Interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.283.2023.2.AKU

Możliwość skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 22 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jako współwłaściciel domu jednorodzinnego w .... przy ul. … zamierza Pan w tym roku dokonać rozbudowy istniejącej instalacji fotowoltaicznej, poprzez montaż kolejnych paneli fotowoltaicznych (o mocy ok. 3 kWp) na dachu ww. budynku. Szacunkowy koszt tej rozbudowy wyniesie ok. 20 000 zł i faktura za tą rozbudowę wystawiona będzie na Pana.

Rozbudowywana instalacja fotowoltaiczna pierwotnie zainstalowana została w 2019 r. (o mocy 2,8 kWP), a następnie rozbudowana w 2020 r. (o 1,4 kWp), przy czym faktury za jej zainstalowanie i rozbudowę wystawione były na Pana żonę (współwłaścicielkę ww. domu) i w ramach wspólnego rozliczenia podatkowego małżonków za 2019 r. i 2020 r. wydatki te (po pomniejszeniu o uzyskaną dotację z programu „MÓJ PRĄD”), w ramach tzw. ulgi termomodernizacyjnej odliczone zostały od dochodu (przychodu) Pana małżonki, w łącznej kwocie 16 348 zł (w tym 11 380 zł w rozliczeniu podatkowym za 2019 r., a 4 968 zł w rozliczeniu podatkowym za 2020 r.).

W związku z powyższym powstaje wątpliwość, czy wydatkowana przez Pana w tym roku i zafakturowana na Pana kwota w wysokości ok. 20 000 zł za rozbudowę instalacji fotowoltaicznej, w rozliczeniu podatkowym za 2023 r., będzie mogła być tym razem odliczona w ramach tzw. ulgi termomodernizacyjnej od Pana dochodu (przychodu), niezależnie od odliczeń poniesionych wydatków za pierwotny montaż i wcześniejszą rozbudowę tej instalacji, dokonanych w latach 2019 i 2020 od dochodu (przychodu) Pana małżonki oraz pomimo upływu 3 lat od poniesienia i zafakturowania na Pana żonę pierwszego wydatku na zainstalowanie instalacji fotowoltaicznej w pierwotnym kształcie.

W złożonym uzupełnieniu wyjaśnił Pan, że jest współwłaścicielem nieruchomości oznaczonej jako działka ew. nr … w obrębie …, zabudowanej domem jednorodzinnym przy ul. …. w ..... (Kw Nr …) od 2016 r. na podstawie umowy zamiany, zawartej w formie aktu notarialnego Rep. A Nr … z dnia 23 maja 2016 r. Drugim współwłaścicielem tej nieruchomości (domu) jest Pana małżonka –.....

Budynek podlegający termomodernizacji jest wolno stojącym budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2023 r. poz.682,z późn. zm.) – służy on wyłącznie zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowi konstrukcyjnie samodzielną całość i nie ma w nim wydzielonego żadnego lokalu użytkowego (w bryle budynku znajduje się jedynie garaż jednostanowiskowy).

Wydatki związane z zakupem i montażem paneli fotowoltaicznych dotyczą przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2022 r. poz. 438 z późn. zm.) – jest to przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest „całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne”.

Opisany we wniosku zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej w 2019 r. i jej rozbudowa w 2020 r. dotyczyły odrębnego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, które zostało rozpoczęte w listopadzie 2019 r., a zakończone w maju 2020 r., w tym:

• roboty polegające na montażu falownika jednofazowego SE3500 o mocy maksymalnej 4700 W i 10 paneli fotowoltaicznych o mocy znamionowej 280 Wp każdy, zostały rozpoczęte i zakończone w dniu 13 listopada 2019 r., a
• roboty polegające na dołożeniu (do wcześniej zamontowanego falownika) kolejnych 5, takich samych paneli fotowoltaicznych o mocy znamionowej 280 Wp każdy zostały rozpoczęte i zakończone w dniu 4 maja 2020 r.

Tegoroczna termomodernizacja, w Pana ocenie, nie jest kontynuacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego rozpoczętego w 2019 r., ponieważ polega na montażu zupełnie innego – nowego trójfazowego falownika SE6K, o mocy maksymalnej 8100 W (który jest głównym elementem każdej instalacji fotowoltaicznej) oraz zupełnie innych – nowych 11 paneli fotowoltaicznych o mocy znamionowej 405 Wp każdy. Przedsięwzięcie to zostało już rozpoczęte (pod koniec marca br.) – został zamontowany ww. falownik i 7 paneli fotowoltaicznych, a zakończenie tego przedsięwzięcia poprzez montaż kolejnych 4 nowych paneli fotowoltaicznych planuje Pan na drugą połowę tego roku (po zgromadzeniu brakujących środków finansowych na ten cel).

Tegoroczna termomodernizacja nie będzie dofinansowywana ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, ani też wydatki te nie zostaną mi zwrócone w innej formie.

Z dofinansowania tego typu (z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach programu „MÓJ PRĄD”) do mikroinstalacji fotowoltaicznej zainstalowanej w 2019 r. w kwocie 5 000 zł korzystała Pana małżonka.

Wydatki poniesione w związku z opisanym we wniosku przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostały/nie zostaną:

• zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
• odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, uwzględnione przez Pana w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej, innych niż ulga termomodernizacyjna.

Faktura VAT dokumentująca opisane we wniosku wydatki zostanie wystawiona przez podatnika niekorzystającego ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwota odliczenia w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w budynku, którego jest Pan współwłaścicielem nie przekroczy kwoty 53 000 zł.

Jest Pan osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej, tj. podatnikiem opłacającym podatek na zasadach ogólnych, według skali podatkowej. Między Panem i małżonką istnieje wspólność majątkowa małżeńska i nieruchomość objęta przedsięwzięciem termomodernizacyjnym wchodzi w skład majątku wspólnego małżonków. Wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostaną poniesione z majątku wspólnego małżonków.

Pytanie

Czy wydatkowana przez Pana w 2023 r. i zafakturowana na Pana kwota w wysokości ok. 20 000 zł za rozbudowę instalacji fotowoltaicznej, w rozliczeniu podatkowym za 2023 r. będzie mogła być odliczona w ramach tzw. ulgi termomodernizacyjnej od Pana dochodu (przychodu), niezależnie od odliczeń poniesionych wydatków za pierwotny montaż i wcześniejszą rozbudowę tej instalacji, dokonanych w latach 2019 i 2020 od dochodu (przychodu) Pana małżonki oraz pomimo upływu 3 lat od poniesienia i zafakturowania na Pana żonę pierwszego wydatku na zainstalowanie instalacji fotowoltaicznej w pierwotnym kształcie?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 26h ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z póżn. zm.) kwota odliczeń nie może przekraczać 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Zatem – każdy z małżonków, jako odrębny podatnik i współwłaściciel, jest uprawniony do odliczeń w kwocie 53 000 zł i 3-letni termin realizacji danego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego liczy się odrębnie dla każdego z nich, od daty poniesienia przez nich pierwszego wydatku na dane przedsięwzięcie termomodernizacyjne. Ponadto – mając na uwadze, iż rozbudowa instalacji fotowoltaicznej generalnie rzecz biorąc polega na montażu kolejnych paneli fotowoltaicznych, można również przyjąć, iż jest to odrębne przedsięwzięcie termomodernizacyjne i nie ma znaczenia, kiedy został poniesiony wydatek na zainstalowanie danej instalacji fotowoltaicznej w pierwotnym kształcie przez innego podatnika (w tym przypadku małżonkę, która jest współwłaścicielką domu).

W związku z powyższym – wydatkowana przez Pana w 2023 r. i zafakturowana na Pana kwota w wysokości ok. 20 000 zł za rozbudowę instalacji fotowoltaicznej, w rozliczeniu podatkowym za 2023 r. będzie mogła być odliczona w ramach tzw. ulgi termomodernizacyjnej od Pana dochodu (przychodu), niezależnie od odliczeń poniesionych wydatków za pierwotny montaż i wcześniejszą rozbudowę tej instalacji, dokonanych w latach 2019 i 2020 od dochodu (przychodu) Pana małżonki oraz pomimo upływu 3 lat od poniesienia i zafakturowania na Pana żonę pierwszego wydatku na zainstalowanie instalacji fotowoltaicznej w pierwotnym kształcie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Stosownie do treści art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.):

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 438 ze zm.) użyte w ustawie określenia przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznaczają przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 273).

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 26h ust. 4 ww. ustawy:

Stosownie do art. 26h ust. 5 ww. ustawy:

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Na podstawie art. 26h ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że:

Stosownie do art. 26h ust. 8 ww. ustawy:

W myśl art. 26h ust. 9 ww. ustawy:

Z zacytowanych przepisów wynika zatem, że ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem takiego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Wydatki podlegające odliczeniu w ramach omawianej ulgi należy rozliczyć w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym poniesiono wydatki. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pan wraz z żoną współwłaścicielem budynku mieszkalnego od 2016 r. Zamierza Pan w tym roku dokonać rozbudowy istniejącej instalacji fotowoltaicznej, poprzez montaż kolejnych paneli fotowoltaicznych na dachu ww. budynku. Szacunkowy koszt tej rozbudowy wyniesie ok. 20 000 zł i faktura za tą rozbudowę wystawiona będzie na Pana. Rozbudowywana instalacja fotowoltaiczna została pierwotnie zainstalowana w 2019 r., a następnie rozbudowana w 2020 r., przy czym, faktury za jej zainstalowanie i rozbudowę wystawione były na Pana żonę, która odliczyła poniesione wydatki w ramach ulgi termomodernizacyjnej od swojego dochodu w zeznaniach podatkowych za 2019 r. i 2020 r.

Opisany we wniosku zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej w 2019 r. i jej rozbudowa w 2020 r. dotyczyły odrębnego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, które zostało rozpoczęte w listopadzie 2019 r., a zakończone w maju 2020 r. Tegoroczna termomodernizacja, w Pana ocenie, nie jest kontynuacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego rozpoczętego w 2019 r., ponieważ polega na montażu nowego trójfazowego falownika SE6K, który jest głównym elementem każdej instalacji fotowoltaicznej oraz zupełnie innych – nowych 11 paneli fotowoltaicznych o mocy znamionowej 405 Wp każdy. Przedsięwzięcie to zostało już rozpoczęte (pod koniec marca br.) – został zamontowany ww. falownik i 7 paneli fotowoltaicznych, a zakończenie tego przedsięwzięcia poprzez montaż kolejnych 4 nowych paneli fotowoltaicznych planuje Pan na drugą połowę tego roku.

W związku z powyższym powziął Pan wątpliwość, czy wydatki związane z rozbudową instalacji fotowoltaicznej będzie Pan mógł odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej od swojego dochodu niezależnie od odliczeń poniesionych wydatków za pierwotny montaż i wcześniejszą rozbudowę tej instalacji, dokonanych w latach 2019 i 2020 od dochodu Pana małżonki oraz pomimo upływu 3 lat od poniesienia przez Pana żonę pierwszego wydatku na zainstalowanie instalacji fotowoltaicznej w pierwotnym kształcie.

Z przytoczonej wyżej definicji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wynika, że podatnicy mogą realizować różne przedsięwzięcia termomodernizacyjne w budynku, którego są właścicielem/współwłaścicielem (określone w art. 2 pkt 2 ww. ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków), przy czym każde z tych przedsięwzięć odrębnie musi zostać zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Skoro, jak Pan wskazał, wcześniejsze przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało przeprowadzone w latach 2019 – 2020 i zostało zakończone, to wydatki, które Pan poniesie w 2023 r. będą dotyczyły realizacji nowego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym, którego jest Pan współwłaścicielem.

W konsekwencji będzie przysługiwać Panu możliwość odliczenia ww. wydatków w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których jest Pan właścicielem lub współwłaścicielem, w myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, w przypadku podatników pozostających w związku małżeńskim, limit ten dotyczy każdego z małżonków odrębnie, czyli każdemu z nich przysługuje odliczenie w maksymalnej wysokości 53 000 zł.

Tym samym Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił/różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Końcowo wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pana, jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela (Pana żony).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).