Interpretacja indywidualna z dnia 3 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.206.2023.2.MWJ

Prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na inwestycję wybudowania sieci wodociągowej wraz z rozbudową (modernizacją) SUW oraz budową kanalizacji sanitarnej według indywidualnego wyliczonego prewspółczynnika Zakładu Gospodarki Komunalnej opartego na kryterium ilościowym.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na inwestycję wybudowania sieci wodociągowej wraz z rozbudową (modernizacją) SUW oraz budową kanalizacji sanitarnej według indywidualnego wyliczonego prewspółczynnika Zakładu Gospodarki Komunalnej opartego na kryterium ilościowym. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 czerwca 2023 r. (wpływ).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina Miejska w (…) jest jednostką samorządu terytorialnego będącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina realizuje inwestycję z Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych pn. „(…)”. Program Inwestycji Strategicznych ma na celu zwiększenie skali inwestycji publicznych przez bezzwrotne dofinansowanie inwestycji realizowanych przez Jednostki Samorządu Terytorialnego. Program realizowany jest poprzez promesy inwestycyjne udzielane przez Bank Gospodarki Krajowej. Inwestycja dotyczy rozbudowy (modernizacji) istniejącej stacji uzdatniania wody w (…) (SUW) polegającej na wymianie dwóch zbiorników wody uzdatnionej o pojemności 100 m³ każdy i montażu urządzeń zmiękczających wodę, budowę sieci wodociągowej na terenie miasta (…) o łącznej długości 25 965,00 m (wraz z przejściem pod dnem rzeki (…) kanałem wodociągowym wykonanym metoda podwiertu sterowanego) oraz budowy sieci kanalizacyjnej sanitarnej wraz z przyłączami o łącznej długości 4 094,50 m.

Celem inwestycji jest wzrost odsetek ludności korzystającej z systemu oczyszczania ścieków i korzystania z sieci wodociągowej. Gmina na realizację zadania przeznacza część środków własnych oraz środki finansowe pozyskane z Rządowego Funduszu Polski Ład - Program Inwestycji Strategicznych. Są to środki bezzwrotne wypłacane przez Bank Gospodarki Krajowej.

Faktury dotyczące inwestycji są wystawiane na Gminę Miejską w (…). Bank Gospodarki Krajowej pokrywa wydatki dotyczące inwestycji w wartości brutto (razem z podatkiem VAT).

Gmina po zakończeniu inwestycji tj. „(…)” przekaże do używania nieodpłatnie te budowle samorządowemu Zakładowi Gospodarki Komunalnej - jednostce organizacyjnej gminy , który prowadzi zadania związane z kanalizacją i oczyszczaniem ścieków na terenie gminy oraz na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie wodociągów, zaopatrzenia w wodę.

Odbiorcami usług związanych z kanalizacją i wodociągami są mieszkańcy gminy , przedsiębiorstwa działające na terenie gminy oraz jednostki organizacyjne gminy. Mieszkańcy i przedsiębiorcy mają wystawiane faktury VAT, natomiast jednostki organizacyjne gminy noty obciążeniowe. Faktury i noty obciążeniowe wystawia Zakład Gospodarki Komunalnej w (…).

Zakład jest w stanie dokładnie określić sprzedaż opodatkowaną z tytułu kanalizacji i zużycia wody jak i niepodlegającą opodatkowaniu, a także ilość odebranych ścieków dotyczących sprzedaży opodatkowanej i nieopodatkowanej.

Gmina rozlicza się z podatku VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi tj. jednostkami oświatowymi, Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej, Środowiskowym Domem Samopomocy, włącznie z Zakładem Gospodarki Komunalnej od dnia 01.01.2017 r. i wykonuje następujące czynności: opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione z podatku VAT, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Gmina na dzień dzisiejszy odlicza podatek VAT z faktur zakupowych dotyczących inwestycji kanalizacyjnych i wodociągowych proporcją (prewskaźnikiem) Zakładu Gospodarki Komunalnej.

W uzupełnieniu wniosku wskazaliście Państwo:

Gmina Miejska jest zarejestrowana jako czynny podatnik od towarów i usług.

Nie mają Państwo możliwości odrębnego przyporządkowywania wszystkich wydatków do działalności gospodarczej (do czynności opodatkowanych) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu)

Ilość dostarczonej wody/odebranych ścieków jest ustalana na podstawie wskazań zamontowanych wodomierzy oraz na podstawie przeciętnych norm zużycia wody zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody.

Na pytanie o treści: „Czy każda ilość dostarczonej wody/odebranych ścieków jest opomiarowana za pomocą aparatury pomiarowej bądź zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody (t. j. Dz. U. z 2002 r. nr 8 poz. 70) (zadania własne, beczkowozy, inne)?”, wskazaliście Państwo: Tak.

Ilość dostarczonej wody/odebranych ścieków od podmiotów zewnętrznych (mieszkańców i firm) jest ustalana na podstawie wskazań zamontowanych wodomierzy oraz na podstawie przeciętnych norm zużycia wody zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody. Natomiast od dostawców wewnętrznych (jednostek organizacyjnych) na podstawie wskazań wodomierzy (zarówno ścieki jak i woda).

Na terenie Miasta znajdują się hydranty, z których woda jest wykorzystywana na cele przeciwpożarowe. Zużycie wody występuje niezwykle rzadko i jest ono marginalne względem zużycia wody dostarczonej do budynków prywatnych i jednostek organizacyjnych. Miasto jest w stanie ustalić jaka ilość metrów sześciennych wody została zużyta w danym roku na cele przeciwpożarowe. Zużycie wody na cele przeciwpożarowe traktuje jako zużycie na cele inne niż działalność gospodarcza - niepodlegająca opodatkowaniu. W roku 2022 zużycie wody z hydrantów miejskich wyniosło 33,5 m³.

Ilość odebranych ścieków oraz ilość wody/ścieków od mieszkańców określana jest jako suma zużycia wyliczona według wskazań wodomierzy oraz ustalonych norm zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody.

Ilość odebranych ścieków oraz ilość wody/ścieków od firm określana jest jako suma zużycia wyliczona według wskazań wodomierzy oraz ustalonych norm zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody.

Ilość odebranych ścieków oraz ilość wody/ścieków od jednostek organizacyjnych określana jest jako suma zużycia wyliczona według wskazań wodomierzy.

Ilość odebranych ścieków oraz ilość wody/ścieków ogółem określana jest jako suma zużycia wyliczona według wskazań wodomierzy oraz ustalonych norm zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody.

Każda dostawa wody, każdy odbiór ścieków jest wliczany do kalkulacji wskaźnika indywidualnego.

Wydatki w ramach prowadzonej inwestycji pn. „(…)” są bezpośrednio i wyłącznie związane z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną i stanowią wydatki związane z budową, rozbudową i modernizacją tejże infrastruktury.

Gmina zamierza wyliczyć indywidualny prewspółczynnik w oparciu o ilość odebranych ścieków przez Miejską oczyszczalnię ścieków oraz zużycia wody na podstawie poniższych wzorów (dane za rok 2022):

Ścieki:

P= (A-B)/A *100%

gdzie:

A- Ilość ścieków ogółem w danym roku

B- Ilość ścieków nieopodatkowanych w danym roku

P= (154932,5-4854)/154932,5*100%=96,87

P=97

Woda:

P= (C-D)/C *100%

gdzie:

C- Ilość zużytej wody ogółem w danym roku

D- Ilość zużytej wody nieopodatkowanej w danym roku

P=(80033,2-5025)/80033,2*100%=93,72

P=94

Do wyliczenia prespółczynnika przyjęto:

W przypadku wody - ilość dostarczonej wody w m³ do budynków prywatnych, firm (czynność opodatkowana Vat) oraz do jednostek organizacyjnych Gminy i innych podmiotów (czynność niepodlegająca Vat).

W przypadku kanalizacji - ilość ścieków odprowadzonych w m³ do budynków prywatnych, firm (czynność opodatkowana Vat) oraz do jednostek organizacyjnych Gminy i innych podmiotów (czynność niepodlegająca Vat).

Prewspółczynnik wyliczony według rozporządzenia

Struktura przychodów (sprzedaży) wypracowanych przez Zakład Gospodarki Komunalnej w 2022 roku:

Zgodnie z powyższym w prewspółczynniku uwzględniono ww. kategorie przychodów za 2022 rok. Prewspółczynnik =74 % tj.: (2 290 096,58 x100% / 3 113 308,09=73,56)

Wg danych ilościowych:

prewspółczynnik ścieki = 97 % tj.: (154932,5-4854)/154932,5*100%=96,87

prewspółczynnik woda = 94 % tj. (80033,2-5025)/80033,2*100%=93,72

Sposób obliczenia proporcji oparty na ilości odebranych ścieków i ilości zużytej wody jest najbardziej reprezentatywny i najbardziej odpowiada specyfice dokonywanych nabyć związanych z inwestycją (dotyczy tylko i wyłącznie inwestycji). Prewskaźnik wyliczony na podstawie rozporządzenia nie jest reprezentatywny względem budowanej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, gdyż dotyczy także pozostałej działalności.

Tak. Sposób obliczenia proporcji oparty na prewspółczynniku ilościowym zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywanie w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych.

Tak. Obliczenie proporcji obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza.

Sposób określenia proporcji wynikający z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników jest mniej reprezentatywny od zaproponowanego we wniosku. Prewspółczynnik wyliczony na podstawie ogółu sprzedaży prowadzonej przez Zakład Gospodarki Komunalnej (zgodnie z ww. rozporządzeniem -74%) jest mniej reprezentatywny, ponieważ inwestycja jest związana ściśle z gospodarką ściekową i wodociągową, więc wyliczenie prewspółczynnika na podstawie ilości ścieków i wody byłoby najbardziej reprezentatywnym sposobem. ZGK oprócz działalności związanej z oczyszczaniem ścieków i dostawą wody zajmuje się jeszcze oczyszczaniem miasta, odśnieżaniem dróg na terenie miasta, usługami cmentarnymi oraz administracją mieszkań komunalnych.

Pytanie

Czy Gmina Miejska w (…) będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na inwestycję „(…)” według indywidualnego wyliczonego prewspółczynnika Zakładu Gospodarki Komunalnej ..... opartego na ilości odebranych ścieków i zużycia wody zarówno od mieszkańców, firm i jednostek organizacyjnych Gminy Miejskiej (…)?

Państwa stanowisko w sprawie

W związku z realizacją zadania pod nazwą „(…)” dofinansowanego ze środków Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych Gmina ma prawo do odliczenia podatku indywidualnie wyliczonym prewskaźnikiem Zakładu Gospodarki Komunalnej w (…) zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy o podatku od towarów i usług.

Wielkości odprowadzanych ścieków i zużytej wody (sprzedaż) da się przyporządkować konkretne wydatki (zakupy) w ramach prowadzonej działalności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na treść cytowanych przepisów ustawy należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

W oparciu o art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 − w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Według art. 86 ust. 2c ustawy:

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Na mocy art. 86 ust. 2d ustawy:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy:

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

W myśl art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

W świetle § 1 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

1)określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

2)wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W oparciu o § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,

b)jednostkę budżetową,

c)zakład budżetowy.

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W rozporządzeniu ustawodawca podał ustalone według wzoru sposoby określania proporcji m.in. w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz w przypadku zakładu budżetowego.

Zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia:

Jako sposóbokreślenia proporcji uznaje się w przypadkuzakładu budżetowego sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100 / P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez zakład budżetowy, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

P – przychody wykonane zakładu budżetowego.

Zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie − rozumie się podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

a)dokonywanych przez podatników:

·odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,

·odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,

·eksportu towarów,

·wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

W myśl § 2 pkt 11 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o przychodach wykonanych zakładu budżetowego − rozumie się przez to przychody zakładu budżetowego w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, w tym dotacje przekazane temu zakładowi z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty dotacji, które zostały zwrócone, wynikające ze sprawozdania z wykonania planu finansowego, z których zakład ten pokrywał koszty swojej działalności wykonując przypisane mu zadania jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem odsetek od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tego zakładu budżetowego oraz odszkodowań należnych temu zakładowi innych niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia:

Dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

1)dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;

2)transakcji dotyczących:

a)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,

b)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Wyłączenie powyższych transakcji z dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego (mianownik proporcji) zapewnia spójność z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu „oczyszczenie” kwoty dochodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które mogłyby zniekształcić proporcję.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia podatku VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy, czy nieodpłatną działalność statutową).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że w oparciu o art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast według art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizujecie Państwo inwestycję, która dotyczy wybudowania sieci wodociągowej wraz z rozbudową (modernizacją) SUW oraz budową kanalizacji sanitarnej. Po zakończeniu inwestycji przekażecie Państwo nieodpłatnie do używania ww. budowle samorządowemu Zakładowi Gospodarki Komunalnej - jednostce organizacyjnej gminy , który prowadzi zadania związane z kanalizacją i oczyszczaniem ścieków na terenie gminy oraz na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie wodociągów, zaopatrzenia w wodę. Odbiorcami usług związanych z kanalizacją i wodociągami są mieszkańcy gminy , przedsiębiorstwa działające na terenie gminy oraz jednostki organizacyjne gminy. Mieszkańcy i przedsiębiorcy mają wystawiane faktury VAT, natomiast jednostki organizacyjne gminy noty obciążeniowe. Faktury i noty obciążeniowe wystawia Zakład Gospodarki Komunalnej. Wydatki w ramach prowadzonej inwestycji są bezpośrednio i wyłącznie związane z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną i stanowią wydatki związane z budową, rozbudową i modernizacją tejże infrastruktury. Nie mają Państwo możliwości odrębnego przyporządkowywania wszystkich wydatków do działalności gospodarczej (do czynności opodatkowanych) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu). Faktury dotyczące inwestycji są wystawiane na Gminę Miejską.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w przypadku wydatków inwestycyjnych, związanych z infrastrukturą wodno‑kanalizacyjną, których Gmina nie jest w stanie przyporządkować wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (świadczenie usług dostarczania wody/odbioru ścieków w ramach transakcji zewnętrznych) lub wyłącznie do pozostających poza zakresem regulacji ustawy (dostarczanie wody/odbiór ścieków w ramach transakcji wewnętrznych), przy odliczaniu podatku naliczonego od wydatków związanych z infrastrukturą wodno‑kanalizacyjną, powinny znaleźć zastosowanie regulacje art. 86 ust. 2a-2h ustawy. W takiej sytuacji podatnik zobowiązany jest do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten:

a)zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych podatkiem VAT) oraz

b)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) – gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Sposób określenia proporcji, jak wyżej wskazano, powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Warto nadmienić, że zastosowane przez Wnioskodawcę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 grudnia 2018 r., sygn. akt I FSK 1448/18:

Skoro sposób określenia proporcji powinien odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, to oczywistym jest, że wobec różnorodności zdarzeń gospodarczych nie jest możliwe wskazanie jednego sposobu do zastosowania przez wszystkich podatników. Z tego względu ustawodawca określił w ustawie o VAT jedynie wymagania, którym powinien on czynić zadość, nakreślił cele, jakie za jego pomocą należy osiągnąć. Są one następujące: obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane, obiektywne odzwierciedlenie części wydatków przypadających odpowiednio na działalność gospodarczą oraz inne cele niż działalność gospodarcza (art. 86 ust. 2b pkt 1 i 2 ustawy VAT). Konsekwentnie ustawodawca »podpowiedział« jedynie dane, które można wykorzystać, żeby ten cel osiągnąć (art. 86a ust. 2c ustawy VAT).

Wskazać również należy, że ustawodawca na mocy art. 86 ust. 2h ustawy, daje podatnikom możliwość zastosowania innego sposobu określenia proporcji niż wskazują przepisy art. 86 ust. 22 ustawy, jednak tylko w sytuacji, gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny. Zatem podatnik może zastosować inną metodę tylko i wyłącznie, gdy wybrana przez niego metoda jest bardziej reprezentatywna i tym samym najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności.

W Państwa opinii, w okolicznościach sprawy adekwatny byłby sposób oparty o kryterium ilościowe. W celu jego ustalenia, porównaliby Państwo ilość dostarczonej wody w m³ oraz odebranych ścieków w m³ ogółem w danym roku (do budynków prywatnych, firm oraz do jednostek organizacyjnych Gminy i innych podmiotów) pomniejszoną o ilość dostarczonej wody w m³ oraz odebranych ścieków w m³ w danym roku (do jednostek organizacyjnych Gminy i innych podmiotów) do ilości dostarczonej wody w m³oraz odebranych ścieków w m³ ogółem w danym roku (do budynków prywatnych, firm oraz do jednostek organizacyjnych Gminy i innych podmiotów).

We wniosku wskazali Państwo, że każda ilość dostarczonej wody/odebranych ścieków od podmiotów zewnętrznych (mieszkańców i firm) jest ustalana na podstawie wskazań zamontowanych wodomierzy oraz na podstawie przeciętnych norm zużycia wody zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody. Natomiast od odbiorców wewnętrznych (jednostek organizacyjnych) na podstawie wskazań wodomierzy (zarówno ścieki jak i woda).

Wskazali Państwo również, że na terenie Miasta znajdują się hydranty, z których woda jest wykorzystywana na cele przeciwpożarowe. Zużycie wody występuje niezwykle rzadko i jest ono marginalne względem zużycia wody dostarczonej do budynków prywatnych i jednostek organizacyjnych. Miasto jest w stanie ustalić jaka ilość metrów sześciennych wody została zużyta w danym roku na cele przeciwpożarowe. Zużycie wody na cele przeciwpożarowe traktuje jako zużycie na cele inne niż działalność gospodarcza - niepodlegająca opodatkowaniu. Każda dostawa wody, każdy odbiór ścieków jest wliczany do kalkulacji wskaźnika indywidualnego.

W Państwa przekonaniu, sposób obliczenia proporcji oparty na ilości odebranych ścieków i ilości zużytej wody jest najbardziej reprezentatywny i najbardziej odpowiada specyfice dokonywanych nabyć związanych z inwestycją (dotyczy tylko i wyłącznie inwestycji).

Wskazany sposób obliczenia proporcji oparty na prewspółczynniku ilościowym obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza oraz zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywanie w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych. Natomiast sposób określenia proporcji wynikający z rozporządzenia nie jest reprezentatywny względem budowanej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, ponieważ jest wyliczony na podstawie ogółu sprzedaży prowadzonej przez Zakład Gospodarki Komunalnej, zatem dotyczy także pozostałej działalności ZGK (oczyszczanie miasta, odśnieżanie dróg na terenie miasta, usług cmentarnych oraz administracji mieszkań komunalnych).

Wskazana przez Państwa wysokość indywidualnego prewspółczynnika obliczona według wzoru na 2022 r. dla ścieków wyniosła 97%, dla wody wyniosła 94%. Natomiast prewspółczynnik Zakładu skalkulowany zgodnie z przepisami Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników na 2022 r. wyniósł jedynie 74%. Prewspółczynnik Zakładu, obliczony zgodnie ze wzorem z Rozporządzenia MF na rok 2022 (74%) jest nieporównywalnie niższy niż faktyczny zakres czynności opodatkowanych (stanowiących działalność gospodarczą), do których Gmina będzie wykorzystywać ponoszone wydatki. Klucz z Rozporządzenia nie zapewnia zatem zachowania zasady neutralności VAT. Stosowanie klucza z Rozporządzenia MF w nieuprawniony sposób zaniża wartość podatku VAT do odzyskania pomimo tego, że ponoszone przez Gminę wydatki w przeważającym zakresie są wykorzystywane do celów działalności gospodarczej. Wzór z Rozporządzenia daje natomiast wynik odwrotny do rzeczywistości (74% zamiast dla ścieków 97%, dla wody 94% w 2022 r.).

W tym miejscu należy wskazać, że NSA wypowiadając się w kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu infrastruktury wodno-kanalizacyjnej wskazuje, że cechy konstrukcyjne systemu VAT uzasadniają taką wykładnię art. 86 ust. 2a, ust. 2b i ust. 2h ustawy, która dopuszcza możliwość określenia proporcji odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do konkretnego rodzaju działalności wykonywanej przez daną gminę. Ustawodawca – mając na względzie różnorodność czynności dokonywanych przez podatnika – nie narzucił w tym względzie jakichkolwiek rozwiązań czy schematów, których stosowanie miałoby być obligatoryjne. Podkreślił, że nawet tam, gdzie ustawodawca dopuszcza możliwość ustalenia konkretnego wzoru w drodze rozporządzenia, podatnikowi (gminie) pozostawiono swobodę i możliwość rozliczenia podatku VAT według proporcji bardziej reprezentatywnej dla prowadzonej przez nią działalności i dokonywanych nabyć towarów i usług. Podejście takie uwzględnia bowiem złożoną strukturę działań realizowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego i urzeczywistnia jej uprawnienie – jako także podatnika podatku VAT – do wyboru metody najbardziej reprezentatywnej, pozwalając na poszukiwanie klucza odpowiadającego specyfice realizowanej działalności i dokonywanych nabyć, a w rezultacie na odliczenie podatku naliczonego w proporcji możliwie najbardziej odpowiadającej związkowi zakupów z działalnością opodatkowaną.

W wyroku z 26 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 219/18, Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że zasadne są racje zmierzające do podważenia adekwatności wzoru z rozporządzenia w odniesieniu do działalności wodno-kanalizacyjnej. Zwrócił w tym kontekście uwagę na to, że przyjęta w rozporządzeniu, akcie wykonawczym, metoda obliczania proporcji według klucza obrotu oparta jest na określonych założeniach. Po pierwsze, rozpatrywanie udziału obrotów w ujęciu globalnym przy uwzględnieniu kategorii dochodu wykonanego (rozporządzenie przyjmuje jedynie zróżnicowanie wzorów w odniesieniu do poszczególnych jednostek organizacyjnych – urzędu, jednostki budżetowej i zakładu budżetowego bez podziału na poszczególne rodzaje działalności) opiera się na założeniu o zasadniczo „niegospodarczym” charakterze działalności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego. Taki wniosek wynikał już z samego uzasadnienia do nowelizacji w zakresie odliczania podatku naliczonego w odniesieniu do towarów i usług wykorzystywanych do celów mieszanych. Propozycja przyjęcia „urzędowego” sposobu rozliczenia dla omawianej kategorii podmiotów była bowiem usprawiedliwiana cechami relewantnymi jednostek samorządu terytorialnego, które z natury rzeczy wykonują działania pozostające poza systemem podatku VAT i w pewnym minimalnym tylko zakresie podejmują działania opodatkowane (zob. uzasadnienie do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo zamówień publicznych). Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił uwagę na to, że w przypadku działalności wodno-kanalizacyjnej mamy do czynienia z sytuacją zasadniczo odmienną od powyżej zakładanej. Specyfika tego rodzaju działalności przejawia się w odwrotnej proporcji czynności opodatkowanych w stosunku do niepodlegających podatkowi VAT. Działalność wodno-kanalizacyjna jest bowiem w głównej mierze działalnością gospodarczą, zaś działania podejmowane w innych niż gospodarczy celach mają tu znaczenie marginalne. Przyznawane w tym obszarze dotacje mają charakter celowy i z uwagi na relację czynności opodatkowanych do nieopodatkowanych nie mogą być przypisane wyłącznie do działań pozostających poza podatkiem VAT. Nie można dotacji z zasady traktować jako niemającej związku z działalnością gospodarczą, gdyż jest ona celowa i może dotować właśnie tę sferę działalności Gminy (zob. A. Bartosiewicz, Komentarz do art. 86 ustawy o VAT – System Informacji Prawnej LEX). W rezultacie NSA wskazał, że o ile prewspółczynnik proponowany w rozporządzeniu odpowiada charakterowi określonych obszarów działalności Gminy, to nie uwzględnia specyfiki działalności wodno-kanalizacyjnej.

Zatem analizując przedstawione okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa, należy stwierdzić, że przedstawiony przez Państwa sposób określenia proporcji, w tym konkretnym przypadku, może zostać uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez Państwa działalności i dokonywanych nabyć. Mając na uwadze Państwa wyjaśnienia oraz przedstawiony sposób wyliczenia proporcji dotyczącej wydatków na budowę, rozbudowę i modernizację infrastruktury wodo-kanalizacyjnej, w ramach opisanych we wniosku Inwestycji ,należy stwierdzić, że metoda ta zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane. Prewspółczynnik wskazany przez Państwa opiera się na jednoznacznych i jasnych kryteriach (tj. w oparciu o faktyczną ilość dostarczonej wody ustaloną na podstawie: wodomierzy, przeciętnych norm zużycia).

Tym samym, wskazany sposób kalkulacji prewspółczynnika odzwierciedla, w jakim stopniu wykorzystujecie Państwo Infrastrukturę wodo-kanalizacyjną, powstałą w ramach Inwestycji do działalności gospodarczej, a w jakim do działalności innej niż gospodarcza.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że są Państwo uprawnieni do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z infrastrukturą wodo-kanalizacyjną, ponoszonych w ramach opisanej we wniosku Inwestycji, według indywidualnego wyliczonego prewspółczynnika Zakładu Gospodarki Komunalnej opartego na kryterium ilościowym, tj. ilości dostarczonej wody w m³ oraz odebranych ścieków w m³ ogółem w danym roku (do budynków prywatnych, firm - czynność opodatkowana VAT oraz do jednostek organizacyjnych Gminy i innych podmiotów - czynność niepodlegająca VAT) pomniejszony o ilość dostarczonej wody w m³ oraz odebranych ścieków w m³ w danym roku (do jednostek organizacyjnych Gminy i innych podmiotów - czynność niepodlegająca VAT) w ilości dostarczonej wody w m³oraz odebranych ścieków w m³ ogółem w danym roku (do budynków prywatnych, firm - czynność opodatkowana VAT oraz do jednostek organizacyjnych Gminy i innych podmiotów - czynność niepodlegająca VAT).

Tym samym Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja została wydana na podstawie wskazania we wniosku, że:

Sposób obliczenia proporcji oparty na ilości odebranych ścieków i ilości zużytej wody jest najbardziej reprezentatywny i najbardziej odpowiada specyfice dokonywanych nabyć związanych z inwestycją (dotyczy tylko i wyłącznie inwestycji). Prewskaźnik wyliczony na podstawie rozporządzenia nie jest reprezentatywny względem budowanej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, gdyż dotyczy także pozostałej działalności.

oraz że:

Sposób obliczenia proporcji oparty na prewspółczynniku ilościowym zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywanie w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanej.

a także:

Obliczenie proporcji obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza.

W tym miejscu zauważyć należy, że moją rolą jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności dokonanych wyliczeń, zatem w niniejszej interpretacji nie dokonywałem oceny poprawności wyliczenia „prewspółczynników” proporcji.

Zastrzegam, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalone, że metoda przedstawiona we wniosku, oceniona przez Państwo jako najbardziej reprezentatywna, nie zapewni dokonania odliczenia podatku naliczonego od wydatków objętych opisem sprawy związanych bezpośrednio z infrastrukturą wodociągową i infrastrukturą kanalizacyjną wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą oraz nie będzie obiektywnie odzwierciedlała części wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na inne cele, a więc nie będzie metodą najbardziej odpowiadającą specyfice wykonywanej przez Państwa działalności i dokonywanych przez Państwa nabyć, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).