Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 26 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.159.2023.3.ASK/IN

W zakresie powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego przesunięcia samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego przesunięcia samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie z 15 maja 2023 r. – pismem z 22 maja 2023 r. (data wpływu 22 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (zwana też Spółką) jest spółką komandytową, której wspólnikami są osoby fizyczne, będące małżeństwem posiadającym wspólność majątkową. Spółka oraz jej wspólnicy są rezydentami polskimi. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Komplementariusz (mąż) posiada 90% prawa do udziałów w zyskach, a komandytariusz (żona) 10%.

Spółka jest właścicielem samochodu osobowego używanego do celów mieszanych w działalności Spółki. Samochód został nabyty na majątek Spółki poprzez zakup od podmiotu trzeciego. W najbliższym czasie wspólnicy Spółki zamierzają zawrzeć ze Spółką umowę (nienazwaną) na mocy której wycofają z majątku Spółki ww. samochód osobowy i przekażą go na cele osobiste wspólników. Samochód nie będzie używany w działalności Wnioskodawcy po wycofaniu. Nie będzie też wynajmowany czy wydzierżawiany ani Wnioskodawcy, ani podmiotom trzecim - nie będzie przynosił zysków z tytułu najmu, dzierżawy mienia prywatnego. Prawdopodobnie będzie on używany przez syna wspólników. Spółka dokona nieodpłatnego przesunięcia z jej majątku do majątku wspólników. Ponadto Spółka w formie uchwały wyrazi zgodę na wycofanie z majątku Spółki tego samochodu i przekazanie go wspólnikom do ich majątku. Wycofanie nie będzie stanowiło wypłaty dywidendy, darowizny, zmniejszenia wkładu, ale będzie nieodpłatnym przesunięciem składnika majątku Spółki pomiędzy Spółką a jej wspólnikami. Ponieważ wspólnicy są małżeństwem posiadającym wspólność majątkową, pojazd po zawarciu umowy przejdzie do wspólności majątkowej i będzie używany do celów osobistych wspólników (nie związanych z działalnością Spółki). Tym samym mimo iż komplementariusz (mąż) posiada 90% prawa do udziałów w zyskach, a komandytariusz (żona) 10%, to i tak samochód wejdzie do ich wspólności majątkowej bez podziału na udziały 90/10%.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Samochód zamierzają Państwo wycofać w tym roku w sierpniu 2023 r.

Samochód nie był amortyzowany, gdyż jego wartość nie przekroczyła 10.000 zł. Wydatek był kosztem w chwili poniesienia.

Samochód nie będzie już służył celom biznesowym, a będzie wykorzystywany prywatnie przez członków rodziny, a zatem prawdopodobnie nie będzie używany nawet na cele mieszane a jedynie osobiste. Zatem celem jest wycofanie składnika majątkowego, który nie będzie już dłużej służył celom prowadzenia działalności gospodarczej. Utrzymywanie go na stanie nie ma sensu, jeśli będzie on służył jedynie celom osobistym wspólników i członków ich rodziny. Zatrzymanie samochodu w majątku Spółki prowadziłoby do zbędnych komplikacji związanych z rozpoznawaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego użytkowania samochodu przez wspólników i członków ich rodziny.

Zauważyć należy, że Dyrektor KIS wielokrotnie udzielał odpowiedzi podatnikom, który w podobnym stanie faktycznym zamierzali dokonywać podobnych czynności. Przykładowo w stanie faktycznym pisma z dnia 14 czerwca 2022 r., nr 0111-KDIB2-3.4015.228.2021.6.ASZ wskazano:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan komplementariuszem spółki komandytowej a Pana żona jest komandytariuszem ww. spółki. Wspólnicy spółki komandytowej, w tym Pan, planują wycofanie nieruchomości ze spółki komandytowej i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej, w ten sposób, że własność nieruchomości nr A i B nabędą małżonkowie do swoich majątków odrębnych. Wycofanie składników z majątku spółki nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady wspólników w spółce komandytowej nie ulegną obniżeniu. Przeniesienie wskazanych przedmiotów do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników w formie aktu notarialnego. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie wspólnikom proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej. Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny ani umowy zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny, będzie natomiast umową nienazwaną zawierającą oświadczenia: spółki komandytowej o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. Przeniesienie na wspólników wskazanych przedmiotów nastąpi na potrzeby własne wspólników; spółka komandytowa nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności; przeniesienie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy - Kodeks spółek handlowych.

Podobnie zamierzają zrobić wspólnicy Spółki tj. zawrzeć umowę (nienazwaną kodeksowo) ze spółką komandytową o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu. W umowie wskazane będzie iż przeniesienie samochodu osobowego na wspólników nastąpi na ich potrzeby osobiste. Spółka uwolni się od konieczności ewidencjonowania i rozpoznawania przychodów związanych z nieodpłatnym użytkowaniem pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny.

Jednoczenie Spółka nie ma potrzeby utrzymywania samochodu w swojej masie majątkowej z uwagi iż pojazd nie będzie użytkowany w działalności gospodarczej.

Podstawą wycofania pojazdu z majątku spółki będzie uchwała wspólników spółki komandytowej.

Podobnie w piśmie z dnia 29 grudnia 2022 r., nr: 0111-KDIB2-2.4015.137.2022.2.DR

W chwili obecnej Spółka planuje dokonać nieodpłatnego przekazania opisywanej nieruchomości do majątku prywatnego wspólników, czyli m.in. Wnioskodawcy. Czynność ta nie będzie skutkowała obniżeniem wkładu wspólników w spółce komandytowej i nie będzie w żaden sposób powiązana z obniżeniem kapitału zakładowego Spółki. Przeniesienie prawa własności nieruchomości nastąpi na rzecz wszystkich wspólników spółki komandytowej, proporcjonalnie do posiadanych przez wspólników udziałów w zyskach tej spółki komandytowej. W umowie nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości strony powołają się na treść podjętej przez Wspólników uchwały.

Również i w tej sprawie KIS wydał interpretację indywidualną w oparciu o zbliżony opis stanu faktycznego w zakresie podstawy prawnej przekazania majątku ze spółki do majątku osobistego wspólników.

W polskim systemie prawnym obowiązuje swoboda umów, przez co nie ma przeszkód, aby spółka komandytowa zawarła z dwoma wspólnikami (jej właścicielami) umowy na mocy której dokona ona nieodpłatnego świadczenia na rzecz wspólników w postaci przekazania nieodpłatnie samochodu osobowego.

Jak wskazał J. Wirski Opodatkowanie spółek osobowych i ich wspólników – podatkowe koło fortuny, PP 2/2021, w swoim artykule: (…) jakkolwiek spółka osobowa – jako posiadająca zdolność prawną – dysponuje majątkiem odrębnym od majątku jej wspólników, to funkcjonalnie (na potrzeby opodatkowania) stanowi „jedynie” źródło przychodów z działalności gospodarczej osiąganych przez wspólników.

Fakt, że posiada ona podmiotowość prawną, więc może posiadać własny majątek (zob. art. 8 § 1 ustawy z 15.09.2000 r. – Kodeks spółek handlowych 6 – dalej k.s.h.), nie powinien mieć znaczenia na gruncie podatków dochodowych przy rozpatrywaniu rozliczeń pomiędzy spółką a jej wspólnikami.

Zatem zostanie zawarta umowa nienazwana w kodeksie cywilnym na mocy której nieodpłatnie przekazany zostanie pojazd z masy majątkowej Spółki do masy majątkowej wspólników tej spółki. Taka umowa uwolni spółkę od konieczności ewidencjonowania sposobu wykorzystywania pojazdu do celów prywatnych wspólników i członków ich rodziny. Odnosząc się do kodeksu spółek handlowych, to podstawą prawną dokonania tej czynności prawnej będzie art. 8 § 1, w zw. z art. 103 § 1 ksh.

Z umowy będzie wynikało, że spółka komandytowa zobowiązuje się przenieść nieodpłatnie samochód osobowy w związku z utratą przydatności pojazdu do wykonywania przez nią działalności gospodarczej, a wspólnicy zobowiążą się ten samochód odebrać i tym samym uwolnić Spółkę od konieczności ewidencjonowania przychodów związanych z wykorzystywaniem pojazdu do celów prywatnych. W pojęciu celów prywatnych mieści się też używanie pojazdu przez syna wspólników, który w najbliższym czasie będzie uczestnikiem kursu na prawo jazdy, a po zdaniu egzaminu będzie mógł wykorzystywać ww. samochód do własnych celów. Pozostawienie samochodu na majątku Spółki, w związku z zawartymi polisami ubezpieczeniowymi by to utrudniało, a także stanowiłoby nieodpłatne świadczenia dla syna.

Umowa spółki nie zawiera szczegółowych postanowień dotyczących takich świadczeń. Na mocy art. 8 ksh spółka uprawniona jest w naszej ocenie do zawierania takich umów.

Po pierwsze umowa nie będzie nazwana jako darowizna i w naszej ocenie znacząco różni się od darowizny. Po drugie wycofanie samochodu w opisanych okolicznościach leży również w interesie Spółki, która zyska na wycofaniu samochodu oszczędność środków i czasu na ewidencjonowanie nieodpłatnego użytkowania pojazdu przez wspólników i członków ich rodziny. Po trzecie w naszej ocenie z podatkowego punktu widzenia dojdzie do przesunięcia własności pojazdu pomiędzy wspólnikami prowadzącymi przez spk działalność gospodarczą, a wspólnikami jako osobami prywatnymi. Nie będzie zatem tu faktycznego przysporzenia, skoro te same osoby są wspólnikami i te same osoby nabędą pojazd po jego wycofaniu.

Podobnie uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 29 grudnia 2022 r., nr: 0111-KDIB2-2.4015.137.2022.2.DR:

Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia udziałów w prawie własności nieruchomości na rzecz wspólników (w tym Wnioskodawcy) będzie umową nienazwaną, przenoszącą prawo własności w następstwie wykonania uchwały wspólników o przekazaniu opisywanej nieruchomości do majątku prywatnego wspólników i nie przybierze postaci umowy darowizny, a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności - to z tytułu dokonania tej czynności nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Trzeba podkreślić, że umowa nienazwana o nieodpłatnym przeniesieniu pojazdu, będzie uzasadniona względami ekonomicznymi tj. spółka uwolni się od obowiązków administracyjnych, ubezpieczeniowych względem środka transportu, który nie będzie przez nią już wykorzystywany.

Wycofanie nie będzie miało wpływu na rozliczenia między spółką a Wspólnikami, ani na uprawnienia Wspólników. Nie będzie to wycofanie wkładu, ani nie będzie uregulowaniem zobowiązania lub wypłatą zysku.

Pytania

1. Czy w związku z nieodpłatnym przesunięciem samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników, w spółce komandytowej powstanie obowiązek podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych?

2.Czy w związku z nieodpłatnym przesunięciem samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników, w spółce komandytowej powstanie obowiązek pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania oznaczonego nr 2 w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Odp 1

W ocenie Wnioskodawcy, w Spółce nie powstanie obowiązek podatkowy w CIT, z tytułu przesunięcia z jej majątku samochodu do majątku wspólników.

Podkreślić trzeba, że Spółka nie uzyska żadnego przysporzenia, żadnego świadczenia wzajemnego. Nic nie zyska w zamian, a jedynie wyzbędzie się samochodu. Ustawa o CIT nie zawiera przepisów, które miałyby w takiej sytuacji zastosowanie, a brak przysporzenia po stronie spółki wyklucza możliwość rozpoznania przychodu.

Dyrektor KIS wielokrotnie wskazywał, że wycofanie majątku ze spółki osobowej nie prowadzi do powstania przychodu, ani po stronie spółki, ani po stronie wspólników (z dnia 30 stycznia 2020 r., sygnatura 0113-KDIPT2-3.4011.606.2019.3.PR, z dnia 13 sierpnia 2019 r., sygnatura 0113- KDIPT2-3.4011.361.2019.2.RR, z dnia 22 lipca 2019 r., sygnatura 0115-KDIT3.4011.208.2019.2; z dnia 17 lipca 2019 r., sygnatura 0112-KDIL3-3.4011.187.2019.3.MC; z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygnatura 0114-KDIP3-1.4011.97.2019.2.ES; z dnia 29 marca 2019 r., sygnatura 0112-KDIL3- 3.4011.59.2018.1.WS; z dnia 4 czerwca 2018 r., sygnatura 0115-KDIT3.4011.228.2018.1.DB). Co prawda zmienił się sposób opodatkowania spółek komandytowych i obecnie podlegają CIT, jednak nie wpływa to w naszej ocenie na neutralność wycofania składnika majątku Spółki na majątek wspólników.

Dodać też należy, że ustawa o CIT, podobnie jak ustawa o PIT, odsuwa moment opodatkowania składników majątku do czasu ich odpłatnego zbycia - art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy o CIT. Przepis ten nie ma jednak zastosowania w niniejszej sprawie.

Nie wystąpi opodatkowanie również w ramach datio in solutum tj. art. 14a ustawy o CIT, ponieważ na spółce nie ciąży zobowiązanie wobec wspólników np. obowiązek zwrotu pożyczki lub wypłaty dywidendy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody u podatników podatku dochodowego od osób prawnych zawiera art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.; dalej: „ustawa o IT”):. Choć przepis ten w ust. 1 nie wymienia przekazania przez spółkę jej majątku na rzecz wspólników jako zdarzenia rodzącego taki przychód, to jednak należy wskazać, że katalog wymienionych w tym przepisie zdarzeń rodzących przychód nie ma charakteru wyczerpującego, lecz jedynie przykładowy. Świadczy o tym użycie przez ustawodawcę w art. 12 ust. 1 sformułowania, że przychodami są „w szczególności” zdarzenia gospodarcze w przepisie tym wymienione, tj.m.in. otrzymane pieniądze, wartość umorzonych zobowiązań itd.

Zatem wskazać należy, że przepisy ustawy o CIT nie określają wprost, że przeniesienie praw własności składników majątkowych Spółki rodzi przychód podatkowy po stronie Spółki, na gruncie powołanej ustawy.

Jak wynika z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;

Wobec powyższego ww. przepis odnosi się do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i otrzymujących nieodpłatne świadczenie lub świadczenie częściowo odpłatne. Wówczas podmiot ten jest obowiązany wykazać z tego tytułu przychód podatkowy.

Stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy o CIT:

Do przychodów nie zalicza się:

wartości innych niż wymienione w pkt 3a składników majątku, w tym wierzytelności, otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, jej likwidacji lub zmniejszenia udziału kapitałowego w takiej spółce; przychodem jest jednak w przypadku:

a) odpłatnego zbycia tych składników majątku - ich wartość wyrażona w cenie, za którą wspólnik je zbywa; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio,

b) spłaty otrzymanej wierzytelności - przychód uzyskany z tej spłaty;

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Spółka jest właścicielem samochodu osobowego używanego do celów mieszanych. Samochód został nabyty do majątku Spółki od podmiotu trzeciego. Samochód nie był amortyzowany, bowiem jego wartość nie przekroczyła 10 000 zł. Wspólnicy Spółki zamierzają zawrzeć ze Spółką umowę na mocy której, wycofają z majątku Spółki ww. samochód i przekażą go na cele osobiste wspólników. Nie będzie on przez nich wynajmowany, czy wydzierżawiany. Nie będzie używany w działalności spółki. Również nie będzie przynosił zysków z tytułu najmu, dzierżawy. Wycofanie nie będzie stanowiło wypłaty dywidendy, darowizny, zmniejszenia wkładu. Będzie nieodpłatnym przesunięciem składnika majątku pomiędzy Spółką a jej wspólnikami. Po ww. przesunięciu pojazd będzie użytkowany przez syna wspólników do celów osobistych. Przeniesienie pojazdu nastąpi na podstawie uchwały. Nieodpłatne przeniesienie pojazdu będzie uzasadnione względami ekonomicznymi.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w związku z nieodpłatnym przesunięciem samochodu z majątku Spółki komandytowej do majątku wspólników, w spółce komandytowej powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Wskazać zatem należy, że sposób ustalania wielkości przychodu będącego następstwem zbywania rzeczy lub praw majątkowych, a więc przenoszenia własności takich rzeczy lub praw majątkowych, wskazuje art. 14 ustawy o CIT. Stanowi on, że

Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

Należy wskazać, że pojęcie „zbycie” nie oznacza tylko umowy sprzedaży w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), w której z jednej strony następuje wydanie rzeczy, a z drugiej zapłata ceny, tj. określonej kwoty pieniężnej. Cena nie zawsze musi być wyrażona w pieniądzu. Może również przybrać postać zwolnienia danego podmiotu (dłużnika) z ciążących na nim zobowiązań wobec innego podmiotu.

Stosownie do art. 14a ust. 1 ustawy o CIT:

W przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości albo w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), podziału pomiędzy wspólników (akcjonariuszy) majątku likwidowanej spółki albo spółdzielni, przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Z przepisu tego wynika, że wykonanie zobowiązania (w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji)) poprzez spełnienie świadczenia niepieniężnego generuje przychód u dłużnika.

Jak wynika z wniosku, nieodpłatne świadczenie, o którym mowa we wniosku nie będzie stanowiło uregulowania zobowiązania Spółki wobec wspólników, nie będzie również wypłatą z zysku, zatem art. 14a ustawy o CIT w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania.

Jak już wskazano, przychodem są otrzymane pieniądze, bądź wartości pieniężne. Przy czym w przypadku osób prawnych prowadzących działalność gospodarczą art. 12 ust. 3 ustawy o CIT precyzuje, że za przychody związane z taką działalnością, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Wskazać należy, że skoro Spółka nie otrzymuje pieniędzy, wartości pieniężnych ani różnic kursowych, zatem po jej stronie nie powstanie przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 3b w zw. z 14 ust. 1 – 3, bowiem Spółka nie zbywa odpłatnie składnika majątku w postaci samochodu osobowego. Przesunięcie z majątku spółki do majątku prywatnego wspólnika odbywa się nieodpłatnie na mocy uchwały.

W świetle wyżej wymienionych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że nieodpłatne przesunięcie samochodu z majątku Spółki do majątku wspólników w Spółce komandytowej nie spowoduje powstania przychodu po stronie Spółki. Przesunięcie zostanie dokonane na podstawie zawartej uchwały z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, pojazd nie będzie użytkowany w działalności gospodarczej, nie będzie wynajmowany, ani dzierżawiony przez Spółkę, jak również wycofanie wkładu nie będzie stanowiło uregulowania zobowiązań ani wypłaty zysku.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że oceny Państwa stanowiska dokonano wyłącznie w kontekście zadanych we wniosku pytań. W konsekwencji inne kwestie nie są przedmiotem niniejszej interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwo interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwo wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, gdyż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00