Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 4 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.98.2023.1.JF

W zakresie ustalenia, czy mogą Państwo uznać, że objęcie przez Bank akcji w podwyższonym kapitale zakładowym A., w wyniku inkorporacji B., nie prowadzi do powstania po stronie Banku przychodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce i – w konsekwencji - przyjąć, że A. nie ma obowiązku poboru w Polsce jakiegokolwiek podatku dochodowego od osób prawnych - podatku „ u źródła ” (działając jako płatnik).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy mogą Państwo uznać, że objęcie przez Bank akcji w podwyższonym kapitale zakładowym A., w wyniku inkorporacji B., nie prowadzi do powstania po stronie Banku przychodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce i – w konsekwencji - przyjąć, że A. nie ma obowiązku poboru w Polsce jakiegokolwiek podatku dochodowego od osób prawnych - podatku „ u źródła ” (działając jako płatnik).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka przejmująca

Spółka A. S.A. (dalej „Spółka”, „A.” lub „Wnioskodawca”) powstała w (…) r. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej „CIT”) i polskim rezydentem podatkowym. Rok podatkowy Spółki odpowiada kalendarzowemu.

Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (…) (dalej „Grupa (…)”) i jest podmiotem w 100% zależnym od spółki będącej rezydentem podatkowym we Francji - charakter stały (Bank jest akcjonariuszem Spółki od (…) r., przy czym jedynym akcjonariuszem Spółki jest od (…) r.).

Grupa (…) od wielu lat prowadzi działalność w szeroko pojętej branży finansowej, w tym w zakresie działalności kredytowej i pożyczkowej. Obecnie spółki należące do Grupy (…) działają w (…) krajach europejskich.

Działalność Grupy (…) obejmuje takie obszary jak:

-kredyty konsumenckie;

-usługi płatnicze i powiązane z płatniczymi;

-działalność związaną z ubezpieczeniami (w tym ubezpieczeniami kredytów konsumenckich).

Zakres działalności A. wpisuje się w profil działalności Grupy (…). Zgodnie z wpisem do KRS, przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 64.99.Z). Działalność Wnioskodawcy obejmuje również:

-pozostałą działalność wspomagającą usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 66.19.Z);

-działalność związaną z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat (PKD 66.21.Z);

-działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych (PKD 66.22.Z);

-pozostałą działalność wspomagającą ubezpieczenia i fundusze emerytalne (PKD 66.29.Z);

-pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach drukowanych (PKD 73.12.B);

-pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (Internet) (PKD 73.12.C);

-badanie rynku i opinii publicznej (PKD 73.20.Z);

-pozostałą działalność wspomagającą prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowaną (PKD 82.99.Z);

-pozostałe formy udzielania kredytów (PKD 64.92.Z).

W latach ubiegłych A. stale współpracowała:

-z C. S.A. (dalej „C.”), podmiotem niebędącym członkiem Grupy (…), zajmując się dystrybucją kart płatniczych, kredytów ratalnych i pożyczek gotówkowych oferowanych przez C. Spółka zajmowała się też obsługą posprzedażową tych produktów,

-z B. sp. z o.o. (dalej „B.” lub „Spółka Przejmowana”), podmiotem należącym do Grupy (…). Spółka zawarła ze B. umowę o pośrednictwo w sprzedaży produktów finansowych (dalej „Umowa”) i pośredniczyła w zawieraniu umów pożyczek oferowanych przez B. (na temat działalności prowadzonej przez B. - por. dalsza część wniosku). Od (…) r. Spółka pośredniczy w oferowaniu pożyczek konsumenckich udzielanych przez B. Tego rodzaju pożyczki przeznaczone są na finansowanie zakupów w sklepach stacjonarnych oraz sklepach internetowych. Pożyczki tego rodzaju oferowane są między innymi klientom wielu ogólnopolskich i międzynarodowych sieci handlowych takich jak np. (…) itp. (dalej „Partnerzy Handlowi”). W celu wykonywania usług pośrednictwa Spółka prowadziła punkty stacjonarne u Partnerów Handlowych, w których oferowała produkty finansowe B. Jeżeli któryś z klientów Partnera Handlowego był zainteresowany sfinansowaniem zakupu towaru przez B., Spółka umożliwiała mu złożenie wniosku o udzielenie pożyczki na ten cel. Pośrednictwo w tym zakresie odbywało się zarówno w modelu stacjonarnym (poprzez fizyczną obecność pracowników Spółki w placówkach handlowych Partnerów Handlowych), jak i w modelu on-line (przede wszystkim za pośrednictwem aplikacji A. (…)).

Powody podjęcia decyzji o połączeniu spółek

W (…) r. podjęto decyzję o rozwiązaniu umowy A. z C. W związku z tym, głównym przedmiotem działalności Spółki stała się działalność pośrednictwa w zakresie pożyczek oferowanych przez B. Innymi słowy, obecnie główne źródło przychodów Spółki związane będzie ze sprzedażą produktów finansowych B. Jedynym wspólnikiem B. jest Bank. Usługa świadczona między Spółką a B. jest więc usługą świadczoną wewnątrz Grupy (…) (usługa świadczona w relacji spółek siostrzanych).

Z uwagi na ścisłą współpracę A. ze B. oraz istniejące między tymi spółkami powiązania podjęto decyzję o połączeniu obu spółek. Utrzymywanie dwóch odrębnych spółek zależnych w 100% od Banku nie jest uzasadnione biznesowe. Funkcjonowanie dwóch podmiotów o zbliżonym profilu działalności wiąże się wyłącznie z dodatkowymi (de facto podwójnymi) kosztami i nie ponosi żadnych korzyści gospodarczych.

Obecnie część pracowników jest zatrudniana na analogicznych stanowiskach zarówno w Spółce, jak i w B. Nie jest to biznesowo uzasadnione. Na obecnym etapie (czyli przed fuzją) podjęto już decyzję o rozpoczęciu wdrażania projektu (…), w ramach którego wybrane funkcje korporacyjne w spółkach Grupy (…) działających w Polsce mają ulegać uwspólnianiu. Celem tego procesu jest zwiększenie efektywności i zastępowalności w zespołach (Projekt (…) ma objąć między innymi zespół HR, kontroli, compliance i ryzyka operacyjnego, kontrolingu, analiz finansowych).

Ograniczenie liczby podmiotów należących do Grupy (…) w Polsce ma pozwolić na zminimalizowanie zakresu obowiązków i kosztów administracyjnych (obecnie obowiązki i koszty dotyczące raportowania, składania deklaracji podatkowych, sporządzania sprawozdań finansowych, przeprowadzania audytu i innych tego rodzaju czynności są podwójne - każda z łączących się spółek ponosi je indywidualnie). Planowana restrukturyzacja umożliwi wyeliminowanie rozliczeń wewnątrzgrupowych między A. a B. i tym samym wyeliminuje dodatkowe obowiązki związane z obszarem cen transferowych (raportowanie, przygotowywanie dokumentacji cen transferowych).

Co istotne, połączenie spółek ma doprowadzić nie tylko do ograniczenia kosztów funkcjonowania dwóch jednostek, ale również do usprawnienia zarządzania ich działalnością. W niedalekiej przyszłości planowane jest połączenie siedzib obu podmiotów pod tym samym adresem celem usprawnienia współpracy.

Od dłuższego czasu obie łączące się spółki ściśle współpracują ze sobą, biorąc udział w jednym procesie biznesowym (rozumianym jako zespół powiązanych ze sobą działań lub zadań, które rozwiązują określony problem lub prowadzą do osiągnięcia określonego efektu). Procesem biznesowym realizowanym wspólnie przez A. i B. jest oferowanie produktów finansowych klientom. Ponieważ A. i B. są uczestnikami jednego procesu biznesowego konieczna jest współpraca między tymi podmiotami o wymiarze strategicznym. Jeśli spółki będą zintegrowane w ramach jednego podmiotu, ustalanie wspólnej strategii będzie zdecydowanie łatwiejsze (zarówno na etapie opracowania strategii, jak i jej wdrożenia).

Podsumowując, należy stwierdzić, że A. i B. funkcjonują już na zasadach bardzo silnego zespolenia strukturalnego i organizacyjnego z uwagi na udział w jednym procesie biznesowym. Stopień współdziałania obu spółek w niektórych aspektach przypomina funkcjonowanie jednego podmiotu. Przedmiot działalności obu spółek również potwierdza fakt uczestnictwa w jednym procesie biznesowym, ponieważ A. zajmuje się pośrednictwem dotyczącym produktów finansowych oferowanych przez B. B. wykorzystuje potencjał Spółki jako kanału sprzedaży produktów finansowych. Dzięki współpracy ze Spółką Przejmowaną, A. może świadczyć usługi i oferować produkty finansowe B..

Po połączeniu faktyczna działalność obu podmiotów sprzed fuzji będzie kontynuowana. A. będzie nadal zajmować się oferowaniem produktów finansowych, przy czym nie będzie to działalność świadczona na rzecz podmiotu zewnętrznego (B.) w ramach usług pośrednictwa. Spółka będzie zajmować się oferowaniem własnych produktów finansowych. Innymi słowy Spółka nie będzie wykazywać przychodów z tytułu wykonywania usług pośrednictwa finansowego na rzecz podmiotu zewnętrznego (B.), ale wciąż będzie podejmować aktywne działania, których celem będzie doprowadzenie do zawarcia jak największej ilości umów pożyczki (w szczególności umów z klientami Partnerów Handlowych, z którymi Spółka ma zawarte umowy).

Celem pełnego wyjaśnienia zdarzenia przyszłego A. pragnie dodać, że po połączeniu spółek planuje skoncentrować się na modelu sprzedaży produktów finansowych on-line (Model współpracy on-line był już dotychczas stosowany i był wykorzystywany przy pośredniczeniu w zawieraniu umów pożyczki oferowanych przez B. z wykorzystaniem narzędzi teleinformatycznych, w tym specjalnej aplikacji dostępnej na urządzeniach mobilnych (…)). Podjęto decyzję, że model stacjonarny, oparty o fizyczną obecność pracowników A. w punktach kredytowych i punktach doradztwa finansowego, jako model anachroniczny (zwłaszcza po pandemii COVID-19) nie będzie kontynuowany. W kolejnych latach planowane jest prowadzenie działań zwiększających efektywność nowego modelu sprzedaży produktów finansowych on-line poprzez inwestycje w rozwój narzędzi służących do obsługi tego procesu.

Po połączeniu B., już jako część A., będzie zajmować się dotychczas prowadzoną działalnością tj. zawieraniem umów pożyczki (na temat działalności B. - por. dalsza część wniosku).

Podsumowując, do głównych celów planowanej restrukturyzacji należy przede wszystkim:

- ograniczenie kosztów, które są niepotrzebnie dublowane w sytuacji, w której każda ze spółek funkcjonuje jako odrębny podmiot prawny;

- uporządkowanie i uproszczenie struktury właścicielskiej Grupy (…) w Polsce;

- ograniczenie obowiązków regulacyjnych, zmniejszenie pracochłonności związanej z tworzeniem planów finansowych, prowadzeniem ksiąg rachunkowych, rozliczeń podatkowych;

- lepsze wykorzystanie posiadanych zasobów ludzkich, aktywów, poprawa efektywności zarządzania środkami pieniężnymi;

- ograniczenie działań na poziomie księgowości, kontrolingu i płatności, dotyczących wzajemnych rozliczeń wewnątrzgrupowych;

- uproszczenie procesów IT;

- uproszczenie modelu biznesowego (w tym usprawnienie procesu biznesowego).

Uzasadnienie przyjętego scenariusza połączenia spółek

Połączenie spółek ma zostać przeprowadzone przez przejęcie B. przez A. W wyniku połączenia nie dojdzie do zmian w strukturze właścicielskiej Spółki tj. jedynym akcjonariuszem A. pozostanie Bank, który obecnie jest jedynym wspólnikiem B..

Spółka pragnie wyjaśnić, że decyzję o przejęciu B. przez Spółkę (a nie odwrotnie) podjęto, mając na uwadze:

-Markę A. pod jaką działa Spółka, która jest jednocześnie marką i firmą używaną przez Bank i większość spółek należących do Grupy (…) (marka A. jest rozpoznawalna na świecie i kojarzy się z działalnością finansową),

-Doświadczenie i renomę - A. jest rozpoznawany na rynku nie tylko jako podmiot pośredniczący w oferowaniu pożyczek B., ale również jako podmiot współpracujący z C. Marka B. nie wszystkim odbiorcom kojarzy się z Grupą A. Istotne jest też to, że w dotychczasowej działalności wykorzystywano aplikację funkcjonującą pod nazwą (…),

-Historię - Spółka była pierwszym podmiotem należącym do Grupy (…) w Polsce. Jak była o tym mowa A. działa od (…) r., zaś B. została założona dopiero w (…) r.,

-Strukturę kapitałową - polska gałąź Grupy (…) składa się z trzech podmiotów. Obok B. i A. należy do niej także spółka D. sp. z o.o., która jest podmiotem zależnym od Spółki (Wnioskodawca jest jedynym udziałowcem tej spółki). B. nie jest wspólnikiem żadnej spółki,

-Formę prawną - z punktu widzenia skali i zakresu prowadzonej działalności (oferowanie produktów finansowych) za bardziej adekwatną uznano formę spółki akcyjnej, w której działa A.,

-Współpracę z Partnerami Handlowymi - A. była i jest stroną umów zawartych z wieloma znaczącymi Partnerami Handlowymi. Z analiz wynika, że w przyszłości zwiększy się zainteresowanie klientów kupujących towary u Partnerów Handlowych możliwością zaciągnięcia pożyczki pozwalającej na sfinansowanie zakupu towaru. Spółka zakłada, że będzie miała możliwość oferowania współpracy kolejnym Partnerom Handlowym. Ponieważ dotychczasowi Partnerzy Handlowi zawsze zawierali umowę z A. (nigdy ze B.) prawdopodobnie łatwiej będzie zachęcić ich do współpracy, jeśli to A. nawiąże z nimi rozmowy biznesowe.

B.

Celem pełnego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca pragnie też wyjaśnić, że od dnia założenia B. ((…) r.) aż do chwili obecnej jedynym wspólnikiem B. jest Bank. Podobnie jak A., B. jest polskim podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Rok podatkowy B. odpowiada kalendarzowemu.

Zakres działalności B. wpisuje się w profil działalności Grupy (…).

B. jest instytucją pożyczkową wpisaną do rejestru prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego i prowadzi działalność głównie w dziedzinie udzielania pożyczek. Zgodnie z wpisem do KRS, przedmiotem przeważającej działalności B. są pozostałe formy udzielania kredytów (PKD 64.92.Z). Działalność B. obejmuje również:

-pozostałą finansową działalność usługową, gdzie indziej niesklasyfikowaną, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 64.99.Z);

-pozostałą działalność wspomagającą usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 66.19.Z);

-działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych (PKD 66.22.Z);

-pozostałą działalność wspomagającą ubezpieczenia i fundusze emerytalne (PKD 66.29.Z);

-działalność świadczoną przez agencje inkasa i biura kredytowe (PKD 82.91.Z);

-pozostałą działalność wspomagającą prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowaną (PKD 82.99.Z);

-działalność firm centralnych (head offices); doradztwo związane z zarządzaniem (PKD 70);

-reklamę, badanie rynku i opinii publicznej (PKD 73);

-pozostałą działalność profesjonalną, naukową i techniczną (PKD 74).

Jak była o tym mowa, w rzeczywistości głównym przedmiotem działalności B. jest udzielanie pożyczek osobom fizycznym. B. nie posiadał i nie posiada własnych placówek stacjonarnych (pożyczki B. były oferowane w placówkach stacjonarnych pośredników kredytowych). B. oferował swoje pożyczki za pośrednictwem własnej strony internetowej, jak również stron internetowych pośredników (w tym strony internetowej Wnioskodawcy i aplikacji (…)).

Dodatkowe informacje

Połączenie A. i B. nastąpi na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej „KSH”) - przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca przyznaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie). Jak była o tym mowa w przedmiotowej sprawie A. przejmie B..

Połączenie spółek będzie związane z podwyższeniem kapitału zakładowego A. i wydaniem wyemitowanych akcji na rzecz Banku. A. posiada i na dzień fuzji będzie posiadać certyfikat rezydencji potwierdzający, że Bank jest rezydentem podatkowym Francji.

Forma prawna Banku odpowiada polskiej spółce akcyjnej.

Udziały B. nie zostały nabyte ani objęte przez Bank w wyniku wymiany udziałów i nie były przydzielone w wyniku przeprowadzonej operacji łączenia lub podziału podmiotów.

Bank jest rzeczywistym właścicielem udziałów B. i akcji A..

Wartość akcji A. przydzielonych Bankowi w wyniku fuzji nie będzie wyższa niż wartość udziałów B., jaka byłaby przyjęta przez Bank dla celów podatkowych, gdyby nie doszło do łączenia.

Składając wniosek, A. nie oczekuje dokonania przez organ podatkowy oceny, czy planowane połączenie jest przeprowadzane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, w szczególności czy za jego główny cel (lub jeden z głównych celów) można byłoby uznać uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. A. jest świadomy braku możliwości wydania interpretacji indywidualnej w zakresie wskazanym w art. 14b § 5b Ordynacji podatkowej. Dla celów wydawania interpretacji A. prosi o przyjęcie założenia, że głównym celem połączenia ani jednym z głównych celów połączenia nie jest uniknięcie ani uchylenie się od opodatkowania. Za połączeniem przemawiają przesłanki przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego w części „Powody podjęcia decyzji o połączeniu spółek”.

W wyniku połączenia A. i B. dojdzie do objęcia akcji A. przez Bank (rezydent podatkowy we Francji). Pytanie objęte niniejszym wnioskiem dotyczy pośrednio skutków podatkowych, jakie powstaną po stronie Banku. Przedmiotem wniosku jest bowiem analiza przepisów krajowych dotyczących podatku u źródła i wykonania obowiązków płatniczych przez A..

Celem przekazania wszystkich informacji, które mogą być istotne w sprawie Wnioskodawca wskazuje dane (…).

Pytanie

Czy można uznać, że objęcie przez Bank akcji w podwyższonym kapitale zakładowym A., w wyniku inkorporacji B., nie prowadzi do powstania po stronie Banku przychodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce i - w konsekwencji - przyjąć, że A. nie ma obowiązku poboru w Polsce jakiegokolwiek podatku dochodowego od osób prawnych - podatku „ u źródła ” (działając jako płatnik)?

Państwa stanowisko w sprawie

A. uważa, że objęcie przez Bank akcji w podwyższonym kapitale zakładowym A., w wyniku inkorporacji B., nie prowadzi do powstania po stronie Banku przychodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce i - w konsekwencji - A. nie ma obowiązku poboru podatku dochodowego od osób prawnych (podatku „u źródła”). Tym samym nie ma obowiązku działania jako płatnik.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z powyższym, co do zasady, nierezydenci podlegają opodatkowaniu w Polsce, jeśli uzyskują dochody na terenie Polski.

Przy ocenie zasad opodatkowania nierezydentów istotne znaczenie mają przepisy właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wszystkie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oparte na Konwencji Modelowej OECD, w tym UPO Francja, dotyczą osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu państwach będących stronami danej umowy. Oznacza to, że z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania korzystają zasadniczo osoby fizyczne, osoby prawne oraz inne jednostki organizacyjne (tj. „osoby” w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a Konwencji Modelowej), podlegające nieograniczonemu obowiązkowi w jednym z państw będących stronami danej umowy bilateralnej (tj. „mające miejsce zamieszkania lub siedzibę” w rozumieniu art. 4 Konwencji Modelowej). Rezydencja podatkowa powinna być potwierdzona certyfikatem rezydencji wystawianym przez właściwy organ podatkowy.

Jak była o tym mowa w opisie zdarzenia przyszłego warunek w postaci potwierdzenia rezydencji Banku jest spełniony, gdyż A. posiada i w przyszłości będzie posiadać certyfikat rezydencji Banku. Bank jest faktycznym właścicielem akcji A..

Celem ustalenia zasad opodatkowania przychodów Banku uzyskiwanych na terenie Polski (i zastosowania właściwego przepisu UPO Francja) należy w pierwszej kolejności dokonać kwalifikacji przychodu wspólnika łączących się spółek. W tym celu należy przeanalizować art. 7b Ustawy CIT.

Stosownie do art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy CIT za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b Ustawy CIT, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału (w tym: dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych).

W opinii A. powyższy przepis nie znajduje jednak zastosowania przy ocenie skutków, jakie planowana fuzja wywoła po stronie Banku, gdyż w art. 7b ust. 1 Ustawy CIT zawarto przepisy szczególne regulujące skutki połączenia spółek.

Zgodnie z treścią art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m Ustawy CIT za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

-przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,

-przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,

-przychody spółki dzielonej.

Natomiast, jak stanowi art. 7b ust. 1 pkt 1a Ustawy CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów.

Mimo że zarówno art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m Ustawy CIT, jak i art. 7b ust. 1 pkt 1a Ustawy CIT dotyczą połączenia spółek, to tylko jeden z tych przepisów powinien być brany pod uwagę przy ocenie skutków podatkowych, jakie powstaną po stronie Banku.

Jak wyjaśnił Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 10 listopada 2022 r., znak 0114-KDIP2 4010.63.2022.2.0K, w przypadku analizowania skutków fuzji po stronie zagranicznego wspólnika należy wziąć pod uwagę jedynie art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m Ustawy CIT, a nie art. 7b ust. 1 pkt 1a Ustawy CIT:

„przepis art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT, ze względu na swoje umiejscowienie w ramach art. 7b ust. 1 pkt 1, odnosi się do przychodów faktycznie uzyskanych z udziału w zyskach osób prawnych. Aby mówić o przychodzie faktycznie uzyskanym z udziału w zyskach osób prawnych, co do zasady konieczne jest uprawnienie danego podmiotu do udziału w zyskach osoby prawnej, co wynika przede wszystkim z posiadania udziałów lub akcji osoby prawnej. Zatem uzasadniona jest interpretacja, iż - w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. - art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy CIT odnosi się do przychodów danego podmiotu, który posiada, na dzień poprzedzający dzień restrukturyzacji, udział w kapitałę lub prawo do zysku innej osoby prawnej, tj. odnosi się m.in. do sytuacji gdy przychody osiąga wspólnik spółki przejmowanej lub dzielonej, któremu przydzielane są udziały spółki przejmującej lub nowo zawiązanej, który posiada już udział w kapitałę lub prawo do zysku spółki przejmującej lub nowo zawiązanej.

Natomiast art. 7b ust. 1 pkt 1a ustawy CIT odnosi się do przychodów z restrukturyzacji powstałych u podmiotów, które nie posiadały, na dzień poprzedzający dzień restrukturyzacji, udziału w kapitale lub praw do zysku osoby prawnej, tj. odnosi się m.in. do sytuacji gdy przychody osiąga wspólnik, któremu przydzielane są udziały spółki przejmującej lub nowo zawiązanej, lecz który nie posiadał udziału lub prawa do zysku tej spółki.

Stąd, mając na uwadze przedstawione rozważania dotyczące źródeł przychodu, w przypadku powstania przychodu po stronie Spółki (Udziałowca), właściwy będzie art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy CIT.

Nie ma więc podstaw do zastosowania w niniejszej sprawie art. 7b ust. 1 pkt 1a ustawy CIT (który dotyczy przychodów z restrukturyzacji powstałych u podmiotów, które nie posiadały, na dzień poprzedzający dzień restrukturyzacji, udziału w kapitałę lub praw do zysku osoby prawnej której majątek albo udziały/akcje przejmują w drodze restrukturyzacji)”.

Skoro ewentualny przychód Banku zostanie zakwalifikowany do przychodów wskazanych w art. 7b ust. 1 pkt 1m Ustawy CIT, to będzie on, co do zasady, opodatkowany 19% stawką podatku dochodowego od osób prawnych wskazaną w art. 22 ust. 1 Ustawy CIT, właściwą dla dywidend. Należy jednak zauważyć, że art. 22 ust. 1 Ustawy CIT stosowany jest z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. W przedmiotowej sprawie właściwą umową jest UPO Francja.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 UPO Francja dywidendy, które płaci spółka z siedzibą w Polsce spółce z siedzibą we Francji co do zasady podlegają opodatkowaniu we Francji. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane w Polsce, według polskiego prawa, ale gdy spółka, która pobiera dywidendy jest ich rzeczywistym odbiorcą, podatek ten nie może przekroczyć:

a) 5% kwoty dywidendy brutto, jeżeli odbiorca jest spółką (z wyłączeniem spółek osobowych), rozporządzająca bezpośrednio co najmniej 10% kapitału spółki wypłacającej dywidendy,

b) 15% kwoty dywidendy brutto we wszystkich innych przypadkach.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 UPO Francja wyraz „dywidendy” oznacza wpływy z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach, z wyjątkiem wierzytelności, jak również wpływy pochodzące z innych udziałów w spółce, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji.

W opinii Dyrektora KIS przychody zagranicznego wspólnika dwóch łączących się polskich spółek powinny być uznawane na gruncie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania za „dywidendy” (tak: Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 10 listopada 2022 r., znak 0114-KDIP2-1.4010.63.2022.2.OK).

Z uwagi na powyższe należy uznać, że - co do zasady - Polska ma prawo opodatkować przychody Banku uzyskane w związku z połączeniem spółek, jednakże właściwą stawką podatku u źródła będzie w takim wypadku stawka 5%.

Zdaniem A. możliwość zastosowania 5% stawki podatku u źródła wynikającej z UPO Francja nie oznacza automatycznie, że przychody Banku powinny być w Polsce opodatkowane. Aby ustalić, czy A. (jako płatnik) powinien pobrać podatek u źródła należy przeanalizować przepisy Ustawy CIT.

Zasady ustalania przychodów u wspólnika łączących się spółek reguluje art. 12 ust. 1 pkt 8ba Ustawy CIT. Zgodnie z tym przepisem, co do zasady, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 Ustawy CIT, jest w szczególności:

-ustalona na dzień poprzedzający dzień łączenia lub podziału wartość emisyjna udziałów (akcji) spółki przejmującej lub nowo zawiązanej przydzielonych wspólnikowi spółki przejmowanej lub dzielonej w następstwie łączenia lub podziału podmiotów.

Oceniając skutki podatkowe, jakie powstaną po stronie wspólnika spółki przejmowanej należy jednak zwrócić uwagę na art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy CIT, w przypadku połączenia lub podziału spółek, do przychodów nie zalicza się przychodu wspólnika spółki przejmowanej lub dzielonej stanowiącego wartość emisyjną udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8ba Ustawy, jeżeli:

a)udziały (akcje) w podmiocie przejmowanym lub dzielonym nie zostały nabyte lub objęte w wyniku wymiany udziałów albo przydzielone w wyniku innego łączenia lub podziału podmiotów

oraz

b)przyjęta przez tego wspólnika dla celów podatkowych wartość udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną nie jest wyższa niż wartość udziałów (akcji) w spółce przejmowanej lub dzielonej, jaka byłaby przyjęta przez tego wspólnika dla celów podatkowych, gdyby nie doszło do łączenia lub podziału.

Co istotne, art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy CIT znajduje zastosowanie m.in. do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do Ustawy CIT.

Zakres podmiotowy tego załącznika obejmuje- w przypadku Republiki Francuskiej - spółki utworzone według prawa francuskiego, określane jako: „societe anonyme”, „societe en commandite par actions”, „societe a responsabilite limitee”, „societes par actions simplifiees”, „societes d’assurances mutuelles”, „caisses d’epargne et de prevoyance”, „societes civiles”, które automatycznie podlegają podatkowi dochodowemu od osób prawnych, „cooperatives”, „unions de cooperatives”, przemysłowe i handlowe instytucje publiczne oraz przedsiębiorstwa i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa francuskiego podlegające opodatkowaniu francuskim podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Jak była o tym mowa opisie zdarzenia przyszłego, Bank jest francuskim rezydentem podatkowym działającym w formie prawnej „societe anonyme”. W związku z tym co do zasady w odniesieniu do Banku możliwe jest zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy CIT.

W związku z powyższym, należy ocenić spełnienie przez Bank warunków wskazanych w art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy CIT. Aby połączenie spółek było neutralne dla wspólnika spółki przejmowanej muszą one zostać spełnione łącznie.

W opinii A. w przedmiotowej sprawie spełnione będą obie przesłanki, gdyż – jak zaznaczono wcześniej - Bank nie nabywał ani nie obejmował udziałów B. w wyniku wymiany udziałów ani wcześniejszych połączeń lub podziałów. Przyjęta przez Bank, dla celów podatkowych, wartość akcji przydzielonych przez A. jako spółkę przejmującą nie będzie wyższa niż wartość udziałów w B., jaka byłaby przyjęta przez Bank dla celów podatkowych, gdyby nie doszło do łączenia lub podziału.

Należy tu przy tym wyjaśnić, że art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy CIT został znowelizowany przepisami tzw. Polskiego Ładu. Z uzasadnienia nowelizacji wynika, że wolą ustawodawcy było zachowanie „kontynuacji” podatkowej wyceny udziałów (akcji) przy transakcjach restrukturyzacyjnych. Samo pojęcie „wartość udziałów przyjęta (jaka byłaby przyjęta) dla celów podatkowych” należy zatem odnosić do ustawowego pojęcia „wartości podatkowej składnika majątku”. W związku z tym należy ją rozumieć jako wartość niezaliczoną uprzednio w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów (wartość jaka zostałaby przyjęta przez podatnika za taki koszt, gdyby składnik ten został przez niego odpłatnie zbyty).

A. ma świadomość tego, że przy ocenie skutków połączenia spółek, w tym zasad opodatkowania Banku, istotne są również inne przepisy - art. 12 ust. 13, 14, 15 i 16 Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 13 Ustawy CIT, art. 12 ust. 4 pkt 3e-3h, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d Ustawy CIT nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Art. 12 ust. 14 Ustawy CIT stanowi zaś, że jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 15 Ustawy CIT przepisy ust. 4 pkt 3e-3h, 12 i pkt 25 lit. b Ustawy CIT mają zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w:

a)art. 3 ust. 1, przejmujących albo wnoszących w drodze wkładu niepieniężnego majątek spółek lub podmiotów mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo

b)art. 3 ust. 1, przejmujących albo wnoszących w drodze wkładu niepieniężnego majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo

c)art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących albo wnoszących w drodze wkładu niepieniężnego majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zdaniem A. należy zatem przyjąć, że art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy CIT znajdzie zastosowanie do Banku jako spółki będącej rezydentem Francji, jeśli restrukturyzacja polegać będzie na połączeniu dwóch spółek będących rezydentami w Polsce.

Celem uniknięcia wątpliwości A. pragnie wyjaśnić, że nie oczekuje od organu podatkowego oceny, czy w sprawie znajduje zastosowanie art. 12 ust. 13 i 14 Ustawy CIT (gdyż zdaje sobie sprawę, że nie istnieje możliwość wydania interpretacji podatkowej w tym zakresie) i prosi o przyjęcie przez organ podatkowy założenia, że głównym lub jednym z głównych celów planowanego połączenia spółek, nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Celem A. jest potwierdzenie skutków planowanej fuzji jakie powstaną dla Banku przy założeniu, że połączenie ma uzasadnienie ekonomiczne, czyli interpretacja pozostałych przepisów Ustawy CIT (na marginesie wskazać należy, że połączenie to rzeczywiście ma uzasadnienie ekonomiczne, co wyjaśniono w częściach „Powody podjęcia decyzji o połączeniu spółek” oraz „Uzasadnienie przyjętego scenariusza połączenia spółek” stanu faktycznego).

A. zwraca się z wnioskiem o wyjaśnienie zasad opodatkowania Banku w związku z fuzją, gdyż - zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy CIT - osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 Ustawy CIT, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e Ustawy CIT.

Z uwagi jednak na przedstawione argumenty A. uważa, że przesłanki wskazane w art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy CIT zostaną spełnione i po stronie Banku nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w Polsce. W związku z tym na A. nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady łączenia spółek kapitałowych regulują art. 491 i n. ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm., dalej: „KSH”).

W myśl postanowień art. 491 KSH:

Spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl art. 492 § 1 KSH:

Połączenie może być dokonane:

1)przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca przyznaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie);

2)przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).

Zgodnie z art. 494 § 1 KSH:

Spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Natomiast w myśl art. 3 ust. 2 ustawy o CIT,

podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Określając podmiotowy zakres obowiązywania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca polski przyjął dwie zasady: nieograniczonego obowiązku podatkowego, dotyczącego osób prawnych mających siedzibę lub zarząd w Polsce (zasada rezydencji - art. 3 ust. 1 ustawy o CIT) i ograniczonego obowiązku podatkowego, dotyczącego tych osób prawnych, które nie mają siedziby lub zarządu w Polsce (zasada źródła - wyrażona w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma siedzibę lub zarząd.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o CIT:

za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

4a. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

6. niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o CIT:

wartość aktywów, o której mowa w ust. 3 pkt 4, ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu, o którym mowa w tym przepisie. W przypadku spółek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym wartość aktywów może być ustalana na podstawie aktywów bilansowych ujętych w raportach okresowych publikowanych na koniec ostatniego kwartału poprzedzającego kwartał roku kalendarzowego, w którym doszło do uzyskania przychodu.

Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1–4.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy mogą Państwo uznać, że objęcie przez Bank akcji w podwyższonym kapitale zakładowym A., w wyniku inkorporacji B., nie prowadzi do powstania po stronie Banku przychodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce i – w konsekwencji - przyjąć, że A. nie ma obowiązku poboru w Polsce jakiegokolwiek podatku dochodowego od osób prawnych - podatku „ u źródła ” (działając jako płatnik).

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych przy połączeniu spółek regulują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Dodatkowo, zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT:

Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów wymienionych w art. 21, art. 22 i art. 24b, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli są związane z działalnością zakładu.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy CIT:

Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Jak wskazuje art. 22a ustawy o CIT:

Przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT:

za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym: dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Zgodnie z treścią art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ww. ustawy:

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

-przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,

-przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,

-przychody spółki dzielonej.

Natomiast zgodnie z treścią art. 7b ust. 1 pkt 1a ww. ustawy:

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów.

Przepis art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT, ze względu na swoje umiejscowienie w ramach art. 7b ust. 1 pkt 1, odnosi się do przychodów faktycznie uzyskanych z udziału w zyskach osób prawnych.

Aby mówić o przychodzie faktycznie uzyskanym z udziału w zyskach osób prawnych, co do zasady konieczne jest uprawnienie danego podmiotu do udziału w zyskach osoby prawnej, co wynika przede wszystkim z posiadania udziałów lub akcji osoby prawnej. Zatem uzasadniona jest interpretacja, iż – w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. – art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy CIT odnosi się do przychodów danego podmiotu, który posiada, na dzień poprzedzający dzień restrukturyzacji, udział w kapitale lub prawo do zysku innej osoby prawnej, tj. odnosi się m.in. do sytuacji gdy przychody osiąga wspólnik spółki przejmowanej lub dzielonej, któremu przydzielane są udziały spółki przejmującej lub nowo zawiązanej, który posiada już udział w kapitale lub prawo do zysku spółki przejmującej lub nowo zawiązanej.

Natomiast art. 7b ust. 1 pkt 1a ustawy CIT odnosi się do przychodów z restrukturyzacji powstałych u podmiotów, które nie posiadały, na dzień poprzedzający dzień restrukturyzacji, udziału w kapitale lub praw do zysku osoby prawnej, tj. odnosi się m.in. do sytuacji gdy przychody osiąga wspólnik, któremu przydzielane są udziały spółki przejmującej lub nowo zawiązanej, lecz który nie posiadał udziału lub prawa do zysku tej spółki.

Stąd, mając na uwadze przedstawione rozważania dotyczące źródeł przychodu, w przypadku powstania przychodu po stronie Spółki (Udziałowca), właściwy będzie art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy CIT.

Nie ma więc podstaw do zastosowania w niniejszej sprawie art. 7b ust. 1 pkt 1a ustawy CIT (który dotyczy przychodów z restrukturyzacji powstałych u podmiotów, które nie posiadały, na dzień poprzedzający dzień restrukturyzacji, udziału w kapitale lub praw do zysku osoby prawnej której majątek albo udziały/akcje przejmują w drodze restrukturyzacji).

Stosownie z do art. 12 ust. 1 pkt 8ba ustawy o CIT:

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: ustalona na dzień poprzedzający dzień łączenia lub podziału wartość emisyjna udziałów (akcji) spółki przejmującej lub nowo zawiązanej przydzielonych wspólnikowi spółki przejmowanej lub dzielonej w następstwie łączenia lub podziału podmiotów, z zastrzeżeniem pkt 8b.

W tym miejscu należy wskazać, że przez wartość emisyjną rozumie się, zgodnie z art. 4a pkt 16a ustawy o CIT:

Cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów (akcji).

Zgodnie z art. 12 ust. 13 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Przepisów ust. 4 pkt 3e-3h, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

W myśl art. 12 ust. 14 ustawy CIT:

Jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

W myśl art. 12 ust. 15 ustawy CIT:

Przepisy ust. 4 pkt 3e-3h, 12 i pkt 25 lit. b mają zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w:

1.art. 3 ust. 1, przejmujących albo wnoszących w drodze wkładu niepieniężnego majątek spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo

2.art. 3 ust. 1, przejmujących albo wnoszących w drodze wkładu niepieniężnego majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo

3.art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących albo wnoszących w drodze wkładu niepieniężnego majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zgodnie z art. 12 ust. 16 ww. ustawy:

Przepisy ust. 4 pkt 3e-3h, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.

Z art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy o CIT wynika natomiast, że:

do przychodów nie zalicza się w przypadku połączenia lub podziału spółek, przychodu wspólnika spółki przejmowanej lub dzielonej stanowiącego wartość emisyjną udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną, o którym mowa w ust. 1 pkt 8ba, jeżeli:

a)udziały (akcje) w podmiocie przejmowanym lub dzielonym nie zostały nabyte lub objęte w wyniku wymiany udziałów albo przydzielone w wyniku innego łączenia lub podziału podmiotów oraz

b)przyjęta przez tego wspólnika dla celów podatkowych wartość udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną nie jest wyższa niż wartość udziałów (akcji) w spółce przejmowanej lub dzielonej, jaka byłaby przyjęta przez tego wspólnika dla celów podatkowych, gdyby nie doszło do łączenia lub podziału.

Stosownie do art. 12 ust. 12b ustawy o CIT:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 12 oraz ust. 11 pkt 3 i 4, ciężar dowodu, że udziały (akcje) nie zostały nabyte lub objęte w wyniku transakcji wymiany udziałów albo przydzielone w wyniku łączenia lub podziału podmiotów oraz wartość udziałów (akcji) odpowiada wartości określonej w tych przepisach, spoczywa na wspólniku.

Należy zauważyć, że zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105, tj. ustawy zmieniającej), wprowadzone zmiany miały na celu uszczelnienie systemu podatkowego m.in. poprzez zagwarantowanie neutralności dla tych czynności reorganizacyjnych, w których kontynuowana jest wycena restrukturyzowanego majątku. W uzasadnieniu tym wskazano bowiem, że W tym zakresie projekt przewiduje regulacje dotyczące reorganizacji podmiotów (w ramach wymiany udziałów, łączenia, podziału, aportu), w tym mającej charakter transgraniczny, poprzez uszczelnienie obecnie istniejących przepisów, tj. zapewnienie neutralności podatkowej restrukturyzacji w przypadku kontynuacji wyceny restrukturyzowanego majątku a w przypadku udziałów (akcji) zapewnienie tej neutralności dla pierwszej wymiany udziałów, łączenia lub podziału (str. 163 uzasadnienia).

Jak wynika z ww. cytatu, wymienione przez projektodawcę transakcje wymiany udziałów, łączenia i podziału od 1 stycznia 2022 r. mają być ograniczone co do ich neutralności podatkowej w podatku dochodowym w zakresie drugiej tego typu transakcji, w ramach której dochodzi do emisji udziałów lub akcji oraz w sytuacji, gdy nie zostanie zrealizowana zasada kontynuacji wyceny.

Neutralność podatkową uzyskamy, gdy przychód ustalony na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 8ba zostanie wyłączony z przychodów podlegających opodatkowaniu po spełnieniu warunków określonych w art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy CIT.

Z przywołanego powyżej art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy o CIT wynika, że aby nie wystąpił dla wspólnika Spółki Przejmowanej przychód podatkowy muszą być spełnione następujące warunki:

a)udziały (akcje) w podmiocie przejmowanym lub dzielonym nie zostały nabyte lub objęte w wyniku wymiany udziałów albo przydzielone w wyniku innego łączenia lub podziału podmiotów oraz

b)przyjęta przez tego wspólnika dla celów podatkowych wartość udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną nie jest wyższa niż wartość udziałów (akcji) w spółce przejmowanej lub dzielonej, jaka byłaby przyjęta przez tego wspólnika dla celów podatkowych, gdyby nie doszło do łączenia lub podziału.

Obydwie przesłanki (lit. a i b) muszą być spełnione łącznie, co w analizowanej sprawie zachodzi.

Z przedstawionego we wniosku opis sprawy wynika, że połączenie A. i B. nastąpi na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych - przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca przyznaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie). Jak była o tym mowa w przedmiotowej sprawie A. przejmie B. Połączenie spółek będzie związane z podwyższeniem kapitału zakładowego A. i wydaniem wyemitowanych akcji na rzecz Banku. A. posiada i na dzień fuzji będzie posiadać certyfikat rezydencji potwierdzający, że Bank jest rezydentem podatkowym Francji. Forma prawna Banku odpowiada polskiej spółce akcyjnej. Udziały B. nie zostały nabyte ani objęte przez Bank w wyniku wymiany udziałów i nie były przydzielone w wyniku przeprowadzonej operacji łączenia lub podziału podmiotów. Bank jest rzeczywistym właścicielem udziałów B. i akcji A. Wartość akcji A. przydzielonych Bankowi w wyniku fuzji nie będzie wyższa niż wartość udziałów B., jaka byłaby przyjęta przez Bank dla celów podatkowych, gdyby nie doszło do łączenia.

Jak wskazali Państwo we wniosku Udziały B. nie zostały nabyte ani objęte przez Bank w wyniku wymiany udziałów i nie były przydzielone w wyniku przeprowadzonej operacji łączenia lub podziału podmiotów. Bank jest rzeczywistym właścicielem udziałów B. i akcji A..

Tym samym wskutek przejęcia Spółki Przejmowanej przez Spółkę Przejmującą, Udziałowiec nie uzyska przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8ba ustawy o CIT, z uwagi na spełnienie przesłanek o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 12 lit. a i b.

W związku z faktem (jak wskazano wyżej), że zastosowanie, w odniesieniu do Udziałowca znajdzie art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT, a nie art. 7b ust. 1 pkt 1a to konsekwentnie zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, który dotyczy zryczałtowanego opodatkowania - według stawki 19% - określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Przepis ten obejmuje bowiem w szczególności przychody (dochody) uzyskane w następstwie restrukturyzacji wskazane w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT.

Obowiązki płatnika, w przypadku dokonywania wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1 uregulowane są w art. 26 ustawy o CIT.

W art. 26 ust. 1 ustawy o CIT wskazano:

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Z kolei w myśl art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2.000.000 zł:

1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Weryfikacja warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania powinna się odbywać z należytą starannością. Obowiązek dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT spoczywa na płatniku, który dokonując wypłaty nie pobiera podatku u źródła na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę. Należy podkreślić, że należyta staranność w weryfikacji warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia bądź obniżonej stawki podatku wymagana jest po stronie płatnika bez względu na to, czy suma wypłat należności na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2.000.000 zł. Wniosek taki wynika z literalnego brzmienia art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc powyższe wskazać należy, że zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy CIT - osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy CIT, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e ustawy CIT.

Skoro w omawianej sprawie przesłanki wskazane w art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy CIT zostaną spełnione i po stronie Banku nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w Polsce. W związku z tym Spółka (Wnioskodawca) jako płatnik, nie będzie zobowiązany do poboru podatku „ u źródła” w przedmiotowej sprawie.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy mogą Państwo uznać, że objęcie przez Bank akcji w podwyższonym kapitale zakładowym A., w wyniku inkorporacji B., nie prowadzi do powstania po stronie Banku przychodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce i - w konsekwencji - przyjąć, że A. nie ma obowiązku poboru w Polsce jakiegokolwiek podatku dochodowego od osób prawnych - podatku „ u źródła ” (działając jako płatnik) należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko Państwa sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;70

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00