Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.138.2023.2.PRM

Brak możliwości zastosowania procedury VAT-marża dla usług organizacji konferencji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie pytania nr 2 wniosku jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku możliwości zastosowania procedury VAT-marża dla usług organizacji konferencji. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 maja 2023 r. (wpływ 12 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wzięli Państwo udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Realizacja usług hotelarskich, w tym gastronomicznych w ramach konferencji pn. (...) ogłoszonego przez Zamawiającego tj. A.

Jako główny przedmiot CPV opisujący przedmiot zamówienia wskazano: główny przedmiot - 55120000-7 Usługi hotelarskie w zakresie spotkań i konferencji oraz jako dodatkowe przedmioty - 55300000-3 Usługi restauracyjne i dotyczące podawania posiłków.

Dokumentacja postępowania i brzmienie SWZ, a w szczególności OPZ, stanowiący załącznik nr 1 do SWZ oraz wzór umowy, stanowiący załącznik nr 4 do SWZ jednoznacznie wskazują, że przedmiotem zamówienia jest realizacja usług hotelarskich, w tym gastronomicznych realizowanych w terminie 22-25 maja 2023 r. w ramach trzydniowej konferencji pn. (...). Ponadto § 1 wzoru umowy, stanowiącej załącznik nr 4 do SWZ wskazuje, że: 1. Przedmiotem niniejszej umowy, zwanej dalej „Umową”, jest realizacja usług hotelarskich w tym gastronomicznych dla łącznie 170 osób, świadczona w terminie 22-25 maja 2023 r. w ramach trzydniowej konferencji pn. (...), na terenie województwa (...) lub w odległości nie większej niż 10 km od granic administracyjnych ww. województwa, zwanej dalej „Wydarzeniem” bądź „Przedmiotem Umowy”.

W dokumentacji postępowania Zamawiający konsekwentnie posługuje się sformułowaniem „konferencja” dla opisania przedmiotu zamówienia, traktując tym samym usługi hotelarskie i usługi gastronomiczne jako usługi składające się na jedną całość - konferencję.

Zamawiający przedstawia szkic agendy konferencji z podziałem na dni i godziny.

Zakres zamówienia określony jest w pkt IV OPZ, który obejmuje:

‒ opis miejsca konferencji, precyzując wymogi dotyczące obiektu, sali konferencyjnej,sal warsztatowych, zaaranżowanej przestrzeni do przeprowadzenia rozmów uczestników z ekspertami, mini-stoiska konkursowe, miejsce do spożywania posiłków oraz miejsc noclegowych z wyszczególnieniem terminów i liczby osób do zakwaterowania;

‒ opisy usługi gastronomicznej dla osób uczestniczących w konferencji, dokładnie wskazując minimalne wymagania dla konkretnych dni i posiłków/ serwisów/ uroczystej kolacji, godziny serwowania, dostępność preferencji dietetycznych;

‒ opis i wymagania dotyczące zapewnienia miejsc parkingowych dla uczestników;

‒ opis dotyczący obsługi technicznej i organizacyjnej wydarzenia;

‒ wytyczne dot. opracowania jednolitego systemu wizualizacji ze wskazaniem specyfiki jej wykonania, logotypów, sloganów etc.;

‒ opis i obowiązek zapewnienia przestrzeni do rejestracji uczestników wraz ze wskazaniem daty i miejsca;

‒ opis dotyczący dostępności dla osób ze szczególnymi potrzebami z wyszczególnieniem zapewnienia dostępności architektonicznej.

Zamawiający nie wymagał wskazania zastosowanej stawki podatkowej.

Dla tak sformułowanego przedmiotu zamówienia zostały złożone m.in. oferty przez:

‒ B S.A., który wskazał jako wartość brutto (wartość łączna netto plus VAT): 342.150 zł brutto, w tym 312.204,16 zł netto.

‒ C s.c. ze wskazaniem stawki podatkowej VAT-MARŻA. C s.c. jest organizatorem turystyki i jest wpisany do Rejestru Organizatorów Turystyki Przedsiębiorców Ułatwiających Nabywanie Powiązanych Usług Turystycznych.

Złożyli Państwo ofertę w przedmiotowym postępowaniu kalkulując ofertę w oparciu o stawkę podatku VAT 23%, jako właściwej dla usługi kompleksowej - organizacji konferencji, obejmującej przedmiot niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

23 lutego 2023 r. Zamawiający dokonał czynności wyboru najkorzystniejszej oferty, dokonując wyboru oferty złożonej przez B S.A.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

Na obecnym etapie postępowania wobec konferencji pn. (…) jesteście Państwo czynnym oferentem przetargu, któremu przysługują zgodnie z ustawą z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2019 ze zm.), środki ochrony prawnej określone w Dziale IX, gdyż mają Państwo interes w uzyskaniu zamówienia. Dlatego na obecnym etapie nie wiadomym jest czy zorganizują Państwo, czy też nie, omawiane zamówienie. Niemniej bezspornym jest, że posiadają Państwo interes prawny, a więc wystąpił u Państwa określony stan faktyczny i może to rodzić konsekwencje w sferze prawa podatkowego.

Należy także zauważyć, iż Zamawiający, którym w danym przypadku jest A jest instytucją, która tożsame zamówienia realizuje cyklicznie, ogłaszając je kilkanaście razy w roku w Biuletynach Zamówień Publicznych co oznacza, że aby uniknąć podobnych sytuacji w przyszłości, należy to również traktować jako wykładnia zdarzeń przyszłych.

Jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT.

Pytanie nr 2 zadane we wniosku

Czy w ramach rozliczenia z Zamawiającym mogą Państwo zastosować szczególną procedurę VAT-marża przewidzianą dla biur podróży, zgodnie z art. 119 ustawy o VAT dla całości zamówienia?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, w ramach rozliczenia z Zamawiającym nie mogą Państwo zastosować szczególnej procedury VAT-marża przewidzianej dla biur podróży zgodnie z art. 119 ustawy o VAT dla całości zamówienia.

Dla zastosowania procedury szczególnej VAT-marża, poza posiadaniem statusu podmiotowego biura podróży niezbędne jest zbadanie przedmiotu objętego danym rozliczeniem. Procedurę VAT-marża można zastosować - przy spełnieniu przesłanek podmiotowych - jedynie dla usług turystyki tj. usług „nabywanych dla bezpośredniej korzyści turysty”. Wynika to bezpośrednio z brzmienia art. 119 ustawy o VAT.

Pojęcie „usług turystyki” nie jest zdefiniowane legalnie. Jego znaczenie możemy jednak znaleźć m.in. w treści art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), a także w innych i wcześniejszych regulacjach unijnych dotyczących tego przedmiotu. Analiza ww. regulacji prowadzi do wniosku, że procedura szczególna ma zastosowanie nie tylko do typowych biur podróży, ale także w stosunku do innych podmiotów, które dokonują podobnych czynności w ramach swojej działalności gospodarczej.

Ponadto, zgodnie ze słownikowymi definicjami usług turystycznych czy usług turystyki należy rozumieć kompleksową usługę świadczoną na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).

Celem nabycia świadczenia przez Zamawiającego w niniejszym postępowaniu jest kompleksowa organizacja i obsługa logistyczna trzydniowej konferencji w ramach jednej umowy. Analiza regulacji prawnych i znaczeniowych (słownikowych) dot. znaczenia pojęcia „usługa turystyczna” czy „turysta” należy przyjąć, że dokonywane w opisanym stanie faktycznym czynności w ramach zamówienia, polegające na organizacji konferencji nie będą stanowić usług turystycznych. Pomimo tego, że na organizację konferencji będą się składać różne usługi, w tym nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników, tj. usługi gastronomiczne, wynajem sal szkoleniowych, rezerwacje miejsc noclegowych, bez których świadczona usługa (dane wydarzenie) nie mogłaby się odbyć, to wszystkie te usługi razem mogą tworzyć jedną całość tzw. pakiet konferencyjny opodatkowany stawką właściwą dla usługi zasadniczej polegającej na organizacji i obsłudze logistycznej konferencji.

Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy świadcząc ww. usługi - Państwa zdaniem – będziecie Państwo zobowiązani, zarówno usługi własne, jak i usługi nabywane wyłącznie w celu związanym bezpośrednio z organizacją konferencji opodatkować na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

Powyższe Państwa stanowisko w zakresie zastosowania procedury szczególnej VAT-marża potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 listopada 2022 r., UNP: 1817358.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie braku możliwości zastosowania procedury VAT-marża dla usług organizacji konferencji jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wyjaśnić, że skoro wskazaliście Państwo, że w przyszłości chcecie uniknąć sytuacji, w której powstaje wątpliwość co do rozliczenia zamówienia z Zamawiającym to tym samym, niniejsza interpretacja rozstrzyga przedmiotowy wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego sposobu rozliczenia zamówienia polegającego na organizacji konferencji obejmującej m.in. zakwaterowanie, wyżywienie i wynajem sal na rzecz uczestników wydarzenia.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 119 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 119 ust. 2 ustawy:

Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, że jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, że czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści turysty, tym samym na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć należy, że nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej.

W myśl art. 119 ust. 3 ustawy:

Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Zgodnie z art. 119 ust. 5 ustawy

Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które podatnik nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej podatnika, które następnie stają się elementami kompleksowej usługi turystycznej. Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez podatnika dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.

Na podstawie art. 119 ust. 6 ustawy:

Wskazać należy, że ustawa nie zawiera definicji „usług turystyki”. Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych. Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE - poprzednio art. 26 ust. 2 zdanie pierwsze Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Stosownie do powołanego przepisu art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE:

Odnosząc się do treści tekstu Dyrektywy w języku francuskim – „Les opérations effectuées par lagence de voyages pour la réalisation du voyage sont considérées comme une prestation de service unique de lagence de voyages au voyageur”, jak też w języku angielskim – „All transactions performed by the travel agent in respect of a journey shall be treated as a single service supplied by the travel agent to the traveller”, należy stwierdzić, że zdanie to powinno być przetłumaczone jako „Wszystkie transakcje dokonywane przez biura podróży w związku z realizacją podróży (imprezy turystycznej) uznawane są za jedną usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz podróżnego”. Należy zaznaczyć, że wprowadzenie Dyrektywy 2006/112/WE miało na celu m.in. jasne przedstawienie przepisów dyrektyw dotyczących podatku od wartości dodanej.

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż ustawa o podatku od towarów i usług jak również Dyrektywa 112 nie zawierają definicji pojęć „biuro podróży” oraz „organizator wycieczek turystycznych”. W sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97 Commissioners of Customs and Excise v T.P. Madgett, R M. Baldwin and The Howden Court Hotel Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał, że specjalne zasady opodatkowania agentów turystycznych i biur podróży, określone w artykule 26 VI Dyrektywy 77/388, mają zastosowanie do podmiotów gospodarczych, nawet jeśli nie są one formalnie agentami turystycznymi ani biurami podróży, o ile organizują one wycieczki lub wyjazdy zorganizowane we własnym imieniu i powierzają innym podatnikom wykonanie usług związanych z tą działalnością. To stanowisko podtrzymano następnie w wyroku w sprawie C-200/04 ISt internationale Sprach und Studienreisen GmbH (pkt 22). Szeroka wykładnia art. 306 i następnych Dyrektywy 2006/112/WE popierana jest także w orzecznictwie krajowym (wyrok NSA z 4 lutego 2016 r., I FSK 1768/14, a także wyrok WSA w Gliwicach z 28 marca 2011 r., III SA/GI 2746/10, CBOSA).

Z powyższego orzecznictwa wynika, że procedura szczególna wynikająca z art. 119 ustawy ma zastosowanie nie tylko w stosunku do typowych biur podróży ale także w stosunku do innych podmiotów, które dokonują podobnych czynności w ramach swojej działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z definicją Słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1052 „turystyka” to zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania na dłuższy lub krótszy pobyt, wędrówki po obcym terenie w celach krajoznawczych lub zdrowotnych. Definicję usług turystycznych odnajdujemy także w szeregu publikacji dotyczących turystyki. I tak, usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności, będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale niesłużące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów (por. A. S. Kornak „Ekonomika turystyki” PWN, Warszawa 1979, s. 159).

Inną definicję proponuje S. Wodejko, według którego do usług turystycznych należy zaliczyć wszelkiego rodzaju usługi, których świadczenie jest niezbędne dla turysty w celu umożliwienia dojazdu do miejsca występowania podstawowego dobra (lub dóbr) turystycznego, pobytu w tym miejscu oraz powrotu do stałego miejsca zamieszkania (S. Wodejko „Czynniki wpływające na rozwój turystyki międzynarodowej”, Ruch turystyczny - Monografie, Warszawa 1975, z. 15, s. 83).

Pakietem usług nazywa się w turystyce zestaw usług turystycznych służących zaspokojeniu kompleksowych potrzeb. Pakiet usług bywa kombinacją dwóch (np. hotel i wyżywienie, przejazd i nocleg) lub więcej elementów oferowanych przez sprzedawcę jako jeden produkt po określonej cenie (por. J. Altkorn „Marketing w turystyce”. Warszawa 2002 r., s. 99).

Przez usługę turystyki należy rozumieć różnorakie czynności będące wynikiem pracy lub zakupu innych usług, służące zaspokajaniu potrzeb osób podróżujących turystycznie, ale nie polegające na wytwarzaniu przedmiotów. Czynności te polegają na organizowaniu indywidualnych lub zbiorowych wyjazdów poza miejsce stałego zamieszkania turysty, mają na celu zapoznawanie się w ramach wypoczynku z innymi miejscami niż miejsce zamieszkania osoby podróżującej. W ramach usługi turystycznej świadczeniodawca kompleksowo zaspokaja potrzeby osoby podróżującej w celach wypoczynkowych, organizując jej przejazd, nocleg, wyżywienie, program turystyczny, opiekę pilota, ubezpieczenie, zapewnia bezpieczeństwo podróży, określa jej cele i miejsca warte zobaczenia. Wymienione elementy składowe w sposób najszerszy wypełniają pojęcie usług turystycznych i kompleksowo zaspokajają potrzeby osoby podróżującej. Za usługi turystyczne można jednak także uznać działalność polegającą na zapewnieniu osobie podróżującej w celach wypoczynkowych także mniejszej ilości usług, jak np.: zapewnienie transportu czy też programu turystycznego, polegającego na informowaniu co warto zobaczyć i oprowadzaniu po interesujących obiektach oraz zapewnieniu wyżywienia bądź noclegu. Należy jednak stwierdzić, że usługa turystyki jest usługą kompleksową i musi się składać z co najmniej dwóch usług jednostkowych. Zasadniczo zapewnianie tylko jednej usługi np. przewozu przez linie lotnicze nie będzie mogło być uznane za świadczenie usługi turystyki (NSA sygn. akt I FSK 832/14).

Zatem usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).

Z opisu sprawy wynika, że zmierzają Państwo brać udział w postępowaniach dotyczących organizacji konferencji cyklicznie ogłaszanych przez Zamawiającego. Głównym przedmiotem zamówienia jest usługa obejmująca organizację kilkudniowej konferencji/szkolenia. Zamawiający przedstawia szkic agendy konferencji z podziałem na dni i godziny. Zakres zamówienia obejmuje: opis miejsca konferencji precyzując wymogi dotyczące obiektu (sali konferencyjnej, sal warsztatowych, zaaranżowanej przestrzeni) oraz miejsc noclegowych z wyszczególnieniem terminów i liczby osób do zakwaterowania; opisy usługi gastronomicznej dla osób uczestniczących w konferencji dokładnie wskazując minimalne wymagania dla konkretnych dni i posiłków (godziny serwowania, dostępność preferencji dietetycznych); opisy i wymagania dotyczące miejsc parkingowych; opis obsługi technicznej i organizacyjnej wydarzenia; wytyczne dotyczące wizualizacji; obowiązek zapewnienia przestrzeni do rejestracji uczestników konferencji oraz opis dotyczący zapewnienia dostępności architektonicznej dla osób ze szczególnymi potrzebami.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy wobec tak sprecyzowanego zamówienia organizacji konferencji/szkolenia mogą Państwo zastosować szczególnę procedurę VAT-marża przewidzianą dla biur podróży, zgodnie z art. 119 ustawy.

Jak wskazano powyżej obowiązek stosowania procedury VAT-marża wynika z występujących w danym zdarzeniu elementów, tj. podatnik musi świadczyć usługę turystyki, przy jej świadczeniu musi działać na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek oraz świadcząc tę usługę musi nabywać towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Z cytowanych powyżej przepisów oraz przytoczonego orzecznictwa wynika, że procedura szczególna stosowana jest przez biura podróży oraz inne podmioty, które wykonują podobne czynności w ramach swojej działalności gospodarczej i nabywają towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Słowu „turysta” (podróżny), jak twierdzi Trybunał, należy nadać szersze znaczenie, niż obejmujące tylko konsumenta końcowego. A zatem, procedura szczególna może być także stosowana do usług skierowanych do biznesu tj. nabywanych przez firmy, w tym na przykład dla pracowników danego przedsiębiorstwa w celu konsumpcji przez nich oferowanych towarów i usług w trakcie podróży służbowych.

Biorąc pod uwagę treść art. 119 ustawy, znaczenie pojęcia „usługa turystyczna” wynikające z treści art. 307 cyt. Dyrektywy 2006/112/WE, definicji słownikowej tego pojęcia oraz przywołanych publikacji określających pojęcie „usługa turystyczna” należy przyjąć, że dokonywane w opisanym zdarzeniu przyszłym czynności w ramach zamówienia, polegające na organizacji konferencji/szkolenia nie będą stanowić usług turystycznych.

Sama czynność organizacji konferencji/szkolenia nie stanowi usługi turystyki, co oznacza, że podmioty organizujące tego typu imprezy nie korzystają z procedury szczególnej, o której mowa w art. 119 ustawy. Pomimo tego, że na organizację konferencji/szkolenia składać się będą różne usługi, bez których świadczona usług (dana impreza) nie mogłaby się odbyć, to wszystkie te usługi razem mogą tworzyć jedną całość tzw. „pakiet konferencyjny/szkoleniowy” opodatkowany stawką właściwą dla usługi zasadniczej polegającej na organizacji i obsłudze logistycznej konferencji/szkolenia.

W związku z powyższym, wskazać należy, że świadcząc usługi organizacji konferencji/szkoleń, na zasadach opisanych powyżej, nie będą Państwo uprawnieni do zastosowania przy ich świadczeniu procedury szczególnej przewidzianej dla usług turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy.

W konsekwencji, Państwa stanowisko zgodnie z którym świadcząc ww. usługi będą Państwo zobowiązani, zarówno usługi własne jak i usługi nabywane wyłącznie w celu związanym bezpośrednio z organizacją konferencji/szkoleń opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Natomiast w zakresie pytania nr 1 zadanego we wniosku wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).