Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 14 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.78.2023.1.AD

Opodatkowanie przychodów z tytułu najmu lokalu mieszkalnego - źródło przychodu i forma opodatkowania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe

i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

prawidłowe - w zakresie określenia źródła przychodów,

nieprawidłowe - w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tzw. najmu prywatnego na zasadach ogólnych.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia2023 r. wpłynął Pana wniosek z 30 stycznia2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu najmu lokalu mieszkalnego. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Pozostaje w związku małżeńskim (razem z mężem posiada wspólność majątkową), ma dwoje dzieci. Opiekuję się Pani także starszą matką.

W 2022 r. wraz z mężem kupiła Pani mieszkanie położone w A.

Ze względu na usamodzielnianie się dzieci planuje Pani wraz z mężem w przeciągu kilku lat przeprowadzić się na stałe do zakupionego mieszkania. Na chwilę obecną, ze względu na duże koszty utrzymania mieszkania w dużym mieście postanowiła Pani wraz z mężem przeznaczyć mieszkanie pod wynajem.

Ze względu na konieczność okresowego korzystania z mieszkania związanego z opieką nad matką, wykluczone jest znalezienie stałego najemcy lokalu. Dlatego też by zmniejszyć ciężar związany z kosztami utrzymania mieszkania w czasie kiedy Pani i mąż z niego nie korzystają postanowili Państwo przeznaczyć go na wynajem krótkotrwały dla osób przyjeżdżających do A.

Planują Państwo by umowy najmu zawierane były na kilka dni, tydzień nie dłużej jednak niż miesiąc. Ceny za najem ustalane będę za ten okres. Ze względu na Pani pracę i męża w pełnym wymiarze czasu nie jesteście Państwo w stanie prowadzić najmu w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły.

Informację o możliwości wynajmu mieszkania chce Pani umieścić na portalu rezerwacyjnym, gdyż wymaga to najmniej czasu i zaangażowania z Pani strony, jako że głównym powodem wynajmu jest jedynie chęć pomniejszenia kosztów utrzymania do czasu aż zamieszka wraz z mężem w tym mieszkaniu.

Kupiliście Państwo to mieszkanie wyłącznie w celach osobistych, by tam zamieszkać, ale także zapewnić miejsce schorowanej matce na czas konieczności podjęcia opieki nad nią.

Ani Pani ani mąż nie prowadzicie żadnej działalności gospodarczej i mieszkanie, które ma być wynajmowane nie jest składnikiem majątku związanego z działalnością gospodarczą.

Z racji tego, że nie prowadzą Państwo żadnej działalności gospodarczej nie posiadają żadnego biura. Nie zamierzają Państwo również świadczyć żadnych dodatkowych usług dla najemców, w szczególności prowadzenia recepcji, dostarczania posiłków oraz żadnych innych usług turystycznych.

Pytanie

Czy prawidłowym w mojej sytuacji będzie rozliczanie dochodów z najmu jako źródła przychodów opisanych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ,,najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa”, rozliczane w ramach zasad ogólnych (skala podatkowa), a nie jako źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy „pozarolnicza działalność gospodarcza”, oraz czy prawidłowe jest stanowisko, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, wynajmując mieszkanie, nie muszę prowadzić działalności gospodarczej i nie muszę zgłosić/zarejestrować się w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, prawidłowe jest stanowisko, że w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku, osiąga przychody z tytułu ,,najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością”, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie ze źródeł przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

A tym samym wynajmując mieszkanie, nie musi prowadzić działalności gospodarczej i nie musi zgłosić/zarejestrować się w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Swoje wnioskowanie opiera Pani na fakcie, że w art. 10 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy, ustawodawca wymienił kategorie przychodów o charakterze równorzędnym, w tym odrębnie przychody ze źródeł ,,najem i podnajem", a także odrębnie przychody ze źródła jakim jest działalność gospodarcza.

Co więcej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanowiono, że „ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywania kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych (...) prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9”.

Odwołując to do sytuacji opisanej we wniosku nie możemy mieć do czynienia z działalnością gospodarczą, gdyż według ustawodawcy taka działalność ma miejsce gdy jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu.

Mieszkanie nabyli Państwo za atrakcyjną cenę, tuż przed dużymi podwyżkami cen jakie nastąpiły w budownictwie z bezpośrednim zamiarem przeprowadzenia się w opisanych we wniosku okolicznościach. Wynajem jest spowodowany koniecznością zmniejszenia kosztów utrzymania w tym okresie przejściowym, a krótkoterminowy ze względu na konieczność okresowego korzystania z mieszkania dla celów rodzinnych.

Przychody osiągane z najmu są w związku z tym nieproporcjonalnie niskie w stosunku do przychodów osiąganych przez Panią i męża z wykonywanej pracy na etacie.

Z racji faktu, że najem nie jest profesjonalny i ciągły ( i zależny od tego czy w ogóle znajdzie się chętny do zamieszkania) dochody z niego pozostają jedynie źródłem dodatkowym, podczas gdy podstawowym źródłem utrzymania są dochody wynikające ze stosunku pracy.

Warto również podkreślić, że najem mieszkania nie jest prowadzony w sposób zorganizowany, mieszkanie będzie udostępniane wyłącznie do celów mieszkalnych osobom prywatnym, nie podmiotom gospodarczym, które potencjalnie mogłyby wykorzystać je na cele z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Można zatem twierdzić, że mieszkanie jest przeznaczone na cele prywatne, a przychody z ewentualnego najmu nie mają charakteru profesjonalnych działań zmierzających do uzyskania maksymalnych przychodów z najmu, a jedynie zmniejszenie kosztów utrzymania. Tym bardziej, że za jakiś czas zamierza Pani całkowicie zaprzestać najmu.

Podsumowując, uważa Pani, że jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (nie ma obowiązku prowadzić działalności gospodarczej), osiągająca przychody z tytułu najmu, dzierżawy, poddzierżawy może opłacać podatek przy zastosowaniu skali podatkowej, które określa ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazując jako źródło przychodów źródło opisane w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy jako ,,najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa”.

Wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów uzyskiwanych z najmu ustawodawca pozostawił podatnikowi, co znalazło potwierdzenie w interpretacjach dotyczących opodatkowania najmu, np.:

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lutego 2011 r., nr IPPB1/415-1142/10-2/EC,

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 kwietnia 2010 r., nr IBPBII/l/415-121/10/ASz,

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 lutego 2012 r., nr IPPB1/415-1072/11-4/MS,

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 sierpnia 2012 r., nr ITPB1/415-601/12/DP.

Na tej podstawie uważa Pani, że w opisanym stanie faktycznym może rozliczać się jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej wg skali podatkowej, wskazując jako źródło ,,najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);

najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu:

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zakresu przedmiotowego pozarolniczej działalności gospodarczej wykluczone zostały czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy oraz,

wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do grupy przychodów z działalności gospodarczej należą także przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą - art. 14 ust. 2 pkt 11 tej ustawy.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). Jeśli najem faktycznie spełnia obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

celu zarobkowego,

ciągłości,

zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy ‑ do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. Na takie zorganizowanie w odniesieniu do najmu mogą wskazywać (chociaż nie są decydujące) zwłaszcza niektóre okoliczności - takie jak dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług, czy znaczna liczba wynajmowanych nieruchomości lub podpisywanych umów.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego. Przy tym, decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zgodnie z którym:

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W myśl zaś art. 3531 Kodeksu cywilnego:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.

Najem może być zawarty na czas oznaczony albo na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas oznaczony może polegać na wskazaniu daty kalendarzowej zakończenia najmu, określeniu czasu jego trwania w dniach, tygodniach, bądź innym oznaczeniu jego momentu końcowego. Jeśli w umowie czas nie został w ten sposób określony, ani też nie wynika w sposób dostateczny z okoliczności, uważa się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.

Tak więc, podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzamy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, gdzie wskazano: „To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...).

Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” – do przychodów z działalności gospodarczej.”

Biorąc zatem pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy wskazać, że realizowany w przyszłości przez Panią wynajem lokalu nie będzie wypełnić definicji pozarolniczej działalności gospodarczej, a zatem przychód uzyskiwany z wynajmu przedmiotowej nieruchomości należy zaliczyć do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku nie wystąpi również obowiązek zgłoszenia przez Panią w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej faktu prowadzenia najmu prywatnego.

Tym samym Pani stanowisko w ww. zakresie jest prawidłowe.

Natomiast tę część stanowiska Pani, w której Pani zdaniem - jako osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej - uzyskane w przyszłości przychody z tytułu najmu może opodatkować według skali podatkowej, uznać należy za nieprawidłowe.

W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Tym samym, do 31 grudnia 2021 r. istniała możliwość wyboru formy opodatkowania przychodów (dochodów) osiąganych m.in. z najmu nieruchomości.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, od 1 stycznia 2022 r. nadano nowe brzmienie art. 9a ust. 6, który stanowi, że:

Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Jednocześnie zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy zmieniającej:

Podatnicy osiągający w 2022 r. przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy zmienianej w art. 1, mogą stosować zasady opodatkowania tych przychodów obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

W świetle powyższego – na podstawie przepisów przejściowych, które są przepisami szczególnymi – podatnicy mogli jeszcze rozliczać uzyskane dochody z najmu prywatnego na zasadach ogólnych według skali podatkowej jedynie do końca 2022 r. Natomiast od 2023 r. przychody osiągnięte z najmu prywatnego podlegają wyłącznie opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych informujemy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie dotyczą sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00