Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.177.2023.2.MKA

Brak wyłączenia transakcji sprzedaży składników majątkowych stanowiących Przedmiot Sprzedaży PS z opodatkowania podatkiem VAT oraz prawo do odliczenia podatku VAT przez Kupującego w związku z transakcją nabycia PS w przypadku wystawienia przez Spółkę faktury z wykazaną kwotą podatku.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 21 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

braku wyłączenia transakcji sprzedaży składników majątkowych stanowiących Przedmiot Sprzedaży (PS) z opodatkowania podatkiem VAT,

prawa do odliczenia podatku VAT przez Kupującego w związku z transakcją nabycia PS w przypadku wystawienia przez Spółkę faktury z wykazaną kwotą podatku.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 maja 2023 r. (data wpływu 12 maja 2023 r.).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan W. K. („Kupujący”)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

A. Sp. z o. o. (Spółka).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. jest właścicielem nieruchomości oznaczonej w księdze wieczystej KW nr (...) (zwanej dalej KW) o powierzchni 0,7022 ha, oznaczonej numerem działki 1, położonej w (...), przy ulicy (...).

Na gruncie tejże działki (numer 1) znajduje się budynek przemysłowy, ogrodzenie i parking wyłożony kostką (całość zwana dalej Nieruchomością). Należy także dodać, iż Spółka posiada swój transformator. Budynek przemysłowy składa się z części biurowej i hali. Hala z kolei składa się z 3 pomieszczeń wyposażonych w maszyny i urządzenia niezbędne do produkcji wyrobów mleczarskich. Maszyny i urządzenia mogłyby być zdementowane i wywiezione do innego miejsca bez uszkodzenia ich (nie stanowią części składowej budynku przemysłowego, która nie może być zdemontowana bez uszkodzenia). Spółka nie zatrudnia żadnych pracowników.

Podsumowując powyższe Spółka posiada:

Nieruchomość,

Transformator,

maszyny i urządzenia,

inne drobne aktywa (np. komputer),

- całość zwana przedmiotem sprzedaży (dalej PS).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na Spółkę wydawane były różne decyzje przez Państwowy Inspektorat Weterynarii w (...) zatwierdzające spełnienie przez nią wymagań koniecznych do prowadzenia działalności w zakresie produkcji preparatów mleczno-żywieniowych i preparatów zbożowych oraz zatwierdzające możliwość wywozu produktów mlecznych do rożnych krajów na świecie (zwane dalej umowami weterynaryjnymi). W stosunku do PS toczy się egzekucja.

Należy zaznaczyć, że w dziale IV KW wpisane są następujące hipoteki:

hipoteka umowna na zabezpieczenie kredytu, odsetek - w tym odsetki od zadłużenia przeterminowanego, koszty dochodzenia wierzytelności, inne koszty wynikające z umowy kredytu nr (...) z 9 czerwca 2016 r., na rzecz Banku X Spółka Akcyjna (...) (zwany dalej X),

hipoteka przymusowa na zabezpieczenie należności głównej wraz z odsetkami za zwłokę z tytułu składek na: FUS za okres: 11/2018-01/2019, FUZ za okres: 11/2018-01/2019, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres: 11/2018-01/2019, koszty upomnień i koszty egzekucyjne, powiększone łącznie o 50% na podstawie art. 110 (1) ustawy o księgach wieczystych i hipotece, decyzja nr (...) z 4 kwietnia 2019 r., na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...), (zwany dalej ZUS),

hipoteki przymusowe (jest ich kilka) na zabezpieczenie zaległych zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości na rzecz Gminy Miasta Y, (zwanej dalej Y).

Ww. podmioty w stosunku, do których Spółka ma zobowiązania określone w ww. wpisach na hipotekach, zwani dalej będą łącznie Wierzycielami.

Jak wynika z powyższego Spółka ma ogromne zobowiązania/długi, a PS jest jedynym aktywem Spółki, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku tym, iż Pan W. K. (zwany dalej Kupującym) wyraził zainteresowanie zakupem PS, a Spółka chce go sprzedać, została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży (zwaną dalej Umową) w formie aktu notarialnego (zwanego dalej Aktem).

PS nie obejmuje przejęcia przez Kupującego umów z dostawcami mediów oraz umów weterynaryjnych, które zostały wydane na Spółkę. Przejęcie pracowników siłą rzeczy nie może wystąpić, ponieważ jak wskazano powyżej, Spółka nie zatrudnia ich.

Należy zaznaczyć, iż PS jest jedynym aktywem Spółki, co oznacza, że nie posiada żadnych innych ruchomości (nie bierze się pod uwagę drobnych ruchomości typu laptop czy komputer) oraz nieruchomości poza PS.

Jeżeli chodzi o sposób zapłaty przez Kupującego za zakup PS, to nastąpi ona poprzez spłatę zobowiązań Spółki bezpośrednio do jej ww. Wierzycieli.

Jeżeli chodzi o dług Spółki w stosunku do Banku X wskazany w hipotece umownej, to Bank X wie, iż biorąc pod uwagę sytuację finansową Spółki może on odzyskać część udzielonego mu kredytu, a nie całość tego kredytu. W związku z tym Bank X dokonał transakcji, o której mowa w dalszej części niniejszego wniosku.

Sam sposób rozliczenia i udokumentowania transakcji zakupu PS przez Kupującego od Spółki będzie wyglądał w następujący sposób:

1)Bank X postanowił sprzedać swoją wierzytelność z tytułu udzielonego Spółce kredytu jakiemuś Funduszowi, zwanemu dalej Nabywcą Wierzytelności (dalej NW). Taka sytuacja powoduje, iż Spółka nie będzie miała długu w stosunku do Banku X, ale do NW. Po prostu nastąpi zmiana Wierzyciela uregulowana w Kodeksie Cywilnym.

2)W związku z ww. hipotekami i prowadzoną egzekucją w odniesieniu do Spółki, jak wskazano powyżej, pieniądze należne Spółce od Kupującego w związku ze sprzedażą PS trafią bezpośrednio do Wierzycieli Spółki. Innymi słowy zapłata przez Kupującego za zakup PS nie będzie dokonywała się na rachunek bankowy Spółki, ale na konta jego Wierzycieli spłacając zobowiązania Spółki powstałe do momentu sprzedaży, oczywiście do wysokości niniejszej transakcji określonej w Akcie. Tak więc Kupujący dokona zapłaty z tytułu zakupu PS bezpośrednio do NW (ww. nabycie Wierzytelności przez NW od Banku X), ZUS-U i Y. Zapłata przez Kupującego całkowitej kwoty transakcji ustalonej pomiędzy stronami do tychże Wierzycieli jest warunkiem niezbędnym do zakupu PS od Spółki.

3)W związku z ww. spłatą Wierzycieli Spółka na mocy art. 941 Ustawy o księgach wieczystych i hipotece, hipoteka zabezpieczająca kilka wierzytelności wygasa z chwilą wygaśnięcia ostatniej wierzytelności, hipoteki wpisane w KW wygasną. Spłata przez Kupującego Wierzycieli Spółki spowoduje, iż Spółka nie będzie miała już żadnych długów, a Kupujący nabędzie PS bez wpisów na hipotece.

4)Jeżeli chodzi o udokumentowanie transakcji sprzedaży PS przez Spółkę na rzecz Kupującego, to Spółka wystawi fakturę VAT na Niego w kwocie równej wszystkim przelewom dokonanym przez Kupującego na rzecz Wierzycieli Spółki.

Problem w niniejszej sprawie wynika z faktu, iż Spółka w związku z przedstawioną sytuacją zastanawia się nad faktem prawidłowego opodatkowania transakcji sprzedaży PS Kupującemu w kontekście podatku od towarów i usług (zwanego dalej podatkiem VAT).

Ponadto Spółka w związku z przedstawionym stanem faktycznym zastanawia się, czy niniejsza transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT, co skutkowałoby niepodleganiem podatkowi VAT na mocy tego przepisu, czy też jest to transakcja sprzedaży odrębnie: Nieruchomości, maszyn i urządzeń, transformatora, które jako odrębne elementy sprzedaży, mogłaby być zwolnione albo opodatkowane podatkiem VAT.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Z  nadesłanego do wniosku uzupełnienia wynika, że zespół składników stanowiący PS można wyodrębnić finansowo w księgach rachunkowych Spółki, można uznać, że jest wyodrębniony do celów gospodarczych i posiada potencjalnie zdolność do funkcjonowania samodzielnie, poza wskazanym we wniosku brakiem koncesji i umów z dostawcami mediów.

Kupujący nie ma zamiaru prowadzenia działalności w zakresie, w jakim czyniła to Spółka, a brak przejęcia umów z dostawcami mediów, (szczególnie z dostawcą energii elektrycznej) i umów weterynaryjnych, wyklucza taką możliwość. Brak przejęcia umów z dostawcami mediów (szczególnie z dostawcą energii elektrycznej) i umów weterynaryjnych, które są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie, który przedtem prowadziła Spółka, wyklucza prowadzenie działalności w zakresie, w jakim czyniła to Spółka. Przedmiotem Sprzedaży nie będą więc objęte umowy z dostawcami mediów (szczególnie z dostawcą energii elektrycznej) i umowy weterynaryjne.

W momencie zawarcia transakcji pomiędzy Spółką a Kupującym wszystkie należności i zobowiązania Spółki mają wynieść zero. Jak wskazano we wniosku w ramach ceny transakcji Kupujący dokonał spłaty zobowiązań istniejących przed zawarciem omawianej transakcji.

Kupujący i Spółka są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT.

Nabywając przedmiot transakcji Kupujący będzie prawdopodobnie mógł dokonywać sprzedaży usług opodatkowanych podatkiem VAT, ponieważ zakłada On najem przedmiotu transakcji dowolnemu podmiotowi, nie wykluczając samej Spółki.

Kupujący i Spółka nie zakładają, iż w następstwie dokonanej sprzedaży wymienionych we wniosku składników Spółka ulegnie likwidacji/rozwiązaniu, choć oczywiście każdy stan faktyczny jest możliwy.

Pytania (ostatecznie sformułowane w nadesłanym uzupełnieniu)

1.Czy sprzedaż PS, biorąc pod uwagę ww. stan faktyczny, przez Spółkę Kupującemu, który to PS jest jedynym aktywem Spółki, co oznacza nie posiada Ona żadnych innych ruchomości oraz nieruchomości poza PS, będzie stanowiła sprzedaż przedsiębiorstwa Spółki w trybie art. 6 pkt 1 ustawy VAT, co będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT?

2.Czy Kupujący ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT w przypadku wystawienia przez Spółkę faktury, w której będzie ten podatek wykazany, biorąc pod uwagę stan faktyczny sprawy wskazany we wniosku i uzupełniony przedmiotowym pismem?

Stanowisko Zainteresowanych (doprecyzowane w nadesłanym uzupełnieniu)

Kupujący uważa, iż sprzedaż PS przez Spółkę Kupującemu, który to PS jest jedynym aktywem Spółki, co oznacza nie posiada Ona żadnych innych ruchomości oraz nieruchomości, nie będzie stanowiła czynności wyłączonej z opodatkowania podatkiem VAT w trybie art. 6 pkt 1 UVAT.

W świetle art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów tych nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy VAT.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach, których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu (w omawianym przypadku mamy do czynienia ze sprzedażą przedsiębiorstwa).

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy VAT nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 KC. Stosownie do tego artykułu KC przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ustawodawca w ww. przepisie KC wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa.

O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne. Jeżeli warunki, o których mowa w art. 551 KC zostaną spełnione, to dostawa realizowana do innego podmiotu (np. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą), nie będzie podlegała przepisom ustawy VAT.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej (elementy składowe PS z pewnością nie umożliwiają Kupującemu prowadzenia działalności gospodarczej, w zakresie w którym prowadzi ją Spółka). Brak przejęcia przez Kupującego, w związku z omawianą transakcją, umów dot. mediów pozbawia tą transakcję waloru nabycia przedsiębiorstwa, ponieważ bez prądu Kupujący nie może w całości faktycznie korzystać z PS i w konsekwencji prowadzić od razu działalność gospodarczą. Ponadto brak posiadania umów weterynaryjnych uniemożliwia produkcję wyrobów mlecznych pomimo nabycia PS. Nawet prowadzenie działalności gospodarczej przez Kupującego (po nabyciu PS) w postaci wynajmu PS, w sytuacji kiedy najemca nie ma umów weterynaryjnych uniemożliwia mu (najemcy) produkcję wyrobów mlecznych.

Zgodnie z art. 552 KC czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W tym miejscu należy wskazać, że jak wynika z powołanego art. 552 KC, strony - poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych - mają pozostawioną swobodę, co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa określoną w art. 551 KC.

Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. Natomiast wyłączenie ze sprzedaży niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa nie wyklucza uznania, iż mamy do czynienia ze sprzedażą całego przedsiębiorstwa, która to czynność pozostaje poza zakresem VAT. Istotne jest jednak, aby przedmiotem sprzedaży były bezwzględnie te elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności gospodarczej. Jak wynika ze stanu faktycznego sprawy, przedmiotem sprzedaży przez Spółkę na rzecz Kupującego będzie PS, który nie stanowi elementu mogącego być uznanym za przedsiębiorstwo Spółki, czyli który umożliwia Kupującemu prowadzenie działalności gospodarczej prowadzonej uprzednio przez Spółkę. Brak przejęcia umów z dostawcami mediów, (szczególnie z dostawcą energii elektrycznej) i umów weterynaryjnych, (które są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie, w który przedtem prowadziła ją Spółka) wyklucza uznanie PS za transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 KC.

Biorąc, zatem pod uwagę stan faktyczny sprawy i przedstawione regulacje prawne w tym zakresie należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 KC, ponieważ przedmiot transakcji nie będzie obejmował całości składników materialnych i niematerialnych składających się na przedsiębiorstwo. Dlatego czynność zbycia (sprzedaży) PS do firmy Kupującego nie będzie zatem formą zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 6 pkt 1 ustawy VAT, który stanowi, iż przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Dlatego w konsekwencji ta czynność (jako rodzaj zbycia) będzie podlegać podatkowi VAT.

Należy zauważyć, iż w żadnym przepisie ustawy VAT ustawodawca nie wyłączył zbycia przedsiębiorstwa, jako czynności niepodlegającej podatkowi VAT w sytuacji, kiedy transakcja ma miejsce pomiędzy Spółką, w stosunku, do którego toczą się czynności egzekucyjne a Kupującym, ale transakcja ta musiałaby stanowić zbycie przedsiębiorstwa Spółki, co w niniejszym stanie faktycznym nie występuje. Tak więc w konsekwencji nie znajduje tu zastosowania ww. art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Kupujący uważa, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT w przypadku wystawienia faktury przez Spółkę, w której byłby ten podatek wykazany, tylko w sytuacji kiedy przedmiotem transakcji nie byłoby zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 KC.

W takiej sytuacji doszłoby do zbycia poszczególnych składników majątku, która to transakcja winna podlegać opodatkowaniu właściwymi stawkami podatku VAT dla danego składnika majątku.

Ww. wniosek wynika z art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 2, które to przepisy mają odpowiednio następujące brzmienie:

„W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. - art. 86 ust. 1 ustawy VAT.

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku - art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy VAT”.

Analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, że co do zasady, w sytuacji nabycia towarów i usług, w celu wykorzystania ich do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, podatek naliczony VAT zawarty w takiej fakturze podlega odliczeniu od podatku należnego. Kwestia ta jest bezsporna i stanowi podstawy funkcjonowania systemu VAT na terenie Unii Europejskiej.

Jednakże ustawodawca wyłączył w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy VAT możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT z faktury w sytuacji, gdy dana transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest z niego zwolniona.

Tak więc jeżeli sprzedawca (Spółka) wystawi fakturę z podatkiem VAT w sytuacji kiedy transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu, co w niniejszej sprawie będzie miało miejsce, jeżeli przedmiot transakcji będzie spełniać wymóg uznania go za „przedsiębiorstwo” w rozumieniu art. 551 KC, to Kupujący nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z takiej faktury, pomimo iż nabyte składniki majątku służyłyby mu do sprzedaży opodatkowanej. Kwestia, co należy rozumieć pod pojęciem „przedsiębiorstwa” Wnioskodawca szczegółowo opisał we wniosku i argumentacja ta ma zastosowanie również w niniejszym akapicie. Należy wyraźnie podkreślić, że przepisy UVAT nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 KC i jest to praktyka stosowana przez organy podatkowe i sądy.

Podsumowując, Kupujący stoi na stanowisku, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT w przypadku wystawienia na Niego faktury, w której byłby ten podatek wykazany, ale tylko w sytuacji, kiedy przedmiotem transakcji nie byłoby „przedsiębiorstwo” w rozumieniu art. 551 KC.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy art. 6 wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Jak już wskazano, ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też dla potrzeb tych przepisów należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia doprowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

W wyroku C-497/01 (w sprawie Zita Modes) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) stwierdził, iż „pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”.

Ponadto TSUE stwierdził, iż fakt, że VI Dyrektywa nie zawiera definicji pojęcia przedsiębiorstwa lub jego części, nie oznacza, że państwa członkowskie mają swobodę jego interpretacji. Pojęcia w niej używane powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny od innych przepisów, z wyjątkiem sytuacji, gdy sama Dyrektywa daje państwom członkowskim jasną dyspozycję do zdefiniowania pojęcia w krajowej legislacji. TSUE wskazał też, iż nabywca musi jednak posiadać zamiar kontynuowania działalności gospodarczej przejmowanego przedsiębiorstwa lub jego części, nie zaś jedynie natychmiast likwidować daną działalność i sprzedać przejęte mienie.

Na tę ostatnią okoliczność, czyli przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż „rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5(8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów”.

Zatem, zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1)zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka jest właścicielem Nieruchomości, tj. działki nr 55. Na gruncie tym znajduje się budynek przemysłowy, ogrodzenie i parking wyłożony kostką. Spółka posiada swój transformator. Budynek przemysłowy składa się z części biurowej i hali. Natomiast hala składa się z 3 pomieszczeń wyposażonych w maszyny i urządzenia niezbędne do produkcji wyrobów mleczarskich. Maszyny i urządzenia mogłyby być zdemontowane i wywiezione do innego miejsca bez uszkodzenia ich (nie stanowią części składowej budynku przemysłowego, która nie może być zdemontowana bez uszkodzenia). Spółka nie zatrudnia pracowników. Na majątek Spółki stanowiący Przedmiot Sprzedaży (PS) składają się więc: Nieruchomość, transformator, maszyny i urządzenia oraz inne drobne aktywa (np. komputer). PS jest jedynym aktywem Spółki, co oznacza, że nie posiada Ona żadnych innych ruchomości oraz nieruchomości poza PS. Kupujący wyraził zainteresowanie zakupem PS, a Spółka chce go sprzedać, została więc zawarta przedwstępna umowa sprzedaży w formie aktu notarialnego.

W stosunku do Spółki toczy się egzekucja, Spółka ma ogromne zobowiązania/długi, a PS jest jedynym aktywem Spółki, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. W Księdze Wieczystej wpisane są hipoteki i Wierzyciele (Bank, ZUS i Gmina Miasto), wobec których Spółka ma zobowiązania określone we wpisach na tych hipotekach. Zapłata przez Kupującego całkowitej kwoty za nabywany majątek ustalonej pomiędzy stronami do Wierzycieli jest warunkiem niezbędnym do zakupu PS od Spółki. Spłata przez Kupującego Wierzycieli Spółki spowoduje, iż Spółka nie będzie miała już żadnych długów, a Kupujący nabędzie PS bez wpisów na hipotece.

Zespół składników stanowiący PS można wyodrębnić finansowo w księgach rachunkowych Spółki, można uznać, że jest wyodrębniony do celów gospodarczych i posiada potencjalnie zdolność do funkcjonowania samodzielnie. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na Spółkę wydawane były różne decyzje przez Państwowy Inspektorat Weterynarii zatwierdzające spełnienie przez nią wymagań koniecznych do prowadzenia działalności w zakresie produkcji preparatów mleczno-żywieniowych i preparatów zbożowych oraz zatwierdzające możliwość wywozu produktów mlecznych do rożnych krajów na świecie. PS nie obejmuje jednak przejęcia przez Kupującego umów weterynaryjnych, które zostały wydane na Spółkę. Nie dojdzie też do przejęcia pracowników, gdyż Spółka ich nie zatrudnia. Na Kupującego nie przejdą także umowy z dostawcami mediów (w szczególności z dostawcą energii elektrycznej).

Kupujący nie ma zamiaru prowadzenia działalności w zakresie, w jakim czyniła to Spółka, a brak przejęcia umów z dostawcami mediów (szczególnie z dostawcą energii elektrycznej) i umów weterynaryjnych, które są niezbedne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji preparatów mleczno-żywieniowych i preparatów zbożowych, wyklucza taką możliwość. Ponadto Kupujący zakłada, że po nabyciu PS składniki te staną się przedmiotem działalności polegającej na ich wynajmie na rzecz innych podmiotów, nie wykluczając samej Spółki.

Wątpliwości Zainteresowanych w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy planowana transakcja sprzedaży składników majątkowych stanowiących Przedmiot Sprzedaży (PS) będzie wyłączona bądź nie z opodatkowania podatkiem VAT w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Jak wskazano powyżej, zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części ma miejsce wówczas, gdy majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości.

Zespół składników będący Przedmiotem Sprzedaży według wskazania Zainteresowanych można wyodrębnić finansowo w księgach rachunkowych Spółki, można uznać, że jest wyodrębniony do celów gospodarczych i posiada potencjalnie zdolność do funkcjonowania samodzielnie. Unormowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy stanowi jednakże lex specialis wobec rozwiązań zawartych w Ordynacji podatkowej, co w konsekwencji powoduje, iż podatnik, który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa i nadal je prowadzi wstąpić powinien w miejsce podatnika, który dokonał jego zbycia.

Istotę rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie stanowi uznanie zespołu składników majątkowych stanowiących przedmiot transakcji za przedsiębiorstwo bądź jego zorganizowaną część oraz stwierdzenie, czy przedmiotowy zespół składników pozwala na prowadzenie przez Kupującego działalności w zakresie, w jakim prowadzona ona była dotychczas przez Spółkę.

W przedmiotowej sprawie okoliczność, że na Kupującego nie będą przechodziły główne koncesje i umowy weterynaryjne oraz umowy z dostawcami mediów warunkujące w ogóle prowadzenie działalności w zakresie produkcji preparatów mleczno-żywieniowych i zbożowych powoduje, że Kupujący na moment transakcji nie będzie kontynuował działalności w takim samym zakresie jak Spółka w oparciu wyłącznie o nabyte składniki i bez podejmowania dodatkowych działań. Ponadto należy zauważyć – co podkreślił sam Kupujący – nie ma on zamiaru prowadzenia działalności w zakresie, w jakim czyniła to Spółka, bowiem po nabyciu składniki stanowiące PS staną się u Kupującego przedmiotem działalności o zupełnie odmiennym od opisanego we wniosku profilu, tj. Kupujący zamierza prowadzić działalność w zakresie wynajmu tychże składników na rzecz innych podmiotów, nie wykluczając samej Spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zgodzić się z Zainteresowanymi, że w rozpatrywanej sprawie przeznaczone do sprzedaży składniki majątkowe stanowiące PS, które nabędzie Kupujący w wyniku planowanej transakcji nie będą stanowiły przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Planowana transakcja nie będzie również stanowiła zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji do tej transakcji nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy, a więc wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT.

Należy wskazać, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że planowana przez Zainteresowanych dostawa poszczególnych składników majątkowych składających się na PS, tj. Nieruchomości, transformatora, maszyn i urządzeń oraz innych drobnych aktywów (np. komputera) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Transakcja ta będzie dotyczyła bowiem towaru w rozumieniu ustawy oraz będzie dokonana przez podatników podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, dostawa poszczególnych składników majątkowych będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlegającą opodatkowaniu według właściwych stawek podatku.

W związku z tym, że planowana transakcja nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 KC, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, wątpliwości Zainteresowanych dotyczą tego, czy Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z wystawionej przez Spółkę faktury dokumentującej odpłatne zbycie poszczególnych składników majątkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

 Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl natomiast art. 86 ust. 10b ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

1) ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;

2) ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:

a) otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,

b) uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek;

3) ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Tym samym w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki prawno-podatkowe było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć, dokonując tych czynności.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Odnosząc się do sposobu dokumentowania transakcji sprzedaży składników majątkowych, należy wskazać, że zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem (…).

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Jednakże nie ma przeszkód, aby w powyższych sytuacjach podatnik wystawiał fakturę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Kupujący i Spółka są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Po nabyciu PS Kupujący planuje dokonywać sprzedaży usług opodatkowanych podatkiem VAT, ponieważ nabyty PS zamierza wynająć dowolnemu podmiotowi, nie wykluczając Spółki. Taki typ działalności - jako odpłatne świadczenie usług - podlegać będzie zasadniczo opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej. W konsekwencji, PS będzie wykorzystywany przez Kupującego, będącego podatnikiem VAT, do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Spółka będzie zobowiązana udokumentować sprzedaż PS na rzecz Kupującego poprzez wystawienie faktury z wyszczególnieniem poszczególnych składników majątkowych zbywanych w ramach opisanej transakcji z uwzględnieniem podatku VAT według właściwych zasad i stawek podatku.

W przedmiotowej interpretacji wyjaśniono, że Kupujący nabędzie składniki majątkowe, które nie stanowią przedsiębiorstwa, bądź jego zorganizowanej części, a ich sprzedaż powinna być opodatkowana podatkiem VAT według stawek właściwych, gdyż nie stanowi czynności zdefiniowanej w art. 6 pkt 1 ustawy. Tak więc, przy braku zaistnienia negatywnych przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy i o ile otrzymana przez Kupującego faktura nie będzie dokumentowała transakcji zwolnionej od podatku, to Kupującemu będzie przysługiwało, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości albo w części z tej faktury, jako podatnikowi wykorzystującemu nabyte składniki majątkowego do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w terminach przewidzianych w art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 oraz ust. 11 ustawy.  

Zatem oceniając Państwa stanowisko całościowo uznaję je za prawidłowe.  

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan W. K. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnegow (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00