Interpretacja indywidualna z dnia 18 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.47.2023.7.AWY

Brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 marca 2023 r. (wpływ 20 marca 2023 r.) oraz pismem z 7 kwietnia 2023 r. (wpływ 12 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

10 grudnia 1999 r. nabył Pan wraz z żoną prawem kupna, na prawach wspólności ustawowej na powiększenie własnego gospodarstwa rolnego wraz z małżonką nieruchomość rolną, niezabudowaną, położoną we wsi (…), Gmina (…), oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka o numerze 1 o powierzchni 1,10 ha.

Akt notarialny w załączeniu.

Nabyta niezabudowana nieruchomość rolna weszła w skład Państwa gospodarstwa rolnego. Nigdy nie była wykorzystywana do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

W 2021 r. ww. nieruchomość rolna została podzielona geodezyjnie na 10 działek. Decyzja nr (…) z 10 czerwca 2021 r. (…) w załączeniu.

Do chwili obecnej nieruchomość rolna jest nadal uprawianą działką rolną. Nie ma charakteru działek budowlanych. Do działek nie są doprowadzone żadne media. Nie ma wody, prądu, gazu.

Sprzedaży podzielonych geodezyjnie działek planują Państwo dokonać w 2023 r., ewentualnie w latach następnych. W związku z planowaną sprzedażą działki te utracą charakter rolny.

Z uwagi na powyższe, zachodzi wątpliwość, czy przychody uzyskane ze sprzedaży, będą opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych i podatkiem VAT.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu w odpowiedzi na pytania Organu wskazał Pan:

1)Jakie są numery ewidencyjne działek będących przedmiotem sprzedaży?

Odp.: W wyniku podziału działki o nr ewidencyjnym 1 położonej w obrębie ewidencyjnym (…) gm. (…) zostały utworzone działki oznaczone numerami: 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10.

2)Kto i w jakim celu wystąpił o podział działki nr 1?

Odp.: O podział działki rolnej z wnioskiem wystąpił J.W. zam. (…) oraz żona E.W. zam. (…), w dniu 1 marca 2021 r. w celu podziału na mniejsze działki.

3)Czy sprzedawane działki lub działka nr 1 były/są przedmiotem odpłatnych umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze? Jeśli tak, kiedy zostały zawarte te umowy i na jaki okres, jakie pożytki czerpał Pan z tego tytułu - prosimy wskazać dla każdej działki oddzielnie?

Odp.: Tak, wszystkie działki są przedmiotem dzierżawy obecnie. Z tytułu dzierżawy nie uzyskuje Pan żadnych korzyści finansowych.

4)W jaki sposób poszukiwał/będzie Pan poszukiwał nabywców sprzedawanych działek? Czy przed sprzedażą działek podejmował lub będzie Pan podejmował działania zmierzające do przygotowania przedmiotowej nieruchomości do sprzedaży, np. działania marketingowe ukierunkowane na reklamę w celu sprzedaży (ogłoszenia w Internecie, mediach; inne działania w celu reklamy ‒ jakie?)?

Odp.: Nabywców działek będzie Pan poszukiwał poprzez ogłoszenia i w lokalnych środkach komunikacji.

5)Czy poczynił/poczyni Pan jakiekolwiek działania lub poniesie/poniósł Pan dodatkowe nakłady w związku z przygotowaniem działek do sprzedaży, np. drogi dojazdowe, ogrodzenie, oferty sprzedaży (czy korzystał Pan z biura nieruchomości), itp.?

Odp.: Nie czynił Pan żadnych działań, w związku z czym nie poniósł Pan żadnych wydatków związanych z podziałem działek. Nie korzystał Pan z biura nieruchomości.

6)Czy z nabywcą/nabywcami zainteresowanymi zakupem działek przeznaczonych na sprzedaż zawarł Pan bądź planuje Pan zawrzeć przedwstępne umowy sprzedaży, w których zawarte są/będą warunki, od spełnienia których zależeć będzie zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży, jeśli tak to:

‒jakie warunki zawiera/będzie zawierać ta umowa oraz w jakim celu została zawarta/będzie zawarta;

‒jakie prawa i obowiązki wynikają/będą wynikać z niej dla nabywcy/nabywców, a jakie dla Pana;

‒czy w ramach tej umowy udzielił Pan bądź planuje udzielić nabywcy/nabywcom jakichkolwiek pełnomocnictw, upoważnień czy zgód do działania na Pana rzecz i w Pana imieniu - jeżeli tak, to należy wskazać jaki jest zakres tego pełnomocnictwa (wymienić należy czynności, których dany nabywca już dokonał bądź dokona w Pana imieniu i na Pana rzecz, do dnia sprzedaży) oraz zakres upoważnienia?

Odp.: Nie ma Pan w planach zawierania umów przedwstępnych.

7)Czy działki będące przedmiotem sprzedaży objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, jakie przeznaczenie z niego wynika dla każdej z działek odrębnie oraz kto i kiedy występował o ustanowienie planu?

Odp.: Przedmiotowe działki nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z uchwałą Rady Gminy (…) z 2002 r. przedmiotowe działki znajdują się na terenach rolniczej przestrzeni produkcyjnej i nie są objęte decyzją o warunkach zabudowy, które powodują zmianę zagospodarowania terenu. Nie stanowią również lasu.

8)Czy dla działek będących przedmiotem sprzedaży wydane zostały decyzje o warunkach zabudowy? Jeśli tak, kto i kiedy występował o te decyzje?

Odp.: Nie ma dla tych działek decyzji o warunkach zabudowy. Nie występował Pan o takie decyzje.

9)Czy dla działki nr 1 przed jej podziałem została wydana decyzja o warunkach zabudowy? Jeśli tak, kto i kiedy występował o tę decyzję oraz czy podział tej działki spowodował wygaśnięcie, uchylenie lub unieważnienie tej decyzji?

Odp.: Przed podziałem geodezyjnym dla działki 1 nie wydano decyzji o warunkach zabudowy. Nie występował Pan o taką decyzję.

10)Czy jest Pan rolnikiem ryczałtowym, w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy?

Odp.: Nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym.

11)Czy nabycie przez Pana działki nr 1 podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT i czy w związku z nabyciem przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego?

Odp.: Nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

12)Czy prowadząc gospodarstwo rolne na działce nr 1, a następnie na działkach powstałych z jej podziału, uzyskiwał Pan płody rolne przeznaczone do dalszej sprzedaży, czy wykorzystywał Pan uzyskane pożytki w ramach własnego gospodarstwa domowego?

Odp.: Uzyskiwane płody rolne wykorzystywał Pan wyłącznie we własnym gospodarstwie domowym.

13)Jeśli uzyskane pożytki z gospodarstwa rolnego były przez Pana sprzedawane, czy był Pan z tego tytułu zarejestrowany jako podatnik VAT oraz czy sprzedaż tych produktów była wyłącznie zwolniona od podatku VAT, czy była opodatkowana tym podatkiem?

Odp.: Uzyskane pożytki rolne z gospodarstwa rolnego nie były sprzedawane przez Pana, były przeznaczone wyłącznie na pożytek własnego gospodarstwa domowego.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy przychody uzyskane ze sprzedaży będą opodatkowane podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Odnosząc się do stanu faktycznego uważa Pan, że przychody uzyskane ze sprzedaży podzielonej geodezyjnie nieruchomości na działki w całości będą zwolnione od podatku VAT.

Niezabudowana nieruchomość przed podziałem geodezyjnym miała charakter rolny, była wykorzystywana do produkcji rolnej w gospodarstwie rolnym, które prowadził Pan wspólnie z żoną. Nie miała ona żadnego związku z działalnością gospodarczą.

Nabyta została w 1999 r., a więc zachowany zostanie okres 5 lat. Ww. nieruchomość nadal jest wykorzystywana do produkcji rolnej w gospodarstwie rolnym. Działki nie mają charakteru działek budowlanych.

W związku z powyższym w Pana ocenie przychody uzyskane ze sprzedaży działek nie podlegają opodatkowaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Jak stanowi art. 198 ustawy Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zamierza Pan sprzedać udział w 10 działkach o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10, które powstały w wyniku podziału działki nr 1. Działkę nr 1 kupił Pan z małżonką na powiększenie własnego gospodarstwa rolnego. Nabycie tej działki na zasadach współwłasności małżeńskiej nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak Pan wskazał, sprzedawane działki są niezabudowanymi działkami rolnymi. Prowadził Pan na nich gospodarstwo rolne, a uzyskane płody rolne nie były przez Pana sprzedawane, lecz wykorzystywane we własnym gospodarstwie rolnym. Nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym. Do działek nie są doprowadzone żadne media. Nie poniósł Pan żadnych kosztów w celu przygotowania działek do sprzedaży.

Sprzedawane działki są obecnie przedmiotem dzierżawy, z tytułu której nie uzyskuje Pan żadnych korzyści finansowych.

Sprzedawane działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy. Zgodnie z uchwałą Rady Gminy (…) przedmiotowe działki znajdują się na terenach rolniczej przestrzeni produkcyjnej.

Nabywców działek będzie Pan poszukiwał poprzez lokalne środki komunikacji, ogłoszenia. Nie planuje Pan zawierania umów przedwstępnych.

Pana wątpliwości w przedmiotowej sprawie dotyczą tego, czy przychody uzyskane ze sprzedaży udziału w działkach będą opodatkowane podatkiem VAT.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE prowadzi do wniosku, że sprzedaż udziału w działkach nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Pana za podatnika tego podatku.

Z okoliczności sprawy nie wynika bowiem taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zgodnie z Pana wskazaniem sprzedawane działki wykorzystywał Pan we własnym gospodarstwie rolnym. Uzyskane płody rolne nigdy nie były przez Pana sprzedawane. Nie poczynił Pan działań mających na celu podniesienie wartości działek (takich jak uzbrojenie działek w media) – wystąpił Pan z żoną jedynie o podział działki nr 1. Nie występował Pan o decyzje o warunkach zabudowy dla sprzedawanych działek. Ponadto nie planuje Pan zawierania umów przedwstępnych z potencjalnymi nabywcami działek.

Odnosząc się natomiast do darmowej dzierżawy działek, należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierana pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z kolei, umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną, zgodnie bowiem z art. 710 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Istotnymi cechami takiej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas oraz nieodpłatność.

Zgodnie z Pana wskazaniem, dzierżawa sprzedawanych działek nie ma charakteru odpłatnego. Zatem, biorąc pod uwagę ww. definicje z Kodeksu cywilnego uznać należy, że w przedmiotowej sprawie działki są tak naprawdę przedmiotem nieodpłatnego udostępnienia (użyczenia), a nie przedmiotem umowy dzierżawy, co oznacza, że przedmiotowa nieodpłatna dzierżawa nieskutkująca korzyścią majątkową po Pana stronie nie została dokonana dla celów zarobkowych. W związku z powyższym, ww. udostępnienie przez Pana posiadanych działek nie stanowi działalności gospodarczej.

Wszystko to oznacza, że sprzedawane działki nie były i nie są dla Pana źródłem uzyskiwania korzyści majątkowych i że nie wykazał Pan aktywności w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Całokształt okoliczności, ich zakres, stopień zaangażowania wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W związku z powyższym z tytułu sprzedaży udziału w działkach o nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/9 i 1/10 nie będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż udziału w tych działkach nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pana stanowisko należało więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zdarzenia.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania dotyczącego podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto, stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Pana, a nie wywiera skutku prawnego dla Pana małżonki.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).