Interpretacja indywidualna z dnia 13 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.174.2023.3.IO

Zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT udzielonych przez Spółkę pożyczek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT udzielonych przez Państwa pożyczek (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT udzielonych przez Państwa pożyczek. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 12 maja 2023 r. (wpływ 12 maja 2023 r.).

Opis stanu faktycznego

Spółka (…) S.A. numer KRS: (…), NIP (…), z siedzibą w (…) (dalej jako: Wnioskodawca) udzielił 21 listopada 2022 pożyczki spółce (…) sp. z o.o. (dalej jako Pożyczkobiorca 2) oraz w dniu 22 kwietnia 2022 roku J.G. (dalej jako Pożyczkodawca 1), łącznie zwani również jako Pożyczkodawcy. Wszystkie podmioty posiadają rezydencję podatkową w Polsce, gdzie ciąży na nich nieograniczony obowiązek podatkowy. Wnioskodawca i Pożyczkobiorca 2 są i w dniu udzielenia pożyczki byli czynnymi podatnikami VAT. Pożyczkobiorca 1 na potrzeby opisywanej umowy pożyczki nie miał statusu podatnika VAT czynnego.

Pożyczkodawca udzielając pożyczek korzystał z kapitałów własnych, które pochodziły z wypracowanego zysku z lat poprzednich. Pożyczka na rzecz Pożyczkobiorcy 2 była przeznaczona na cele jego działalności gospodarczej, natomiast pożyczka na rzecz Pożyczkobiorcy 1 może być przeznaczona na dowolny cel. Obydwie pożyczki oprocentowane na zasadach rynkowych: WIBOR 1M + marża 2,5% w przypadku pożyczki dla Pożyczkobiorcy 2 i EURIBOR 1M + marża 1,4% w przypadku pożyczki dla Pożyczkobiorcy 1. W związku z powyższym należy stwierdzić, że udzielenie pożyczek było nastawione na zysk i ustalone na zasadach rynkowych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej nie udziela pożyczek, mają one jedynie okazjonalny charakter. Tak również było w przypadku pożyczek będących przedmiotem wniosku.

W uzupełnieniu wniosku, odpowiadając na zadane w wezwaniu pytania, wskazali Państwo, że:

a)kto jest Pożyczkodawcą, a kto jest Pożyczkobiorcą? - odpowiedź: Pożyczkobiorcami są: (…) sp. z o.o., J.G.

b)co jest przedmiotem Państwa działalności gospodarczej? - odpowiedź: Przedmiotem działalności gospodarczej jest Produkcja konstrukcji metalowych i ich części (2511Z).

c)czy wcześniej udzielali Państwo pożyczek? - odpowiedź: Wcześniej pożyczki nie były udzielane.

d)czy przewidują Państwo udzielać pożyczek innym podmiotom? - odpowiedź: Nie ma takich planów.

e)czy udzielenie pożyczek stanowi uzupełnienie Państwa działalności zasadniczej? - odpowiedź: Pożyczki stanowią uzupełnienie działalności zasadniczej.

f)czy czynność udzielenia pożyczek stanowi czynność pomocniczą, która nie stanowi bezpośredniej, stałej i koniecznej konsekwencji Państwa działalności? - odpowiedź: Tak, jest to czynność pomocnicza, która nie stanowi bezpośredniej, stałej i koniecznej konsekwencji Państwa działalności.

g)jakie obroty osiągają Państwo z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej? - odpowiedź: Obroty wynoszą 350 mln zł.

h)jaki odsetek ogółu obrotów Państwa Spółki z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej stanowi wynagrodzenie uzyskane z tytułu udzielenia pożyczek Pożyczkobiorcą? - odpowiedź: Odsetek wynosi 0,1%.

i)jakie jest zaangażowanie zasobów ludzkich oraz kosztowych służących udzieleniu pożyczek? - odpowiedź: Zaangażowani są pracownicy administracji, koszty, to jedynie zaangażowany kapitał.

j)czy mają Państwo lub zamierzają tworzyć rozwiązania zapewniające regularność udzielania pożyczek? - odpowiedź: Spółka rozważa taką możliwość.

Pytanie, oznaczone we wniosku nr 1

1)Czy udzielone przez Wnioskodawcę pożyczki są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT i w rezultacie nie jest ona opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 4 pkt 2 ustawy o PCC?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie pytania nr 1

Ad. 1)

W opinii Wnioskodawcy obydwie umowy pożyczki korzystają ze zwolnienia z VAT na mocy art. 41 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT i tym samym nie są opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o PCC.

Pożyczkodawca udzielał pożyczek pożyczkobiorcom z kapitału własnego, przychody tytułem odsetek stanowić będą przychód z jego działalności gospodarczej. Pożyczkodawca jako spółka akcyjna nie posiada środków „własnych” tudzież „przeznaczonych na cele nie związane z działalnością gospodarczą”, bowiem takowej nie prowadzi.

Pożyczki mają charakter okazjonalny, pomocniczy i nie są głównym źródłem przychodów, jednakże ten fakt nie przekreśla możliwości ich uzyskania w ramach działalności gospodarczej.

Należy przy tym zwrócić uwagę na jednolitą linię interpretacyjną Szefa Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: KIS), gdzie jednoznacznie wskazuje on, że w przypadku spółki pożyczki z jej własnego kapitału są opodatkowane podatkiem VAT i w jego ramach korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. W konsekwencji na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC. Można tu przytoczyć chociażby: interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 29.11.2019 (sygn. 0111-KDIB2-2.4014.218.2019.2.PB): W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania planowanej umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy transakcja ta podlegać będzie regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną (spółka z o.o.) posiadającą na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy. Jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce. Przedmiotem prowadzonej przez Stronę działalności jest głównie realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (kod PKD 41.10.Z). Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę pożyczki z podmiotem gospodarczym (spółką z o.o.). Wnioskodawca będzie pożyczkobiorcą, a spółka z o.o. pożyczkodawcą. Pożyczkodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce. Pożyczkodawca nie jest podmiotem powiązanym w stosunku do Wnioskodawcy. Głównym przedmiotem działalności Pożyczkodawcy jest sprzedaż hurtowa komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania (kod PKD 46.51 .Z). Pożyczkodawca nie prowadzi stałej działalności gospodarczej w zakresie udzielania kredytów i pożyczek. Pożyczkodawca udzieli jednak w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej pożyczki Wnioskodawcy (z wolnych środków finansowych wygospodarowanych z podstawowej działalności operacyjnej). Pożyczkodawca udzieli pożyczki z zamiarem czerpania zysku z wolnych środków w postaci oprocentowania pożyczki. Oprocentowanie pożyczki będzie ustalone na poziomie rynkowym. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że czynność udzielenia pożyczki będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że strona umowy pożyczki opisanej we wniosku będzie zwolniona z ww. podatku z tytułu dokonania tej czynności. Jest zatem istotnie, jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, udzielenie omawianej pożyczki będzie zwolnione z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - co jak wskazano powyżej nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż interpretacja wydawana jest wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych - to na mocy art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawierana umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych - będzie z niego wyłączona. Tym samym Wnioskodawca (pożyczkobiorca) nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki.

Podobnie Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 24.05.2018 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.244.2018.2.IK) Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. (...) W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stan faktycznego, należy wskazać, że czynność udzielania oprocentowanych pożyczek przez Wnioskodawcę stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to. że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie usługa udzielania pożyczek przez Wnioskodawcę w zamian za wynagrodzenie, które stanowią odsetki korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Podobnie, Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 20.06.2018 (sygn. 0111-KDIB2-2.4014.53.2018.2.MSI): Należy jednak zaznaczyć, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona. Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Pożyczkobiorca w ramach umowy zaciągnął w 2018 r. u Spółki pożyczkę. Pożyczka jest odpłatna - z tytułu jej udzielenia Pożyczkobiorca jest zobowiązany do zapłaty Spółce wynagrodzenia w postaci odsetek kapitałowych. Spółka nie udzieliła dotąd pożyczek żadnym innym podmiotom. Spółka i pożyczkobiorca nie są podmiotami powiązanymi. W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek powyższe zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja - dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub czy przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 maja 2018 r., Znak: 0111-KDIB3-1.4012.244.2018.2.IK wydanej dla Zainteresowanych, stwierdzono, że ,,W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, należy wskazać, że czynność udzielania oprocentowanych pożyczek przez Wnioskodawcę stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie - usługa udzielania pożyczek przez Wnioskodawcę w zamian za wynagrodzenie, które stanowią odsetki korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu”. Skoro zatem otrzymana przez Pożyczkobiorcę pożyczka jest zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie będzie miało zastosowanie wyłączenie określone w art. 2 pkt. 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych W rezultacie na Pożyczkobiorcy, z tytułu zawarcia omawianej umowy pożyczki, nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Można również wspomnieć o stanowisku KIS z interpretacji indywidualnej o sygn. 0111-KDIB2-2.4014.192.2022.4.MZ z 17 sierpnia 2022, gdzie KIS stwierdził A zatem, skoro - jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku - pożyczka jaką Państwo otrzymacie, będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Państwu jako Pożyczkobiorcy, z tytułu zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki, nie będzie ciąży! obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym nie będą Państwo również zobowiązani do obliczenia i wpłacenia podatku od czynności cywilnoprawnych w jakimkolwiek terminie.

W podobnej sytuacji KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, o sygn. 0112-KDIL3.4012.412 2021.2.AK z dnia 26 stycznia 2022 r. Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki) spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. NSA w wyroku z 2018-04-24 (sygn. II FSK 1105/16), zauważył, że: Przy rozstrzyganiu sprawy Sąd pierwszej instancji słusznie przywołał także treść przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którymi podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W ust. 2 tego artykułu działalność gospodarczą określono jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W przedmiotowej sprawie, tj. udzielania przez spółkę pożyczek, przesłanki do uznania, że są dokonane należy uznać, że będzie spełniony.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku w zakresie zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT udzielonych przez Państwa pożyczek (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza –– obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem Państwa działalności gospodarczej jest Produkcja konstrukcji metalowych i ich części (2511Z). Udzielili Państwo dwóch pożyczek. Udzielając pożyczek korzystali Państwo z kapitałów własnych, które pochodziły z wypracowanego zysku z lat poprzednich. Obydwie pożyczki były oprocentowane na zasadach rynkowych. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej nie udzielają Państwo pożyczek, mają one jedynie okazjonalny charakter.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Państwa wątpliwości (wyrażone w pytaniu nr 1) dotyczą kwestii czy udzielone przez Państwa pożyczki są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem,

przez umowę pożyczki, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że czynność udzielenia przez Państwa ww. pożyczek spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

W konsekwencji czynność udzielenia przez Państwa odpłatnych pożyczek, na rzecz Pożyczkobiorcy 1 i Pożyczkobiorcy 2, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie

z art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy,

zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, należy wskazać, że czynność udzielenia dwóch odpłatnych pożyczek przez Państwa, stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - usługi udzielania pożyczek przez Państwa na rzecz Pożyczkobiorców korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT udzielonych przez Państwa pożyczek (pytanie nr 1). Kwestie objęte pytaniem numer 2 są przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Ponadto w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.