymi słowy członek zarządu, pełniący w zamian za sprawowane w ramach swojej funkcji usługi, mimo braku „bezpośredniego” wynagrodzenia, otrzymuje korzyści ekonomiczne przykładowo w postaci dywidendy. Nie ma mowy w takim przypadku o braku ekwiwalentności, stanowiącego warunek konieczny do powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie pełnienie przez Członków Zarządu Wnioskodawcy swoich funkcji bez wynagrodzenia nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).